DVS zet stijgende lijn door tegen NSC

Met de complimenten aan de keeper van NSC

Afgelopen zaterdag werd het duidelijk. De training van trainer Joost en Remco begint zijn vruchten af te werpen.  Ook tegen NSC lieten de jochies van DVS zien dat het goede voetbal vorige week tegen Nijkerk niet op toeval berustte. En ook tegen NSC verdiende de F4 eigenlijk meer dan dat ze uiteindelijk kreeg.

In heerlijke omstandigheden werd er afgetrapt tussen DVS en de gasten uit Nijkerk. Gesteund door een  ochtend zonnetje konden de ouders beginnen met het aanmoedigen van hun zonen.  Dat wil zeggen, voordat goed en wel de eerste aanmoedigingen de jongens bereikt hadden lag de bal al in het net van NSC. Eén aftrap en een paar passjes later, schoot Mik de bal al achter de grote keeper van NSC. De keeper die we bij de warming up nog aan zijn armen aan de lat zagen hangen, was binnen 20 seconden gepasseerd. Wie had dat gedacht.
De toon was gezet en wat volgde was veel balbezit voor DVS. Maar dat niet alleen. Er werd goed gevoetbald. De bekende ‘DVS GROOT’ en ‘DVS KLEIN’ tactiek wordt steeds beter uitgevoerd door de jongens van DVS. F4 kreeg daardoor meerdere kansen om de score uit te breiden. Voorin stichtte de aanvallers regelmatig voor gevaar. Maar steeds, ja steeds, stuitten ze op die grote NSC keeper die in de eerste 20 seconden nog zo makkelijk te passeren leek. Niets daarvan. Het NSC doel leek een kasteelmuur. De keeper was niet alleen groot maar hij kon ook gewoon goed ballen tegen houden.

Eigenlijk kreeg NSC nauwelijks gelegenheid lekker te gaan voetballen. Steeds was er wel de onverzettelijkheid van Tobias, Mik of de vroeg storende Bart die het voetballen voor de NSC ers moeilijk maakte. Als de bal veroverd was stond daar weer de goed voetballende kleinduimpje ‘Milan’ met bal,  oog in oog, met jammer genoeg, weer die de reus uit Nijkerk.
In de kasteelmuur bleek ook nog een geweldig kanon ingebouwd. Sjonge wat kon die keeper ver uittrappen.
Maar ook achterin bij DVS blijken de verdedigers Abel en Mike steeds beter de boel onder controle te kunnen houden. Ze hebben steeds vaker hun vrijlopende tegenstanders in beeld en pakten hun mannetje als het nodig was. Het was DVS zelf dat door een ongelukkig eigen doelpunt uit een corner van NSC de stand gelijk trok. Tegen de spel verhouding in 1-1. Een tegenvaller, maar de spelvreugde van de jongens kon het niet drukken.

De F4 heeft niet zo’n grote vaste keeper als NSC. Na de rust werd keeper Jonne omgeruild voor keeper Abel –die níet met zijn armen aan de lat kon hangen-. Misschien dat Jonne met zijn snelheid een gat in de Nijkerkse muur kon rennen.
De voetbalwet ‘als jij ze niet maakt dan maken de anderen ‘m ’ geldt kennelijk ook in het pupillenvoetbal. In een fase waarin de DVS-ers de bal niet goed uit hun verdediging weg konden krijgen scoort NSC 2-1. Oei…, hoe moest dat nu verder. Gewoon door voetballen leken de jongens van F4 te gedacht te hebben. Want F4 verslapte niet.  Elke speler van Dvs liet zien waar hij goed in was. Roel stichtte weer ouderwets gevaar met zijn rushes en het balbezit van Dide leidde regelmatig een aanval in naar één van de buitenspelers. F4 bleef het proberen maar de tijd begon te dringen. Af en toe een rush van Jonne, een prachtige voorzet van Mik die Tobias in had kunnen koppen als hij er had gestaan… maar nee het lukte niet.

Vlak voor het fluit signaal, eindelijk dan.. na een goed uitgespeelde aanval van DVS, kwam nu Roel oog in oog te staan met de keeper van NSC. Wij, ouders en speler van DVS wisten het al lang natuurlijk dat Roel een hard schot heeft.  De reus uit Nijkerk die aan zijn armen aan de lat kon hangen en kon uittrappen als de beste…,die weet het nu ook. Baaam! Een gat in de kasteelmuur en 2-2 op het scorebord.
Eén punt in de pocket, maar met het voetbal wat dit enthousiaste stelletje laat zien naar het lijkt, niet het laatste. Op naar VVOG en de complimenten aan de keeper van NSC.

Wernher