DVS vergeet te voetballen.

20 minuten

DVS vergeet te voetballen.

Het DVS complex lag er mooi bij deze zaterdagochtend onder de fris blauwe ochtendlucht. De zon, zojuist opgekomen in de buurt van veld 6 deed flink haar best om alle voetbalvelden van de rijp te ontdoen. Daar had ze nog wel een klusje aan. Het had toch aardig gevroren nog die nacht ervoor en de bespeelbaarheid van de velden liet nog te wensen over. Maar op een ochtend die zo mooi start last je geen wedstrijden af.
En ondanks het harde, hobbelige en stuiterige veld 4, mocht DVS F1 er gewoon op aantreden tegen Zeewolde F1.

De jonge DVS scheidsrechter blies een helder en duidelijk beginsignaal. Daarmee zette hij de toon waarin hij de wedstrijd wilde leiden.

Misschien lag het aan het veld maar het voetbal aan het begin van de wedstrijd leek bij beide ploegen niet echt lekker uit de verf te komen. Ergens rond het middenveld ging de bal op een wat rommelige manier over en weer. Heel veel structuur was er in het spel niet te ontdekken. Echte kansen ontstonden er niet. Met dit voetbal leken DVS en Zeewolde aardig tegen elkaar opgewassen. Of het publiek daar nu zo blij mee moest zijn…?
Maar toch en gelukkig en zoals in de laatste wedstrijden wel vaker het geval was, wist DVS als eerste het doel te vinden. Met niet zulk goed voetbal wel scoren is een kwaliteit. DVS, in de eerste helft toch wat sterker dan Zeewolde haalde, verdiend, met een 1-0 stand de rust.

De laatste wedstrijden waarmee DVS met een voorsprong de tweede helft begon gingen verloren.  De DVS coaches hadden dit de spelers tijdens de rust kennelijk ingefluisterd want nauwelijks begonnen aan de tweede helft plopte DVS doelpunt nummer twee er al in. 2-0. Dat bood perspectief. Tenminste dat leek het, want om een nog steeds onduidelijke reden lag even later de bal in het net bij DVS. 2-1
Ondanks de twee vlotte doelpunten kwam ook in de tweede helft het voetballend niet echt los. Al was er één Zeewoldenaar die op het hobbelige harde veld toch aardig uit de voeten bleek te kunnen. Bij een 2-1 stand toch iets om zenuwachtig van te worden. Zou DVS de voorsprong weer gaan weggeven? Het antwoord hierop volgde veel te vlot. DVS kennelijk toch wat verlamd kreeg in korte tijd de 2-2 en de 2-3 om de oren. Wat een tegenvaller.
Er restte niet zoveel tijd meer om hier verandering in te brengen. DVS gaf nog niet op. Knap. En ze begon zelfs weer wat aan te dringen. De scheids had nog geen eindsignaal gefloten en het dus was het nog niet gespeeld. Daar werden met name de begeleiders van Zeewolde weer zenuwachtig van. De 3-2 wilden ze graag mee naar de polder nemen. En met het wegtikken van de tijd liepen de Zeewoldense gemoederen steeds hoger op. Toen vlak voor het eindsignaal toch nog de 3-3 werd ingeschoten bleek er nog een derde helft achteraan te komen. Een helft die niets, maar dan ook niets met voetbal te maken had en zich ver weg van veld 4, in de buurt van de kantine afspeelde. Zeewolde probeerde in deze helft nog te scoren… . Tja… . “Het bleef er nog lang onrustig” zegt men dan…  
De Zeewoldenaren blijken uiteindelijk toch het DVS complex te hebben verlaten, en schijnen 20 minuten later, met de verontwaardiging nog in het lijf weer in veilig in Zeewolde te zijn aangekomen. Het kunnen ook 23 minuten zijn geweest trouwens..., pin me er niet op vast.   
In ieder geval, DVSF1 -Zeewolde F1 3-3, in een wedstrijd waarin DVS een beetje vergat te voetballen met een jonge enthousiaste scheidsrechter die zeer correct, zorgvuldig en betrokken floot!!

Wernher