Competitiestart met zege na oefencampagne
DVS startte het nieuwe seizoen in de Derde Divisie met een 0-1 overwinning op de amateurs van Ajax. De Ermeloërs hadden op “De Toekomst” behalve het laatste kwartier van de wedstrijd een voortdurend overwicht, wat pas in de tweede helft in een voorsprong resulteerde. Ali Akla schoot de penalty na een overtreding op Benjamin Roemeon onberispelijk in. Evenals vorig seizoen begonnen de geelzwarten met een zege, maar toen kreeg die geen goed vervolg. Dat moet dit jaar beter.
Trainer Peter Wesselink zag in de competitiewedstrijd veel terug, van wat hij aan spelprincipes in zijn ploeg probeerde te slijpen. DVS oefende tegen Tweededivisionist IJsselmeervogels (1-4 winst), Derdedivisionisten Hercules (4-0 verlies), DOVO 1-1 en Sparta Nijkerk (3-2 verlies), Hoofdklassers SDO (8-0 zege), Scherpenzeel (5-3 nederlaag) en Flevo Boys (2-0 overwinning). In die oefenwedstrijden kregen veel voetballers speeltijd.
“Kowetters” nog volop in oefenstand
De “Kowetters” staan nog helemaal in de oefenstand. De Kampenaren begonnen die reeks op 14 augustus tegen HHC O23. De Hardenbergse beloften werden met 5-0 verslagen. Een week later was streekgenoot sc Genemuiden de tegenstander. Oud-DVS’er Kay Velda, nu in de Tapijtstad actief, gaf de complimenten aan Go Ahead Kampen na de nipte 2-1 overwinning van zijn ploeg. Voor de roodgelen wordt de ontmoeting in Ermelo dus de derde oefenwedstrijd. Na DVS volgt Dieze West uit Zwolle nog als sparringpartner.
Voordat voor Go Ahead kampen de competitie begint, wordt er eerst nog voor de districtsbeker gevoetbald. Die groepswedstrijden beginnen thuis tegen gemeentegenoot IJVV uit IJsselmuiden, uit tegen Batavia’90 uit Lelystad en thuis tegen WHC.
Oude bekende
Go Ahead Kampen is een oude bekende van DVS. Dat oud slaat ook de laatste competitiewedstrijden tussen de twee clubs. Die dateren alweer van het seizoen ’04-’05, nadat de hernieuwde kennismaking een jaargang eerder plaatsvond. De Ermeloërs waren in ’03 gedegradeerd en wilden het verloren terrein zo snel mogelijk weer terugwinnen. Dat zorgde ook voor een goede competitiestart voor de geelzwarten, die de “Kowetters” met 4-0 terugwezen. In Kampen werd het overigens 0-0 en DVS promoveerde niet (Excelsior’31 en HHC wel). Ook in het seizoen daarop wonnen de Ermeloërs thuis (3-0) en was het in de Hanzestad gelijk (1-1). De roodgelen kenden dat jaar een merkwaardig seizoen. Bij het afsluiten van de tweede periode waren zij nog degradatiekandidaat, maar de derde periode kwam wel in Kampen terecht met de gewonnen nacompetitie en P-/D-wedstrijd tegen TOGR uit Rotterdam als resultaat. Vijf seizoenen hielden de Kampenaren het daar vol en net toen er promotie naar de nieuwe Topklasse was te verdienen, degradeerde men. Daardoor liepen zij DVS, dat juist promoveerde uit de 1e klasse D, mis. Daarna speelde de club nog een enkele jaargang in de Hoofdklasse, maar dat was in ’13-’14. DVS was toen uitgeleend aan de Hoofdklasse A.
De beste jaren van Go Ahead Kampen waren wellicht de tweede helft van de 60-er jaren. Met vijf gebroeders Kiel was het een toonaangevende club op het toenmalige hoogste niveau. Dat de nieuwgevormde 1e klasse in ’70 niet werd gehaald, had een bijzonder verhaal. De vier eerste clubs uit elke tweede klasse zou promoveren, maar in de 2e klasse D eindigden de roodwitten gelijk met sv Spakenburg. Dat maakte een beslissingswedstrijd noodzakelijk en die werd bij DVS gespeeld. Dat duel kreeg nog een nasleep van de eerdere onderlinge competitiewedstrijd en ontaardde in een ordinaire schoppartij in het veld en ongeregeldheden eromheen. Vedette Henk Kiel was hier vooral het lijdend voorwerp. De wedstrijd ging de boeken in als “De Slag van Ermelo” en Go Ahead weigerde de wedstrijd uit te spelen. Het haalde het late journaal nog. Zodoende mocht Spakenburg promoveren.
De Kampenaren speelden daarvoor over het algemeen op het hoogste niveau. In ’49-’50 hield DVS de roodgelen eigenhandig uit de in Oost nieuw te vormen 3e klasse door in Nunspeet de beslissingswedstrijd met 3-1 te winnen. Ook in het “rampjaar” voor DVS (’57-’58, afsplitsing door EFC’58 en degradatie uit de 3e klasse) duurde het tot ’88-’89, eer beide clubs elkaar weer voor twee jaargangen ontmoetten met een overwinning, een gelijkspel en twee nederlagen voor de Kampenaren.
De twee clubs begonnen hun gezamenlijke sportieve historie echter al eerder, namelijk in ’35-’36, toen DVS in de CNVB overgeheveld werd naar de Afd. II (Zwolle) van de CNVB. De geelzwarten verloren in ieder geval eenmaal; in Kampen met 4-2.
Gegoede burgerij versus vissers
Kampen was met Zwolle een van de grote trekkers van het zaterdagvoetbal. Beide steden kenden al hoog spelende zondagclubs, die navolging kregen van principiële zaterdagclubs als CSV, Be Quick uit de provinciehoofdstad en Go Ahead en DOS uit de Hanzestad. Ook de visserijstad Elburg leverde twee clubs (Elburgsche Boys en Quick). Met andere verenigingen uit de regio als Olympia’28 uit Hasselt, Volharding uit Nunspeet zorgde dat in ’32-’33 voor een wellicht aantrekkelijker competitie dan die, waarin de voorlopers van DVS (EFC en Ajax) in uitkwamen; de zaterdagmiddagcompetitie van de UPVB). DVS kwam in haar eerste twee jaren in AFD. XI uit (West-Veluwe) en daarna in II, met meteen al een kampioenschap voor de Ermeloërs. De twee clubs verloren elkaar weer uit het oog, doordat de Ermeloërs naar Afd. X (Apeldoorn) verhuisden.
Kampen heeft een van de meest aansprekende lokale derby’s in het land, hoewel Go Ahead (1925) en DOS (1926) in de CNVB niet altijd bij elkaar ingedeeld waren. De “Kowetters” kwamen voort uit de gegoede, protestante burgerij. DOS werd opgericht in het toen nog aparte vissersdorpje Brunnepe, iets ten westen van de stad. Naast de vissers was daar ook een groot deel van de gedeporteerde Schoklanders naartoe verhuisd (een ander deel naar Volendam). Als grond werd de veiligheid van de bewoners vanwege de afkalving van het eiland gegeven, maar achterliggende gedachte was het tegengaan van de inteelt. Kampen stond bepaald niet te juichen over de komst van de ‘Schokkers’ en wenste hen niet binnen de stadsgrenzen. Er werd duidelijk neergekeken op de nieuwe inwoners. Of dat ook zo was door Go Ahead Kampen op DOS, is de vraag. De onderlinge rivaliteit zou beide clubs overigens wel voortstuwen in de vaart der volkeren. DOS was ook in die tijd al een sterke opponent (en was in ’34 als kampioen van de Afd. II al tegenstander van DVS voor het bondskampioenschap). Hoe de onderlinge rivaliteit tussen de twee bekendste Kamper zaterdagclubs ook is, “Kowet” zou nooit een kampioenschap op het hoogste niveau vieren (ondanks de legendarische periode “Kiel”). De Poelänten, zoals de bijnaam van DOS Kampen luidt, zou wat dat betreft succesvoller zijn met het landskampioenschap bij de amateurs na de zaterdagtitel en het eigen afdelingskampioenschap in 1988. De hegemonie in het Kamper zaterdagvoetbal wordt al een aantal jaren niet meer exclusief bestreden door de twee organieke zaterdagverenigingen, maar voormalige zondagclub KHC heeft zich daar inmiddels bijgevoegd. Vanouds is er ook wederzijdse sympathie tussen de Kampen Hercules Combinatie en Go Ahead.
Voor het oefenduel van dinsdagavond komt er met de “Kowetters” een club met een mooi verhaal op bezoek.
