De Scheuring
Het heet, dat EFC’58 op 3 maart 1958 zich afgescheiden heeft van DVS’33, maar het exacte verhaal is genuanceerder en verwarrender. De scheuring had in die tijd eigenlijk alleen maar verliezers. Hier een reconstructie:
Van DVS’33 naar sv Ermelo
Op suggestie van de VVV werd de naam van DVS’33 met ingang van het seizoen ’55-’56 gewijzigd in sv Ermelo. Onder die naam zou de club drie seizoenen deelnemen aan de competitie. Naast voetbal werden nog andere takken van sport aan de vereniging toegevoegd, zoals atletiek, tafeltennis en volleybal. De eerstgenoemde tak kreeg nauwelijks voet aan de grond; het tafeltennis werd beoefend en gespeeld op “De Zolder” boven Bakker, de plaats waar de club was opgericht. Het volleybal werd bedreven in competities van de NeVoBo en regionale competities. Gevolg van de reorganisatie van de club was, dat bestuursfuncties opnieuw verdeeld werden en bestuursleden, zoals Bertus Bakker en Jaap Sliep van lieverlee uit het bestuur verdwenen.
Leden van het eerste uur, waaronder de genoemde oud-bestuursleden, maar ook Frans Wiedenhoff sr, die destijds deel uitmaakte van de elftalcommissie (die wekelijks de elftallen samenstelde) bedreven hun favoriete spelletje in het veteranenelftal. In dat vierde elftal zaten voetballers, die in de eerste decennia van de club uitermate verdienstelijk waren geweest, maar nu ongedwongen wilden voetballen. De elftalcommissie had er geen vat meer op; de veteranen wilden geen spelers meer afstaan, waardoor bijvoorbeeld het derde elftal soms met acht spelers op pad moest. De situatie raakte verziekt en dat werd in de loop van de tijd alleen maar erger. De veteranen vormden een club binnen de club, hadden hun eigen shirt (wit) en regelden veel van hun zaken zelf. Zo organiseerden zij in het voorjaar van 1956 zelf een veteranentoernooi met gerenommeerde tegenstander als bijvoorbeeld het Zwolse ZAC, toen een semiprofclub. Toch was er nooit een initiatief bij de veteranen om zich van de club af te scheiden.
De Veteranen van sv Ermelo speelden al in een afwijkend, wit shirt in de periode voorafgaand aan de scheuring tussen DVS'33 en EFC'58.
Van sv Ermelo naar DVS’33 en EFC’58
De scheuring ontstond vroeg in 1958 naar aanleiding van het royeren door het bestuur van spelers uit het veteranenelftal al in ‘57. De veteranen speelden ook al wel vriendschappelijke wedstrijden onder de naam Oud-DVS (maar mochten daarvoor geen gebruik maken van de velden bij Hamstra (waar de club sinds ’51 haar onderkomen had). Toen dat royement niet ongedaan gemaakt werd en de resterende spelers graag met de geroyeerden wilden blijven voetballen, volgde op 3 februari de scheuring na een zeer emotionele ledenvergadering in (voormalig) Hotel Peter. Het heette toen de heroprichting van DVS. Op 3 maart was de ledenvergadering, waar de leden van de “nieuwe” club voor opgeroepen werden, nota bene op “de Zolder”, waar ook DVS’33 opgericht was. Die datum gold ook voor de nieuwe club als de oprichtingsdatum.
Overigens hield dhr. A. Bok in die vergadering de deur op een kier om met sv Ermelo tot een vergelijk te komen. Dat kwam er niet meer, ondanks een lijmpoging later in dat jaar. Dat liep vast op de samenstelling van de commissie, die de hereniging moest realiseren. De nieuwe club meldde zich aan bij de Afdeling Utrecht van de KNVB voor de competitie. Dat gebeurde onder de naam DVS’58. De ledenvergadering van de sv Ermelo wenste zelf weer gebruik te maken van de naam DVS’33 (en kreeg daarin ook de medewerking van de nieuwe vereniging). Het merkwaardige deed zich nu voor, dat twee verenigingen onder dezelfde naam aangemeld werden voor het seizoen ’58-’59, zij het met een verschillende toevoeging. De bond accepteerde de naam van DVS’58 niet, waarna de nieuwe club teruggreep op de naam van een van de voorlopers van het oorspronkelijke DVS’33: EFC met de toevoeging van het oprichtingsjaar. De club nam in dat seizoen de plaats over van een andere Ermelose voetbalvereniging, dat als bedrijfsclub verbonden was aan de VAD, Velaudi. Die club speelde haar wedstrijden bij DVS en stopte in ’58.
Accommodaties
DVS’33 verhuisde na de degradatie uit de 3e klasse KNVB weer van Oost naar de 4e klasse KNVB in West 1. EFC’58 werd ingedeeld in de 3e klasse Afdeling Utrecht. De nieuwe club speelde in het begin ook in het geelzwart, maar wijzigde de clubkleuren in zwartwit. EFC’58 had haar eerste veld aan de Lokhorstweg en verhuisde later naar de Oude Bosweg (nu Drieërweg), waar het speelde, tot het plaats moest maken voor woningbouw (nabij de Varenlaan). DVS bleef spelen aan de Oude Nijkerkerweg bij Hamstra. Zo werd het terrein altijd genoemd, ondanks dat het een gemeentelijk sportpark betrof. Tot aan ’62, toen de geelzwarten het nieuwe sportpark Zuid betrok (officieel nog aan de Hamburgerweg, omdat de Sportlaan nog niet bestond.
EFC’58 had gehoopt de bespeler van het nieuwe complex te worden, maar de gemeenteraad kende het toe aan de grootste- en hoogst spelende club van Ermelo, aan DVS dus. De twee clubs werden buren, toen EFC’58 van Hamstra verhuisde naar de Paul Krugerweg, waar het drie velden tot haar beschikking kreeg. Tot 1978 bleven zij buren en in die tijd nog steeds niet van harte. Door de groei van de vereniging had DVS meer ruimte nodig, wat zorgde voor de aanleg van het fraaie sportpark “De Zanderij”, waar EFC’58 sinds dat jaar alweer haar thuis heeft. De jongste moest wijken voor DVS, maar kreeg er wat moois voor terug.
Een scheiding doet altijd pijn en dat deed het ook bij de scheuring tussen DVS en EFC; daar waren toen alleen maar verliezers bij. Inmiddels hebben de zwartwitten hun bestaansrecht wel bewezen met hun (op 3 maart 2018) gevierde 60-jarig jubileum. De verhoudingen tussen beide clubs, zeker op bestuurlijk niveau, zijn nu goed te noemen.
(Laatste versie: 20200411)
