Ook verlies tegen hekkensluiter Hoevelaken

De omstandigheden waren goed.

Het was prachtig voetbalweer zaterdag 2 mei. De F4 speelde thuis en op een tijdstip waaraan ze gewend was. 9.00 uur. Tijdens de voorbereiding aan het tafelvoetbalveld bleek dat de jongens van F4 wakker waren. Het heen en weer knallen van het balletje in de tafelvoetbalbak ging gepaard met gejuich en andere herrie. Als een F4 speler nog niet wakker was dan werd ie het wel.
En tegenstander Hoevelaken bungelde onderaan de ranglijst… .
Nee, aan de omstandigheden kon het vandaag niet gaan liggen. Vandaag kon de vervelende nasmaak van de wedstrijd tegen VVOG een week eerder weggespoeld gaan worden.
Eigenlijk hoefde de F4 alleen nog maar te doen waar ze goed in was, voetballen.

Nadat scheidrechter Joost.., huh scheidrechter Joost…?? Joost was toch…, Ja Joost was de coach van F4… . Maar hoezo…, nou, de officiële scheidsrechter voor deze wedstrijd lag vermoedelijk nog op één oor in zijn bed te ronken en dus is Joost maar gaan fluiten… . Oei, waren de omstandigheden voor de F4 dan toch niet zo ideaal. Met een fluit in zijn mond mocht Joost niets zeggen, geen aanwijzingen geven en de jongens niet vooruit branden. Coach Remco stond er nu alleen voor.

Nadat scheidsrechter Joost het fluitsignaal had gegeven zagen de DVS ouders aan de zijlijn, een spelbeeld wat ze wel vaker hadden gezien in eerdere wedstrijden van hun zonen. Een gedreven, aandringend DVS maar de tegenstander die de 1-0 er in knalt.
Waar meestal een 1-0 achterstand voor de F4 geen aanleiding was om minder te gaan voetballen leek het team vandaag door deze stand leeg te lopen als een ballon. DVS speelde mat en slapjes.
Hoevelaken speelde degelijk maar niet echt bijzonder. Deze tegenstander moest DVS meer partij kunnen bieden dan ze deed.  Was de pijp dan misschien een beetje leeg geraakt bij de jongens, zo aan het einde van het seizoen?
Hoevelaken maakte goed gebruik van de ruimte en tijd die ze van DVS kreeg. Uit een corner mocht een speler van Hoevelaken zelfs zo maar in koppen. Een wereld doelpunt natuurlijk. Dat hadden we bij de F jes nog niet mee gemaakt. 2-0!

Het voetbalspel van DVS knapte er niet van op. Gelukkig had Joost een fluitje in zijn mond. Daardoor werd het hem makkelijker gemaakt om niet toch stiekem te gaan coachen en aanmoedigen. Want wat had hij dat graag gewild. Wat had hij graag willen roepen “op de bal! “ en “DVS groot! DVS klein!” En nog meer van dat soort zaken… .
3-0 werd het zelfs. De eindstand. Terecht en leuk voor Hoevelaken. Hoevelaken verliet hierdoor ook  de laatste plek in de ranglijst en droeg deze over aan.. DVS.
Sportief schudden de jongens van F4 de handen van hun tegenstanders. Zo doe je dat. Ook als het wat minder gaat. De jongens hebben veel geleerd in een jaar…. .

Wernher