Kennismaken met Peter Wesselink
De tegenstander van vandaag is dus Excelsior’31, dat zijn draai in de Derde Divisie aardig gevonden heeft. Dat de ploeg van Peter Wesselink goed kon voetballen, bleek al wel uit de eerste ontmoeting dit seizoen tussen beide clubs op “De Koerbelt”. De Rijssenaren hadden uit de negen wedstrijden daarvoor slechts tien punten gehaald. Dat waren er negen in uitwedstrijden en slechts één voor eigen publiek (2-2 tegen Ter Leede). In het eerste deel van de wedstrijd had DVS alle moeite met de Tukkers, die echter niet scoorden. Dat was ook het grote probleem van de roodwitten. Joshua Patrick scoorde kort voor rust de 0-1 op aangeven van zijn broer Enrico. Een schitterende volley bracht de geelzwarten al vroeg in de tweede helft op 0-2, maar kort daarna bracht Hakim Ezafzafi met een prachtig schot zijn ploeg weer dichterbij. De wedstrijd was wel beslist met de benutte strafschop van Oktay Öztürk. DVS bleef daarmee derde en Excelsior’31 belandde op de elfde plaats.
Daarna begonnen de Rijssenaren omhoog te kijken met drie zeges en een gelijkspel op rij; 0-1 bij VVOG, 2-6 bij DOVO en de eerste thuiszege tegen ONS Sneek met 6-1. Op “De Koerbelt werd het vervolgens 2-2 tegen FC Lisse. De 4-0 nederlaag bij Ajax zal bij de ‘kampioen van de uitwedstrijden’ hard aangekomen zijn. En beter Barendrecht vertrok met 1-1 weer met een punt uit Rijssen en VVSB hield daarna met 3-1 de punten in Noordwijkerhout. Peter Wesselink zette het voorin met succes iets anders neer (Penterman op ‘10’) en zo revancheerden de Twentenaren zich ruim tegen VVOG, dat met een 5-0 een pak slaag kreeg.
In het kampioenenbal in Sassenheim trok Excelsior’31 weer aan het langste eind. De eerste helft was voor Ter Leede (1-0 ruststand), maar de tweede voor de Tukkers, die driemaal scoorden. Door de 1-3 bezetten de Rijssenaren nu met de achtste plaats en die voldoet ruimschoots aan de doelstelling; handhaving.
Voor Excelsior’31-trainer Peter Wesselink wordt het een bijzondere wedstrijd vandaag, want hij treedt aan tegen zijn nieuwe club. Hij zal graag zijn visitekaartje afgeven in Ermelo tegen DVS.
En de geelzwarten verloren die plaats in de derby bij VVOG. In een heel matige eerste helft kwam de rodelantaarndrager nog wel op voorsprong, maar die werd al vroeg ongedaan gemaakt kort na de thee. Het was moeilijk te constateren, of de kopbal van Christiaan van Hussen de doellijn gepasseerd was, maar de leidsman floot al snel, mede na de mondelinge bevestiging van zijn assistent. Daarna leek het buigen of barsten voor de Harderwijkers, die de 1-1 toch vasthielden en daarmee het eerste punt veroverde na de nederlaag eerder dit seizoen in Ermelo. Het gelijkspel kostte DVS de tweede plaats, maar doordat Harkemase Boys verloor, zakte het slechts een plaats. Het verschil in verliespunten met de koploper bedraagt weer tien. Het verrassend opererende ODIN’59 ging over de geelzwarten heen.
Bolwerk uit Twente laatste twee keer succesvol in Ermelo
In als orthodox bekendstaande plaatsen was het beoefenen van de voetbalsport vaak taboe; zeker op zondag. Dat had echter eerder te maken met een lokale uitleg dan met een algemeen dogma. In Rijssen rolde de bal in ieder geval al vroeg, resulterend in de oprichting van Rijssen Vooruit in 1909. Dat RV speelde zelfs van ’37 tot ’50 op het op een na hoogste niveau in het zondagvoetbal in een stad in, waar meer draagvlak was voor zaterdagvoetbal. Met de mogelijkheid van een competitie op de zaterdag ontstond in 1929 Sparta. Toch vonden meerdere vrienden in ’31, dat zij liever met gelijkgestemden wilden voetballer. Die club, die als Excelsior’31 furore zou maken, werd de aartsrivaal van dat Sparta, dat door financiële problemen in ’37 ontbonden werd. Op de resten daarvan zou na de oorlog sc Rijssen ontstaan. Tot een grote lokale derby, zoals Spakenburg, Veenendaal en Katwijk wel kenden, zou het in de Reggestad niet komen. ‘Sportclub’ steeg een keer boven de roodwitten uit in de 80-er jaren. Rijssen had ook nog een behoorlijk aantal Rooms-Katholieken, die binnen hun eigen zuil wensten te voetballen. Zo bestond er van ’29 tot ’42 een Eendracht, dat in ’44 een vervolg kreeg met RKSV. Ook de bewoners van de Molukse wijk in Rijssen zochten elkaar een voetbalvereniging, die echter alleen maar in de eigen landelijke gemeenschap toernooien speelden.
Excelsior’31 groeide uit tot het bolwerk in de eigen stad en de regio. Toen ook in Oost in ’47 twee 4e klassen werden ingedeeld, was de afdeling Twente voor de roodwitten direct al te klein. Door die indeling verhuisde DVS van West 1 naar Oost, maar ontliep de Rijssenaren nog wel tot in de 3e klasse in ’50, toen de ontmoetingen tussen de twee clubs zes jaar achtereen op de rol stonden. De balans sloeg in die jaren aardig door in Twents voordeel met 7 overwinningen, twee gelijke spelen en 3 nederlagen in twaalf beurten. De gelzwarten zakten in die jaren in sportief opzicht ook terug, terwijl Excelsior’31 haar naam juist eer aandeed. Het ging inderdaad steeds hoger met het bereiken van de hoogste klasse (de 2e) in ’60. Het meest roemruchte seizoen werd ’64-’65, toen het afdelingskampioen werd en de strijd om het algehele landskampioenschap op de zaterdag mocht aangaan. De technisch betere opponenten IJsselmeervogels en Zwart-Wit’28 dachten dat die titel wel een prooi zou worden van een van de twee, maar zij rekenden buiten de mentaliteit van de Tukkers. Het werd Excelsior’31, dat zich dus landelijke bekendheid verwierf. De club viel echter terug. De 1e klasse werd in ’70 gemist en de club bivakkeerde zelfs een aantal jaren in de kelder van de KNVB. Het hoogste platform (Hoofdklasse) werd na de eeuwwisseling voor een jaargang weer betreden. Daarop volgde voor drie jaar even een pas op de plaats in de 1e klasse en in het laatste daarvan was er een hernieuwde kennismaking met DVS. De Ermeloërs dachten de degradatie uit de Hoofdklasse direct weer ongedaan te kunnen maken, maar rekende buiten de kracht van Excelsior’31 en HHC. Zij bepaalden de titelstrijd. In Ermelo lieten de Tukkers er met 0-3 geen twijfel over bestaan, wie de sterkste was van de twee en op “De Koerbelt” werd het terechte 3-3. Beide Overijsselse clubs promoveerden (de Rijssenaren via het kampioenschap). De rentree was meteen overweldigend met een kampioenschap in de Hoofdklasse C. In de strijd om de zaterdagtitel kwamen de roodwitten tekort tegen ASWH en IJsselmeervogels. De Rijssenaren hadden geen versterkte promotieregeling nodig bij de invoering van de Topklasse in 2010, want weer ging het afdelingskampioenschap naar “De Koerbelt”. Nu streed de club tevergeefs tegen Barendrecht en weer IJsselmeervogels om het algeheel zaterdagkampioenschap. In de Topklasse ging het na de vijfde plek in het eerste jaar elk seizoen minder met uiteindelijk de degradatie in ’14. Dat bracht de roodwitten opnieuw met DVS in een competitie en wel in de Hoofdklasse C. De tweede en de derde periode werden gedomineerd door de Rijssenaren, de geelzwarten en Harkemase Boys, maar de Ermeloërs stonden de koppositie na de eerste periode nooit meer af ondanks een zinderend competitieslot, waarin zowel Excelsior’31 als de Harekieten op de Veluwe wonnen. De ploeg van toenmalig trainer Roeland ten Berge speelde als een kampioen en won terecht met 1-2, nadat het eerder op “De Koerbelt” in een even aantrekkelijk duel 1-1 was geworden. Met een disciplinaire maatregel schoot de club zichzelf in de voet en het kampioenschap kwam bij DVS terecht. Zodoende duurde hernieuwde kennismaking maar een jaar tot dit seizoen, toen Excelsior’31 in een spannende ontknoping de titel greep in de Hoofdklasse C voor Sparta Nijkerk.
Het vriendenclubje van weleer is niet alleen uitgegroeid tot een waardige vertegenwoordiger van de Derde Divisie, maar ook tot een van de grootste verenigingen in het land. Liefst 1800 leden dragen het rood en wit van dit voetbalbolwerk. En dat op een van de mooiste accommodaties van het land; de Koerbelt, waar de club sinds ’65 voetbalt. Dat sportpark herbergt een uitstekende jeugdopleiding, dat evenals DVS de Rinus Michels Award won. Bij de statuur van de club hoort natuurlijk een JO19-selectie (in het verleden ook al meerdere malen tegenstander van DVS, dat minimaal in de 3e Divisie acteert. Er zal nog genoeg strijd geleverd moeten worden voor handhaving.
Zoals al gemeld staat peter Wesselink dit seizoen voor het laatst voor de hoofdmacht. Zijn assistent Jurjan Wouda neemt het van hem over. Vooralsnog zijn er heel weinig wijzigingen in de selectie. Koray Arslan sloot in de winterstop aan FC Schüttorf’09 (Dui). De behendige Boy Boeloerditi kiest voor minder trainingsarbeid en keert terug bij zijn oude liefde, Voorwaarts Twello. Desney Bruinink gaat de overstap maken van het zondagbolwerk in Twente, HSC’21, naar het zaterdagbolwerk.
Programma Derde Divisie 8 februari (speelronde 21; 4e ronde tweede periode):
In de tweede periode heeft DVS alweer een achterstand van vijf punten op leider ODIN’59. Excelsior’31 staat daarin vijfde met drie punten minder. SteDoCo staat met 26 uit 19 in deze ronde aan de kant en zal ook na deze ronde elfde staan.
FC Lisse-Sparta Nijkerk: De koploper krijgt een flinke kluif aan de Lissenaren. De fusieclub bewees, dat de nederlaag in Sneek een vergissing was door de 0-3 bij Harkemase Boys. Wat is er mooier dan juist tegen de lijstaanvoerder de goede reeks weer voort te zeten. De 4-1 op “De Ebbenhorst” dateert nog uit een mindere periode van FC Lisse. Heeft de week gedwongen rust Sparta Nijkerk goed gedaan en weerstaan de Nijkerks op “Ter Specke” de Lisser dadendrang?
Jong Almere City FC-ODIN’59: Een jonge gretige spelersgroep bij de tegenstander is misschien wel juist, wat de leider van de tweede periode wenst. In de periode, dat ODIN’59 de punten vooral buitenshuis pakte, won het thuis al met 2-1. Bevestigen de Heemskerkers hun goede vorm bij Jong Almere City FC?
DOVO-Harkemase Boys: Winnen van de Veenendalers is nu misschien niet eens meer zo vanzelfsprekend. De 2-2 bij Barendrecht zal zeker wat vertrouwen gegeven hebben. Harkemase Boys doet het echter buitenshuis echter beter dan op de eigen “Bosk” en won daar al met 4-3. Bovendien verliezen de Harekieten nooit twee keer op rij. Kan DOVO tegen de Friezen voor een betere aansluiting met de eerste veilige plek zorgen?
Hoek-Barendrecht: Beide clubs zullen in de vorige ronde op meer gerekend hebben. Op de ranglijst doen zij niets voor elkaar onder; alleen het doelsaldo van de thuisclub is beduidend beter. Hoek drijft wat af van haar ambities, terwijl de Rijnmonders juist omhoog kijken. Kunnen de Zeeuws-Vlamingen tegen Barendrecht het tij keren?
Ajax-GOES: Beide clubs vergaat het in deze fase van de competitie redelijk goed. GOES kan zich met winst naast de Amsterdammers spelen. Verkeren de Bevelanders nog in een feeststemming na de winst in de Zeeuwse derby of gaan zij onverdroten voort op het pad der overwinningen ten koste van Ajax?
VVSB-Ter Leede: Voor de thuisclub staan er de komende weken tegenstanders op de rol uit het rechter rijtje en dat moet de ploeg van Richard Plug perspectief bieden. De eerste ontmoeting op “Roodemolen” was met 2-0 voor Ter Leede. Slechts een enkel punt scheidt de twee clubs op de 13e en 14e plaats. Kan VVSB revanche nemen op de promovendus uit Sassenheim en zo over de streekgenoot heengaan?
ONS Sneek-VVOG: Het kelderduel in deze ronde. In Harderwijk ging ONS na een goede helft met een 2-0 voorsprong nog met 3-2 ten onder. Daar zou nog maar een thuisoverwinning op volgen. De Friezen deden het echter niet beter en staan met 9 punten gelijk met de groenwitten. De Harderwijkers wachten nog op de eerste uitzege. Gaan de Snekers daaraan meewerken of vinden zij wellicht de aansluiting met DOVO, vier punten daarboven?
