KNVB-bekerduel voor DVS’33 Ermelo tegen FC Eindhoven

Vanouds was DVS nooit zo’n cup fighter. Dat was zo in de strijd om de districtsbeker, waarin de eerste ronden vaak werden beschouwd als veredelde oefenwedstrijden. Daarin lieten de Ermeloërs zich regelmatig uitschakelen door lager geklasseerde tegenstanders. Dat was op een enkele jaargang na. In het kampioensjaar ’97-’98, toen zij door Nijenrodes met strafschoppen uit de finale gehouden werden voor de districtsbeker. Voormalig DVS-trainer Hennie in ’t Hof blies in zijn termijn bij de geelzwarten (’09-’14) echter leven in de beleving voor het bekertoernooi van de amateurs, waarin kwalificatie voor de ‘grote’ beker te verdienen was. Als Hoofdklasser versloegen de Ermeloërs bijvoorbeeld over meerdere seizoenen toenmalige Topklassers csv Apeldoorn, SVZW en Achilles’29 (als regerend landskampioen bij de amateurs). Bij de laatste werd weer de halve finale bereikt. En wat meer is, de thuiswedstrijden voor de beker tegen aansprekende tegenstanders kenden een uitstekende sfeer.

 

Tweemaal opende de districtsbeker de poort naar de KNVB Beker. Na de zege op Achilles’29 in april 2013 strandde DVS in de halve finale na strafschoppen tegen HSC’21. Een jaar eerder was FC Lienden in de Betuwe in de halve finale te sterk. Daarnaast plaatsten de geelzwarten zich vanaf ’16 als Derdedivisionist voor de kwalificatieronden van de KNVB Beker. Ook daarvoor zaten de geelzwarten in de voorronde van de ‘grote’ beker. Dat was in ’91-’92 door als runner up in de 1e klasse (voordat die Hoofdklasse ging heten) de periodetitel van kampioen ACV over te nemen. Het gerenommeerde Noordwijk hield DVS toen uit het hoofdtoernooi. In het seizoen ’12-’13 waren de Ermeloërs sterker dan Topklasser AFC, dat desalniettemin met 0-1 doorging. Een jaar later verzilverden de geelzwarten het veldoverwicht tegen Hollandia wel door met 4-1 kwalificatie af te dwingen. In ’16-’17 kon AZSV de Derdedivisionist na 4-1 niet uit de koker houden. Een jaar later stuitte DVS op competitiegenoot Quick Boys, dat met 1-2 aan het langste eind trok. Inmiddels was het aantal voorronden uitgebreid tot twee. Die overleefden de Ermeloërs in ’18-’19. Quick’20 vormde in Oldenzaal met 2-6 geen enkel probleem, maar het vervolg in Groesbeek werd een waar cupduel. Dat werd na verlenging (nadat DVS in de extra tijd 1-1 had gescoord) met 1-2 in Ermelo’s voordeel beslist. In ’19-’20 ging het weer mis. Het Haagse Quick kon nog wel achterhaald worden met 1-1, maar vervolgens wilde niemand bij DVS een strafschop nemen. Die serie werd dan ook gewonnen door de Hagenaars. Vorig seizoen werd thuis vv Dongen met 3-0 makkelijk bedwongen, maar was de wedstrijd bij competitiegenoot DOVO op “Panhuis” veel lastiger. De Veenendalers hadden het gehele duel een veldoverwicht en overliepen DVS zelfs in de tweede helft. De 0-1 ruststand bleef echter overeind. Na die uitslag zouden de geelzwarten thuis mogen uitkomen tegen Willem II, maar door corona werden alle geplaatste amateurclubs uit het hoofdtoernooi gehaald. Opvallend was wel, dat de Ermeloërs een vast ritme ontwikkeld hadden door zich om en om voor de eerste ronde van de KNVB Beker te plaatsen.

 

De geplaatste amateurverenigingen van vorig seizoen waren vrijgesteld voor de eerste kwalificatieronde, maar vervolgens trof DVS met Noordwijk een zware tegenstander. Het werd op 28 september in Ermelo een echte bekerwedstrijd. De thuisclub nam na de 1-0 door Adriaan Kruisheer op slag van rust via Coen Vloedgraven een terechte 2-0 voorsprong. Die kwam na rust in het gedrang en met de 2-2 moest er verlengd worden. DVS en de Tweededivisionist domineerden beide een halve verlenging, maar gescoord werd er niet meer. Strafschoppen moesten er aan te pas komen en nu stonden de geelzwarten wel in de rij. De laatste hoefde al niet meer genomen te worden, omdat Noordwijk er al twee gemist had. Zodoende lootte de equipe van Peter Wesselink dus mee voor de eerste ronde in de KNVB Beker en stuitte op FC Eindhoven.

De tweede club uit de Lichtstad is na FC Groningen, Heracles, Go Ahead Eagles, PEC Zwolle en Roda JC de zesde BVO voor de Ermeloërs in de ‘grote’ beker. De eerste twee trof DVS in augustus ’99 in een poulefase. De geelzwarten hadden het ticket voor het bekertoernooi “bij loting” verkregen. Toenmalig trainer Niels Overweg liet zijn ploeg in het toenmalige Oosterpark-stadion in een aanvallend concept starten, terwijl hij naar het vertrek van veel spelers daarvoor niet meer de selectie had. Na een 9-0 ruststand werd het uiteindelijk 10-1. Martijn van Panhuis had de eer om bij een 10-0 stand tien minuten voor tijd het eerste doelpunt te maken voor DVS in de KNVB Beker. Op bezoek bij Heracles was de wedstrijd realistischer en wonnen de Almeloërs met 3-0. De twee BVO’s gingen door in de beker en de slotwedstrijd van de geelzwarten thuis tegen Appingedam was louter voor de statistieken. Die waren met 1-4 in het voordeel van de ‘Damsters’.


Ali Akla en Daan Huiskamp waren de twee enige spelers uit de huidige A-selectie, die in de sfeervolle bekerwedstrijd tegen Go Ahead Eagles aantraden. Foto: Theo Aalten.

De kwalificatie ten koste van Hollandia bracht in september 2013 Go Ahead Eagles naar Ermelo. Als Hoofdklasser wilde DVS van eigen kracht uitgaan en ook na een 0-2 achterstand zochten de geelzwarten onder toenmalig trainer Hennie in ’t Hof de aanval waar mogelijk. Na een rode kaart bij de bezoekers waren de Ermeloërs zelfs dominant, maar vonden de profs juist daardoor nog de ruimte voor de uiteindelijke 0-3. In september 2016 werd het net als tegen de ‘Eagles’ met het bezoek van PEC Zwolle een wedstrijd met veel ambiance. De “Blauwvingers” wachtten nog op de eerste overwinning in de Eredivisie, maar vonden in deze bekerwedstrijd een dankbare springplank. DVS paste zich aan onder coach Roeland ten Berge en moest de drang om vroeg druk te zetten beheersen. Na een vroeg Zwols doelpunt liepen de profs nog voor rust uit naar 0-3 en mochten de geelzwarten er nog een wedstrijd van hebben willen maken, dan werd die hoop al binnen een kwartier na rust de kop in gedrukt. Na de 0-4 redde Kay Velda nog de eer; 1-4. Bert van Hunenstijn had in september 2018 met 3-4-3 een verrassende opstelling in huis tegen Roda JC, dat net gedegradeerd was uit de Eredivisie. Een makkelijk gegeven strafschop hielp de “Koempels” aan een voorsprong tegen een DVS, dat een veldoverwicht had en meer kansen kreeg. Het bleef veertig minuten lang een echt duel, maar terwijl de thee voor de rust al ingeschonken werd, scoorden de Zuid-Limburgers nog tweemaal. DVS wilde nog wel voetballen voor de aansluiting, maar door een weggegeven doelpunt liepen de profs nog verder uit naar uiteindelijk 0-6. Qua veldverhouding zwaar geflatteerd.


Coen Vloedgraven in de laatste KNVB-bekerwedstrijd van DVS tegen Roda JC. Foto: Theo Aalten.

De Ermelose Derdedivisionist heeft dus eigenlijk nog nooit kunnen stunten in het hoofdtoernooi van de KNVB Beker, welk spelconcept er ook geprobeerd is. Het is aan Peter Wesselink om voor de wedstrijd tegen FC Eindhoven het juiste concept te bedenken en aan de spelers om dat geconcentreerd en scherp uit te voeren. In ieder geval koestert DVS in de laatste twee competitiewedstrijden de nul en was het in de twee wedstrijden voor de 0-0 bij DOVO heel effectief (1-4 bij ODIN’59 en 5-0 in de altijd beladen derby tegen VVOG). Dat de geelzwarten in de oefenwedstrijd bij sv Spakenburg met 5-2 vijf tegendoelpunten kreeg te verwerken, had natuurlijk veel te maken met de opstelling. De Ermeloërs traden niet op volle oorlogssterkte aan.

 

In hoeverre FC Eindhoven een echte cup fighter is, is de vraag. Vorig seizoen werd de club in de eerste ronde met 2-0 in Emmen uitgeschakeld tegen de plaatselijke FC. Geen schande, want de Drentse club speelde toen nog in de Eredivisie. Het seizoen daarvoor werden de blauwwitten in de achtste finale met 1-2 uitgeschakeld door latere finalist FC Utrecht. Die achtste finale was bereikt door Excelsior in Rotterdam met 1-2 uit te elimineren. Daarvoor was het met 0-4 veel te sterk voor Rijnsburgse Boys. Op de dag dat DVS met 0-6 verloor van Roda JC, sneuvelde FC Eindhoven aan de Vetkampstraat met 2-0 tegen Go Ahead Eagles. Een seizoen daarvoor (’16-’17) bereikte FC Eindhoven de tweede ronde wel na een nipte 0-1 overwinning op Sparta Nijkerk op “De Ebbenhorst”. Vervolgens was FC Twente thuis met 3-0 te sterk. In de jaren dus, dat DVS als Derdedivisionist zich kon plaatsen voor de KNVB Beker, liet FC Eindhoven zich nooit verrassen, maar verraste het zelf evenmin. De blauwwitten mogen zich op grond van die statistieken ook favoriet achten voor het bereiken van de tweede ronde. Anderzijds komt een stunt voor DVS elk jaar dichterbij.

 

Liefst vijftien spelers verlieten FC Eindhoven na vorig seizoen. Daar kwamen er twaalf voor terug. Twee Belgen kwamen de gelederen versterken; Brian de Keersmaecker van Beerschot en Charles-Andreas Brym van Moeskroen. Doelman Nigel Bertrams kwam van PEC Zwolle. Enrico Hernandez verliet Vitesse voor de tweede club uit Eindhoven. Barnabas Râcz promoveerde van de amateurs van HSC’21 naar de BVO. Verder kwam de aanwas van beloftenteams; Jasper Dahlhaus van Willem II en Koen Oostenbrink van Jong PSV. Joey van Casand, Jordy Huybers, Dave de Meij en TJ Odunze maakten de stap uit de eigen opleiding naar de A-selectie.

Een opvallende naam in de hoofdmacht van FC Eindhoven. Feyenoord pikte het talent in ’14 op na zijn jeugd bij RKC, maar debuteerde nooit in “De Kuip”. In dat seizoen werd hij verhuurd aan FC Eindhoven, waarmee hij als tweede eindigde in de Eerste Divisie, maar in de nacompetitie promotie miste. Via NEC en VVV Venlo kwam hij in ’18 terecht bij AS Trencin, waarmee hij Feyenoord uitschakelde in de UEFA Cup. Met de Canadees Brym en Hernandez uit el Salvador beschikt trainer Rob Penders over twee internationals.


Selectie FC Eindhoven seizoen 2021-2022. Foto: Site FC Eindhoven

Rob Penders is de hoofdtrainer bij FC Eindhoven. Hij volgde met ingang van dit seizoen Ernie Brandts op. Zijn ploeg speelde inmiddels twaalf competitiewedstrijden, waarvan er vijf gewonnen werden. Twee keer was er een gelijkspel, dus waren er ook vijf nederlagen. Thuis doet deed de club het met vier zeges en een gelijkspel aanzienlijk beter dan uit, maar afgelopen vrijdagavond verloren de blauwwitten met 1-3 de ongeslagen thuisstatus tegen Jong Ajax. Het betere spel van de Eindhovenaren werd niet omgezet in kansen en vanuit de omschakeling kwam de ploeg op een 0-1 achterstand en voordat het daarvan bekomen was werd het voor rust ook nog 0-2. FC Eindhoven moest na de rust dus in de achtervolging met steeds meer risico. De hoofdstedelingen benutten de ruimte en scoorden in de slotfase ook nog 0-3, waarna de Hongaar Râcz enkele minuten later nog de eer redde. Uit werd slechts een van de zes wedstrijden gewonnen en boekte men eenmaal een gelijkspel. De overige gingen verloren, waaronder de burenruzie met Jong PSV.

In de twee voorgaande seizoenen noteerde FC Eindhoven een 13e en een 15e eindpositie in de Keukenkampioen Divisie. Het voorlaatste seizoen werd vanwege corona niet uitgespeeld.

 

FC Eindhoven werd op 16 november 1909 opgericht onder de naam EVV, wat weer een fusie was van Sparta en Eindhovia. Dat was niet de laatste fusie, want in ’21 ging de club samen met Sparta uit Gestel, een voormalige zelfstandige gemeente maar in 1920 geannexeerd door Eindhoven. Die laatste fusie bleek een verbetering, want het kampioenschap van de 2e klasse werd bereikt en daarmee promotie naar de 1e klasse. Het hoogst mogelijke in het landelijke voetbal. Met een sterke voorhoede kreeg de club zelfs de naam “De Schrik van het Zuiden”. In ’37 was het veroveren van de KNVB Beker (toen nog Holtertbeker genoemd) het eerste landelijke succes. Twee jaar later mocht de club de strijd aangaan om het landskampioenschap na in de eigen 1e klasse de titel te hebben gepakt. In ’42 werd dit succes nog eens herhaald. In ’53 moest er een beslissingswedstrijd aan te pas komen om de kampioen aan te wijzen. Mooier kon het niet, want PSV werd met 2-1 geklopt. De landstitel bleef net buiten bereik, maar een jaar later lukte dat wel ten koste van DOS uit Utrecht.

Dat alles was nog voor de invoering van het betaald voetbal in ’54. In alle vier de 1e klassen werd een Brabantse club kampioen en dus ook FC Eindhoven, maar die hoofdprijs ging naar Willem II. Het sportieve verval zette in met de degradatie in ’57 toen de hoogste afdeling in het betaald voetbal net Eredivisie heette. Dat hoogste podium zou nog twee jaargangen betreden worden (’75-’78), maar daartussendoor zou ook nog twee seizoenen in de 2e Divisie gespeeld worden (’69-’71). Kampioenschappen kwamen er niet meer terecht aan de Aalsterweg en acht keer werd tevergeefs geprobeerd om promotie af te dwingen via een periodetitel; het laatst in ’15-’16.

Voor de invoering van het betaald voetbal speelde FC Eindhoven drie seizoenen de Lichtstadderby tegen PSV. Van die zes ontmoetingen won FC Eindhoven alleen in ’53-’54, maar dat was wel in de kampioenscompetitie. Toen won het thuis met 2-1 en uit met 0-4. Een seizoen later betrof het eveneens de kampioenscompetitie en toen werd het beide keren 1-1. In ’52-’53 lukte het ook om twee keer gelijk te spelen, maar in ’50-’51 won PSV tweemaal met 2-1. Tot ’75 werd de derby niet in competitieverband gespeeld, maar wel zes keer in de KNVB Beker. Behalve de 3-3 in ’65-’66 gingen al die ontmoetingen voor de blauwwitten verloren. In de laatste twee jaren in de Eredivisie stond de lokale clash natuurlijk ook op de rol met slechts een gelijkspel (2-2) in ’67-’77. De laatste onderlinge ontmoeting was weer voor de KNVB Beker in ’98-’99 en die werd met 0-5 een prooi voor PSV.

 

Eindhoven heeft ooit nog een derde betaaldvoetbalclub gehad, namelijk Brabantia, dat opgegroeid was in het Roomse voetbal en werd daarin in ’36 en ’37 landskampioen. Die club drong in ’45 ook door tot het betaald voetbal, maar behield die status slechts een jaargang. Momenteel is het de hoogst spelende amateurclub in Eindhoven als zondageersteklasser.

 

Het Philips Elftal (opgericht in 1910) zal niet bevroed hebben, dat het na de fusie met Philips Sport Vereniging in 1913 zou uitgroeien tot een grote club, die 24 landstitels zou vieren, 9 KNVB Bekers zou winnen, een UEFA en een Europacup 1 omhoog zou houden. Daarmee kwam FC Eindhoven in de Lichtstad definitief in de schaduw van de grote broer te staan. Wel werden de blauwwitten in 2004 nog satellietclub van PSV, hoewel Guus Hiddink het geen verbetering vond om hen te verhuren aan FC Eindhoven. In 2010 kozen de blauwwitten er definitief voor om een opleidingsclub te zijn.

 

Sinds ’34 speelt FC Eindhoven op het gemeentelijk sportpark aan de Aalsterweg, maar in 1994 werd het vernieuwde Jan Louwers Stadion geopend.

Toegang

Zoals in de inleiding is gesteld, betalen ook DVS-leden entree voor deze wedstrijd en zijn er voorschriften vastgesteld. Lees hier het betreffende artikel, dat al eerder op de site van DVS verscheen.

 

Nog x competitiegenoten van DVS komen in de eerste ronde van het KNVB-bekertoernooi uit. SteDoCo ontvangt FC Utrecht, zodat trainer Frans Adelaar gastheer is voor zijn oude club. Sparta Nijkerk bestrijdt ADO Den Haag en ACV is blij dat het thuis speelt tegen MVV. Harkemase Boys en DOVO ontmoeten elkaar woensdag in Harkema en Barendrecht gaat dan op bezoek in Heemskerk bij ADO’20. Staphorst krijgt die dag Gemert op bezoek. De amateurs van Ajax krijgen op donderdag visite van sc Cambuur. Vanwege die speeldag speelden de Amsterdammers hun competitiewedstrijd tegen Sportlust’46 al vast vooruit. Voor de hoofdstedelingen is de 9-0 nederlaag in Woerden geen prettige voorbereiding op die bekerwedstrijd.