Gelijkspel voor DVS’33 Ermelo in Sassenheim na vertrek Peter Wesselink

 

Vanaf het allereerste fluitsignaal was duidelijk, dat de aanvallende intenties van DVS kwamen. Toch namen de gastheren al in de 3^e minuut een 1-0 voorsprong, toen Tim Bloemendaal op de rechterflank goed vrijgespeeld werd en in alle rust een voorzet kon geven naar de tweede paal. Daar had Rowdy van der Putten alle vrijheid om de bal in te koppen, 1-0. Vervolgens had DVS wel weer veel balbezit en een duidelijk veldoverwicht, maar Ter Leede kwam in de 9^e minuut nog weer tot twee schietkansjes. Pas na een kwartier liet Omar El Ghazouani het eerste venijnige schot los, waar doelman mark de Vries wel moeite mee had. Twee minuten later lag de bal er wel in, nadat Nicky van Hilten er op rechts overheen kwam en voorzette op Omar El Ghazouani.

Na een kapbeweging verschalkte hij doelman Mark de Vries met een geplaatst schot tussen twee verdedigers door, 1-1. Echt doordrukken deed DVS nog niet, hoewel het Ermelose overwicht bleef aanhouden. Maar kort na de gelijkmaker voetbalde Ter Leede zich over de linkerkant naar een schietkans voor Luc de Kruijs. Hij draaide zijn inzet net naast het doel van Daan Huiskamp. In de 28^e minuut trof Lars van Wetering het doel wel, maar leidsman De Brito Roque zag daar een overtreding van de spits aan vooraf gaan. Feitelijk werd hij eerst zelf vastgehouden en zag de arbiter alleen de reactie. In het laatste kwartier nam het Ermelose veldoverwicht wat af en kregen beide clubs nog eenmaal zicht op een treffer. In de 40^e minuut counterde Ter Leede zich naar een drie-tegen-één-situatie, maar haalde Tim van de Berg de voorzet er goed uit. In de extra tijd draaide Stef Nijland de bal vanaf rechts goed naar de tweede paal, waar Tim van de Berg net naast kopte. Zo ging de rust met 1-1 in.

 

De kopper bleef in de rust in de kleedkamer achter. Voor hem in de plaats kwam Ali Akla, die nog niet geheel fit was en daarom op de bank begonnen was. De behendige Lars Huber zakte zodoende een linie terug naar het middenveld. Nu probeerde de thuisclub het heft in handen te nemen, maar DVS had ook nu weer gauw het meeste balbezit. Toch kreeg Ter Leede al in de 51^e minuut een nieuwe voorsprong. Na een slechte pass van Stef Nijland stond de verdediging niet goed en kon Tim van de Berg de pass op Luc de Kruijs niet onderscheppen. Zijn voorzet bereikte Rowdy van der Putten, die bij de tweede paal de bal binnen werkte, 2-1. DVS moest dus al weer vroeg in de tweede helft in de achtervolging. Bij DVS stond de tweede wissel al klaar, toen er gescoord werd. Nassim El Ablak maakte plaats voor Eren Turan Yavuz. In het kwartier hierop kregen de geelzwarten acht vrije trappen te nemen, zonder dat daar een Ermelose overtreding tegenover stond. Het vele balbezit leidde echter niet tot grote kansen. Het bleef vooralsnog bij twee corners. Ook aan Sassenheimse kant was na een kwartier in de tweede helft gewisseld.

Virtueel matchwinner Rowdy van der Putten mocht eraf voor Melvin van Stijn. Bij DVS moest Tarik Evre zich halverwege het tweede bedrijf laten vervangen. Maarten van Dijk kwam erin en ging op het middenveld spelen, terwijl Frank Olijve de plaats in het hart van de Ermelose defensie innam. Trainer Niek Oosterlee gebruikte met nog een kwartier te spelen zijn tweede wisselmoment door Tomas de Louw en Benjamin van Aken in te brengen voor Daniel Abbink en Luc de Kruijs. DVS, dat wel veelvuldig de rechterflank zocht in de aanvallen, creëerde weinig kansen. Als de achterlijn al eens gehaald werd, ontbrak het aan de goede eindpass. Met de wissels van Lars Huber en Omar El Ghazouani voor Matijs Valstar en Lars Miedema in de 77^e minuut koos Stevan de Geijter voor opportunisme. Vooralsnog tevergeefs. Desondanks stond Ter Leede wel steeds onder druk. Met twee verse krachten, Steven Wajer en Wesley Goeman kwamen in de 81^e minuut nog in de wei voor Bart van deer Weijden en Mike van Steenhoven. Prompt viel Ter Leede voor de laatste keer in de wedstrijd uit en kon Benjamin van Aken hard inschieten. Dat ging echter ruim genoeg naast en over. Het was de laatste doelpoging voor de thuisclub. Ondanks de druk zag het er echter nog niet naar uit, dat DVS de gelijkmaker zou maken, tot Lars Miedema vanuit stand  in de extra tijd met zijn assist Lars van Wetering vond. Zijn halve volley met druk op de bal leek een prooi voor doelman Mark de Vries, die de met overtuiging ingeschoten bal echter niet onder controle kreeg en zo twee punten door zijn vingers zag glippen, 2-2. Gezien het wedstrijdbeeld was het gelijkspel voor DVS zeker terecht.

 

Stevan de Geijter kreeg vrijdagmorgen te horen, dat hij voor de uitwedstrijd tegen Ter Leede als hoofdverantwoordelijke voor de groep zou. Peter Wesselink had donderdagavond nog de training geleid en de opstelling bepaald. Verrassend daarin was toch, dat Sem de Wit in de basis zou starten op het middenveld: “Voor de voorbereiding op de wedstrijd hebben we na het vertrek van Peter niets anders gedaan dan anders. Ook in de opstelling hebben we geen veranderingen meer gedaan. Dat zou alleen maar onrust geven. Sem had het in de bekerwedstrijd tegen Katwijk goed gedaan op het middenveld en dat wilden we nog wel een keer terugzien. Die keuze was dus al donderdagavond gemaakt.”. Ook Stevan de Geijter zag zijn ploeg al heel snel geconfronteerd worden met een achterstand. “We wisten natuurlijk al, dat Ter Leede in de omschakeling het verschil kan maken. Het is natuurlijk altijd veel moeilijker om het spel te maken, dan achterover te leunen. We waren in de eerste helft niet goed genoeg aan de bal en maakten fouten en werden al vroeg geslacht in de omschakeling.

We kunnen beter. Dan moet je er toch weer een tandje bij doen. Ik kan de jongens niets verwijten, dat ze opgegeven hebben of zo. We zijn doorgegaan en werden nog dominanter. Ik ben ook wel trots op de jongens voor de energie, die zij in de wedstrijd hebben gestoken.” Het leverde in ieder geval de gelijkmaker op, die ook mee de rust in ging. Ondanks de wissel in de rust kwam DVS weer snel op achterstand. “Ik bracht Ali Akla in, omdat ik met echte buitenspelers wilde voetballen. In de kantwisseling zouden er daar wel mogelijkheden voor ons liggen, omdat zij heel veel knepen met hun backs. Door Lars Huber terug te zetten op het middenveld voor Sem de Wit wilde ik meer dynamiek hebben op het middenveld. Sem is toch wat minder beweeglijke en wendbaar dan Maarten of Lars. Wij maakten zelf de fout, waar zij weer gebruik van maakten. Na het balverlies waren wij niet goed gepositioneerd en stond de restverdediging niet goed. Daar moeten we mee aan de slag. Wij combineren wel goed, maar creëren niet heel veel grote kansen. Daarom gooide ik er nog twee aanvallers bij en zette Stef aan de zijkant om met snelle voorzetten nog kansen te krijgen. We bleven toen ook nog te lang door combineren in plaats van opportunistischer te gaan spelen. Uiteindelijk viel die 2-2 gelukkig voor ons nog.”

Opstelling DVS’33 Ermelo: Daan Huiskamp, Nicky van Hilten, Tarik Evre (61’ Maarten van Dijk), Tim van de Berg, Nassim El Ablak (52’ Eren Turan Yavuz), Sem de Wit (46’ Ali Akla), Frank Olijve, Stef Nijland, Lars Huber (77’ Matijs Valstar), Lars van Wetering, Omar El Ghazouani (77’ Lars Miedema).

Opstelling Ter Leede: Mark de Vries, Dirk Hoekstra, Tomas Arroya, Ziad Ouled, Daniel Abbink (73’ Benjamin van Aken), Bart van der Weijden (81’ Steven Wajer), Tim Bloemendaal, Nino Rolfsen, Mike van Steenhoven (81’ Wesley Goeman), Luc de Kruijs (73’ Tomas de Louw), Rowdy van der Putten (61’ Melvin van Stijn).

 

Scheidsrechter: Dhr. s. de Brito Roque uit Capelle a/d IJssel.

 

Scoreverloop: 3’ Rowdy van der Putten 1-0, 17’ Lars van Wetering 1-1, 51’ Rowdy van der Putten 2-1, 90+3’ Lars van Wetering 2-2.

 

Voor Ter Leede en DVS was de eerste prijs van het seizoen, waarin in deze speelronde de beslissing zou vallen, al onbereikbaar. Die kwam toch wel wat verrassend aan de rode kant van Panhuis” in Veenendaal terecht. Na het 2-2 gelijkspel op “De Roodemolen” leverden beide clubs twee plaatsen in DVS staat nu met 19 uit 12 achtste met een achterstand van 5 punten op de koploper en 8 punten voorsprong op de herkansers. Ter Leede vindt zich met 15 uit 12 terug op de twaalfde plaats en heeft 4 punten voorsprong op de herkansers.

Rkav Volendam-GVVV: De “Wijdbroeken” waren zeker niet van zins om de periodetitel cadeau te doen aan de koploper. Nadat GVVV het initiatief overgenomen hadden, waren er kansen genoeg om de winst naar zich toe te trekken, maar daar werd er geen enkele van benut. Dat deed de thuisclub wel in de slotfase, zodat de Veenendalers de koppositie met 23 uit 12 inleverden en nu tweede staan. Rkav Volendam werkte zich met 17 uit 12 weer net in het linker rijtje.

DOVO-SteDoCo: De bezoekers leken bij een misstap van GVVV de grootste kandidaat voor de eerste periode, maar in een gelijkwaardige wedstrijd namen de Veenendalers kort voor rust een 1-0 voorsprong. Die bleef in de tweede helft lang op het scorebord staan, maar de wissel kort na de 1-1 bleek van goud. Door de 2-1 en het verloop van de wedstrijd in Volendam kwam de eerste periodetitel bij DOVO terecht, dat met 24 uit 12 de dans leidt. SteDoCo zakten met een punt minder net als de Veense “Blauwen” een plaatsje en volgt de nieuwe koploper op een punt.

Sv Urk-FC Rijnvogels: De thuisclub hoopte een goed vervolg te geven aan de zege op DVS en de bekerwinst tegen Staphorst met een openingsoffensief, maar na de 0-1 kantelde de wedstrijd in het voordeel van de Katwijkers. Het werd zelfs nog voor de rust 0-3, waarna de zege voor de nummer vier niet meer in gevaar kwam. Het werd uiteindelijk 2-4. Met 22 uit 12 kon FC Rijnvogels niet stijgen op de ranglijst, maar de koppositie kwam wel twee punten dichterbij. Met 13 uit 12 heeft sv Urk als nummer 13 slechts twee punten voorsprong op de herkansers.

VVOG Harderwijk-Sportlust’46: De eerste strafschop in de wedstrijd heette dubieus, maar de Woerdenaren waren wel van meet af aan de betere ploeg. Er zouden in de laatste tienminuten van de wedstrijd nog twee benutte penalty’s volgen, waarmee VVOG nog tegen een ruime nederlaag aanliep. Door de 0-3 bleef Sportlust’46 met 21 uit 12 vijfde. De Harderwijkers zijn een van de drie clubs met 11 uit 12 en zijn op basis van doelsaldo de slechtste herkanser.

ACV-hsv Hoek: De vroege voorsprong voor de thuisclub kreeg op slag van rust een gelijkmaker en het duel leek in de tweede helft op een onbeslist uit te draaien, totdat een wereldgoal vijf minuten voor tijd de opmaat betekende voor een 4-1 overwinning voor ACV. De Assenaren noteerden daarmee exact dezelfde cijfers na 12 speelronden als DVS en bleven de geelzwarten alfabetisch voor. Hsv Hoek werd met 17 uit 12 juist op doelsaldo net verdreven uit het linker rijtje.

Staphorst-Barendrecht: een fel spelende thuisclub nam tot tweemaal toe en voorsprong, waarmee ook gerust werd. De drie wissels in de rust deden het duel echter kort na rust al kantelen in Zuid-Hollands voordeel. Met tien man was Staphorst niet meer in staat om de schade ongedaan te maken en zakte met 11 uit 12 en het minste doelsaldo naar de voorlaatste plaats. Barendrecht steeg een plaatsje met 20 uit 12.

ASWH-Sparta Nijkerk: Beide clubs waren wat aan het tobben en bij de Nijkerkers kwamen er nog wat blessures bij. Dan heeft ASWH te veel kwaliteiten om daar niet van te profiteren. De basis voor de overwinning werd in de openingsfase gelegd met een 2-0 voorsprong en waar Sparta Nijkerk de aansluiting niet vond, sloeg de thuisclub het gat naar de 3-0. Nog niet genoeg om te stijgen op de ranglijst, maar met 15 uit 12 staan de Ambachters elfde. De oranjehemden zweven met 12 uit 11 net een puntje boven de herkansing.

Harkemase Boys-Excelsior’31: Natuurlijk knaagt het uitblijven van resultaten aan het zelfvertrouwen, met name bij de spelers, die de productie moeten verzorgen. Het balletje viel voor de thuisclub het beste in het pulletje met een bedoelde voorzet, die via de paal binnen kaatst. Daarop volgde nog een 2-0 uit een prachtig schot. Zodoende nam Excelsior’31 met 9 uit 12 de rode lantaarn mee naar Rijssen. Met 11 uit 12 is Harkemase boys op basis van doelcijfers weer de beste herkanser.