DVS’33 Ermelo na enerverende maand naar het verre Hoek

Als hsv compleet is, heeft het een selectie om mee te doen om promotie. Moet men een beroep doen op de “tweede garnituur” wordt het al moeilijke om en goede serie neer te zetten. In de eerste vijf speelronden trof hsv Hoek tegenstanders, waarvan men punten kan verspelen. Dat begon met het 1-1 gelijkspel thuis tegen Barendrecht. Misschien was ACV op papier wel de makkelijkste van die vijf tegenstanders, maar dan valt de 1-1 in Assen ook niet echt uit de toon, hoewel ACV vooral buitenshuis goed presteert. SteDoCo mag aangemerkt worden als een van de sterkste ploegen in de Derde Divisie; die club won ondanks een slechte competitiestart met ruime cijfers op “Denoek” (1-4). Harkemase Boys is dan ook zo’n opponent, waartegen alles mogelijk is. In Zeeuws-Vlaanderen werd het 2-2. In Lisse trof hsv Hoek met de fusieclub een tegenstander, die inmiddels op stoom gekomen was. Op “Ter Specke” werd het 4-2. SteDoCo kwam vervolgens voor de tweede keer naar Hoek en overwon weer. Nu met 2-3, waarmee de blauwwitten uit het hoofdtoernooi van de KNVB Beker werd gehouden. Inmiddels moesten de Zeeuws-Vlamingen proberen om uit de onderste regionen weg te komen en trof op papier twee tegenstanders, die het ook niet goed deden. VVOG werd met een ruime 4-0 terug naar Harderwijk gestuurd en in Veenendaal was hsv Hoek in de tweede helft uitermate effectief en won met 1-3. ODIN’59 verstoorde een verdere opmars de blauwwitten in eigen coulisse met 0-2 te verslaan. Vervolgens presteerde Hoek in Nijkerk, wat nog geen club dit seizoen had gedaan, namelijk koploper Sparta een nederlaag toebrengen. De oranjehemden slaagden er over het algemeen steeds in om een opgelopen achterstand ongedaan te maken, maar nu was de aansluiting na de 0-2 te laat. Aan die 1-2 overwinning konden de Zeeuwen in Staphorst geen vervolg geven. De kansenverhouding wees de geelblauwen ook wel als winnaar aan, maar tot aan het slot van de wedstrijd stond er nog steeds een 0-0 stand op het scorebord. Dat mede door een uitstekende doelman, Griffin de Vroe. Hij was ook woedend op zijn ploeggenoot, die vanwege een verdedigingsfout Staphorst alsnog de mogelijkheid bood om de 0-1 aan te tekenen.

Twee clubs kropen over hsv Hoek heen, dat nu met 12 uit 10 op de twaalfde plaats staat. Steve Schalkwijk is met 8 doelpunten in de competitie clubtopscorer. Dan valt er een lange schaduw naar de volgende schutter; Rik Impens volgt met 3 doelpunten.

 

Ook wisselingen in de trainersstaf dit seizoen. In aanloop van de uitwedstrijd tegen Staphorst kondigde Lieven Gevaert per direct zijn vertrek bij Hoek aan. “De Belg begon in ’19 op “Denoek, ondanks dat de spelersgroep gevraagd had om een trainer met een Nederlandse inslag. Dat bleek Gevaert qua spelopvatting en communicatie wel te zijn. Hij volgde tussenpaus Hugo Vandenheede op, die hsv Hoek nog wel naar de nacompetitie voor promotie naar de Tweede Divisie leidde. Op de avond van de dag van aankondigde maakte Lieven Gevaert bekend, dat hij bij zijn oude liefde Dikkelvenne, die hij eerder de beste periode in de clubhistorie bezorgde, aan de slag ging. Het afscheid met de selectie was zeker heel emotioneel, aldus Omroep Zeeland. Kennelijk waren er andere motieven dan de sportieve, maar daar doen club en trainer geen uitlatingen over. Dat had niet te veel met de resultaten te maken hebben gehad, want die werden steeds beter. De contacten met zijn oude liefde waren al gelegd voorafgaand aan de wedstrijd tegen Sparta Nijkerk. Hoek moest dus op stel en sprong op zoek naar een vervanger. Voor de uitbeurt naar de Kop van Overijssel was Jacky Lambert de reisgids. Voor de rest van het kalenderjaar is Kenny Verhoeve aangesteld als interim-trainer. Hij diende de club al eerder als hoofdtrainer en loodste hsv Hoek in zijn tweede jaar al eens naar de Topklasse, maar maakte een jaar later ook weer de degradatie mee.

Trainersperikelen zijn ook niet vreemd aan DVS. De geelzwarten kenden een roerige periode rondom de contractverlengingen van Bert van Hunenstijn, kind van de club, en zijn opvolger Richard Plug. De context lag wel wat anders dan bij de Zeeuwse vereniging.

Peter Wesselink is bezig aan zijn tweede seizoen in Ermelo en kent met zijn ploeg een betere periode. Het was moeilijk om aan de competitieouverture een vervolg te geven, maar met de 1-4 winst in Heemskerk tegen ODIN’59 werd een goede reeks ingezet. VVOG moest er in de Derby van de Veluwe met 5-0 aan geloven, hekkensluiter DOVO had misschien recht op meer dan een punt met de 0-0 op “Panhuis”, maar vervolgens stuntte DVS tegen eerstedivisionist FC Eindhoven en bereikten de geelzwarten voor het eerst in de clubhistorie de tweede ronde van de KNVB Beker door de 2-1 winst en werd koploper Sparta Nijkerk met dezelfde cijfers gevloerd. De Ermeloërs zijn dus alweer vijf wedstrijden achtereen ongeslagen en willen die status ongetwijfeld voortzetten op “Denoek”.

En juist daar legden de geelzwarten goede statistieken neer. In ’94-’95, toen DVS was uitgeleend aan de 1^e klasse B, won het met 0-1. Dat ging niet gemakkelijk, maar met veel strijd trokken de Ermeloërs die voorsprong over de streep. In de return op de Veluwe vielen veel meer doelpunten; die werden over beide ploegen verdeeld met 3-3. Dat was het enige onderlinge treffen op het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal (dat vanaf ’96 Hoofdklasse ging heten). De geelzwarten eindigden met 26 punten als uiteindelijke nummer 7, toen er nog twee punten per overwinning verdiend konden worden, twee plaatsen hoger en met twee punten meer boven de Zeeuws-Vlamingen. De volgende confrontatie in Zeeuws-Vlaanderen was in de Derde Divisie na de eerdere 4-2 in Ermelo. DVS nam een 0-2 voorsprong, waarna de thuisclub pas ging aandringen. Verder dan 1-2 kwam het niet. Ook nu eindigden de geelzwarten met 68 punten en het ongelofelijke aantal doelpunten voor van 102 op de derde plaats voor hsv Hoek, dat met vier punten minder een plaats lager eindigde. De blauwwitt3en gingen echter wel de nacompetitie in, maar strandden daar na twee nederlagen tegen VVSB.

Dat het in vier gemeenschappelijke competitie-indelingen tot slechts vijf ontmoetingen kwam, lag aan corona. In ’19-’20 kwam Hoek nog wel op bezoek in Ermelo en bleef het bij 0-0. De return werd al niet meer gespeeld en in het afgelopen coronaseizoen kwam het al niet meer tot een treffen tussen de twee clubs.

 

Lieven Gevaert had zich voor ’21-’22 tot doel gesteld om de wisselvalligheid eruit te halen. Hij kon voortborduren op een nagenoeg identieke selectie. Drie spelers vertrokken en Reguillio Vandepitte en Kyle Doesburg (beide naar vv Kloetinge) zijn natuurlijk niet de minsten. Rick Otjes vertrok naar FC Axel. Daar kwamen twee nieuwkomers voor in de plaats; Jahrdell Constancia (de broer van Jonathan) van vv Terneuzen en de clubloze Mohammad Jabar Zada.

 

 

De derde poging in 1950 in het plaatselijke Jeugdhuis in Hoek een voetbalclub op te richten (na HVV in ’22 en Hoek, dat door financiële problemen in ’40 ophield te bestaan) zou uitgroeien tot een ongekend succes. In ’51 werd meteen al het eerste kampioenschap gevierd, maar het zou nog tot ’66 duren voordat men het afdelingsvoetbal zou ontgroeien. Na twee seizoenen 4^e klasse zouden de blauwwitten daar nog voor twee seizoenen in terugkeren, maar na de rentree in de KNVB groeide Hoek in ’84 toe naar de stabiele tweedeklasser. De grote sprong voorwaarts werd gezet, nadat het sponsorklimaat erg verbeterde en de club, een jaar na DVS, debuteerde op het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal. Evenals de Ermeloërs degradeerde men in ’89 en waren er twee jaargangen nodig om terug te keren in de 1^e klasse en vierde in ’96 het afdelingskampioenschap, waardoor de club samen met sv Urk en Scheveningen mocht strijden om het algeheel zaterdagkampioenschap. Dat ging echter naar de Noordzeekust. Ook na het jaar van de reorganisatie in het amateurvoetbal, 1996, bleef hsv Hoek tot de invoering van de Topklasse in ’10 vertegenwoordigd op het hoogste platform en bleef op de ranglijst aller tijden als nr. 25 met 19 seizoenen provinciegenoten als Kloetinge, Oostkapelle, Serooskerke en Veere ver voor.

Met de vierde plaats in de Hoofdklasse B in ’09-’10 kwalificeerde Hoek zich voor de eerste uitgave van de Topklasse, maar het verblijf beperkte zich vooralsnog tot dat ene jaar. De herkansing volgde drie seizoenen later na het kampioenschap, maar voordat de mogelijkheid bestond om te strijden om een ticket voor de nieuwe Tweede Divisie, werd er ook alweer afscheid genomen van de Topklasse. Dat betekende, dat DVS de Zeeuwen nog niet kon ontmoeten tot de hernieuwde kennismaking in de Derde Divisie via de nacompetitie. Dat gebeurde dus na de promotie via de nacompetitie in ’17-’18. Het werd met de deelname aan de nacompetitie voor een plaats in de Tweede Divisie meteen een fraaie rentree op dit niveau. De club pakte de tweede periode net voor DVS, maar werd in de eerste ‘dubbel’ de voet dwars gezet door VVSB. Voor Sint Bavo betekende dat slechts uitstel van executie.

Of hsv Hoek nog een rol van betekenis had kunnen spelen in de derde periode van het seizoen ’19-’20, zal wel voor altijd een vraag blijven. De competitie werd immers na 23 speelronden gestopt vanwege corona. Dat gebeurde een jaargang later in een nog veel prillere fase. Een club als hsv Hoek mag altijd meegerekend worden voor een periodekampioenschap.

 

De eerste periode gaan een beslissende fase in, hoewel die titel pas in speelronde 12 is te vergeven. Twee van de grootste kanshebbers staan tegenover elkaar. Sparta Nijkerk hielp de twee grootste concurrenten weer in het zadel voor de eerste prijs van het seizoen door twee keer achtereen te verliezen.

FC Lisse-Sportlust’46: Het is de absolute kraker in deze speelronde. Beide clubs leiden namelijk samen met Sparta Nijkerk de dans in de Derde Divisie. Een gelijkspel dient geen van beide clubs, want dan konden de Nijkerkers wel eens de lachende derde zijn (of de bekende hond met het been). De twee clubs zullen elkaar niet veel voor elkaar onderdoen. FC Lisse is al weer acht wedstrijden achtereen ongeslagen, maar als er een club is, die de fusieclub kan verslaan, is het momenteel Sportlust’46 wel.

Sparta Nijkerk-Ajax (am): Kan de medekoploper zich na twee gevoelige nederlagen herstellen tegen het tobbende Ajax. Als de Amsterdammers in volle oorlogssterkte kunnen aantreden, kan het iedere tegenstander partij bieden, maar daar zit het manco. Na de 9-0 in Woerden was de 5-0 nederlaag in het bekerduel tegen sc Cambuur alleszins schappelijk. Een verrassing op “De Ebbenhorst” lijkt geenszins aanstaande. Misschien wordt het geen 5-0, maar Sparta Nijkerk kon na zaterdag met een kleine zege wel weer eens de belangrijkste gegadigde zijn voor de eerste periode.

Harkemase Boys-Staphorst: Twee karakterploegen tegenover elkaar. De thuisclub heeft nu twee punten achterstand op de koplopers en mag qua selectie toch iets hoger aangeslagen worden dan Staphorst. Harkemase Boys houdt de punten op “De Bosk”, mede door het thuisvoordeel.

DOVO-Excelsior’31: De bezoekers zitten evenals DVS op het vinkentouw voor de eerste periodetitel en presteren ook nog eens redelijk stabiel. DOVO boekte afgelopen zaterdag de tweede winstpartij en hopen die lijn nu door te zetten. Toch start Excelsior’31 al favoriet in dit duel.

ACV-GOES: Van lieverlee zakken de Assenaren wat op de ranglijst en winnen voor eigen publiek lukte nog niet. GOES slaagde er zelfs nog helemaal niet in om te winnen. Zelfs niet afgelopen zaterdag, toen een minieme voorsprong tegen de tien man van VVOG in de extra tijd verloren ging. De eerste thuiszege voor ACV is dan ook het meest waarschijnlijk.

SteDoCo-VVSB: Sint Bavo mocht zich dan wel een plek bij de eerste vijf tot doel gesteld hebben en zelfs even de koppositie bezet hebben, de thuisclub heeft de lat nog hoger liggen en heeft de weg omhoog inmiddels gevonden. Een thuisoverwinning voor SteDoCo ligt in de lijn der verwachting en VVSB moet vrezen, dat het na zaterdag niet een directe degradatieplaats bezet.

VVOG-Barendrecht: ook de Zuid-Hollanders hebben inmiddels de smaak te pakken. VVOG perste er afgelopen zaterdag nog wel een gelijkspel uit tegen rodelantaarndrager GOES, maar overtuigt nog niet. Barendrecht zal zich de vierde overwinning niet laten ontnemen.

ODIN’59-Ter Leede: De thuisclub slaagt er maar niet in om een overwinning een goed vervolg te geven. Ter Leede presteert evenmin stabiel. Het zal erom spannen op “Assumburg”, waar ODIN’59 toch de meeste kans heeft om drie punten bij te schrijven.