Veerkrachtig DVS verslaat concurrent.

F4, altijd goed in de tweede helft. Komt dit door de coaching?

Zaterdag 11 oktober was een bijzondere wedstrijddag voor de onschuldige jonge knapen van DVS F4.
Ze zouden worden ingeleid in de geheimen van het spelen van een heuse derby. Natuurlijk hadden de jongens allang door dat er iets aan de hand moest zijn met deze zaterdag. In de trainingen eerder die week immers, begonnen trainers en begeleiders zich wat vreemder te gedragen.  Gezichten stonden wat strakker dan tijdens eerdere trainingen en de stemmen klonken naast wat heser ook iets dwingender dan de jongens gewend waren.  Naast plezier werd dit keer ook het belang van winnen benadrukt. Derby’s moesten namelijk gewonnen worden… . In ieder geval die tegen SDCP… , ook al was het de F4… .

De jongens moeten bij het eerste fluitsignaal gedacht hebben “zo, nu kunnen we eindelijk gewoon gaan voetballen. Doen wat we goed kunnen. Tegenstanders opjagen en klem zetten, de bal afpakken op de helft van de tegenstander, lekker het doel bestormen met snelle uitbraken en harde pegels en ons niets aan trekken van lengte, kwaliteit of geslacht ( want SDCP was immers een gemengd team) van de tegenpartij en derby’s.
Derby of geen derby, het was dit team om het even.

Brutaal maakte DVS in de 7^e minuut de 1-0. Verdiend, want DVS speelde het betere voetbal en was ook meer een team dan SDCP. Het was van het begin af aan al wel een echte wedstrijd. En het was al vlot duidelijk dat de nummer 9 van SDCP de man was om in de gaten te houden. Een soort omgekeerde nummer 6 van VVOG… . Vooral op eigen kracht kon hij soms ver komen en jawel, door slecht weg werken in de DVS verdediging mocht hij er voor de rust zomaar twee maken.
Ruststand 1-2. Dat viel tegen. .. Maar de wedstrijd was nog niet gespeeld.

In de rust kregen de jongens van DVS een spoedcursus “hoe maak ik een nummer 9 onschadelijk”.
De tweede helft bleek hoe weerbaar en veerkrachtig de jongens van DVS waren. Vast besloten de nummer 9 geen kans meer te geven gingen ze op jacht naar doelpunten. De nummer 9 werd haast omsingeld en 7 minuten later al moest de goed keepende SDCP keepster de bal voor de derde keer  uit haar doel halen. De 1-2 was omgebogen in een 3-2. De tweede helft heeft SDCP nog één keer bij het doel van DVS kunnen komen. Daarbij is het gebleven. DVS was gewoonweg sterker.
De teamgeest van onze jongens werd nu voor het eerst zichtbaar in hoe de doelpunten gevierd werden. Als collectief, ergens op de middenstip, 6 spelertjes blij in elkaar verstrengeld.
 “Het is een goed stel.”

Met de minst gepasseerde verdediging van de competitie tot nu toe treedt DVS F4 zaterdag aan tegen, DTS F7 uit Ede.

En de penalty’s lieten we dit keer maar aan de sportieve SDCP-ers

Wernher