DVS’33 Ermelo op bezoek bij aansprekend DOVO

DOVO en DVS zullen op “Panhuis” met verschillende gevoelens aan de aftrap staan. Wellicht heerst er nog enige staat van euforie bij de Ermeloërs na de eclatante 5-0 overwinning op aartsrivaal VVOG. Natuurlijk mogen de geelzwarten daar zelfvertrouwen uit putten. Gedragen door een vroege 1-0 Quincy Veenhof op basis van beter veldspel slaagde DVS er niet in om de voorsprong voor de rust verder uit te bouwen. Het leek erop, dat de verbeten Harderwijkers in het eerste kwartier na rust de bordjes zouden verhangen, maar met de 2-0 (prachtig ingeschoten door Adriaan Kruisheer) in plaats van de logische 1-1 van dat moment brak het verzet bij de “Groenen”, die direct ook de 3-0 door Benjamin Roemeon om de oren kregen. Maarten van Dijk en invaller Stef Nijland maakten het daarna keurig af op 5-0. Natuurlijk is er dan aan de Ermelose kant sprake van euforie. Daarin schuilt ook het gevaar van onderschatting voor de wedstrijd tegen de rodelantaarndrager uit Veenendaal.

Daar is echter geen reden toe. DVS herinnert zich nog altijd te duidelijk de wedstrijd tegen de roodwitten in het kader van de Harry Hamstra Cup tijdens de voorbereiding op dit seizoen. Daarin liet DOVO uitstekend voetbal zien. Die wedstrijd eindigde overigens in 1-1. Qua veldverhouding was het verschil tijdens de tweede voorronde van de KNVB Beker op “Panhuis” nog groter ten faveure van de Veenendalers; met name in de tweede helft. Desalniettemin brachten de Ermeloërs een door Benjamin Roemeon verkregen 0-1 voorsprong onder grote druk over de streep. Toch laat dat bekerduel, wat voor DVS de laatste verrichting was in het abrupt afgebroken seizoen ’20-’21, zich niet vergelijken met de oefenwedstrijd en de ontmoeting van zaterdag 16 oktober. De selectie van de Veenendalers kent daarvoor te veel wijzigingen. En aan het voetballend vermogen ligt het niet, maar wel aan het scoren. Met slechts zeven treffers uit de acht duels is dat natuurlijk ondermaats. Bovendien heeft DOVO met 17 op VVOG na het grootste aantal tegendoelpunten.

 

De winnaar van de Harry Hamstra Cup vertrok wellicht nog als favoriet naar “De Strokel” voor de competitieouverture tegen VVOG. De Harderwijkers leidden echter binnen het half uur met 2-0 en kwamen zelfs op een 3-0. De 3-1 van Nick Hak op slag van rust maakte er weer een wedstrijd van. De druk op de Harderwijker veste werd opgevoerd, wat een kleine twintig minuten voor tijd de aansluiting van Lion Kalentjev opleverde. DOVO rook, dat er nog meer te halen was en kreeg in de slotseconden de verdiende gelijkmaker, 3-3.


De laatste bindende wedstrijd tussen de twee clubs betrof de tweede voorronde voor de KNVB Beker. DVS doorstond na een 0-1 ruststand een enorm offensief van DOVO en bleef met meer geluk dan wijsheid overeind. Benjamin Roemeon was de matchwinnaar. Ook in de laatste oefenwedstrijd in aanloop naar het huidige seizoen maakten de Veenendalers voetballend een uitstekende indruk. De oefenpot zelf eindigde in 1-1. Foto: Theo Aalten. 

Thuis tegen de grootste kampioenskandidaat Sparta Nijkerk hield men het vervolgens op 0-0. Toch reden om met enig optimisme af te reizen naar Lisse. De nog puntloze fusieclub maakte er echter 3-0 van op “Ter Specke”. Op het eigen “Panhuis” toonde het manco bij DOVO zich al overduidelijk aan. Tegen de amateurs van Ajax kon het nog iets verbloemd worden, doordat na veel kansen voor de thuisclub voor rust de 1-0 een kwartier voor tijd de eerste overwinning bracht. Een week later ging het voor eigen publiek toch weer mis tegen ACV. De bezoekers benutten de eerste kans na de rust, maar met de geslaagde wissels maakte Kalentjev de gelijkmaker. In plaats van door te drukken verlieten de Assenaren in een van de schaarse uitvallen vijf minuten voor tijd met de 1-2 de volle buit meenamen naar de Drentse hoofdstad. De 1-2 winst in Goes enkele dagen later was in de tweede voorronde van de KNVB Beker, maar in de schaduw van kasteel Assumburg ging het weer helemaal mis. Ook nu werden de vele kansen niet benut, hoewel Lulinho Martins voor rust een opgelopen achterstand nog wel ongedaan had gemaakt. In de tweede helft kreeg DOVO een lesje in effectiviteit en liep het tegen een 4-1 nederlaag aan. Uiterst kostbaar, omdat het de eerste overwinning voor de Heemskerkers was. In eigen coulisse wilde het vervolgens ook niet lukken ondanks een 1-0 voorsprong. Hoek zette in de tweede helft een tandje bij en won met een topschutter in huis alsnog met 1-3.

 

De laatste wedstrijd speelde DOVO in Hoornaar en verliezen van een dergelijke ploeg is altijd mogelijk. Maar ook de Zuid-Hollanders presteren niet naargelang de sterkte van de selectie en wachtte nog op de eerste thuiszege. In een niet zo spectaculaire eerste helft nam de thuisclub een voorsprong. Die werd ondanks een sterke start van de Veenendalers in de tweede helft uitgebreid, toen een attente Olivier Pilon in de rebound de 2-0 aantekende. Treffend was nu ook weer, dat doelman Vrolijk nog niet de puntenpakker is voor zijn team. Daarin deed zijn collega aan de overkant het beter door een uitgelezen mogelijkheid vanaf elf meter van invaller Lion Kalentjev te stoppen. Daarmee was de echte spanning wel uit de wedstrijd en was er weer verlies voor DOVO.

 

De Panhuis-bewoners blijven daardoor met slechts een overwinning en twee gelijke spelen uit de eerste twee wedstrijden, aangevuld met de vijf nederlagen, onderin staan. DOVO bezit evenals GOES 5 punten, maar zijn vanwege een minder doelsaldo de hekkensluiter. Een weinig benijdenswaardige positie voor een nog altijd gerenommeerde club.

 

Of de malaise nog niet groot genoeg is, volgde ook nog het ontslag van de assistent-trainer. Voor José de la Fuente Pozo kwam dat volledig onverwacht. En dat na signalen vanuit de spelersgroep en staf, aldus het AD van 12 oktober. Hij diende in die functie al onder Gert Kruys en Scott Calderwood en maakte zelfs het seizoen af na het vroegtijdig vertrek van de vorige hoofdtrainer. Een andere hoofdcoach vraagt een andere assistent, aldus de TC en de Financiële Stichting DOVO.

De roerige tijden aan de rode kant van sportpark Panhuis zijn natuurlijk niet van de laatste dagen. Zo was er dus al het voortijdig vertrek van Calderwood (die nog onder Hennie in ’t Hof bij DVS gevoetbald heeft). In de driehoek trainer-TC/FSD-spelersgroep schaarde de laatste zich achter de coach. Het bestuur van DOVO en de Businessclub De Heuvelrug steunen de TC en de FSD.

De moeilijkheden dateren al van voor de aanstelling van Scott Calderwood als hoofdtrainer. Patrick Loenen van Sportlust’46 was de beoogde opvolger van Gert Kruys na ’19-’20, maar liet de overeenkomst met DOVO ontbinden vanwege onduidelijkheid in het beleid. De weg van de geleidelijkheid van de oude TC versus de ambities voor de Tweede Divisie op zo kort mogelijke termijn bij de interim-TC. Het vertrek van Calderwood liep uit op een arbeidsconflict, maar Florian Wolf ging de uitdaging aan op “Panhuis”. Natuurlijk wil DOVO de zeer aansprekende derby tegen GVVV zo snel mogelijk en wel in de Tweede Divisie op de rol, maar de nieuwe hoofdtrainer predikte vooral geduld. Hij kreeg een selectie in de schoot geworpen, waar twaalf spelers vertrokken waren en met een kleiner budget moest dat aangevuld worden. Handhaving in de Derde Divisie is voor de oefenmeester voor deze jaargang al een prestatie. Florian Wolf wil ook graag een streep zetten onder het verleden en gaan bouwen aan de toekomst. Met een veel jeugdiger aanwas (van BVO’s) en spelers uit de eigen, uitstekende jeugdopleiding, moet er de komende jaren weer een talentvol elftal staan. Misschien is de oefenmeester met ervaringen bij Sparta Rotterdam, Almere City FC, FC Volendam en als skilltrainer bij Ajax wel de aangewezen persoon voor. Maar dan wel met een andere assistent-trainer sinds maandagavond. DVS weet als geen ander, wat het betekent om in roerige tijden invulling te geven aan de ambities. Wolf moet het dit seizoen met de volgende selectie doen:

Doelman Martijn Brussaard werd uit O23 gehaald, evenals centrumspits Guido van Dijk. Dat geldt ook voor Pepijn van der Wissel. Centrale verdediger Rodney Kemp en oud-DVS’er Oktay Öztürk zaten zonder club. Zoals gesteld kwam een behoorlijk aantal spelers bij de beloften van een BVO vandaan: Antil Mercan (Sultanbeyli Bld), Revellino Neslo (Emmen O21), Lion Kalentjev, Brian Vogelzang en Lars Reebergen (NEC O21), Matthijs van Nispen (PEEK), Kevin Greeven (Go Ahead Eagles O21) en Colin van Gelderen (FC Den Bosch O21). Sabir Achefay (Quick Boys, maar DVS kent de behendige speler vooral nog van Noordwijk), Lulinho Martins (Ter Leede), Mark Westerlaken (Gemert), Timo Pluk (De Treffers), Nick Hak (usv Hercules) en Bart Westerlaken (Achilles Veen) zijn de overige nieuwelingen. En dat er wel muziek in deze selectie zit, werd wel aangetoond in de aanloop naar de competitie, maar daarin zitten vooralsnog wel wat valse tonen.

 

Door Ons Vrienden Opgericht (in 1933) misstaat qua naam natuurlijk niet in de Tweede Divisie, maar de club heeft in het verleden op harde wijze ondervonden, dat de naam alleen verre van voldoende is.

Als DVO begon de club in ongeveer dezelfde periode (vanaf ’33) als DVS aan het competitievoetbal in de CNVB, zonder in een poule met voornamelijk Veenendaalse clubs toonaangevend te zijn. Rood-Wit en Ajax (een voorloper van GVVV) deden het daarin beter. Na de fusie van alle voetbalbonden in ’40 kwam de club uit in de Afdeling Utrecht en moest toen DVS in ’46 nog wel voor laten gaan in de promotie naar de KNVB, waar IJsselmeervogels en SSVU de andere twee promovendi waren. De promotie van DOVO naar de KNVB kwam in ’48 en dat zorgde al meteen voor een toptreffen tussen de geelzwarten en de Veenendalers. In ’49 moest een beslissingswedstrijd op “Birkhoven” in Amersfoort de kampioen van de 4e klasse Oost aanwijzen. Dat werd met 3-2 in het voordeel van de roodwitten beslist.


Voorafgaand aan de beslissingswedstrijd DVS-DOVO gaan de twee elftallen gebroederlijk op de foto.

Ook het jaar daarop ontmoetten de twee clubs elkaar en was de 0-1 zege voor DVS in Veenendaal de ultieme mogelijkheid om nog naar de ook in Oost nieuwe 3e klasse te bereiken. De daaropvolgende beslissingswedstrijd van de Ermeloërs tegen Go Ahead Kampen werd ook gewonnen, zodat de twee clubs nog zeven aaneengesloten seizoenen tegenstander van elkaar bleven. Door de eerste degradatie van DVS ooit in ’56 ontbrak de wedstrijd voor een jaargang en na het kampioensjaar van de Veendalers en de degradatie in ’58 stond de wedstrijd tot ’94 niet meer op de rol. DOVO bleef tot ’06 altijd op het hoogste niveau actief. De invoering van de 2e klasse in ’61 en van de 1e klasse in ’70 werden niet gemist. Liefst acht afdelingstitels werden er sinds ’70 behaald en daarnaast in ’79 ook nog het algeheel kampioenschap bij de zaterdagamateurs. In ’06 ontstonden echter wat scheuren in het monument. Wellicht was er totaal niet op gerekend, dat DOVO het P-D-duel in Apeldoorn wel eens kon verliezen van Berkum. Het gebeurde wel met 1-2. Met een jaar was de club weer terug in de Hoofdklasse, maar de slag om de Topklasse in ’10 werd volledig gemist. Sterker nog; er volgde een tweede degradatie, die ook wel weer in een jaar werd goedgemaakt. Het duurde tot ’17, voordat DOVO de Hoofdklasse ontsteeg, maar de promotie naar de Derde Divisie hield niet meer een optreden op het hoogste podium in, waar aartsrivaal GVVV wel op acteerde. En dat doet nog altijd pijn. Met een negende en een elfde plaats dongen de roodwitten ook niet mee naar promotie en de afgelopen twee jaargangen werden vanwege corona niet uitgespeeld. Een jeugdiger DOVO richt zich dit seizoen ondanks een beloftevolle voorbereiding op handhaving. Lees hier meer over het Veenendaalse voetbal en hier over de historie van DOVO.

 

DVS-supporters, die hun club willen steunen tegen die ondanks alles mooie vereniging DOVO, moeten online toegangskaarten aanschaffen. Op de site van DVS verscheen eerder al een artikeltje over het toegangsbeleid voor de wedstrijd DOVO-DVS’33 Ermelo. 

 

Na acht speelronden is er nog slechts een club ongeslagen (koploper Sparta Nijkerk) en wacht nog een club op de eerste overwinning (GOES).

Sparta Nijkerk-hsv Hoek: De thuisclub wil natuurlijk die ongeslagen status behouden om zo snel mogelijk de eerste periodetitel binnen te halen. Hoewel hsv Hoek de individuele kwaliteiten heeft om op “De Ebbenhorst” te verrassen, is het niet aannemelijk, dat Sparta Nijkerk ook maar enigszins verzaakt om met 20 uit 8 de voorsprong van vier punten op de runner up te behouden.

FC Lisse-Barendrecht: In dit duel tussen twee voormalige Tweededivisionisten vonden beide clubs de weg omhoog. Dat deed de fusieclub overtuigender dan Barendrecht. Die lijn trekt FC Lisse op het eigen “Ter Specke” door met een zege om zo goed als mogelijk in het spoor van de koploper te blijven.

GOES-Excelsior’31: De Bevelanders wachten nog op de eerste zege, maar Excelsior’31 is inmiddels weer gestegen naar de derde plek met een punt achterstand op de runner up en wil die positie het liefst verbeteren. Daar past alleen een overwinning bij en dan moet GOES de eerste zege maar uitstellen en hopen, dat DVS aan DOVO geen punt gunt.

ACV-Sportlust’46: De Assenaren staan er met eenzelfde puntenaantal als Excelsior’31 natuurlijk lekker bij en wil minimaal graag op die vierde plek blijven staan. Dan is er wel een eerste thuisoverwinning nodig en dan is het bezoek van juist evenknie Sportlust’46 niet gunstig. Het is niet vreemd, als de Woerdenaren zelfs de drie punten mee naar huis neemt. Dan verbeteren de bezoekers zich altijd op de ranglijst.

Harkemase Boys-VVSB: Twee nederlagen op rij brachten de Harekieten met 12 uit 8 op de zevende plaats; een plek met een punt minder dan DVS. Wil Harkemase Boys een vrije val voorkomen, dan moeten de Noordwijkerhouters verslagen worden. Die kans is wel groter, nu VVSB het een tijdje zonder de geblesseerde doelman Ruben Valk moet doen.

Ajax (am)-Staphorst: Beide clubs bezitten 10 punten. Thuisvoordeel is er nauwelijks voor de hoofdstedelingen gezien er geringe aantal supporters, dat de wedstrijden van de amateurtak bezoekt. Wat dat betreft kon het thuispubliek overstemd worden door de meereizende supporters uit de Kop van Overijssel. En de drie punten konden wel eens meegaan in de tas van Staphorst.

VVOG Harderwijk-Ter Leede: Beide clubs kregen in de vorige ronde vijf tegentreffers te verwerken en dat doet wat met het zelfvertrouwen. De “Groenen” hebben dan wel de meest gepasseerde defensie in de Derde Divisie, maar kunnen soms ook uit hun slof schieten. Bovendien is Ter Leede met 10 uit 8 en dus maar een punt meer een uitstekend richtpunt voor de Harderwijkers om over deze opponent heen te gaan. Toch een zege voor VVOG dus.

ODIN’59-SteDoCo: De Hoornaars moeten misschien nog wennen aan het idee, dat er vooralsnog kelderduels uitgevochten moeten worden. Dat deden zij tegen DOVO al met succes, maar dat was nog niet genoeg om op de ranglijst te klimmen. Met 8 uit 8 zijn beide clubs aan elkaar gewaagd. Tegenover het thuisvoordeel staat het betere doelsaldo van SteDoC0 (0 versus -5), dat de kwaliteiten in de selectie ook in de score tot uitdrukking zal brengen.