DVS’33 Ermelo ontvangt periodekampioen DOVO

Toen DVS in de doordeweekse, vierde, speelronde op bezoek kwam op “Panhuis”, hadden de Veenendalers nog niet gedacht, dat zij na de reguliere competitie nog zouden strijden voor promotie naar de Tweede Divisie. De club had zich vorig seizoen op miraculeuze wijze direct gehandhaafd in de Derde Divisie en de drie achtereenvolgende zeges bij de competitiestart zouden vooral dienen om een dergelijk scenario te voorkomen. Het doordeweekse bezoek van DVS leverde de Veenendalers de eerste nederlaag op. De geelzwarten lieten in de eerste helft uitstekend voetbal zien. Doordat alleen Gaston Salasiwa voor rust scoorde, bleven de roodwitten in de wedstrijd. Na de rust werd het al heel snel door Anil Mercan gelijk, maar Lars Huber bezorgde de Ermeloërs met zijn treffer vijf minuten later de volle winst.

De resultaten waren daarna wat wisselvallig met een 4-0 zege tegen Staphorst, de 2-1 nederlaag bij FC Rijnvogels, het 0-1 bekerverlies tegen sv Spakenburg, de 3-1 winst op Barendrecht, de verloren lokale derby bij GVVV (3-1), de 2-3 overwinning op Urk, de eclatante 6-0 nederlaag bij hsv Hoek en de 2-1 zege thuis tegen SteDoCo. Door de misstap van aartsrivaal GVVV en de winst op de directe concurrent kwam de eerste periode aan de rode kant van “Panhuis” terecht.

Het altijd aansprekende onderonsje bij Sparta Nijkerk eindigde gelijk, waarna Sportlust’46 met 1-4 duidelijk te sterk was. Ook VVOG versloeg op “De Strokel” de Veenendalers met die cijfers. De punten bleven daarna met 2-0 in eigen huis tegen ASWH. Vervolgens werd er in de uitwedstrijd tegen Ter Leede door geen van beide clubs gescoord, waarna ACV met 1-2 de goede vorm bevestigde op “Panhuis”. Harkemase Boys wees de Veenendalers daarna met 4-0 hard terug, maar rkav Volendam was hierna met 3-0 geen partij. Ook in Staphorst was het doelpuntloos onbeslist.

Voor eigen publiek overlegde DOVO met 4-0 tegen het sv Urk weer duidelijke cijfers. Dat alles zonder oud-DVS’er Oktay Öztürk, die enkele weken geleden definitief abrupt afscheid van het voetbal moest nemen vanwege een blessure. Door de winst naderden de Veenendalers met 36 uit 22 nummer 54 SteDoCo tot op een punt. Met de eerste periode op zak is het zaak voor de club om in de rest van het seizoen een goede vorm te tonen voor het toetje, dat nacompetitie voor promotie naar de Tweede Divisie heet. Dat zou heel mooi zijn in het jubileumjaar, want net als de geelzwarten bestaat DOVO 90 jaar. Het enige addertje onder het gras is, dat de club niet op een directe- of indirecte degradatieplaats belandt, maar daar heeft het geen enkele schijn van. De roodwitten presteren op het eigen “Panhuis” beduidend beter dan uit.

 

Nieuweling Hilal Ben Moussa brengt als controleur veel rust in het Ermelose spel. Hier werd hij in de uitwedstrijd van DVS tegen ASWH na een overtreding zelf tot wat rust gedwongen. Foto: Theo Aalten.

In Ermelo werden de ambities getemperd na een vrije val; in zes wedstrijden werd maar een punt gepakt, maar op de gewonnen ‘Derby van de Veluwe’ (2-0 tegen VVOG) zette de stijgende lijn door. Op papier zou het bezoek aan de nummer voorlaatst drie punten moeten opleveren, maar ASWH had zich in de winterstop substantieel versterkt. In een eerste helft, waarin het beide kanten op kon, werd niet gescoord. Wel troffen beide clubs eenmaal het aluminium. In de tweede domineerde DVS. Ook nu belandde een vrije trap van Gaston Salasiwa op de lat. Waar doelman Daan Huiskamp “slechts” alert hoefde te zijn, had zijn collega aan de overkant twee wereldreddingen nodig. Ook in het  tweede bedrijf werd niet gescoord. Winst was, dat achterin weinig weggegeven werd en het middenveld goed controle had en dat er bij vlagen weer goed gecombineerd werd. Ondanks het punt zakten de geelzwarten met nu 30 uit 22 een plaats naar de negende. In deze thuiswedstrijd willen de Ermeloërs graag met een zege naar DOVO toe kruipen.

Wil DVS nog vorm geven aan haar ambities, zal dat moeten gebeuren in de derde periode. De wedstrijd tegen DOVO moet dan fungeren als springplank naar die periode. Vorig seizoen konden de geelzwarten nog azen op een goede eindklassering, maar dat zal deze jaargang niet zo eenvoudig zijn. Als de tweede periode in Assen terecht komt, is het winnen van de laatste periode noodzaak. Het is namelijk nog niet vanzelfsprekend, dat die bij de kampioen terecht komt. Voor die derde periode zijn er veel kapers op de kust.

 

Tot en met ’58 hielden beide clubs in de 4^e en 3^e klasse redelijk gelijke tred in de onderlinge resultaten. Daarna kwamen de twee clubs elkaar nog maar spaarzaam tegen tot 2017. Daarin kwamen de geelzwarten maar eenmaal tot winst in drie jaargangen verdeeld over 19 jaar. Vanaf ’17 vonden de clubs elkaar in de Derde Divisie en daar was de balans tot dit seizoen licht in het voordeel van DVS. Van de 7 ontmoetingen wonnen de geelzwarten 4 keer tegen drie zeges voor de bezoekers. In het coronaseizoen was er alleen de thuiswedstrijd voor DVS. Typerend is, dat de Ermeloërs sinds ’17 alle thuiswedstrijden wonnen.

Dit seizoen bogen de geelzwarten de statistieken verder om in hun voordeel met de 1-2 overwinning op “Panhuis”. DVS toonde toen met name in de eerste helft veel overmacht. De laatste wedstrijd in de tweede periode met een zege op DOVO zou voor DVS een mooie springplank kunnen zijn naar een goede derde periode, waarmee dus nog een serieuze prijs te verdienen is.

Op 23 april is het 90 jaar geleden, dat 12 vrienden rondom het Davidsplein de vereniging Door Vrienden Opgericht oprichtten. Aansluiting bij de zaterdagafdeling van vv Veenendaal, waarvan de zondagvereniging al furore maakte, was geen optie. DVO begon haar sportieve leven in de CNVB met veel Veenendaalse clubs, waaronder Ajax; een van de voorlopers van GVVV. De overstap naar de UPVB dwong de club haar naam te wijzigen in Door Ons Vrienden Opgericht. DOVO begon aan een imposante opmars in het zaterdagvoetbal, waarin de titel in ’49 ten koste van DVS in een beslissingswedstrijd op het Amersfoortse “Birkhoven” een vroeg hoogtepunt werd. De club volgde de invoering van elke nieuwe hogere klasse naadloos tot 2010. Intussen werden in ’67, ’75, ’77, ’79, ’89, ’91, ’94, ’99. ’04 kampioenschappen op het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal gevierd. In ’79 werd daar ook nog het algeheel kampioenschap bij de zaterdagamateurs aan gekoppeld. De eerste degradatie ooit in de historie van de club volgde in ’06 na de verloren P-/D-wedstrijd tegen Berkum. DOVO miste de boot finaal in ’10 met de degradatie naar de 1^e klasse, terwijl juist gestreden zou moeten worden voor een plaats in de nieuwe Topklasse. Het niveau van die klasse werd pas bereikt in ’17, toen dat al Derde Divisie heette (een seizoen na de invoering van de Tweede Divisie). Aanspraak op een plaats in de Tweede Divisie konden de roodwitten nog niet maken, maar met het binnenhalen van de eerste periodetitel in dit seizoen, kunnen de Veenendalers er wel een gooi naar doen.

 

Op het seizoen ’21-’22, waarin de club zich wonderbaarlijk handhaafde, volgden veel mutaties in de selectie. Floris Wolf had als hoofdtrainer tijdens de strijd tegen degradatie wel de onvoorwaardelijke steun van de TC. De goede resultaten in de eerste periode zorgden ervoor, dat DOVO zich in de winterstop versterkte met Kian Visser en Aaron Sieders. Inmiddels is ook bekend, dat doelman Jeroen Vrolijk bezig is aan zijn laatste seizoen aan de rode kant van “Panhuis”.

 

Met een kleine 1500 leden is DOVO de grootste club in de industrieplaats (gevolgd door VRC met 1300). Sinds 1966 bespeelt de club sportpark Panhuis, dat gedeeld wordt met GVVV en Unitas’48. De tribune met zo’n 1000 zitplaatsen werd drie jaar later in gebruik genomen. In de loop van de tijd werd de accommodatie uitgebreid en verbeterd met onder meer een ruime businessruimte. Wat dat betreft is DOVO wel klaar voor de Tweede Divisie.

Er is in deze ronde weer een directe prijs te verdienen, namelijk de tweede periodetitel. De eerste is al in handen van DOVO. In de tweede leidt ACV met een punt voorsprong op Sportlust’46 en twee op GVVV. Die laatste twee clubs treffen elkaar in een directe confrontatie om de koppositie. Beide kunnen afzonderlijk over de Assenaren heen en zich alvast verzekeren van deelname aan de nacompetitie voor promotie. 

Met nog twaalf wedstrijden voor de boeg is het onderin ook nog niet beslist. Het verschil tussen de rodelantaarndrager en de slechtste herkanser bedraagt maar twee punten.

GVVV-Sportlust’46: De koploper ontving de laatste weken al wat directe medestrevers, maar liet deze niet dichterbij komen. Weglopen lukte echter ook niet. De Woerdenaren onderstreepten de ambities voor het kampioenschap nog maar weer eens door een goede reeks; ook tegen directe concurrenten. Qua vorm lijken de Woerdenaren wat in het voordeel, maar het thuisvoordeel zal nu extra gelden. Ver van een gelijkspel, misschien wel het meest logische resultaat tussen GVVV en sportlust’46, zal het niet liggen. In Woerden moest de huidige runner-up nog op stoom komen en verloor met 1-4.

Sv Urk-ACV: De voormalige eilandbewoners waren eerder dit seizoen nog bezig met een goede fase, waarin tegen de Assenaren met 1-1 gelijk gespeeld werd. Na de vrije val leek de thuisclub weer op te krabbelen, maar nu bevindt een stuurloos vlaggenschip van sv Urk weer in een moeilijke fase. Gert-Jan Karsten vertrok tussentijds naar IJsselmeervogels en Peter Wesselink, die komend seizoen aan het roer zal staan, vult het vacuüm om persoonlijke redenen nog niet in. Beide clubs hebben zo hun eigen belangen in deze fase van de competitie. Bij winst gaat de tweede periodetitel zeker naar Assen (en bij een gelijkspel in Veenendaal kan zelfs op doelsaldo de koppositie overgenomen worden). Eindigt het op “Panhuis” onbeslist volstaat zelfs een gelijkspel voor ACV op Urk om al vast feest te vieren. Dat gaat sv Urk niet voorkomen.

Barendrecht-VVOG Harderwijk: Na lange tijd (de 4-0 bij DVS) leden de Bongerd-bewoners in de vorige ronde weer eens een nederlaag (2-0 bij sportlust’46), maar dat neemt niet weg, dat de Rijnmonders aan een hele goede fase bezig zijn. Als Barendrecht, net als eerder op “De Strokel” (0-2) wint, kan het met gelijke spelen bij de concurrentie daarboven, zelfs dichterbij komen. VVOG is momenteel niet goed genoeg om dat tegen te houden.

Hsv Hoek-SteDoCo: Het zal ongetwijfeld heel interessant worden op “Denoek” tussen twee goede selecties. Op “De Belgen” is geen peil te trekken; grote nederlagen en grote zeges wisselen elkaar in rap tempo af. Dan lijkt het wat stabieler in Hoornaar, maar de roodzwarten kunnen anderzijds niet echt doorpakken. Daarvoor zijn zij te weinig productief. Wellicht zal het huidige scorend vermogen van hsv Hoek, dat aan “De Groeneweg” ook al won (1-3), de doorslag geven.

FC Rijnvogels-ASWH: Op “Schildman” lagen de kaarten nog anders dan nu na de 1-1; de promovendus uit Katwijk a/d Rijn moest nog gaan verrassen en de Ambachters waren nog geen degradatiekandidaat. Hoe het duel zich gaat ontwikkelen, is heel ongewis. ASWH probeert de rug te rechten en van die vermaledijde onderste plaatsen weg te komen. FC Rijnvogels zal gewoon lekker mee willen draaien. Er zal in ieder geval veel strijd zijn en als het dan een niet onlogische 0-0 wordt, is die niet bloedeloos.

Staphorst-Harkemase Boys: Op “De Bosk” stapte Staphorst in ondertal nog met een 0-0 gelijkspel van het veld. Daarna zijn de geelblauwen toch ook beter gaan draaien. Ook de Harekieten voetbalden zich naar een wat betere stand op de ranglijst en kunnen de opponent bij winst zelfs passeren op de ranglijst. Wellicht houden de twee karakterploegen elkaar op “Het Noorderslag” in de tang met een gelijkspel als resultaat.

Rkav Volendam-Ter Leede: De debutant uit het vissersdorp kan “lekker ballen” en de bezoekers zijn weer uitermate effectief. Misschien draaien de Sassenheimers wel beter vanuit de rol van underdog. Op “De Roodemolen” gingen de “Wijdbroeken” er met 2-3 wel met de drie punten vandoor. Intussen geven de twee clubs elkaar met 25 punten geen duimbreed toe en is alleen het doelsaldo in het voordeel van de bezoekers. Wat is in deze wedstrijd bepalend; het thuisvoordeel of de effectiviteit van Ter Leede? Wellicht het laatste.

Excelsior’31-Sparta Nijkerk: De twee clubs, die er op “De Ebbenhorst” met 1-1 nog niet uitkwamen en die elkaar eerder veelal om promotie bestreden, spelen nu op “De Koerbelt” het kelderduel. Voor de Nijkerkers bleek de zege op DVS slechts een oprisping en houdt het doelsaldo hen nog op een veilige plek. De Tukkers wonnen verrassend in Hoornaar en vonden weer wat aansluiting; vooralsnog met de slechtste herkanser. Kan Excelsior’31 voor eigen publiek eens doorpakken met een overwinning? Het zou maar zo kunnen.