Ook DHSC oefent onder weerstand
DHSC begon de oefencampagne evenals DVS op 1 augustus met een uitwedstrijd tegen evenknie Eemdijk. De “Diekers” namen nog wel een 3-0 voorsprong, maar toen de wedstrijd leek uit te draaien op een gelijkspel, scoorden de Ondiepers nog de 3-4. Op bezoek bij SteDoCo namen de Utrechters een 0-2 voorsprong via Imad Najah en Tijjani Noslin, maar de Derdedivisionist kwam kort na de rust langszij. Een nieuwe voorsprong via Emre Bal enkele minuten later werd tenietgedaan door nog twee Hoornaarse treffers, waarvan de winnende 4-3 voor SteDoCo in de voorlaatste minuut. Op 8 augustus ontving DHSC eersteklasser WNC uit Waardenburg en was met 4-1 duidelijk te sterk. De wedstrijd aan de blauwe kant van “De Westmaat” bood wellicht meer leermomenten; Tweededivsionist Spakenburg won makkelijk met 4-0. Ook aan de rode kant noteerde DHSC op 15 augustus een 4-0 nederlaag. Sparta Nijkerk had Wesley Sneijder c.s. graag ontvangen, maar door een groot aantal blessures aan Utrechtse kant werd die oefenwedstrijd van de rol gehaald.
DHSC zocht met tegenstanders als SteDoCo, Spakenburg, IJsselmeervogels en volgens de planning Sparta Nijkerk wel op. Niet vreemd, want de club wil op de zaterdag graag naar de Derde Divisie onder trainer Gert Kruys.
Ook DVS zoekt goede tegenstand in de oefenduels. Op papier heette de wedstrijd in het Apeldoornse Orderbos bij eersteklasser CSV Apeldoorn een makkelijker opgave, maar de thuisclub acteerde verrassend goed en bleef ook conditioneel bij. De score had halverwege het duel al ruim in Ermelo’s voordeel kunnen zijn, maar het bleef 0-0.
Misschien was het optreden van Stef Nijland wel typerend voor de oefenwedstrijd van DVS bij eersteklasser csv Apeldoorn. De kwaliteiten waren wel aanwezig, maar kwamen er op de beslissende momenten niet uit. De voormalige speler van De Graafschap miste in de eerste helft een strafschop. Beter in een oefenduel dan in een bindende wedstrijd. Foto: Theo Aalten.
Ambitieuze combinatie zoekt nu succes op de zaterdag
De afkorting staat voor DOS Holland Stichtse Boys Combinatie. Tot tweemaal toe vond er een fusie plaats. In 2004 gingen de twee buren aan de Thorbeckelaan, usv Holland en DOS samen. De eerste werkte na de oprichting in 1917 aan een mooi palmares door in ’93 en ’95 niet alleen de titel in de zondaghoofdklasse A te pakken, maar ook het algeheel zondagkampioenschap. Respectievelijk Katwijk en IJsselmeervogels waren te sterk om het algemeen landskampioenschap bij de amateurs. Huidige hoofdtrainer Gert Kruys was toen werkzaam voor de club uit Ondiep. Na het tweede kampioenschap zou de club in de Hoofdklasse steeds meer afglijden. De vorige eeuw werd nog wel als Hoofdklasser afgesloten, maar na vier achtereenvolgende nederlagen daalden de oranjehemden af naar de 4e klasse. Inmiddels was de club in ’02 al wel gestart met een zaterdagafdeling, dat onder die naam nog drie jaargangen in de 5e klasse speelde met een kampioenschap als passend slot.
Het oudere DOS heeft natuurlijk nog een mooiere erelijst met het landskampioenschap in ’58. Dat was het tweede seizoen, dat het allerhoogste niveau in het betaald voetbal Eredivisie heette. In de twee jaar daarvoor was het nog 1e klasse en hoofdklasse. De Domstad kende met Elinkwijk en Velox in die jaren nog twee profclubs, maar die haalden nooit het succes van Door Oefening Sterk van 1901. Ook de prestatiecurve van DOS was tanend en onder druk gingen de drie BVO’s in 1970 tot FC Utrecht. Het restant van DOS ging terug naar de 2e klasse zondag en zou nog wel de 1e klasse bereiken, maar dat was toen al niet meer het hoogste niveau. De club zou haar laatste jaar in ’04 slijten als vijfdeklasser na twee achtereenvolgende degradaties. Het zou DOS niet alleen in sportief opzicht slecht gaan, maar ook organisatorisch. Het ontbrak gewoon aan vrijwilligers, waardoor het samen ging met usv Holland tot DHC’04. Onder die naam klom de club in ’06 weer op naar de 3e klasse.
In ’07 voegde de volksclub Stichtse Boys van 1916 zich bij de twee eerdere fusiepartners. Die club bracht het van ’74 tot en met ‘86 nog wel tot in totaal tien seizoenen in de 2e klasse, maar was in sportief opzicht toch bescheidener dan de twee andere fusiepartners. In voorkomende seizoenen zorgde dat voor meeslepende derby’s tussen usv Holland en Stichtse Boys, die veel publiek trokken. De komst van de boys zorgde voor een nieuwe naamswijziging, namelijk DHSC. Daaronder kwam het tot ’12 nog uit op de zondag. Nu trekken de twee clubs samen op richting de Derde Divisie zaterdag.
De zaterdagtak speelde tot ’15 nog een bescheiden rol in het amateurvoetbal, maar de ambities kregen steeds meer vorm. Met om het jaar een kampioenschap promoveerde DHSC in ’19 naar de Hoofdklasse A en de club leek nu geen extra jaar nodig te hebben om de volgende stap te zetten. De concurrentie kwam van Sportlust’46 en sc Feyenoord en ook AZSV. Na de 2-2 tegen de Rotterdammers slonk de voorsprong en kwam Sportlust’46 dichterbij. De Woerdense club won van de amateurs van Feyenoord, terwijl de Utrechters na een nederlaag in de voorlaatst gespeelde competitiewedstrijd bij Achilles Veen de koppositie verspeelde. Door de laatste winst op Zwaluwen Vlaardingen bleef de achterstand op Sportlust’46 slechts een punt, maar door de coronacrisis zou de competitie niet meer uitgespeeld worden.
Drie zaterdagclubs konden promoveren naar de Derde Divisie door de uitbreiding van 17 naar 18 clubs, het onttrekken van beloftenteams uit die Divisie en de vrijwillige degradatie van ONS Sneek. De twee koplopers Sportlust’46 en Staphorst konden daar gebruik van maken. Het derde ticket ging naar ACV, dat een beter wedstrijdpuntengemiddelde had. Zuur voor de Utrechters, die toch de gedoodverfde titelkandidaat waren.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen voor DHSC
Dan maar weer in het tweede jaar promoveren. De randvoorwaarden zijn aanwezig; een selectie op sterkte en een goede hoofdtrainer; Gert Kruys. Ondanks twee mindere jaren bij DOVO toch een uitstekende trainer. Hij heeft onder andere Jeffrey Sneijder en Rick Testa La Muta als assistent. De laatste maakte deel uit van de hoofdmacht van usv Holland, dat in de 90-er jaren grote successen vierde. In de selectie van Kruys twee namen van spelers, die eerder het geelzwart van DVS droegen. Gökhan Yasar kwam in ’17 naar Ermelo, maar kwam door blessureleed niet veel aan spelen toe. Dat leed werd bij DOVO in het jaar daarop alleen maar groter, maar bij zondagderdedivisionist Hercules in zijn woonplaats kwam de Utrechter weer toe, waarin hij goed is; scoren. Ook Soufian Moro, het ruilobject met Maurice de Ruiter, wil zijn nieuwe club na anderhalf jaar DVS graag naar de Derde Divisie helpen. Natuurlijk is hij te goed voor de Hoofdklasse. Genaro Snijders en Mitch van der Vlist zijn twee oud-DVS’ers, die de vereniging uit Ondiep na vorig seizoen juist verlaten hebben. Dat zijn twee van de zeven vertrekkers. Veel grootscheepse wijzigingen telt Gert Kruys niet in zijn 24 koppen tellende selectie; naast ‘Soef’ en Yasar kwamen Jordy ter Borgh van TOP Oss, Tijjani Noslin van usv Hercules en Nick Turksma van FC Breukelen.
Eerdere bekerduels van DVS tegen usv Holland
Voor DVS wordt het de eerste confrontatie met DHSC, maar tegen usv Holland trad het tweemaal eerder in de wei. Voor de eerste maal in ’88-’89 aan de Ermelose Sportlaan. De geelzwarten debuteerden in dat seizoen net op het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal en de Utrechtse club was juist met overtuiging op weg naar het hoogste podium op de zondag; toen ook al met Gert Kruys als trainer en Rick Testa La Muta nog als speler. In een aantrekkelijk nam de USV een 0-2 voorsprong de ploeg van toenmalig DVS-trainer Evert de Graaf kwam terug tot 2-2 door treffers van Gerard van Moorst. De opleving duurde te kort en kort voor tijd werd het nog 2-3 voor de club uit Ondiep. De tweede ontmoeting vond plaats in de Utrechtse wijk in januari ’98. DVS koerste toen op promotie naar de Hoofdklasse af, terwijl de Utrechters inmiddels een gerenommeerde club in de zondaghoofdklasse waren. De Ermeloërs liepen geen averij op voor de rust ondanks een veldoverwicht van de voormalig zondagkampioen, benutte zelf in de tweede helft via Wim Beerman een strafschop en bleef vervolgens ondanks Utrechtse druk overeind met de kwartfinale van de districtsbeker als beloning. (DVS zou later de finale op strafschoppen mislopen, maar werd enkele dagen later wel kampioen).
