Toen DVS’33 Ermelo op 9 mei kampioen van de Hoofdklasse C werd, waren vijftien tegenstanders van het seizoen ’15-’16 bekend. Tien clubs streden nog om het ene resterende ticket voor de Topklasse. Het sportieve pad zou de geelzwarten al langs vijf nieuwe locaties leiden, terwijl tien pleisterplaatsen al eens eerder werden aangedaan. Zaterdag 6 juni kwam na langste route daar Ridderkerk nog bij in plaats van het verre Hoek. Wellicht geen gunstig voorteken, maar de vier promovendi van afgelopen seizoen, Sparta Nijkerk, Hoek, sc Genemuiden en Ajax (via de nacompetitie) namen na één seizoen al weer afscheid.
Als laatste voegde RVVH zich, evenals de Ermelose club, als debutant bij de Topklasse. Ook SteDoCo uit Hoornaar zal voor het eerst acte de présence geven in deze klasse na het kampioenschap in de Hoofdklasse A. Katwijk was de eerste promovendus uit de Hoofdklasse B en keerde na een jaar weer terug. Zes tegenstanders dus voor DVS, waar nog nooit eerder tegen gespeeld werd, en tien, waartegen op een ander niveau de degens al eens gekruist werden. In alfabetische volgorde:
Barendrecht: Een volkomen nieuwe tegenstander voor DVS, maar de roodwitten uit het dorp net ten zuiden van Rotterdam voetbalde zich in ’10 bij de eerste lichting Topklassers, waar in ’12-’13 de beste eindklassering werd gerealiseerd. De club van 1926 was vanaf ’77 met uitzondering van vier jaar (na drie degradaties) op het hoogste niveau aanwezig en is dus een tegenstander van formaat. Afgelopen seizoen eindigde de club op de vierde plek. De Barendrechters spelen hun wedstrijden op sportpark “De Bongerd”.
Capelle: Ook de Capellenaren behoorden tot de eerste garde Topklassers en noteerden in het eerste jaar aldaar de hoogste eindpositie; zesde. De groenwitten waren twee keer eerder tegenstander van DVS in de hoogste klasse, voordat die in ’96 Hoofdklasse ging heten. Dat was in een goede periode van de Ermeloërs, die toen vijf seizoenen achtereen op het hoogste podium acteerden. De geelzwarten werden twee keer uitgeleend aan ‘B’ (’92-’93, het debuutjaar van Capelle in de hoogste klasse, en ’94-’95) en reisden toen ook af naar sportpark “’t Slot”. In tegenstelling tot DVS konden de groenzwarten dat niveau wel vasthouden en streden de laatste twee seizoenen in de Hoofdklasse zelfs mee om de titel. In de jongste jaargang was er een zevende plaats weggelegd voor de club, die in 1930 werd opgericht.
Excelsior Maassluis: Ook die club, die bij het debuut in de Topklasse in ’13-’14 als zesde eindigde, is niet geheel onbekend voor DVS. Die kennismaking bleef beperkt tot één seizoen (’94-’95). De “tricolores” kenden af en toe een terugval, maar waren na het eerste optreden in ’93 vijfentwintig maal aanwezig op het hoogste platform. De club, opgericht in 1918, werd afgelopen jaar tiende en ontvangt de tegenstander aan de Lavendelstraat 1 in Maassluis.
GVVV: De jongste club uit de industrieplaats draagt al weer vijf jaar het vaandel in het Veenendaalse voetbal, waarvan de laatste vier als Topklasser. Ook het komend seizoen moet de plaats het zonder lokale derby tegen DOVO stellen en dat is toch een aansprekende in het landelijke amateurvoetbal. Twee maal lieten “de Blauwen” zich als afdelingskampioen in de hoogste klasse kronen (’84-’85 en ’96-’97). Het laatste kampioenschap in de Hoofdklasse B in ’10-’11 bracht de club van 1947 een jaar na de instelling naar de Topklasse, waar een gedeelde eerste plaats met sv Spakenburg in ’13-’14 de kampioen moest aanwijzen. Die slag verloor de Gelders Veenendaalse Voetbal Vereniging. Afgelopen jaar viel de club, die de blauwe kant van sportpark “Panhuis” bespeelt, terug naar een zesde plaats. De Veenendalers waren drie seizoenen eerder tegenstander van DVS, waarvan ’92-’93 en ’94-’95 op het hoogste niveau. De keer daarvoor was in ’58-’59 in de 4e klasse, toen de Ermeloërs de degradatie van ’58 uit de 3e klasse nog moesten verwerken en GVVV het Utrechtse afdelingsvoetbal ontgroeid was.
HHC Hardenberg: De Sallanders ontnamen DVS in ’03-’04, de enige jaargang waarin beide clubs tegenover elkaar stonden, de illusie op een snelle terugkeer naar de Hoofdklasse in een extra ontmoeting, en ontbraken daarna niet meer op het hoogste appèl. Sterker nog, de nummer drie van afgelopen seizoen streed in ’05-’06 en ’06-’07 mee om het zaterdagkampioenschap. Waar ACV en WHC in een historisch gelijkspel de boot naar de Topklasse misten, voegden de oranjezwarten zich in ’10 via de nacompetitie wel bij de nieuwe voetbalelite. “De Boshoek” is het sportpark, waar de Hardenberg Heemse Combinatie van 1954 haar thuiswedstrijden speelt. De geelzwarten maken dus voor het tweede seizoen de reis naar het sfeervolle thuishonk van de Hardenbergers.
Katwijk: Eenmaal eerder speelde vv Katwijk op het sportpark van DVS’33, maar dat was in ’01-’02 om ten koste van ONS het vege lijf te redden. Toen werd degradatie uit de Hoofdklasse, het niveau dat de oranjezwarten in ’89 voor het eerst bereikten, te behouden. Qua successen streefde men de plaatselijke aartsrivaal Quick Boys voorbij met vier afdelingstitels (’93, ’94, ’95 en ’00). Behalve de laatste in de reeks van drie werd Katwijk ook zaterdagkampioen en meteen ook maar algeheel landskampioen bij de amateurs. De degradatie uit de Topklasse volgde in ’14 na het kampioenschap in de Topklasse, waar de club van 1939 van meet af aan bij was. Hoewel geen favoriet, namen de Katwijkers het algeheel landskampioenschap over van Achilles’29 (even daarvoor nog door DVS in de kwartfinale uit de districtsbeker Oost gestoten). Met grote overmacht werd die degradatie ongedaan gemaakt en meldden de oranjehemden zich als eerste weer voor de Topklasse. De Ermeloërs brengen voor het eerst een bezoek aan sportpark “De Krom” in Katwijk-Noord.
Kozakken Boys: Een hernieuwde kennismaking met de jongste zaterdagkampioen, die de eer om het algeheel landskampioenschap bij de amateurs aan FC Lienden moest laten. En dat in het derde jaar als Topklasser. Afdelingstitels kwamen al wel eerder in Werkendam terecht (’85, ’92 en ’95). De laatste voor de tweede keer als opponent van DVS, dat de roodwitten in ’92-’93 ook al als tegenstander mocht begroeten. Het lukte echter nooit om zaterdagkampioen te worden tot het afgelopen seizoen dus. De club, opgericht in ’32, verhuisde in ’01 naar het nieuwe sportpark “De Zwaaier”, terwijl de Ermeloërs de bezoeken nog bracht aan “De Vierlaan”. Voor het komend seizoen ligt ook daar kunstgras.
FC Lisse: Ook deze club was eerder een seizoen tegenstander van DVS. Waar de geelzwarten in ’88 debuteerden op het hoogste niveau en en passant de fusieclub (in 1981) daarvan afhielden, maakten de geelblauwen een jaar later daar hun opwachting. En met succes. De club liet zich nooit meer van het hoogste podium verdringen en vierde zelfs drie afdelingstitels (’96-’97, ’00-’01 en ’07-’08). Alleen de eerste keer kon er geen zaterdagkampioenschap aan verbonden worden en aan de laatste werd ook het algeheel landskampioenschap aan de zaterdagtitel gekoppeld. In de Topklasse was de zesde plek de hoogste eindklassering, terwijl de bewoners van “Ter Specke” het afgelopen seizoen elfde werden.
ONS Sneek: Met deze opponent vocht DVS al een aantal robbertjes uit. Dat was rond de millenniumwisseling voor het eerst en vanaf ’10 nog eens drie seizoenen. En steeds met aansprekende wedstrijden. Na het debuut in ’99 was de club negen jaar op het hoogste platform actief en streed in ’06 nog mee om het zaterdagkampioenschap. De club, die anderhalf jaar ouder is dan DVS’33, had de Topklasse wel als doel, al was het maar om het één keer meegemaakt te hebben, maar gaat nu al weer het derde seizoen in na een tiende- en een twaalfde plaats. Kortom; weer een bezoek aan het Zuidersportpark in de Waterpoortstad.
Rijnsburgse Boys: Deze gerenommeerde club werd nog niet eerder door DVS bestreden. De bewoners van “De Middelmors” hebben hetzelfde prachtige tenue als de Ermeloërs en tooiden zich in het geelzwart al in ’84, ’90, ’06, ’07 en ’09 als afdelingskampioen en werden in ’90 en ’09 ook nog zaterdagkampioen. Van de zondagkampioen werd echter beide keren verloren. De club, van 1930, was in ’12 dicht bij een nieuwe zaterdagtitel, maar moest met minimaal verschil sv Spakenburg voor laten gaan. De tweede plaats was wel de beste eindklassering in de Topklasse, waarin men sinds de instelling in ’10 actief is.
RVVH: De Ridderkerkse Voetbal Vereniging Hercules eiste het laatste ticket voor de Topklasse voor zich op. De nummer drie van de Hoofdklasse B (achter Katwijk en
Quick Boys) pakte de tweede periode en begon de nacompetitie met een 2-2 gelijkspel op “Nieuw Zuid” en moest met drie doelpunten verschil winnen van Spijkenisse in de slotwedstrijd. En zo geschiedde. Zodoende traden de blauwwitten aan tegen ACV (competitiegenoot van DVS), dat in de nacompetitie de sterkste was ten opzichte van Harkemase Boys en Excelsior’31 (resp. 2-0 en 0-1 winst, waardoor de tussenliggend 5-2 zege van de boys op Excelsior’31 er niet meer toe deed). De Ridderkerkers wonnen beide ontmoetingen (1-2 en 3-2) en plaatste zich voor de finale tegen Hoek. Die herkanser uit de Topklasse had zich ontdaan met 0-0 in Veenendaal en 3-0 op “Denoek” van DOVO (dat Achilles Veen en ODIN ’59 achter zich had gelaten). In Veen rekende RVVH voor 2000 toeschouwers door een snelle openingstreffer af met de herkanser uit de Topklasse, won uiteindelijk met 3-1 en maakt daar evenals DVS en SteDoCo zodoende haar debuut.
“Hercules” maakte al wel eerder zijn opwachting op het hoogste niveau, maar kon dat nog niet vasthouden. Acht seizoenen vanaf ’74 was de langste aaneengesloten periode. De rentree in de Hoofdklasse volgde pas weer in ’09, een jaar voor de invoering van de Topklasse. Vooralsnog waren de blauwwitten het dichtste bij promotie in ’14 met een tweede plaats, maar daar bleef men nog steken. Dit seizoen dus via de lange omweg alsnog het gewenste succes voor de club van 1918. DVS zal voor het eerst afreizen naar sportpark “Ridderkerk”.
Scheveningen: Ook deze club is een nieuwe tegenstander voor DVS. De club van 1919 was niet altijd de eerste club in het vissersdorp, maar ontbrak sinds het debuut op het hoogste podium in ’91 maar twee seizoenen op het hoogste niveau tot de invoering van de Topklasse in ’10. Het enige afdelingskampioenschap in ’96 kreeg zelfs een fraai vervolg met de zaterdagtitel en ook door de zondagkampioen lieten de groenzwarten zich niet weerhouden. De Topklasse was in ’10 nog ver buiten bereik, maar het kampioenschap van de Hoofdklasse B in ’12 bracht de club opnieuw bij de voetbalelite. De negende plaats na het debuut met een elfde werd het afgelopen seizoen geëvenaard. Voor de Ermeloërs dus voor het eerst een reisje naar sportpark “Houtrust”, waar ooit Holland Sport voetbalde.
Spakenburg: Sinds ’46 kwam DVS slechts twee keer tegen deze gerenommeerde streekgenoot in actie. Voor het eerst in ’47-’48, toen “De Blauwen” de afdeling Utrecht voor het eerst achter zich lieten. Daarna pas weer in ’92-’93, toen sv Spakenburg al lang en breed naam gemaakt had en DVS na het topjaar ’91-’92 voor het eerst uitgeleend werd aan de 1e klasse B. Na een veelbesproken beslissingswedstrijd in Ermelo betrad de club (van 1931) het hoogste platform na de invoering van de 1e klasse in ‘70 om dat nooit meer te verlaten, hoewel er in ’94 en ’13 nog wel een ontsnappingsroute aan te pas moest komen. Anderzijds werden er ook grote successen gevierd aan de blauwe kant van “De Westmaat”, waar de afdelingstitels van ’85, ’87 en ’08 in de schaduw stonden van het zaterdagkampioenschap van ’85, waarbij ook de zondagkampioen nog teruggewezen werd. In de première van de Topklasse moest men nog knarsetandend toezien, dat de hoogste eer naar de aartsrivaal ging, maar in ’12 en ’14 was SVS de sterkste en tot nu toe de enige club, die twee maal het kampioenschap van de Topklasse voor zich op eiste. Waar de zondagkampioen de eerste keer de voet nog dwars zette voor het algeheel landskampioenschap, kwam die in ’14 wel op “De Westmaat” terecht. Afgelopen seizoen moest men zich tevreden stellen met een tweede plaats.
SteDoCo: De kampioen van de Hoofdklasse A debuteert evenals DVS in de Topklasse en is een volstrekt onbekende tegenstander voor de geelzwarten. De naam van de club werd vooral gevestigd door het damesvoetbal, maar de heren schoten de laatste jaren als een komeet naar de top van het zaterdagvoetbal. De roodzwarten doen de naam van de club, Sterk Door Combinatie, eer aan. De voetballers uit de dorpen Hoornaar en Blokland bundelden de krachten en maakten in de laatste vijf jaar een ongekende sportieve groei door. Het debuut in de 1e klasse in ’10 werd gevolgd met een kampioenschap, waardoor in ’10 de Hoofdklasse werd bereikt. Vooralsnog met een bescheiden tiende plaats ging men daarna op jacht naar de Topklasse. De derde plaats en de gewonnen nacompetitie bracht SteDoCo in de halve finale tegen Staphorst en vervolgens in de finale tegen Ajax. De Amsterdammers hielden de club nog uit de Topklasse, maar dit seizoen kon niemand de Hoornaars tegenhouden. Voor DVS een onbekende tegenstander, maar de geelzwarten zullen de komende jaargang wel degelijk kennis maken met de bewoners van sportpark Stedoco.
IJsselmeervogels: Met een vijfde plaats in de jongste rangorde in de Topklasse zullen “De Rooien” zeker niet tevreden zijn. Geen enkele club kent zo’n palmares als IJsselmeervogels (van 1932) en de derby tegen aartsrivaal Spakenburg is zelfs buiten de landsgrenzen bekend. Voor een club met deze statuur volstaat het om alleen de algehele landskampioenschappen bij de amateurs te noemen (’76, ’77, ’83, ’95, ’06, ’10 en ’11). De laatste viel samen met het eerste kampioenschap in de Topklasse. Hier dus de primeur voor De Vogels. DVS zal de meest succesvolle club uit het amateurvoetbal voor het eerst in de Topklasse ontmoeten. Dat gebeurde al vier keer eerder op het niveau van de Hoofdklasse (van ’70-’96 1e klasse geheten). Dat was in ’91-’92 voor het eerst en vervolgens in ’92-’93, ’98-’99 en ’99-’00). Beide clubs kwamen elkaar ook al tegen in ’46-’47 en ’47-’48, nadat ook buiten het district West 2 een vierde klasse KNVB werd ingesteld. Voor DVS is de jaargang ’45-’46 nog memorabel. Toen werden de geelzwarten evenals IJsselmeervogels kampioen in hun eigen 1e klasse in de afdeling Utrecht en streden samen met het Utrechtse SSVU om het kampioenschap van de afdeling, dat door de Ermeloërs gewonnen werd.
