DVS F1 strijdend ten onder.

Dinsdagavond, drie dagen na de verloren uitwedstrijd tegen Unicum... .

Het is dinsdagavond, drie dagen na de verloren uitwedstrijd tegen Unicum.  Even verderop, naast één van de doelen, op het kunstgras van veld 6, zitten de voetballertjes van DVS F1 op de grond in een kring.  Een aantal heeft het oranje hesje al aan want straks gaat er getraind worden. Bedeesd maar met veel aandacht luisteren de jongens naar wat de trainers Joost en Remco te vertellen hebben. Wat er precies wordt gezegd is niet goed te verstaan. Dat er teruggeblikt wordt op de wedstrijd is duidelijk.

Uit, bij Unicum, beloofde vooraf al, voor DVS een lastige klus te worden. Unicum was één van de koplopers en had al haar wedstrijden met ruime cijfers gewonnen. DVS F1 deinst niet terug voor lastige klussen. En dus reisde de F1 afgelopen zaterdag gewoon af naar Lelystad.
Nou ja, gewoon…,de jongens gingen zonder Tygo. Tygo was ziek en daarmee DVS keeperloos. Ook dat nog… .

Glurend naar de warming-up van Unicum waren er al een paar handige, maar vooral ook voetige jongens te ontdekken. Maar toch, hoe zouden deze Unicum jongens gaan omspringen met die vervelende lastige jongens als Tobias of Mik, bij wie je wel heel veel voetigheid nodig hebt om ze  kwijt te raken. Jongens die je minstens drie keer moet passeren en daarna nog een keer. En zouden de Unicum jongens wel weten dat Abel echt niet van verliezen houdt. En hij na ieder tegendoelpunt alleen maar scherper wordt. Dat het eigenlijk heel onverstandig is om bij hem ‘tegen te scoren’. En hoe springen de, het voor de wind gaande, jongens van Unicum om met tegenslag. Ooit wel eens gedold door Dide? Da’s echt niet leuk hoor. Ooit wel eens de hielen van Jonne gezien, en het gras in je gezicht voelen spatten als je voor de zoveelste keer achter hem aan rennend, ‘m weer niet bij kan houden. En maar hopen voor Unicum dat Milan geen corner hoeft te nemen. Sowieso draait hij ‘m er in één keer in. De donder… .
Nee Unicum…, de wedstrijd is nog niet gespeeld!

DVS ging gedreven en geconcentreerd van start. Direct bleek al wel dat Unicum de betere voetbalploeg was maar ook dat ze in dit DVS echt haar tanden moest gaan zetten.  DVS werkte hard. Het was duidelijk te zien dat de jongens in de geel zwarte shirts bij elkaar hoorden. Er stond een team. Ze hielpen elkaar en vochten voor elkaar. Timon leek vandaag aanvaller en verdediger. Hij was overal te vinden en probeerde steeds weer, voetballend, aanvallen op te zetten. Mike legde veel meters af en deed z’n stinkende best die Unicum aanvallers dwars te zitten maar ook híj kon er niet voor zorgen dat het eerste tegen doelpunt uit bleef. Eigenlijk waren de Unicummers in alles minstens een maatje groter. Na de 2-0 beloonden ze de DVS jongens met een eigen doelpunt! De ruststand was maar 2-1 voor Unicum. Zou Tygo, vanuit zijn bed, toch stiekem hebben mee gekeept…?

Hoeveel energie zouden de voetballertjes van DVS nog over hebben voor de tweede helft?

De tweede helft bleek  ‘teamvoetbal’ het te gaan winnen van ‘teaminzet’. De gedrevenheid van DVS bleef groot maar de brandstof was een beetje opgeraakt.
Unicum voetbalde er op een mooie manier nog vier doelpunten in. Alle DVS jongens deden waar ze goed in waren en speelden als één team. Soms echter zijn andere teams gewoon een maat groter. In dit geval de F1 van Unicum. 6-1.

De trainers Remco en Joost staan op en delen de ballen uit aan de jongens. De jongens lopen naar hun oefening, trekken de sokken op en de shirtjes recht. Als vervolgens de koppies worden geheven blijken de DVS pupillen drie centimeter gegroeid. De wedstrijd tegen Unicum en de bespreking ervan lijkt verwerkt.
En dat is geen leuk nieuws voor SDVB.

Wernher