DVS’33 Ermelo vervolgt derde periode bij Excelsior’31

Met 27 uit 15 kwam Excelsior’31 naar Ermelo in de wetenschap, dat het daar de laatste wedstrijden nooit verloren had en de oudste supporters herinneren zich wellicht nog, dat DVS alleen in ’51-’52 met 1-0 won en de allereerste kennismaking tussen de twee clubs een seizoen daarvoor met 5-2 had gewonnen. Ook in de jongste ontmoeting leek het weer in Rijssens voordeel uit te draaien, toen Hielke Penterman zijn ploeg op voorsprong zette in de voorlaatste minuut voor rust. DVS antwoordde snel via Coen Vloedgraven, zodat de geelzwarten nog met een 1-1 aan de thee gingen. Na een kwartier in de tweede helft bezorgde Benjamin Roemeon zijn club de 2-1 eindstand. Met en 2-0 zege op Staphorst, een 1-0 overwinning op DOVO, een 2-2 gelijkspel bij Sportlust’46, een 2-1 winst tegen VVOG, een 0-0 thuis tegen Barendrecht en een 0-0 bij FC Lisse ging de zesde wedstrijd in achttien dagen bij VVSB met 4-2 verloren. En dat ook nog eens met twee doelpunten in de extra tijd.

 

Daarop brak het paasweekend aan, dat voor de Tukkers begon met een lange reis naar Goes. In ondertal verspeelde Excelsior’31 een voorsprong en speelde met 3-3 gelijk. Twee dagen later konden de Rijssenaren met 0-1 weer eens een overwinning bijschrijven. Met goed voetbal werd die voorsprong in de eerste helft verkregen en met veel inzet en kracht na de rust overeind gehouden. Daarmee werd de vierde plaats heroverd en dat had bijna een gedeelde derde kunnen zijn, als Sportlust’46 in de slotminuut tegen VVSB niet de 1-0 gemaakt had. Met 43 uit 26 staat xcelsior’31 nog twee punten achter op de nummer drie uit Woerden. Mits Lisse de derde periode wint, is die huidige vierde plaats voor de Twentenaren al voldoende om deel te nemen aan de nacompetitie voor een plek in de Tweede Divisie.

 

Dat scenario ziet DVS niet graag ontvouwd. Willen de Ermeloërs nog wat van het seizoen maken, dan moet dat gebeuren in die derde periode. Daarin begonnen de geelzwarten heel sterk thuis tegen Hoek met een 4-1 overwinning, maar werden zij een week later op Stille Zaterdag door de 3-2 nederlaag bij VVSB alweer in de achtervolging gedwongen. Zodoende trof de equipe van Peter Wesselink twee dagen later de nieuwe leider in de derde periode, SteDoCo. DVS leek de zware kost van de wedstrijd in Noordwijkerhout beter verteerd te hebben dan de Hoornaars het zoet der overwinning op Ter Leede. De Veluwenaren konden voor eigen publiek meer energie in de wedstrijd leggen, hadden het juiste plan op het spelconcept van de bezoekers met aan het roer de geroutineerde trainer Frans Adelaar, namen ook een terechte voorsprong via Adriaan Kruisheer (die weer eens een hele wedstrijd speelde), breidden die door Benjamin Roemeon kort na de rust uit tot 2-0, verwerkten de tegentreffer vervolgens met de uiteindelijke 3-1. Die kwam van de voet van Matijs Valstar, die daarmee zijn eerste doelpunt in de hoofdmacht van DVS maakte.


Adriaan Kruisheer heeft hier zojuist de score geopend voor DVS, dat op tweede paasdag met 3-1 van SteDoCo won.

Daarmee klommen de Ermeloërs niet alleen weer naar de zevende plaats met 39 uit 26, maar deden zij ook weer mee in de derde periode. Met 6 uit 3 hebben de geelzwarten het beste doelsaldo van de drie achtervolgers van VVOG, dat die periode met 7 uit 3 leidt. De competitie en daarmee ook de derde periode telt nog acht ronden, waarin veel kan gebeuren. Voor clubs, die nog voor een prijs strijden of vechten tegen degradaties zijn het vooralsnog allemaal finales na een slopende fase met veel inhaalronden.

 

Bij winst op “De Koerbelt” geeft DVS niet alleen een goed vervolg aan de eerste drie wedstrijden in de derde periode, maar kan het ook nog koers zetten naar de vierde plaats van Excelsior’31.

Statistisch gezien is dat goed mogelijk. Bij de hernieuwde kennismaking in ’03, waarin de Ermeloërs onder trainer Jan van den Berg rekenden op een snelle terugkeer naar de Hoofdklasse na de degradatie, had Excelsior’31 met Hennie in ’t Hof als hoofdtrainer de geelzwarten op de Veluwe nog met 0-3 keihard teruggewezen, maar verdienden de Ermeloërs in Rijssen misschien wel meer dan de uiteindelijke 1-1. Die uitslag stond ook op het scorebord op “De Koerbelt” in het kampioensjaar van DVS (’14-‘1’5). De Rijssenaren onder toenmalige trainer Roeland ten Berge manoeuvreerden zich met de 1-2 winst in Ermelo in de meest uitgelezen positie voor de titel, maar zij schoten zichzelf in de voet tegen het al gedegradeerde WHC. DVS werd zelfs na de zinderende nederlaag tegen de andere concurrent Harkemase Boys alsnog kampioen op Urk in een veelbesproken wedstrijd.

Als kersverse Derdedivisionist nam Excelsior’31 onder Peter Wesselink in ’19-’20 met 1-3 de punten mee naar Rijssen, waar de geelzwarten weer zegevierden met 0-3. In de zes gemeenschappelijke seizoenen daarvoor lukte het DVS maar eenmaal om “De poort van Twente” winnend te verlaten. Dat was in ’53-’54 met de ongelofelijke cijfers van 4-10. In ’51-’52 kwamen de Ermeloërs nog wel met 2-2 uit Rijssen weg na een eerdere 1-0 op de Veluwe, maar wonnen de Tukkers de vier overige thuiswedstrijden (’50-’51; 6-4, ’52-’53; 5-0, ’54-’55, 2-1 en ’55-’56, het jaar dat de geelzwarten uit de 3^e klasse degradeerden met 6-3). DVS kon alleen de eerste twee thuiswedstrijden winnen (5-2 en 1-0), speelde nog een keer met 2-2 gelijk en verloor daarna thuis met 3-4, 3-6 en 1-2.

 

Ermelo begon met EVC in 1901 al wat eerder met voetballen dan de Regge-stad met RV in 1909. Rijssen Vooruit was een zondagclub, dat het voetbalverbod tartte en vanaf 1915 een eigen competitie instelde en een jaar later toetrad tot de Twentse voetbalbond. Ermelo ontmoedigde het zondagvoetbal en nam in een clausule op bij het toewijzen van een terrein, dat er niet op zondag gevoetbald mocht worden, hoewel er bij EFC (in rechte lijn ontstaan uit EVC na een fusie met een ander buurtclubje AW tot Veluvia, dat de naam in 1917 wijzigde in EFC.) tot 1933 animo is geweest om op zondag te voetballen. Dat werd uiteindelijk opgegeven, waarna de club met Ajax fuseerde tot DVS. In 1922 is er in Ermelo nog wel een poging gedaan om een competitie op te zetten door de oprichting van de Noord Veluwsche Voetbal Bond.

 

In Rijssen kwam het zondagvoetbal wel van de grond en ‘Arrevee’ zou zelfs nog op het op een na hoogste niveau tegen clubs als Heracles en AGOVV voetballen. Zondagvoetbal strookte echter niet met de opvatting van het merendeel van de plaatselijke bevolking, hoewel er wel belangstelling voor voetbal was. Dat resulteerde in 1923 in de oprichting van de Haorse Voetbal Vereniging; een naam die later veranderd werd in Sparta. Het waren nog vooral jongelui, die die sport bedreven en het was merkbaar, dat voetbal maatschappelijk in het nabijgelegen Nijverdal meer draagvlak had met clubs als DES en Volharding. Sparta spiegelde zich vooral aan die clubs. Met een competitie op de zaterdag van de Christelijke Nederlandsche Voetbal Bond in 1931 kreeg het Rijssense voetbal een stimulans. In dat jaar werd ook KNAC opgericht, dat al snel de naam wijzigde in rvv Excelsior (nog zonder de toevoeging van het geboortejaar). In potentie had Rijssen met de “Gierkettels (Excelsior’31) en de “Plagnheupe” (Sparta) een lokale derby kunnen hebben, zoals in Spakenburg tussen de gelijknamige club en IJsselmeervogels. Beide clubs waren ongeveer even groot en hadden een even grote aanhang. Sparta was weliswaar wat succesvoller dan Excelsior’31, maar die club had in ’37 ernstig te lijden onder het instellen van de drieploegendiensten bij Ter Horst, de jutefabriek in Rijssen, en werd in ’38 geroyeerd door de CNVB. In ’46 werd de club heropgericht onder de naam RVS. In de naweëen van de tweede wereldoorlog kwam het voetbal maar moeizaam opgang en zocht RV Sparta de fusie met RV als zaterdagsectie. Een fusie, die niet lang stand hield; tot 1950. Het Rijssense voetbal had met RKSV na Eendracht opnieuw na de oorlog een katholieke zondagvereniging.

Het oorspronkelijke Sparta ging ten onder aan financiële problemen. Op de resten daarvan ontstond in 1960 Sportclub Rijssen. Die club speelde wisselend in de Afdeling Twente of in de 4^e klasse KNVB, totdat vanaf ’90 de beste periode in de clubgeschiedenis kende en zelfs een aantal jaren hoger voetbalde dan Excelsior’31 en in ’92-’93 zelfs een seizoen in de 2^e klasse. Vanaf ’94 weer op hetzelfde niveau als in de vier succesvolle jaren, die nu door de reorganisatie 4^e en 3^e klasse heetten.

 

Excelsior’31 zal niet graag herinnerd worden aan die jaren, dat het in de schaduw van Sportclub speelde. Anderzijds is het de grote constante in het stedelijk voetbal. De club promoveerde in ’46 naar de 4^e klasse KNVB, die toen voor het eerst in het district Oost werd ingesteld, promoveerde ook naar de eerste editie van de 3^e klasse, bereikte ook in ’60 de 2^e klasse, die toen haar intrede deed en vierde in ’65 het grootste succes in de clubgeschiedenis. Naast het kampioenschap in de eigen afdeling, won men ook de algehele zaterdagtitel ten koste van de grootmachten IJsselmeervogels en Zwart-Wit’28.

Het lukte overigens niet om mee te promoveren naar de 1^e klasse, toen die in ’70 werd ingesteld. Er braken zelfs weer zeven magere jaren aan na de degradatie in ’75, voordat in ’82 de 2^e klasse weer hervonden werd. Het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal werd weer bereikt na de millenniumwisseling. Eerst nog slechts voor een seizoen, maar tien jaar achtereen na het kampioenschap in ’04 ten koste van DVS en HHC in een schitterend seizoen. Ook in ’04-’05 streed Excelsior’31 als debutant in de Hoofdklasse om het zaterdagkampioenschap en het afdelingskampioenschap werd vijf jaar later nog eens herhaald. De roodwitten hadden dus geen versterkte promotieregeling nodig om uit te komen in de Topklasse, die in ’10 van start ging. Aan de status van Topklasser kwam in ’14 ook weer een einde, maar onder Roeland ten Berge was de club weer dicht bij promotie. Sterker nog; DVS had de koppositie in de Hoofdklasse C kunnen verspelen na de thuisnederlaag tegen Harkemase Boys, als de Rijssenaren geen disciplinaire maatregelen hadden genomen en zodoende de wedstrijd tegen het al gedegradeerde WHC verloren. De roodwitten zaten dus in de wachtkamer, wachtend op misstappen van de Ermelose concurrent en de Harekieten. De laatste deden dat wel, maar DVS op een roerig Urk niet. Ook de nacompetitie bood geen soelaas. Daardoor miste Excelsior’31 ook de boot naar de nieuwe Tweede Divisie in ’16. Nog vier jaar moesten de Excelsioren wachten op de promotie naar de Derde Divisie en kreeg die in ’19 na een zinderend competitieslot. Sparta Nijkerk leidde de dans om de titel in de Hoofdklasse C en leek bij een 0-1 stand bij ACV kort voor tijd al feest te kunnen vieren. Een klein arbitraal foutje betekende desorganisatie in de Nijkerkse verdediging, waardoor het 1-1 werd. Excelsior’31 leidde thuis tegen Flevo Boys en vierden het kampioensfeest dus wel, toen het laatste fluitsignaal uit Assen op “De Koerbelt” weerklonk. Sparta herstelde zich overigens bewonderenswaardig heel goed en won alle zes de wedstrijden, die alsnog naar promotie leidden. Excelsior’31 komt nu voor het derde achtereenvolgende seizoen in de Derde Divisie uit en heeft door corona nog niet kunnen laten zien, waar het werkelijk staat.

 

Het mag duidelijk zijn, dat de roodwitten prestatief de club van Rijssen zijn. RV verging het steeds minder, keerde de zondag de rug toe, fuseerde met RKSV en komst als sv Rijssen samen met sc Rijssen uit in de 4^e klasse. Concurrentie zullen de roodwitten binnen de eigen stadsgrenzen voorlopig niet krijgen.

 

Uiteraard draait de spelerscarrousel bij clubs en dus ook bij Excelsior’31 weer. Zo vertrekken Pim ten Have, Jasper Groothuis, Frank Gerritsen Mulkes, Hielke Penterman, Mirko Zwiers, Hakan Sandicki en Siebe Schets de club, terwijl doelman Jose da Silva Fernandez in maart per direct gestopt is. Trainer Jurjen Wouda mag voor komend seizoen wel Coen Vloedgraven begroeten. De huidige DVS’er kwam al eerder voor de roodwitten uit. Daarnaast komen Patrick Maneschijn van csv Apeldoorn, Rick Hemmink van HHC. Matthijs Seppenwoolde komt over uit de eigen opleiding.


Coen Vloedgraven scoorde in Ermelo dit seizoen de gelijkmaker en droeg bij aan de winst van DVS. Komend seizoen zal hij weer het rood-wit van Excelsior'31 dragen. Foto: Theo Aalten.

 

Net als DVS staat Excelsior’31 er in eigen omgeving mooi op. Het beschikt met “De Koerbelt” niet alleen over een prachtige accommodatie, maar heeft ook een uitstekende jeugdopleiding. Met meer dan 1800 leden is het een van de grotere verenigingen. Naast de 16 seniorenelftallen, zijn er nog 4 vrouwenteams actief en telt de vereniging 90 jeugdteams. Bovendien is er ook nog een zaalvoetbalafdeling met 16 teams en kunnen ook de G-voetballers bij de club terecht.

 

SteDoCo-FC Lisse: De thuisclub zag een ongeslagen reeks in Ermelo onderbroken worden. Het meespelen van Olivier Pilon en Joran Schröder bij SteDoCo is belangrijk. Zonder zijn de kansen voor FC Lisse op een zege, ook al is het een uitwedstrijd, groter. Op “Ter Specke” waren de drie punten met 3-1 voor de fusieclub.

Sparta Nijkerk-Sportlust’46: De twee clubs weten zich in ieder geval al verzekerd van de nacompetitie voor promotie. Een directe aanval op de tweede plaats is het nog niet, maar de bezoekers kunnen de achterstand op runner-up Sparta Nijkerk terugbrengen tot een punt. In Woerden waren de Nijkerkers met 0-2 nog winnaar, maar nu kon het wel eens uitdraaien op een ‘draw’, aangezien ook Sporlust’46 heel hard moet werken voor een resultaat.

Hoek-DOVO: De Veenendalers hebben nog wel eens eerder verrast met goede uitslagen tegen hoger geposteerde tegenstanders, maar niet tegen hsv Hoek, dat op “Panhuis” met 1-3 won. DOVO zal ook op “Denoek” met lege handen blijven staan.

ACV-Barendrecht: Op “De Bongerd” werd het eerder 1-1. De opmars van Barendrecht was toen al ingezet, maar die stagneert nu wat. Als het bij ACV weer een gelijkspel wordt, bevreemdt dat niet.

ODIN’59-Staphorst: Uit of thuis; het maakt nogal verschil voor Staphorst. In de Kop van Overijssel werd het 5-1 voor de ploeg van Paul Weerman. De goede fase in de tweede periode ligt alweer ver achter voor ODIN’59, zodat nieuw puntverlies opnieuw in het verschiet ligt.

Harkemase Boys-Ter Leede: De Sassenheimers hebben het linker rijtje weer los moeten laten, terwijl Harkemase Boys weer eens weet, wat winnen is. Met een overwinning kunnen de Harekieten weer naast Ter Leede komen en dat is het meest waarschijnlijk. In ‘Sassum’ wonnen zij ook al met 0-1.

VVOG-GOES: Onder Dwight Lodeweges proberen de Harderwijkers het degradatiegewoel achter zich te laten. Dat daarbij na drie ronden de eerste plaats in de derde periode wordt ingenomen, is een zeer prettige bijkomstigheid. GOES sprokkelt de punten, maar zal tegen VVOG “De Strokel” met lege handen verlaten. Op Beveland werd het eerder 2-2.

VVSB-Ajax (am): Het kelderduel in deze speelronde. Om zich uit die onderste regionen te voetballen, lukt het niet altijd om een zege behalen, maar VVSB zette wel een prettige reeks neer. De club is nog steeds herkanser, maar kan van plaats ruilen met de amateurs van Ajax, die hun thuiswedstrijd nog wel met 3-1 wonnen. Ook nu zal het de thuisclub zijn, die zegeviert.