Door: Joop Tomassen
Nog meer geduld door Corona
In zijn introductie-interview vorig seizoen liet de Apeldoorner zich voorzichtig uit over de ambities en predikte daar vooral geduld in. Door het uitbreken van de tweede coronagolf werd dat geduld nog extra op de proef gesteld, maar staf en spelers hebben nadien niet stilgezeten. Allereerst een terugblik op het afgelopen, kortdurende seizoen: “We hebben vorig seizoen wel kunnen trainen en wedstrijden kunnen spelen, waarin we al veel bereikt hadden. Ook al voor de wedstrijd tegen ODIN en de bekerwedstrijd bij DOVO zat het er al wel in. Tegen DOVO speelden we onze minste wedstrijd en werden we achteruitgedrongen. Die weet je met hangen en wurgen en kunst en vliegwerk te winnen. Ook in die wedstrijd zag ik een elftal, dat ervoor streed. Dat zag ik ook al in de wedstrijd bij ODIN en daarvoor tegen SteDoCo. Die verlies je dan nog wel. En ook thuis tegen VVSB zag ik al een goede ontwikkeling. De winst op DOVO was meer geluk dan wijsheid en ik wil naar een manier van spelen toe, waarin we zoveel vastigheid creëren, zodat winnen geen geluk meer is. Dat spelers ook weten, wat er van hun gevraagd wordt. Ook dan kun je nog wedstrijden verliezen, maar je minimaliseert het geluk, waarbij je de wedstrijden wint. Daar ben ik naar op zoek. Het maakt me ook blij, dat ik met een bijna complete selectie en wat nieuwkomers doorga.”
Benjamin Roemeon schoot DVS in de tweede voorronde tegen DOVO voor de KNVB Beker naar de volgende ronde. De 0-1 voorsprong werd met veel mentaliteit en geluk over de streep getrokken. Foto: Theo Aalten.
Behelpen tijdens tweede Coronagolf
Natuurlijk miste na het bekerduel bij DOVO de prikkel van het wekelijkse competitieduel: “Het was heel lastig om die periode na DOVO in te gaan. Dat vroeg ook om veel overleg. André (Dul, teammanager, jt) was de grote Covid-baas; hij was de enige hier, die er bovenop zat en we hebben ook wel eens gevloekt op hem, maar hij heeft een heel goeie rol in die periode gepakt door de regels strak te hanteren. Alles wat nog wel mocht, hebben we op een goeie manier gedaan. We hebben Jordi Roelofsen van de B1 er als extra trainer bijgehaald. We hebben de staf dus uitgebreid om goed te kunnen trainen; het eerste uur de ene helft van de groep en daarna een uur de andere helft. Je moet inventief zijn op dat moment en zo goed als mogelijk in twee tegen twee en later vier tegen vier de spelprincipes erin slijpen. Dat bleef nog wel lastig en je mocht ook nog niet in de duels komen. Je miste ook het doel van de wedstrijden en het leek allemaal meer op bezighouden in plaats van constructief ergens mee bezig zijn. Met wedstrijden heb je elke zaterdag weer een afrekenmoment, een beoordelingsmoment. Voor spelers is dat ook heel belangrijk en bij winst voel je, dat je op de goede weg bent. Als trainer kijk ik wat minder naar het resultaat. Die wedstrijd thuis tegen VVSB (2-2) vond ik een geweldige wedstrijd. Dat was ook het niveau, waar we naartoe wilden. Die bekerwedstrijd hier thuis tegen Dongen (3-1 winst) vond ik heel goed. Daar werd ik hartstikke blij van.
Hier Maarten van Dijk op de voorgrond in de eerste voorronde voor de KNVB Beker tegen zondagderdedivisionist Dongen (3-1 winst voor DVS). De jongeling uit Kampen manifesteerde zich in de abrupt afgebroken competitie als de revelatie bij de geelzwarten. Foto: Theo Aalten.
Die afrekenmomenten, waar je met z’n allen staat, had je daarna niet meer. Na een wedstrijd maakte je bepaalde dingen belangrijk in de training en kon je dat weer terugzien in de volgende wedstrijd. Dat miste je. Dat vroeg wel veel van de trainers en van de spelers. Juist op het moment, dat je daar eigenlijk mee wilde stoppen, mochten we weer met viertallen trainen. Toen kon je ook weer andere dingen doen, al bleef het ook veel van hetzelfde doen. Ook toen vroeg je je af, of je de spelers nog wel voldoende kon uitdagen en op het goede moment mochten we de volgende stap naar volledig trainen weer maken.
Ook in de periode, dat we twee tegen twee, vier tegen vier en met het hele team konden trainen was ik blij met wat ik weer terugzag. Het was ook zeker geen verloren jaar, maar het was wel allemaal heel lastig. Op die manier hebben we tot eind mei getraind en het seizoen zo afgemaakt. We wisten dat we op 10 juli weer zouden beginnen met trainen en dat hebben we bewust niet in twee blokken gedaan, zodat spelers tijd hadden om nog op vakantie te gaan. Je wilt ook zo min mogelijk, dat ze tijdens de voorbereiding op vakantie zijn. En die rust hebben de spelers ook echt nodig om weer fris te worden. Ik had dat zelf ook nodig. Dan krijg je vanzelf ook wel het gevoel, dat het weer mag beginnen.”
Pittig oefenprogramma
De keuze van het oefenprogramma is in de ogen van de coach mede bepaald door aanwezige mogelijkheden: “Zaterdag begint het dan met de oefenwedstrijd tegen HHC als begin van een pittig oefenprogramma. Dat komt natuurlijk ook, doordat de clubs onder de twee divisies, zoals de Hoofdklasse, later beginnen. Daardoor ben je genoodzaakt om tegen clubs uit de Tweede- of Derde Divisie te oefenen. Hoofdklassers en eersteklassers zijn nog niet beschikbaar. Het liefste zou je het qua weerstand wat meer willen opbouwen via een eersteklasser of een Hoofdklasser, maar het is niet anders. We hebben veel spelers en die gaan we ook allemaal gebruiken.”
Verhouding ten opzicht van de concurrentie
Hoe de verhoudingen van de huidige selectie van DVS is ten opzichte van de concurrentie, is nog niet duidelijk: “De grootste winst naar dit seizoen toe is, dat het grootste deel van de selectie is gebleven. Daardoor kan je doorbouwen op de stappen, die je al gemaakt had. We zijn met de selectie wel wat ingekrompen naar achttien veldspelers en twee keepers, maar DVS is ook een opleidingsclub. We hebben nu nog ruimte om er een speler aan toe te voegen. Daardoor ontstaat er wel weer ruimte om spelers uit Onder-23 mee te laten trainen en niet eenmaal per week, maar drie keer. Dan kun je die jongens ook echt onder weerstand zien. Het is een voordeel om te kunnen zien, hoe die jongens zich onder echte weerstand staande kunnen houden. Ik ben blij met de selectie, die we op dit moment hebben. Nicky van Hilten zit er al vanaf de winterstop bij en beschouw ik niet als afgevallen speler van een BVO. Die kan zowel rechts- als linksback staan, maar is principe voor de rechterkant gehaald. Tim van de Berg komt als centrale verdediger van DHSC en heeft daarvoor nog bij Heracles gespeeld, maar hij is net als Frenkie Overmars nog een onbekende. De TC weet natuurlijk wel, wie ze in huis halen en zo moet het ook zijn. Als trainer zie ik alleen mijn eigen wedstrijden, maar zie weinig andere spelers. Ik kan natuurlijk bij een TC aangeven, wat voor type speler ik zoek en dan is het aan de TC om een goeie jongen in huis te halen. Er is nog ruimte voor een voorhoedespeler en dat is nog even afwachten.”
Lastig een prognose te geven
Een prognose voor de komende jaargang is ook nu moeilijk te geven: “Het is lastig te beoordelen, hoe DVS staat ten opzichte van de andere clubs in de Derde Divisie. Het voordeel bij ons is, dat veel spelers gebleven zijn. Die hoeven niet meer te wennen aan elkaar, ze weten wat er van ze gevraagd wordt en welke principes we hanteren. Het is lastig te beoordelen, wat andere clubs allemaal gedaan hebben. Bij DOVO hebben ze veel ingeleverd en zijn veel spelers vertrokken, waar jongere spelers voor zijn teruggekomen met minder achtergrond. Dat kan natuurlijk heel verrassend uitpakken. Op dit niveau wordt heel veel gekeken naar afvallers bij BVO’s, maar die vallen daar natuurlijk niet voor niets af. Ik heb dat bij mijn vorige clubs ook altijd gezegd; ga op zoek naar de toppers op het niveau, waarop je speelt of een stapje hoger. Spelers die bewezen hebben van meerwaarde te zijn op dit niveau.”
Kwaliteit uitbouwen en geluksfactor beperken
“Als je het over prestatiedoelstellingen hebt, kun pas na zo’n tien wedstrijden iets zeggen. Uiteindelijk is het zo, dat hoe breder je selectie kwalitatief is, hoe langer je het kan volhouden. Ook wij zullen tegen schorsingen en blessures aanlopen. Ben je in staat om zo lang mogelijk overeind te blijven en elke week iedereen beschikbaar te hebben, kunnen wij het lang volhouden. Maar wat gebeurt er, als wij twee, drie essentiële spelers moeten missen? Wat gebeurt er met een club als SteDoCo, dat groot ingekocht heeft. Die heeft een bredere bank, maar ook dat is geen garantie voor succes. Mijn insteek was ook meer om de selectie zo goed mogelijk intact te houden met zo beperkt mogelijk aantal wisselingen; om die kern vast te houden en een bepaalde manier van spelen te ontwikkelen. Om de kwaliteit verder uit te bouwen en die geluksfactor zo veel mogelijk te beperken.”
Peter Wesselink wil met zijn spelconcept dus zo min mogelijk afhankelijk zijn van het toeval, van geluk en daarmee zelf meer bepalend zijn in het bereiken van het resultaat. In de oefenreeks en de trainingen daartussen kan hij verder bouwen aan zijn ploeg, waarna het spul op 21 augustus in Amsterdam op de wagen gaat met de eerste competitiewedstrijd tegen de amateurs van Ajax. Klik hier voor het programma in de Derde Divisie Zaterdag.
