DVS’33 Ermelo gastheer voor gerenommeerd ACV

De Asser Christelijke Voetbalvereniging kende een verrassend sterke seizoenstart, dat begon met een knappe 0-1 overwinning op “Ter “Specke” op de huidige koploper FC Lisse. Dat dit een uitzonderlijk goed resultaat was, bleek wel uit de reeks die die fusieclub na de tweede nederlaag in de tweede speelronde neerzette. De Assenaren bleven vooral buitenshuis verrassen, hoewel de 1-1 in speelronde 2 tegen het sterke hsv Hoek geen slechte uitslag was. In Harderwijk speelde ACV tachtig minuten in ondertal, maar won desondanks met 2-3 van VVOG. In het eigen Catawiki Sportpark toonden de blauwzwarten tweemaal veerkracht door even zo vaak een achterstand weg te werken tegen de beoogde kampioen Sparta Nijkerk. Met die 2-2 deden de Drenten het thuis nog altijd minder dan uit, wat nog eens bevestigd werd door de 1-2 overwinning bij DOVO, waardoor zij ook nog eens de koppositie deelden, en de twee bekerwedstrijden. Na de eerdere 1-5 bij Hollandia dwong het met 1-1 in Utrecht tegen Hercules een verlenging en strafschoppen af. Die serie werd door de Assenaren met 3-4 gewonnen. Harkemase Boys had vervolgens met 0-1 lak aan de ongeslagen status van de blauwzwarten. Ter Leede vertrok met eenzelfde score uit het Asser Stadsbroek en dat was toch wat onverwacht. De 0-3 bij VVSB was weer een getrouwe afspiegeling van de verhoudingen in het veld. Tegen het oprukkende Sportlust’46 kon de ploeg van Fred de Boer slechts eenmaal een achterstand wegwerken en verloor met 1-2. Vervolgens ging ook de ongeslagen uitstatus van ACV er in Hoornaar aan. SteDoCo krabbelde met een 2-1 zege op. De dinsdag daarvoor ontving ACV eerstedivisionist MVV voor de KNVB Beker, maar kon in een mooie ambiance niet voor een stunt zorgen. Het werd 0-3 voor de Maastrichtenaren. Afgelopen zaterdag ontnam corona de Drenten om tegen GOES de eerste thuiszege te boeken.

Met 14 uit 10 staan de Assenaren nog op een achtste plaats, maar na een nieuwe nederlaag in Ermelo kon de ploeg van Fred de Boer, die bezig is aan zijn laatste seizoen op het Catawiki Sportpark, uit het linker rijtje vallen en dat willen de blauwzwarten uiteraard voorkomen.

 

DVS zag afgelopen zaterdag de uitwedstrijd tegen hsv Hoek ook al vanwege corona afgelast worden en had dus niet de gelegenheid om de ongeslagen serie van oktober door te trekken naar november.  Een week eerder sloten de geelzwarten een prachtige maand oktober af met overwinningen op ODIN’59 (1-4), VVOG (5-0), FC Eindhoven (2-1) en Sparta Nijkerk 2-1). Na de eclatante zege tegen de aartsrivaal uit Harderwijk hielden DVS en DOVO het in Veenendaal op 0-0.

In de vorige thuiswedstrijd stond de equipe van Peter Wesselink dus als overwinnaar op de toenmalige koploper uit Nijkerk. Met een uitstekende aanval, afgerond door Nicky van Hilten, luidde DVS het eerste kwartier uit. Daarna moest Sparta wel komen, maar deed dat met weinig overtuiging. De titelpretendent drukte DVS na de 2-0 van Benjamin Roemeon wel terug, maar creëerde nog steeds weinig kansen. De zege werd tien minuten voor tijd al voorzichtig gevierd, maar door de aansluiting in de extra tijd werd het toch nog even billenknijpen voor de Ermeloërs. Door de nipte winst klom DVS met 17 uit 10 naar de vijfde plaats en is in theorie nog niet uitgeschakeld voor de eerste periodetitel, hoewel er vier gegadigden voorgaan. De geelzwarten hebben dus ook al reden om deze thuiswedstrijd in winst om te zetten.

De balans tussen DVS en ACV is zowel thuis als uit in het voordeel van de Assenaren. In Ermelo wonnen de geelzwarten 5 van de 13 ontmoetingen, was er eenmaal een gelijkspel en trokken de bezoekers dus 7 keer aan het langste eind. Uit kwamen de Ermeloërs twee keer tot winst, bleef het drie keer onbeslist en won ACV voor eigen publiek dus achtmaal. De verhouding ontstond vooral in de periode, dat de Drentse club tot de absolute top in het zaterdagvoetbal behoorde, hoewel de eerste ontmoeting in ’88-’89 in Ermelo nog in 1-1 eindigde na een eerdere 4-0 in “Het Stadsbroek”. Het seizoen erop waren de Assenaren twee keer duidelijk te sterk (5-1 en 0-4). En dat in aanmerking genomen, dat DVS toen nog met spelers als Klaas Drost en Gerard van Moorst voetbalde. De Ermeloërs degradeerden dat jaar en verrasten een jaar later met twee overwinningen en dat zonder de Zwolse profs. Thuis counterden de gelzwarten naar een 3-0 overwinning en waren in Assen de grootste concurrent van de latere kampioen ACV. Met veel strijd won DVS ook daar; nu met 1-2. Overigens moesten de Ermeloërs de koppositie in dat seizoen prijsgeven aan de Assenaren na de thuisnederlaag tegen IJsselmeervogels en die gaf ACV niet meer weg. Het hoogste niveau heette nog steeds 1e klasse en in twee jaargangen wonnen de blauwzwarten vier keer; ’93-’94 0-3 en 2-0 en ’95-’96 1-5 en 2-0. DVS degradeerde dat seizoen van de 1e klasse naar de 1e klasse (en het hoogste niveau ging Hoofdklasse heten). Onder die noemer bleef de balans nog in het voordeel van de noorderlingen; ’98-’99 3-0 in Ermelo en 0-0 bij ACV, ’99-’00 1-1 in Assen en 0-1 in de return. In ‘02-03 wonnen de blauwzwarten twee keer; 0-1 en 3-1. DVS pendelde tot dat jaar heen en weer tussen de 1e en de Hoofdklasse, maar moest na de degradatie in ’03 zeven jaar wachten op promotie. Dat waren ook zeven jaren zonder wedstrijden tegen ACV.

 

Door de invoering van de Topklasse in ’10 was de Hoofdklasse niet meer de hoogste in het amateurvoetbal. Op dat niveau was de balans tussen de twee clubs precies in evenwicht; ’10-’11 1-0 in Assen en 4-1 in de terugwedstrijd, ’11-’12 0-3 op de Veluwe en 2-2 in de return, in ’12-’13 winnen beide clubs hun uitwedstrijd (0-1 in Drenthe en 1-2 bij DVS). De ontmoetingen in ’14-’15 hadden meer impact. ACV kwam als kersverse winnaar van de eerste periode naar Ermelo en werd met name in de eerste helft van het veld gespeeld. Het werd 5-2 voor de geelzwarten, die zodoende de koppositie overnamen en die nooit meer loslieten. De 1-1 in Assen maakte de voorsprong minder riant en droeg bij tot een zinderend competitieslot met nederlagen tegen de directe concurrenten Excelsior’31 en Harkemase Boys. Het kampioenschap van DVS maakte voor drie seizoenen een einde aan de onderlinge ontmoetingen.

In de Derde Divisie stonden de wedstrijden tussen DVS en de Assenaren twee keer op de rol. In het debuutjaar van de blauwzwarten werd het 2-0 op de Veluwe en wonnen de Assenaren in eigen coulisse met 3-2. Dat kon de degradatie naar de Hoofdklasse niet voorkomen en na de rentree van ACV in de Derde Divisie kwam het door het vroeg stoppen van de competitie in het tweede coronaseizoen ’20-’21 niet tot een confrontatie tussen de twee clubs en is de balans tussen beide clubs dus in evenwicht.

 

Tot de “nieuwe orde” in het zaterdagvoetbal was de Asser Christelijke Voetbalvereniging een grootmacht. In het noordelijke zaterdagvoetbal is ACV zelfs de meest gelauwerde club met 10 afdelingstitels op het hoogste niveau, 3 algehele zaterdagkampioenschappen (’78, ’86 en ’87) en twee algehele landstitels bij de amateurs (’78-’86), maar de aanloop naar die successen waren moeizaam, met name in de beginjaren.

 

De Drentse hoofdstad kende al 26 voetbalverenigingen, voordat de Asser Christelijke Voetbalvereniging van 1939 werd opgericht. Daarvan bestaan alleen nog Achilles 1894 en Asser Boys. Dat waren bijna allemaal neutrale verenigingen met daarnaast twee roomse clubs en een socialistische. Ook bestond er onder de naam UDI van 1927 een protestants-christelijke club. Die heeft bestaan tot 1935 en meldde zich in ’32 bij de CNVB. ACV heette in het eerste jaar van haar bestaan nog Zwaluwen, maar moest die naam in ’40 wijzigen na aanmelding bij de KNVB. Na de oorlog was er in Drenthe nog geen mogelijkheid om op zaterdag competitievoetbal te spelen, dus was men aangewezen op de Afdeling Groningen. Oranje Nassau uit de stad Groningen werd zodoende al vroeg de grote concurrent van ACV. Vanaf ’47 kwam de club uit in de 4e klasse KNVB, waaruit het in ’54 met een kampioenschap promoveerde. Na zes jaar 3e klasse volgde een terugval van zes seizoenen in de 4e klasse, maar na de rentree in de 3e klasse stoomden de blauwzwarten in twee jaar door naar de 2e klasse, wat toen het hoogste was in het zaterdagvoetbal. De vijfde plaats in het debuutjaar was te laag om mee te kunnen gaan naar de in ’70 nieuwgevormde 1e klasse, maar een jaar later lukte dat met de titel wel.

 

Vanaf ’71 speelde ACV met uitzondering van drie jaargangen onafgebroken tot ’10 op het hoogste niveau, maar door het 1-1 gelijkspel in de laatste speelronde thuis tegen WHC misten de Assenaren de mogelijkheid om via de nacompetitie te promoveren naar de nieuw gevormde Topklasse. Daar kruisten de oude en de nieuwe orde elkaar. ACV behoorde met de clubs uit Spakenburg, DOVO, VVOG, Quick Boys, Noordwijk. En dergelijke tot de oude orde. In de nieuwe orde kwamen clubs als HHC, enz. omhoog. De Hardenbergers profiteerden toen van het gelijkspel in Assen en grepen het laatste ticket voor de Topklasse. Tot die elite zou ACV ook nooit gaan behoren. Behalve in het eerste jaar in het voorportaal van de Topklasse pakte ACV wel altijd een periodetitel, maar tot promotie kwam het niet. In ’13 stonden de Assenaren wel op de drempel van de Topklasse, maar trok Spakenburg in de verlenging net aan het langste eind. Het kampioenschap van de Hoofdklasse C in ’17 bracht de club wel naar de Derde Divisie, maar met een voorlaatste plaats konden de Assenaren degradatie niet voorkomen. Als een van de weinige clubs hadden de blauwzwarten wel voordeel in het eerste coronaseizoen ’19-’20. De twee Jong-teams zouden uit de Derde Divisie worden gehaald en ONS degradeerde vrijwillig. Zodoende waren er drie vacatures, waarvoor de twee lijstaanvoerders van de Hoofdklasse A en B, Sportlust’46 en Staphorst, in aanmerking kwamen. ACV gold als de beste nummer twee in vergelijking met DHSC en promoveerde eveneens. Wat de club nu waard was in de Derde Divisie, kon het niet aantonen vanwege corona, waardoor de competitie na zes speelronden werd stilgelegd. De Assenaren zijn wellicht niet meer de grootmacht van weleer, maar ACV telt weer helemaal mee.

 

Fred de Boer zag weinig spelers vertrekken, namelijk vier spelers, en hoefde maar vijf nieuwelingen in te passen. Freddy Quispel kwam van Vfb Oldenburg (D), Enver Spijodic (vv Hoogeveen), Niels Grevink (Jong sv Meppen), Jaap van Dijken (sc Heerenveen O21) en Boy Spijkerman (FC Emmen O21.


Selectie ACV seizoen 2021-2022. Foto: Site ACV.

De oefenmeester zal maar een seizoen met deze aanwinsten werken, want hij kondigde zijn vertrek aan. Vijf jaar bij een club vindt hij voldoende, maar door het abrupt afgebroken seizoen ’20-’21 wilde hij het toch goed afsluiten, zodat hij na een eerdere termijn van drie jaar na zes jaar bij ACV vertrekt. De gerenommeerde club heeft een mooie lijst met aansprekende trainers in het verleden met onder andere Foppe de Haan, Hans Westerhof, en vindt ongetwijfeld een goede opvolger. Fred de Boer, die van zijn woonplaats Leeuwarden en werkstad Groningen dus regelmatig rondtoert langs de drie noordelijke provinciehoofdsteden, wil de club natuurlijk graag achterlaten als Derdedivisionist.

 

Dit is de laatste speelronde in de eerste periode. De beslissing valt, als de koploper wint en dan niet meer te achterhalen is. Bij een gelijkspel van de lijstaanvoerder is de runner up nog in beeld. Als de eerste verliest en de nummer twee ook punten verspeeld zijn zelfs DVS en Excelsior’31 nog in beeld, maar die zitten dan wel nadrukkelijk op het vinkentouw.

De wedstrijden GOES-Sparta Nijkerk en Barendrecht-SteDoco zijn vanwege coronabesmettingen uit het programma gehaald.

Ajax (am)-FC Lisse: De bezoekers zouden dus al feestvierend terug kunnen reizen naar De Bollenstreek, als er op “De Toekomst” gewonnen wordt. De amateurs van Ajax wonnen weliswaar bij Sparta Nijkerk. FC Lisse bevindt zich echter in een betere fase dan de Nijkerkers en hebben aangetoond ook lastige uitwedstrijden te kunnen winnen. Als de spanning snel uit de kuiten is, wordt de eerste periode op deze zaterdag beslist.

Excelsior’31-Harkemase Boys: Met name de Friezen zullen Ajax graag zien winnen en dan zelf met een zege in Rijssen de eerste periode voor zich opeisen. Excelsior’31 heeft wel de kwaliteiten om dat te voorkomen, maar die komen er in belangrijke wedstrijden niet altijd uit (zoals thuis tegen FC Lisse). Harkemase Boys heeft het meest te verliezen, maar als het op “De Koerbelt” uitdraait op een gelijkspel, is dat geen vreemde uitslag.

Sportlust’46-ODIN’59: De thuisclub verloor de voordelige positie in de eerste periode in Lisse en moet nu hopen op een nederlaag van de koploper en puntverlies voor de runner up. In Woerden twijfelt er toch niemand aan, dat Sportlust’46 de thuiswedstrijd tegen ODIN’59 op de voorlaatste plaats wint.

Staphorst-VVOG: De karakterploeg uit De Kop van Overijssel kreeg afgelopen zaterdag een gevoelige tik op de neus van Harkemase Boys. Er is wel veerkracht nodig om een volgend puntverlies te voorkomen. Misschien komt VVOG dan wel precies op het goede moment, want de Harderwijkers zijn allerminst in goeden doen, alhoewel de gelijkmaker in Goes met tien man in de extra tijd wel weer bewonderenswaardig is. Het herstel voor de groenwitten zal echter niet op “Het Noorderslag” beginnen.

Ter Leede-DOVO: Misschien heeft DOVO wel onmiskenbaar meer voetballende kwaliteiten dan de thuisclub, maar die worden niet constant benut. Dan vergaat het de Sassenheimers beter, die toch regelmatig hun puntjes meepakken. Het thuisvoordeel zorgt wellicht voor de zege voor Ter Leede.

VVSB-hsv Hoek: Het is de vraag, of interim-trainer Wilfred van Leeuwen het na het vertrek van Richard Plug bij Sint Bavo het al op de rails heeft. Ook hsv Hoek heeft echter te maken met een interim-coach, al was het vertrek van Lieven Gevaert niet gestoeld op tegenvallende resultaten. Als de Zeeuws-Vlamingen zich de goede partij bij Sparta Nijkerk weer in het geheugen roepen, zijn er nu ook winstkansen voor de bezoekers in Noordwijkerhout.