Rode lantaarn voor Excelsior’31
Het maar nog maar niet wil vlotten bij Excelsior’31. De club staat bekend om het goede voetbal, dat normaliter ook nog scorend vermogen toonde en daar wringt momenteel de voetbalschoen. Misschien was de ongelukkige 3-2 nederlaag bij Barendrecht wel een voorbode van de malaise, die de Koerbelt-bewoners momenteel treft. De 2-1 winst op titelpretendent GVVV, de 5-3 zege op Ter Leede en de 1-1 gelijke spelen bij Sparta Nijkerk en hsv Hoek konden deden nog niet aan een malaise denken en ook een ruime thuisnederlaag tegen Sportlust’46 is altijd mogelijk. Het hoofdtoernooi van de KNVB-bekertoernooi werd ook bereikt door de 1-2 winst bij OSS’20. Van “De Strokel” in Harderwijk werd nog wel een punt meegenomen met de 2-2, maar daarna zakten de Rijssenaren ver terug na vijf achtereenvolgende nederlagen tegen ASWH (1-2), SteDoCo (1-3), DOVO (2-1), ACV (0-2) en Harkemase Boys (2-0). Die laatste was elf dagen, nadat het vertoonde spel en de twee doelpunten voor in het bekerduel tegen FC Den Haag, ondanks de 2-3 nederlaag, hoop had gegeven op een herstel. Dat kwam er ook deels in het gelijkspel voor eigen publiek tegen rkav Volendam en de Overijsselse ontmoeting in Staphorst (0-0).
Wekelijks wordt in het eigen medium Excelsior’31 TV het vertrouwen uitgesproken, dat het wel goed komt. Spelers, staf en supporters moeten er samen uitkomen, maar thuis tegen sv Urk ging het afgelopen zaterdag weer gruwelijk mis. En dat terwijl de vroege voorsprong voor de Rijssenaren op een herstel wees, maar de voormalige eilandbewoners profiteerden al snel van de rode kaart voor doelman Amos Wesseh. Zijn vervanger Anthony van Zaltbommel was nog niet warm en incasseerde in een tijdsbestek van zeven minuten drie doelpunten. Ook nadat de bezoekers kort voor rust een rode kaart incasseerden, kwam Excelsior’31 niet tot scoren. De Urkers deden dat wel en vergrootten daarmee de zorgen op “De Koerbelt”. De rode lantaarn werd wat steviger in handen gedrukt, maar de afstand van vijf punten op de eerste veilige plek van sv Urk is nog altijd overbrugbaar. De blauwwitten toonde al eerder aan, dat DVS clubs in een vrije val nog wel eens een reddingsboei toewerpt.
Vergeefse gooi naar koppositie
DVS deed afgelopen zaterdag dus tevergeefs een gooi naar de koppositie, nadat er in de vorige thuiswedstrijd tegen Barendrecht het nodige zelfvertrouwen getankt was met een ruime 4-0 overwinning. Een mooie opsteker voor de absolute topper bij koploper GVVV voor de nieuwe gedeelde nummer twee. Na een matig eerste kwartier van beide zijden zetten Maarten van Dijk en Stef Nijland hun ploeg op een comfortabele voorsprong. Terecht ook vanwege het betere voetbal van de Ermeloërs. De aansluiting op slag van rust was een niet gepland cadeautje voor de jubilerende lijstaanvoerder en gaf de Veenendalers hoop voor het tweede bedrijf. Nadat ook de 2-2 viel, leek er een patstelling te ontstaan, waarna de Veense “Blauwen” DVS in de slotminuut nog velden met een afstandsschot. De status quo bovenin werd door de 3-2 niet gehandhaafd. De 75-jarige breidde de voorsprong op de naaste concurrenten uit tot drie punten en de geelzwarten moeten nu als nummer 6 een achterstand van vier punten goedmaken. En dan mag er dus geen punten verspeeld worden tegen de rodelantaarndrager; ook al is dat het gewaarde en gerenommeerde Excelsior’31.
Maarten van Dijk, hier in gevecht met voormalige ploeggenoot Quincy Veenhof, zette DVS in het hol van de leeuw op een hoopvolle 0-1 voorsprong tegen koploper GVVV, maar de koppositie kon na de 3-2 nederlaag niet veroverd worden. Foto: Theo Aalten.
Balans in voordeel van Rijssenaren
De twee opponenten van vandaag bezochten elkaar vanaf ’50 zes jaargangen achtereen. Zowel in Ermelo (2x winst voor DVS, 1x gelijk en 3x een overwinning voor de Rijssenaren) als in Twente (in dezelfde verhoudingen) was de balans in het voordeel van Excelsior’31. De hernieuwde kennismaking in de 1e klasse in ’03-’04 met het oog op promotie naar de Hoofdklasse leverde in Ermelo een 0-3 winst voor de bezoekers, die onder Hennie in ’t Hof ook kampioen werden, op en een 3-3 gelijkspel op “De Koerbelt”. In het kampioensjaar van DVS in ’14-’15 werd het in Rijssen 1-1 en haalden de Tukkers met Roeland ten Berge met 1-2 de punten in Ermelo op. In de Derde Divisie wonnen beide clubs hun uitwedstrijd (1-3 in Rijssen in het eerste coronaseizoen ’19-’20 en 0-3 in de return) met Peter Wesselink nog aan het roer op “De Koerbelt”. In het tweede coronajaar kwam het maar tot één ontmoeting en ook die wonnen de Rijssenaren op de Veluwe met 0-1. Vorig seizoen boekte DVS met 2-1 weer eens een thuisoverwinning tegen de Tukkers, maar liet in de return met 3-1 de punten weer op “De Koerbelt”. De balans tussen beide clubs is nog altijd dik in het voordeel van de roodwitten. Het is natuurlijk het heden dat telt en daarin kunnen geen van beide clubs zich puntverlies veroorloven. De stand op de ranglijst wijst DVS als favoriet aan.
Coen vloedgraven zette DVS in de vorige thuiswedstrijd tegen Excelsior'31 nog op 1-1, wat leidde tot de 2-1 overwinning. Dit seizoen zal hij proberen om als aanvoerder in de Rijssense verdediging de geelzwartenhet scoren te beletten. foto: Theo Aalten.
De club van Rijssen
Met zondagclub RV kwam het voetbal in de Reggestad al vroeg tot ontwikkeling, maar het achterland voor het zaterdagvoetbal bleek uiteindelijk met de oprichting van Sparta toch groter. Die club werd tot het faillissement de grote concurrent van Excelsior, waarna de roodwitten doorgroeiden tot de club van de stad. Absoluut hoogtepunt in de clubhistorie werd het zaterdagkampioenschap in 1965 ten koste van grootmachten als IJsselmeervogels en Zwart-Wit’28. Rijssen zou ook een lange periode verstoken blijven van voetbal op het hoogste niveau, maar keerde daar in ’04 ten koste van DVS terug en streed in ’05 en ’10 nog eens mee voor het algeheel zaterdagkampioenschap. Tevergeefs. De laatste titel hield ook promotie naar de Topklasse in, waar de club zich tot ’14 handhaafde. In het seizoen daarop lag de titel weer op de slof van Excelsior’31, maar roerige perikelen binnen de club met disciplinaire maatregelen voorkwamen, dat niet de Twentenaren, maar DVS en Harkemase Boys het gunstigst de slotronde ingingen met de Ermeloërs als kampioen. De titel in ’19 bracht de roodwitten alsnog naar de Derde Divisie.
De oudste club in de stad, RV, fuseerde in 2019 met het Roomse RKSV tot sv Rijssen. Een wat verwarrende naam, omdat sc Rijssen (de buren op “De Koerbelt”) zich van bijna dezelfde naam bedient. ‘Sportclub’ ontstond in 1960 op de resten Sparta en streefde de grote broer in de eerste helft van de 90-er jaren even voorbij, maar speelt momenteel met de bijna-naamgenoot in de 4e klasse. Die clubs zijn vooralsnog geen concurrent voor Excelsior’31 en zo blijven de roodwitten de club van Rijssen.
Lees hier meer over de historie van Excelsior'31 en hier over het Rijssense voetbal.
Met Coen Vloedgraven seizoen ’22-’23 in
De ambities op “De Koerbelt” voor de Tweede Divisie zijn groot, maar de concurrentie ook. Met negen vertrekkers, waaronder de slimme spits Hielke Penterman (nu assistent-trainer), voegden zich tien nieuwelingen bij de selectie. Trainer Jurjan Wouda (die Peter Wesselink in ’20 opvolgde) gaat dus met veel wijzigingen het seizoen ’22-’23 in. Voor DVS is Coen Vloedgraven, die in ’15 van Excelsior’31 naar Jong Go Ahead Eagles ging en vandaar in ’17 naar DVS verkaste, keerde dit seizoen terug op “De Koerbelt”. Vanwege gezondheidsproblemen kon hij zijn laatste jaar bij de geelzwarten niet goed afmaken, maar gelukkig is de zeer gewaardeerde voetballer weer fit om te voetballen en draagt zelfs de aanvoerdersband. De andere nieuwkomers zijn Alex de Jong (Go Ahead Eagles O21), Diego Paais (Voorwaarts Twello), Rick Hemmink (HHC), Stef kaptein (HHC), Patrick Maneschijn (csv Apeldoorn) en Mart Zwiers (DETO). Excelsior’31 heeft een goede jeugdopleiding en daaruit kwamen doelman Amos Wesseh, Joël Baan en Matthijs Seppenwoolde.
Selectie Excelsior'31 seizoen 2022-2023.
Programma Derde Divisie 26 november (speelronde 16; 4e ronde tweede periode):
Er staat weer een topper op het programma, terwijl de leider in de tweede periode een ‘klassieker’ speelt. Onderin staat een aantal ploegen, dat DVS graag van Excelsior’31 ziet in winnen om bij eigen succes afstand te nemen van de laatste plaats.
FC Rijnvogels-GVVV: De Katwijkse ‘Vogels” hebben zich goed hersteld van de nederlaag tegen DVS en zijn met een achterstand van drie punten op de koploper een van de vier naaste achtervolgers. Bij winst voor de thuisclub wordt het bovenin nog spannender. GVVV blijkt over een lange adem te beschikken, maar de Katwijkers hebben ook een geweldige mentaliteit. Als het onbeslist blijft, is dat geen verrassing.
Harkemase Boys-Sportlust’46: Op papier zijn de bezoekers duidelijk favoriet, maar de Woerdenaren weten niet altijd voordeel te halen uit een overwicht. De Harekieten zijn van zins om zich uit de onderste regionen omhoog te werken en verloren ook al twee wedstrijden niet. Hert zal erom spannen op “De Bosk” tegen Sportlust’46. Een goede dag voor Harkemase Boys kan zeker een punt opleveren.
ACV-VVOG Harderwijk: Dit is een mooie klassieker en een aantal weken terug zou de zege zondermeer aan de Assenaren toegekend worden. De groenwitten leiden echter de dans om de tweede periode en zijn als enige nog zonder puntverlies met ACV en Staphorst als naaste achtervolgers. Maakt VVOG een einde aan een reeks van zeven ongeslagen wedstrijden of is een gelijkspel toch het hoogst haalbare?
Staphorst-SteDoCo: Winnen op “Denoek” is niet iedere club gegeven, maar de Overijsselse club deed het. SteDoCo laat ook wel steekjes vallen, maar is iets minder wisselvallig dan hsv Hoek. De thuisclub heeft Haanstra, de Hoornaars Schröder; twee totaal verschillende spelers. Wie van de twee komt er het beste uit op “Het Noorderslag”? Of blijft het toch in evenwicht? Daar zou Staphorst wellicht al het meest tevreden mee zijn.
DOVO-ASWH: De jonge Ambachters zakken steeds verder weg, terwijl de bij thuisclub wellicht de realiteit heerst, dat een titel boven de stand van de Veenendalers is. Natuurlijk dreunt de grote nederlaag op “De Strokel” nog na, maar voor eigen publiek presteert DOVO beter. ASWH moet dus maar rekening houden met een nederlaag.
Barendrecht-Ter Leede: De thuisclub is gezien de ambities wel weer eens toe aan een overwinning, maar treft een tegenstander, die aardig op schot is. Ter Leede is echter niet alleen de meest productieve ploeg (33), maar heeft ook de meest gepasseerde verdediging (33). Daar mag Barendrecht zich aan vasthouden, maar misschien wordt het ook hier een gelijkspel.
Rkav Volendam-Sparta Nijkerk: Een herhaling van de nacompetitie voor promotie naar de Derde Divisie in ‘19, die door de Nijkerkers gewonnen werd. Er staat echter een ander elftal op “De Ebbenhorst”. De topscorers van de derde divisie, Fonville (zondag) en Van der Weijden (zaterdag), maar die brengen nog niet, wat de vertrokken Maurice de Ruiter bracht. Dat zal ook met een veranderd spelconcept te maken hebben. Toch zullen de resultaten een keer moeten komen. Een zege zal Sparta Nijkerk weer in het kielzog van de “Wijdbroeken” brengen. En dat kan tegen een gehavend rkav Volendam.
Sv Urk-hsv Hoek: Wat doet het overlijden van Julian, zoon van trainer Gert-Jan Karsten, op 18-jarige leeftijd met de thuisclub. De coach stond erop, dat de wedstrijd doorgang zou vinden. De bezoekers krijgen te maken met een ontketend sv Urk, dat ook nog eens graag een vervolg wil geven aan de 1-4 overwinning bij Excelsior’31. Het kan dus maar zo een overwinning worden voor de voormalige eilandbewoners, tenzij ze zich in de omschakeling laten slachten door hsv Hoek.
