Ajax welhaast zeker van deelname nacompetitie
Ajax werd samen met Quick Boys uit Katwijk gezien als de twee grootste gegadigden voor het kampioenschap van de Hoofdklasse A. Dat vanwege de sterkte van de beide hoofdmachten. Bij de hoofdstedelingen kwamen vier spelers uit het profvoetbal en even zoveel uit de Topklasse de gelederen versterken. Yuri Rose (SC Cambuur) en Laurent Delorge (Roda JC) waren daarbij wel de meest opvallende namen. Toch had het er alle schijn van, dat de titel met overmacht in Nijkerk terecht zou komen. Tot afgelopen zaterdag leidde Sparta, samen met DOVO vooraf gezien als de grootste outsiders, in de Hoofdklasse A met een voorsprong van zeven punten op runner-up Quick Boys. Die voorsprong slonk tot vier punten na de 5-3 nederlaag van de Nijkerkers bij SDC Putten. Komende zaterdag kan die teruglopen tot minimale proporties, want dan komt de oude grootmacht uit Katwijk op bezoek in Nijkerk. In theorie heeft ook Ajax nog kans op het kampioenschap, maar dan moet het in vier ronden nog meer dan negen punten goedmaken op de huidige koploper (die in de slotronde nog op bezoek komt op “De Toekomst”).
Ajax favoriet tegen DVS
Waar DVS in Achterberg na de thee nog struikelde, won Ajax in ronde 22 met 1-4 van VVA’71. Dit zonder groots voor de dag te komen. Het was tevens een ontmoeting, waar de twee topscorers van de Hoofdklasse A tegenover elkaar stonden. Dennis Kaars van Ajax besliste dit onderonsje met Siemen Eijkemans in zijn voordeel met 1-2.
Hoewel de druk in Amsterdam voor promotie niet zo groot is als op “Nieuw Zuid” in Katwijk, konden de roodwitten recent toch al ruiken aan de Topklasse. In de kwartfinale voor de districtsbeker van West 1 speelde men immers tegen sv Spakenburg, dat nog steeds meestrijdt om de titel op het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal. Op “De Westmaat” lagen er in het eerste kwartier kansen voor de ‘Blauwen’, maar in het half uur daarop kwam Ajax er steeds beter uit. Dat zorgde voor een 0-2 voorsprong door doelpunten van Yuri Rose en Dennis Kaars. Een stunt had er wellicht in gezeten, als de roodwitten die stand mee de rust in hadden kunnen nemen, maar nu kwam de aansluiting op slag van rust nog tot stand. In het tweede bedrijf was de druk op het Amsterdamse doel te groot en bezweken de Ajacieden. Het werd uiteindelijk 3-2 voor de Topklasser. Geen schande, want men speelde wel tegen de top van die klasse.
In dat licht bezien starten de hoofdstedelingen tegen DVS dan ook als favoriet aan de wedstrijd van komende zaterdag. Toch veerden de geelzwarten na drie wedstrijden zonder zege wel weer op in de thuiswedstrijd tegen sv Huizen. De Gooilanders waren voor de rust wat sterker, maar scoorden pas in de tweede helft. De Ermeloërs bogen dat weer om door doelpunten van Edmund Mijnheer uit een strafschop, Mike Ahrens met een kopbal en Henk Baum vanaf elf meter. Die zege zorgde weer voor een voorsprong van vijf punten op dat zelfde Huizen. Door de 1-4 van Ajax bij VVA’71 werd voorkomen, dat de Achterbergers eveneens op vijf punten kwamen. Dat gaf DVS wat lucht voor het behoud van de vierde plaats. Zodoende kunnen de geelzwarten zaterdag een nederlaag leiden zonder kansloos te zijn voor deelname aan de nacompetitie.
De Ermelose club presteerde dit seizoen tegen de opponenten uit de top-3. Alleen de wedstrijd in Nijkerk tegen Sparta ging verloren met 0-1 en dat was onverdiend. Thuis werd tegen de Spartanen gelijk gespeeld na twee keer een marge van twee achter gestaan te hebben; het werd nog 3-3. Van Quick Boys werd in Ermelo gewonnen, terwijl aan een stormachtige Noordzeekust 1-1 op het scorebord verscheen. Het moeilijkste had DVS het nog tegen Ajax, eerder dit seizoen. Doelman Daan Huiskamp voorkwam drie zekere treffers. De Amsterdammers waren voor de rust sterker, terwijl de geelzwarten daarna de bovenliggende partij waren. Dergelijke kansen kregen de geelzwarten niet. Het is dus niet onmogelijk, dat Ajax voor het eerst in de sportieve historie tussen beide clubs voor het eerst van DVS gaat winnen.
Nog geen eerdere zege van Ajax op DVS
In de drie eerdere seizoenen, dat de twee clubs elkaar in competitieverband troffen, gebeurde dat namelijk nog niet. De eerste confrontaties dateren van ‘97-’98. DVS probeerde de tweede val van het hoogste podium ongedaan te maken en de roodwitten probeerden dat niveau voor de tweede keer in de clubgeschiedenis te bereiken. In Ermelo werd het met 2-1 ware propaganda voor het voetbal. Op “De Toekomst” hadden de Ermeloërs het na een mindere periode erg lastig en moisten in de kampioensrace een 1-0 achterstand goed maken. Dat lukte met veel inzet. Door de 1-1 ontstond weer het rotsvaste vertrouwen, dat het niet meer mis kon gaan. En zo geschiedde ook. De Amsterdammers moesten tot ’03 wachten op een hernieuwd optreden in de Hoofdklasse en kwamen DVS daarvoor nog twee seizoenen tegen, direct na de eeuwisseling. In ’00-’01 slaagde geen van beiden er in om te promoveren. Na de 1-1 in Ermelo werd het wel de meest spraakmakende ontmoeting op “De Toekomst” tussen de twee clubs. Een absoluut beter spelend Ajax wilde bij een 4-1 voorsprong met hautain voetbal de voorsprong verder uitbouwen, maar de hoofdsteldingen wankelden na de 4-3 en gingen vervolgens met 4-5 onderuit. Zo sensationeel werd het een seizoen later niet meer en bleef het na de 2-0 in Ermelo bij Ajax 0-0. Dat punt in die voorlaatste competitiewedstrijd droeg bij aan het kampioenschap van DVS. Daar droegen de Ajacieden toen zelf nog in bij door in de slotronde met 0-3 van de enige en grootste concurrent (Volendam) te winnen. De roodwitten moisten nog eenjaar geduld hebben.
Ajax meest aansprekende tegenstander uit Amsterdam
Geen enkele stad leverde DVS zo veel tegenstanders als Amsterdam. Liefst drieëntwintig clubs kwamen voor competitieverplichtingen naar Ermelo sinds ’46. Het vooroorlogse Amsterdam telde al meer dan 900 voetbalclubs en dat was meer dan het huidige aantal. Van die negenhonderd waren er zeventien van protestantse signatuur en daarvan zochten er vijftien aansluiting bij de CNVB. Het hoofdstelijke voetbal kende echter nog meer clubs buiten het zondagvoetbal. De kantoor- en bedrijfsvoetbalbonden kozen ook vaak voor de zaterdag als speeldag. Kennelijk leverde die bonden na de fusie van alle voetbalbonden met de KNVB sterke clubs op. Toen DVS in ’46 promoveerde naar de 4e klasse en in de eerste twee jaargangen in West 1 uit kwam, ontmoette het al tegenstanders uit het voormalige bedrijfsvoetbal als PVWA en Kromhout. De kantoorvoetbalbond uit Amsterdam bracht de Ermelose club in contact met VVGA, Nehamij en SNL (later Nedlloyd). Daarnaast verenigingen als SOS’33 en De Geuzen uit de vroegere CNVB. De Ermeloërs verhuisden daarna naar ‘Oost’ om pas weer na de degradatie in ’58 terug te keren naar West 1. In de vijf jaar in de 4e klasse ontliep het Amsterdamse tegenstanders, maar dat werd wel weer anders na het kampioenschap in ’63. De twee 3e klassen waren te weinig om alle Amsterdamse club van dat niveau onder te brengen, zodat beurtelings verenigingen uitgeleend werden aan ‘de Veluwe (+ provincie Utrecht). Omdat het Veluwse voetbal vooral bekend stond om het karakter en strijd, waren veel hoofdstedelijke verenigingen daar niet gelukkig mee. Zij zagen zich toch als technisch beter. De bootwerkers van ADM, met De Geuzen en KMVZ één van de drie Amstredamse vertegenwoordigers in de 3e klasse B, maakten wel naam door het harde voetbal. Anderzijds bediende DVS zich al wel van verzorgd, technisch voetbal en wilde het zich tegen clubs uit de hoofdstad wel onderscheiden door naast de voetballende kwaliteiten extra inzet te tonen. Waar de Ermeloërs in streekderby’s nog wel eens punten verspeelden, wonnen zij vaak van Amsterdamse opponenten. In de 3e klasse maakte DVS ook kennis met clubs als Vlug en Vaardig, Brandweer, NDSM, PVF, Wartburgia en ook met de zaterdagtak van AFC. Daar voegde ook nog De Spartaan bij. Ook de zaterdagvoetballers van Blauw wit met in de gelederen Sjaak Swart streek zodoende nog eens neer in Ermelo. Na de promotie naar de 2e klasse in ’80 werd het aantal ontmoetingen met clubs uit de hoofdstad al wat minder. Met NDSM werd het een hernieuwde kennismaking, evenals later met Vlug en Vaardig. Het weerzien met de gemeenteambtenaren van VVGA in de 3e klasse in ’82-’83 was nogal roerig. In het jubileumjaar was DVS met de Amsterdammers verwikkeld in een strijd tegen degradatie. In de loop van het seizoen bleek een aantal oud-profs van het failliet gegane SC Amersfoort in dienst getreden van het ambtelijk apparaat van Amsterdam. Oud-voorzitter van DVS, Joop Bakker, wijdde nog een ingezonden stuk aan de krant voor de voetballers, die voor een zak met aardappelen die bere-gezellige club in de hoofdstad hadden ontdekt. De Ermeloërs ontkwamen niet aan degradatie, maar VVGA evenmin. In tegenstelling tot de Amsterdamse vereniging zou DVS de weg nog wel weer omhoog vinden. Eenmaal weer in de 3e klasse maakten de geelzwarten ook nog kennis met Flora Boys en OVVO.
Het Amsterdamse amateurvoetbal ontkwam niet aan een sanering, het zij door accommodatieproblematiek, tekort aan vrijwilligers of aan een aantal jeugdleden. Dan volgde of een “koude sanering” of fusie met een andere vereniging. In Ermelo zal men bij sv Kadoelen niet zo gauw oude tegenstanders als Flora Boys en NDSM of KMVZ herkennen.
Desalniettemin volgde soms ook nog wel eens een ontmoeting met een nieuw gezicht, zoals dat van De Beursbengels. Die club, gelieerd aan het Bank- en Beurswezen slaagde er zelfs in om de Hoofdklasse te bereiken en was op weg daar naartoe in ’96-’97 ook nog eens tegenstander van DVS.
Maar de meest aansprekende naam van alle Amsterdamse tegenstanders is toch wel die van Ajax, waarmee dus in ’97-’98 voor het eerst de degens mee gekruisd werden. De grootmacht bouwde die naam op door te grossieren in landskampioenschappen plus de Europese successen en begon in ’83 met een zaterdagafdeling als verlengstuk van de eigen jeugdopleiding. Het moest spelers daarvan, die het belofteteam of de hoofdmacht niet haalden, de gelegenheid geven alsnog de sprong naar het profvoetbal te kunnen maken door hen aan te laten treden tegen sterke tegenstanders als bv Quick Boys, IJsselmeervogels, Spakenburg. Aan de hand van mr. Ajax, Sjaak Swart, doorliep het de AVB (de afdeling Amsterdam) en bereikte in ’89 de ‘grote’ bond. Na één jaar 4e klasse, twee jaar derde en een jaar tweede debuteerde men op het hoogste niveau. Voetballend wellicht goed genoeg, maar fysiek nog veel te licht. Na de degradatie in ’90 waren er negen seizoenen nodig om het weer eens te mogen proberen op in de Hoofdklasse. Zes seizoenen hielden de roodwittenhet nu vol, terwijl men nooit eindigde in het linker rijtje. In ’09 degradeerde Ajax opnieuw en hoefde men vooralsnog niet aan de Topklasse te denken. In het jaar van de versterkte promotie misten de Amsterdammers de boot, maar het kampioenschap van de 1e klasse A leidde de club opnieuw naar de Hoofdklasse. Ondanks de derde plek in de eindrangschikking bood dat nog niet de kans om deel te nemen aan de nacompetitie, zodat DVS deze aansprekende tegenstander opnieuw mag ontmoeten. En dat voor het eerst op het niveau van de Hoofdklasse.
Zaterdag 1 niet eerste in de pikorde
Waar staat Zaterdag 1? Voor alle clubs geldt, dat het bereiken van de hoofdmacht voor veel spelers het ultieme doel is. Dat zal voor de jeugdspelers van Ajax niet liggen inhet spelen voor Zaterdag 1. Recreatievoetbal komt op “De Toekomst eigenlijk niet voor. De amateurs van Ajax telt vier teams. Naast Zaterdag 1, 2 en 3 is dat nog een veteranenelftal, maar dan houdt het op. De plaats van Zat. 1 is ook niet het hoofdveld van “De Toekomst”, maar veld 1. Juist aan dat hoofdveld heft DVS goede herinneringen. Die mat is nu voorbehouden aan de Beloften, de A1 en de B1. De aandacht van het Amsterdamse publiek zal ook meer uitgaan naar de jeugdselecties dan naar de amateurs, ook al spelen zij komend seizoen misschien in de Topklasse.
Programma Hoofdklasse A 12 april (23e ronde, 6e in de 3e periode):
Sparta Nijkerk-Quick Boys: Met de nummers 3 en 4 tegenover elkaar in Amsterdam en de lijstaanvoerder tegen de nummer twee is het Super Saturday. Sparta Nijkerk rekende er al op, dat na winst op de naaste concurrent het kampioensfeest op de eigen “Ebbenhorst” al gevierd kon worden, maar na de 5-3 nederlaag in Putten moet dat in ieder geval nog uitgesteld worden. Het mindere voetbal in de laatste wedstrijden kon nog verbloemd worden door het resultaat, maar Quick Boys hield goed druk op de koploper en is mentaal dit moment zelfs wat sterker dan de oranjehemden. De Katwijkers waren de eerste, die Sparta tot nu toe een nederlaag toe te brachten (4-3) en het zou niet verbazen, als de ongeslagen thuisstatus van de Nijkerkers er nu aan gaat. Dan ligt de titelstrijd weer helemaal open.
Huizen-rkav Volendam: De thuisclub heeft nog steeds zicht op de derde periode en op de vierde plaats, maar dan moet er wel gewonnen worden van Volendam. Dat gaat nog niet zo makkelijk worden, ook al wonnen de Gooilanders eerder in het meest bekende Nederlandse vissersdorp ter wereld met 2-4. De wijdbroeken zagen een goede reeks onderbroken worden door Bennekom. Ook zij zijn nog niet helemaal uitgeschakeld voor de derde periode. Vooralsnog liggen de belangen bij de bezoekers het afstand nemen van de gevarenzone. Meer dan een gelijkspel zit er niet in voor het ‘andere oranje’.
ODIN’59-SDC Putten: Op de Veluwe werd het eerder een 2-2 gelijkspel. In Heemskerk zal de uitslag ook niet ver van een ‘puntendeling’ liggen. ODIN’59 heeft na de ruime winst bij SDV Barneveld niet meer kunnen winnen. In die zeven wedstrijden werd nog maar twee keer gelijk gespeeld. Groot zal het zelfvertrouwen op “Assumburg” ook niet zijn. Dat is ongetwijfeld anders in Putten. Wellicht profiteert SDC Putten van malaise in Heemskerk en wint het nipt.
SDV Barneveld-VVA’71: Is het de kat inhet nauw, die nog een rare sprong gaat maken, of verlaat VVA’71 Barneveld met een reguliere overwinning. Dat laatste is het meest waarschijnlijk. In Achterberg werd het eerder al een duidelijk 4-1 overwinning voor de jongste club uit de Hoofdklasse A. Als Montfoort wint en SDVB verliest, dan valt het doek voor de blauwwitten al. Niemand gunt dat een jubilerende vereniging, maar de realiteit van alle dag kon wel eens hard zijn.
Bennekom-Sportlust’46: Thuis was Sportlust’46 met 2-0 nog te sterk voor de Veluwenaren, maar Bennekom zal de eerste overwinning in Volendam graag een goed vervolg geven. Met een gelijkspel is rechtstreekse degradatie al onmogelijk voor de thuisclub, maar met het duel tussen de twee virtuele herkansers op de rol wil Bennekom verder afstand nemen van de tiende plaats. Dat lift ook in de lijn der verwachting.
Montfoort-DOVO: Het is voor iedere tegenstander kwaad kersen eten op sportpark “Hofland”. Als het op strijd aankomt, en dat is vaak essentieel bij degradatievoetbal, is Montfoort thuis in het voordeel tegen de Veenendalers. Dat gaat de “Orange Machine” ten volle uitbuiten tegen DOVO met een overwinning. Op “Panhuis” werd het eerder nog 1-1.
