DVS F1 buigt voor Lelystad

Het is herfst en dat kan je merken...

De weersomstandigheden van de wedstrijd afgelopen zaterdag deden vermoeden dat het lente was. Een prachtige heldere, zonnige ochtend. De temperatuur was ‘lekker’ en er was geen vuiltje aan de lucht. Langs de zijlijn stonden DVS ouders met wat samengeknepen ogen tegen de zon in turend het gezicht op te warmen. Ze namen het er nog maar even van. Want ze wisten wel dat er zwaar weer opkomst was vandaag en het hoogstwaarschijnlijk uit de polder zou komen, in de gedaante van Lelystad 67

Lelystad, kampioenskandidaat, dat gewend is om wedstrijden met dubbele cijfers te winnen was in aantocht. DVS F1, tot nu toe wisselvallig spelend,  beland in de wat donkere kelder van de ranglijst zou één of ander geweldig voetballend konijn uit de hoge hoed moeten toveren om dit Lelystad te kunnen verslaan.

Na het beginsignaal van, alweer scheidsrechter Sander,  veranderde de houding van de ouders aan de zijlijn,  van zonaanbiddend in zoonaanbiddend. Zo hoopten ze als een soort 8e man een duit in het zakje van DVS te kunnen doen.
Het leek te werken want de jongens van DVS hielden goed stand tegen het goed voetballend Lelystad. Ze verweerden zich stevig, voetbalden alert, met rechte rug, .. Als ze toch eens zo waren begonnen tegen zwart wit vorige week… .
Het duurde 10 minuten voordat de eerste donkere wolk voor de zon schoof. Het regende wel gelijk vier doelpunten. Alsof het eerste tegendoelpunt DVS deed inzakken want binnen een paar minuten tijd volgden de andere drie.
Maar wat een week eerder niet lukte , gebeurde nu wel. DVS herpakte zich, gaf zich niet gewonnen, en ging er weer vol tegen aan. De zon kon het voetbal van DVS weer verdragen en scheen ook weer met volle teugen.

Lelystad was en bleef sterker en lag op winst natuurlijk maar ook DVS had wel degelijk iets te winnen. Zouden ze vandaag wél met opgeheven hoofd het veld kunnen verlaten?
En daar leek het op! De DVS jongens kwamen zelfs aan scoren toe waardoor het aan het begin van de  tweede helft nog maar 2-6 stond. Als ze dit, toch eens vast wisten te houden… .

Maar toch… het zware weer kwam toch zoals voorspelt precies boven veld 4 te hangen. Het begon te stormen. Het was gedaan met de ogenschijnlijke lente. De F1 moest buigen. De DVS jongens begonnen te bezwijken. In redelijk korte tijd kwamen er vijf tegendoelpunten uit de lucht vallen.
Zo had Lelystad er opeens elf. 2-11 was de eindstand.
Toch voelde deze uitslag beter aan dan de 1-9 tegen zwart wit. Want lichtpunten waren er wel degelijk.
Natuurlijk, echt licht werd het er niet van in de ranglijstkelder.

Met wat ingetrokken schouders en rechtopstaande kragen wandelden de ouders het veld af richting de kantine voor vermoedelijk een warm kopje chocomel. Het was herfst en dat kon je goed merken.

Wernher