Midweeks programma brengt DVS’33 Ermelo naar DOVO

Vorig seizoen volgde op een goede oefencampagne een minder seizoenstart in de competitie en in de huidige jaargang waren er wisselende resultaten in de voorbereiding, maar begonnen de Veenendalers de competitie met drie overwinningen; alle drie met 3-1.

DVS ontmoette de roodwitten dit seizoen al eerder in het kader van de Harry Hamstra Cup. De Ermelose voorsprong uit een veldoverwicht door Ali Akla werd toen uit een ingestudeerde hoekschop door Oktay Öztürk tenietgedaan. De Ermeloërs moesten zelfs in de tweede helft, waarin DOVO beter voor de dag kwam, een achterstand door Haouat wegwerken. Dat deed stagiair Jorick Priem, zodat die wedstrijd in 2-2 eindigde. De roodwitten wonnen vervolgens met 1-3 bij Spakenburg, waar de Ermeloërs enkele dagen later met 3-0 van verloren. Of dat een maatstaf was, valt te betwisten. Tegen DOVO experimenteerden de “Blauwen” volop met veel risico’s, waar de Veenendalers dankbaar van profiteerden. Tegen de Ermeloërs verdedigde Spakenburg vooral en counterden naar een geflatteerde 3-0 overwinning.

Toen het erom ging in de competitie stond de ploeg van Florian Wolf er. Misschien was ACV wel de sterkste tegenstander van de drie, waartegen DOVO tot nu toe speelden. In een aantrekkelijke eerste helft werd niet gescoord, maar Oktay Öztürk maakte de opgelopen achterstand goed en scoorde in de slotfase, toen de Assenaren al met tien man stonden ook de 1-2. Het werd afgemaakt op 1-3. Op “Panhuis” tegen Harkemase Boys scoorde de oud-DVS’er niet. Pas bij een 3-0 stand mochten de Harekieten de eer redden; ook 3-1 dus. Vervolgens waren strafschoppen bepalend voor het verloop van de uitwedstrijd tegen rkav Volendam. Florian Wolf vond twee van de drie penalty’s niet terecht, maar die konden tegen elkaar weggestreept worden. Als Öztürk erachter gaat staan, kunnen ze welhaast zeker gesteld worden. Na de twee benutte stafschoppen kwam de debutant ook vanaf elf meter terug in de wedstrijd en drukte DOVO in de tweede helft terug. De Veenendalers overleefden de druk en maakten vijf minuten voor tijd met de 1-3 aan alle onzekerheid een einde. Dat liep vorig seizoen wel eens anders. Het zal de roodwitten ongetwijfeld veel zelfvertrouwen geven voor de wedstrijd tegen DVS.

 

Op papier trof DVS met SteDoCo, Sparta Nijkerk en Sportlust’46 wellicht sterkere opponenten. De 0-0 tegen de ploeg uit Hoornaar was gewoon een goed resultaat; zeker gezien ook de overwinningen van die club in de twee daaropvolgende wedstrijden. De nederlaag bij de Nijkerkers was zuur.

Thuis tegen Sportlust’46 liep het evenmin crescendo, wat halverwege het duel tot drie wissels leidde. Daarna ging het wel beter, maar moesten de geelzwarten ook nu een achterstand toestaan. Met de verandering van speelwijze ging DVS in de slotfase serieus op jacht naar de gelijkmaker en kreeg die ook na een verwoestend schot van invaller Lars van Wetering.


Lars van Wetering schoot DVS in de thuiswedstrijd tegeen Sportlust'46 nota bene in de slotminuut nog naar een punt (1-1). Foto: Theo Aalten.

De Ermeloërs reizen dus met slechts twee punten op zak af naar Veenendaal en willen de “Derby van de Veluwe” zaterdag in Harderwijk tegen VVOG zeker niet vanaf een degradatieplaats ingaan. Anderzijds is DOVO zelf een zeer aansprekende naam in Ermelo. Naast de eer zijn de punten voor beide clubs zeer belangrijk. Voor de geelzwarten om weg te komen uit de onderste regionen en voor de Veendalers om zich aan kop te handhaven. Het zal ongetwijfeld een boeiende pot worden tussen twee ploegen, die in staat zijn om mooi voetbal op de mat te leggen.

 

Het is voor deze wedstrijd alleen mogelijk om digitaal een kaartje te kopen. Dat kan via deze site (klik hier).

 

Dat DOVO in Ermelo misschien meer aanspreekt komt wellicht door de historische beslissingswedstrijd op “Birkhoven” in Amersfoort. In ’48-’49 kwamen de twee clubs elkaar voor het eerst in de KNVB tegen in de 4^e klasse, wat toen het hoogst was in District Oost. Die wedstrijd werd met 3-2 gewonnen door de roodwitten. Ook het jaar daarop speelde zich nog af in de 4^e klasse en de volgende zes jaargangen achtereenvolgens in de 3^e (ook toen het hoogst mogelijke). Waar DVS (destijds voetballend onder naam sv Ermelo) afhaakte in verval raakte bleef DOVO nog lang op het hoogste niveau actief. In ’57-’58 kwam het tot ’94-’95 niet tot een ontmoeting. De Veenendalers groeiden steeds mee, als er een nieuwe klasse boven gesteld werd (2^e klasse in ’60 en 1^e in ’70). Met de intrede van die 1^e klasse had het weinig gescheeld, of Veenendaal had drie clubs op het hoogste niveau gehad. Na DOVO en GVVV had plaatsgenoot VRC een tegendoelpunt teveel in promoveerde IJsselmeervogels. DVS zag het hoogste niveau steeds meer afstand nemen en keerde na de degradatie in ’58 pas in ’63 weer terug in de 3^e klasse en beleefde daarna het ‘eeuwig derdeklasserschap’. Dat verergerde nog na de degradatie in ’77, zodat de Ermeloërs DOVO lange tijd niet tegenkwamen.

 

De tweede helft van de 70-er jaren waren zeer succesvol voor de roodwitten met  drie afdelingskampioenschappen en bij die laatste in’79 ook nog eens het algeheel zaterdagkampioenschap. Ook het decennium met ingang van ’88-’89 bracht DOVO vier titels op het hoogste niveau. In ’94 was dat nog in een competitie samen met DVS, dat in ’88 debuteerde in de hoogste klasse van het zaterdagvoetbal. De Ermeloërs vertrokken nog als koploper naar Veenendaal, maar verloren met 7-1. In Ermelo werd het 0-2. De laatste titel in de Hoofdklasse voor de invoering van de Topklasse in ’10 was in 2004. De club behoorde met IJsselmeervogels, Spakenburg, Quick Boys en Noordwijk tot het kwintet, dat sinds ’70 onafgebroken op het hoogste niveau voetbalde. Het ging mis in 2006, toen de Veenendalers zich verslikten in Berkum in een P-/D-wedstrijd. Een jaar hadden zij nodig om terug te keren in de Hoofdklasse en kwamen ook toen DVS weer tegen in de 1^e klasse. De Ermeloërs verloren beide wedstrijden (3-0 en 1-2). In het seizoen van de versterkte promotieregeling naar de nieuwe Topklasse in ’10 degradeerde DOVO opnieuw. DVS kwam de club in ’13-’14 weer tegen en voor het eerst verging het de Ermeloërs met het bereiken van de nacompetitie beter dan de roodwitten. Een jaar laten promoveerden de geelzwarten naar de Topklasse. Als Hoofdklasser kon DOVO in ’16 ook niet meedingen naar de Tweede Divisie, waar aartsrivaal GVVV zich wel voor kwalificeerde.

 

Ook de degradatie van ’10 maakte DOVO in een jaar ongedaan, maar de promotie naar de Derde Divisie liet nog tot ’17 op zich wachten. VVOG ging de Veenendalers een jaar eerdere nog voor in een merkwaardige dubbel. De roodwitten lieten de Harderwijkers op “De Strokel” in leven en moest voor de thuiswedsstrijd na ongeregeldheden met supporters uitwijken naar Emmen. Daar overleefden de groenwitten met een gelijkspel. In ’16-’17 ontdeed DOVO zich in de nacompetitie zich van Noordwijk en SteDoCo.

 

Met een negende- en een elfde plaats kwam de club handhaving in de Derde Divisie niet in gevaar. Daarop volgden twee coronajaren, maar afgelopen seizoen moest DOVO alle zeilen bijzetten om de status van Derdedivisionist te prolongeren. Directe degradatie leek aanstaande, maar met de steun van het publiek vochten de roodwitten zich naar directe handhaving. Al die wedstrijden in het slot van de competitie werden gespeeld in een kampioenssfeer.


Adriaan Kruisheer duelleert hier tijdens het vorige bezoek aan "Panhuis" met voormalige DVS'er Oktay Öztürk. DVS slaagde er tegen toenmalige hekkensluiter DOVO niet in om te scoren. Het bleef 0-0. Het was voor de Ermelose club het enige puntverlies in die succesvolle maan oktober. Foto: Theo Aalten.

 

Veel spelers verlieten DOVO, waaronder de aanvoerder Van Nispen. Daarvoor zag trainer Florian Wolf er elf voor terugkomen. Doelman Lars Molenaar kwam van DUNO D, Tom van der Neut van TEC, Yannick Zeeman van Spakenburg, Eelco Mosterd van Jong Vitesse, Paul Oostermeijer van NEC O18, de clubloze Franklin Rodriguez, Dennis Hettinga van De Treffers, Ebbe Wenting van De Graafschap, Hicham Haouat van GVVV, Shaquille Prijor van Ter Leede en Marlon Versteeg van De Treffers.

 

DOVO heeft hetzelfde bouwjaar als DVS, namelijk 1933. Veenendaal had met de gelijknamige vv al een toonaangevende club, die haar wedstrijden echter buiten de gemeentegrenzen voetbalde, omdat zondagvoetbal niet omarmd werd. Herkenbaar, want ook de gemeente Ermelo stond zondagvoetbal niet toe. De jongelui, die Door Vrienden Opgericht van de grond tilden, hadden zich kunnen aanmelden bij de zaterdagtak van vv Veenendaal, maar koos in de sterk groeiende industrie plaats voor een nieuwe club. Dat had wellicht ook met de achtergrond, de gegoede protestante burgerij te maken.

De eerste stappen werden ook gezet in de Christelijke Nederlandse Voetbalbond, die ook een Veenendaalse poule instelde (met alleen SKV van buiten). DOVO was nog niet de toonaangevende club in de plaats (waar Ajax en Rood-Wit al wel floreerden). De opmars begon in de UPVB, al was het tot ’45-’46 nog niet mogelijk om de Afdeling te verlaten. Dat deed DOVO dus wel in ’48 (twee jaar later dan DVS) dus wel. De club bleef daarna altijd op het hoogst mogelijke niveau actief tot 2006 dus.

Hoewel de eerste derby’s in de KNVB nog tegen vv Veenendaal gingen, werd het GVVV van 1947 de grote rivaal en bezorgde ’t Veen een van de meest aansprekende lokale derby’s van het land. Het zal pijn gedaan hebben, dat die “Blauwen” na ’10 de absolute hegemonie hadden, maar na de degradatie van de buren uit de Tweede Divisie staat die derby wel weer op de rol.


Vorig seizoen pakten zich nog donkere wolken samen boven sportpark Panhuis, maar het klaarde tijdig op aan de rode kant, maar ze beleven hangen aan de blauwe zijde. DOVO handhaafde zich rechtstreeks, maar GVVV degradeerde. Daardoor keerde de Veense derby terug op het programma.

 

ACV-sv Urk: De ‘local heroes’ van Urk, aangevuld met een doelman van buiten, heeft zich de Derde Divisie al snel eigen gemaakt. De ingespeelde ploeg van Gert Jan Karsten verbaast met drie overwinningen. Als de tegenstander niet navenant scoort uit een overwicht, doet sv Urk dat wel. ACV haalt zelf niet alle rendement uit het voetballend vermogen en als dat in Assen weer het geval is, gaan de voormalige eilandbewoners weer met de punten aan de haal.

VVOG Harderwijk-Barendrecht: Er werd op “De Strokel” al voorzichtig gedacht aan een plekje in het linker rijtje, maar dan moet de effectiviteit wel omhoog en mogen opgelegde kansen als tegen sv Urk niet gemist worden. Barendrecht heeft als koploper de kracht van SteDoCo ervaren in wil in de aspiraties richting Tweede Divisie niet opnieuw averij oplopen. VVOG kon in aanloop naar de derby tegen DVS weleens opnieuw tegen een nederlaag aanlopen.

Sparta Nijkerk-Excelsior’31: De twee clubs vochten op weg naar de Derde Divisie of op dat niveau al boeiende duels uit met meestal de oranjehemden als winnaar. Sparta stapte afgelopen zaterdag weliswaar als winnaar van het veld bij FC Rijnvogels, maar goed loopt het nog niet. Dan marcheert het in Rijssen beter. Misschien leidt dat al wel tot een zege voor Excelsior’31.

Sportlust’46-GVVV: Gezien de aankopen bij de Veenendaalse club zou GVVV in staat moeten zijn om te winnen van de Woerdenaren, maar er hapert toch iets in de machine van de Veense “Blauwen”. Mogelijk profiteert Sportlust’46 hiervan met een kleine overwinning.

Harkemase Boys-Staphorst: Wat is er aan de hand op “De Bosk”. Misschien zijn er toch teveel karakteristieke spelers verdwenen. Wat dat betreft gaat het bij Staphorst iets beter na de eerste overwinning. Natuurlijk is er een verschil tussen thuis en uit voor de Overijsselse club, maar de tweede zege voor geelblauwen is waarschijnlijk dan het eerste punt voor Harkemase Boys.

SteDoCo-hsv Hoek: Twee op papier sterke selecties, waarvan die uit Zeeuws-Vlaanderen nog ondermaats presteert. De 0-0 bij GVVV was wellicht hoopgevend, maar bij SteDoCo loopt het toch echt wat lekkerder. De punten blijven in Hoornaar.

ASWH-FC Rijnvogels: De promovendus uit Katwijk a/d Rijn voetbalt naar behoren, maar de resultaten lopen nog niet in de pas. Tegen Sparta had er meer in gezeten. Beide begonnen met een zege in de competitieouverture, door ASWH gevolgd door een gelijkspel en een nederlaag. Kunnen de Ambachters als degradant uit de Tweede Divisie de draad tegen FC Rijnvogels weer oppikken met een overwinning?

Ter Leede-rkav Volendam: De “Wijdbroeken” staan natuurlijk bekend om hun mooie voetbal, maar kunnen ook opportunistisch spelen. Dat was echter niet genoeg om DOVO van een zege af te houden. De 2-2 bij ASWH gaf natuurlijk wel hoop. Ter Leede pakte pas een punt en hoopt vurig er met een betere selectie dan vorig seizoen drie aan toe te voegen.