DVS’33 Ermelo bezoekt voormalige grootmacht ACV

ACV is de enige club, die de huidige koploper FC Lisse in eigen huis een nederlaag toe wist te brengen (2-3). Dat zorgde voor drie van de 14 punten, waarmee de Assenaren na tien speelronden naar Ermelo afreisden. DVS bezat toen drie punten meer, mede door een ongeslagen reeks in oktober. In het onderlinge treffen toonde ACV geen zwakke plekken, maar een versnelling was voldoende voor de Ermelose winst. Adriaan Kruisheer was met zijn doelpunt tien minuten voor de rust de matchwinner. Peter Wesselink noemde het een verdiende zege op een goede tegenstander. DVS werd na dat resultaat in de eerste periode de grootste uitdager van FC Lisse, dat daarin al uitgespeeld was. De Ermeloërs hadden toen een voorsprong van zes punten op ACV, dat die achterstand daarna dus terug zou brengen tot één.

 

In de thuiswedstrijd daarop won ACV met 2-1 van Staphorst, maar verloor wel weer duidelijk bij Excelsior’31 (3-0), waarna de competitie door corona werd stilgelegd. Bij de hervatting werd in Assen het overwicht tegen Ajax niet in doelpunten uitgedrukt (0-0), nam ODIN’59 met 0-1 de drie punten mee uit Assen, boekte men in Barendrecht een knap 2-2 gelijkspel, verloor ACV toch wel verrassend met 0-2 van GOES, won met 1-0 van SteDoCo, was in Sassenheim met 1-2 winnaar tegen Ter Leede, hield met 0-0 een goed punt over aan het bezoek aan Sportlust’46, liet thuis met 1-1 tegen VVSB wel weer twee punten liggen, maar kwam met 1-1 wel weer met een punt thuis uit het verre Hoek. Met 3-0 nam ACV verder afstand van DOVO, won nu wel nipt met 1-2 bij ODIN’59 en moest toch met 0-1 een nederlaag slikken tegen FC Lisse en vertrok bijna met drie punten uit Nijkerk. Sparta kwam echter terug tot 2-2. Het sterke Barendrecht werd met duidelijke cijfers (4-1) teruggewezen naar de Rijnmond.

 

Afgelopen zaterdag trof men de tobbende amateurs van Ajax. In een tijdsbestek van een paar minuten besliste ACV de wedstrijd door doelpunten van Boy Spijkerman en Gijs Jasper en vertrok met een 0-2 zege uit de hoofdstad. Daarmee kwam het puntentotaal uit 28 wedstrijden nu op 41 en dat is een punt meer dan beoogd. Daarmee staan de blauwzwarten nog net in het linker rijtje. Prettig bijkomstig effect is, dat de Assenaren nu volop meetellen in de derde periode. Met 10 uit 5 bezit ACV een punt minder dan leider FC Lisse en een meer dan DVS. Tussen de twee opponenten van zaterdag staat Sportlust’46, dat eveneens als de Drentse club 10 punten heeft, maar de Woerdenaren wonnen de eerste al en tellen eigenlijk niet meer mee. De ploeg van trainer Fred de Boer hoopt zich vooralsnog zo spoedig mogelijk definitief veilig te spelen en zal dan ook graag winnen van DVS en zo nog mee willen doen in de derde periode.

 

De geelzwarten hebben de hoop op deelname aan de nacompetitie voor promotie nog niet opgegeven en zijn dus gebaat bij een overwinning in Assen. Dan moeten zij wel uitwedstrijden gaan winnen en daar ligt een probleem. Dat lukt maar moeizaam dit seizoen. In deze periode struikelde DVS al op vreemde bodem tegen VVSB en Excelsior’31, terwijl de thuiswedstrijden tegen hsv Hoek, SteDoCo en Harkemase Boys wel winst opleverde. De laatste was tegen de Harekieten, die al lang niet meer verloren hadden in Ermelo. Opvallend was, dat DVS in die wedstrijd 70 minuten het overwicht aan de bezoekers moest laten, maar de 1-0 van Quincy Veenhof in de 55^e minuut wel over de streep trokken. Nu is er dus een overwinning in Assen nodig om perspectief te houden op de derde periode.


Quincy Veenhof schoot DVS in de thuiswedstrijd tegen Harkemase Boys naar de 1-0 overwinning, waarmee de geelzwarten perspectief behielden in de derde periode. Foto: Theo Aalten.

 

DVS treft de voormalige grootmacht uit Assen nu voor het vijftiende seizoen. De verhoudingen, waarin dat gebeurde, waren verschillend. Toen de Ermeloërs in ’88 voor het eerst het hoogste platform in het zaterdagvoetbal betraden, was ACV een absolute grootmacht, dat toen al vijf afdelingstitels op het hoogste niveau gepakt had, waarbij drie keer het algeheel zaterdagkampioenschap veroverd werd. Twee keer werd ook de zondagkampioen verslagen. Het mag duidelijk zijn, dat DVS in haar debuutjaar in de 1^e klasse als underdog aan de ontmoetingen met de Assenaren begon. Dat ondanks de aanwezigheid van ex-profs als Klaas Drost en Gerard van Moorst bij de Ermeloërs. De eerste ontmoeting in Assen werd dan ook een duidelijke 4-0 overwinning voor de blauwzwarten. In Ermelo beschikte DVS weer over Geerling Hamstra en Herman Kok. Toen werd het 1-1. De geelzwarten klommen na een slechte seizoenstart toen op naar een knappe vijfde plaats; twee lager dan ACV. De verhoudingen tussen beide clubs was een seizoen later ook volledig duidelijk met twee keer een Drentse ze met vier doelpunten verschil; 5-1 en 0-4. De Ermeloërs degradeerden ook. De blauwzwarten werden weer kampioen

De verrassende promotie via de nacompetitie en de gewonnen P-/D-wedstrijd tegen Elburger SC direct het jaar daarop zorgde in ’91-’92 voor een hernieuwde kennismaking en natuurlijk was ACV veruit favoriet. Toch werd het in Ermelo 3-0 voor een counterend DVS, dat ook de return met 1-2 won. De geelzwarten onder Freddy Prins deden echter vrolijk mee voor het kampioenschap en verloren de koppositie aan de Assenaren na de 1-3 thuisnederlaag tegen IJsselmeervogels. En die verspeelden zij niet met de Ermeloërs als knappe tweede. Voor een jaargang waren de geelzwarten de evenknie van ACV, maar de oude verhoudingen werden snel weer hersteld. Voor DVS was de meest stabiele periode aangebroken met een aanwezigheid van vijf seizoenen op het hoogste niveau. Na een jaar, waar de geelzwarten uitgeleend waren aan ‘B’ won ACV ook in ’93-’94 ook beide ontmoetingen; 0-3 en 2-0 met weer een afdelingstitel voor de Assenaren. Ook in ’95-’96 (na weer een jaar in ‘B’) waren er weer twee zeges voor de noorderlingen; 1-5 en 2-0.

 

Na de degradatie in ’96 uit de 1^e klasse naar de 1^e klasse (omdat het hoogste niveau nu Hoofdklasse ging heten) pendelde DVS heen en weer en kwam de Drentse club nog drie seizoenen op het hoogste niveau tegen. In ’98-’99 wonnen de Ermeloërs thuis met 3-0 en werd het in Assen 0-0. Ook het jaar daarop werd het in de Drentse hoofdstad gelijk (1-1), maar gingen de drie punten vervolgens met 0-1 weer naar ACV. Een jaar later werd het in Assen 1-1 en in de return 0-1. DVS degradeerde weer.

De twee clubs zouden elkaar in ’02-’03 voor het laatst in de hoogste klasse tegenkomen met twee keer winst voor de Assenaren; 0-1 en 3-1. ACV was dat seizoen daarvoor voor het laatst kampioen geworden in de Hoofdklasse. Ook daarna deden de blauwzwarten mee voor de titel, terwijl DVS degradeerde en zeven jaar moest wachten op promotie naar de Hoofdklasse. ACV, dat in ’08-’09 voor een jaargang afscheid had genomen van die Hoofdklasse dong wel mee voor een plaats in de Topklasse, die in ’10 voor het eerst van start zou gaan. In de slotronde zou de winnaar van de wedstrijd tussen ACV en WHC nog een herkansing krijgen, maar door de 1-1 ging die naar HHC, die die mogelijkheid ten volle benutte.

 

ACV nam in ’10 dus afscheid van de absolute top. DVS promoveerde onder Hennie in ’t Hof naar de Hoofdklasse als voorportaal van het nieuwe voetbalwalhalla. Van de vijf daaropvolgende jaargangen zouden de Ermeloërs de zeer gewaardeerde opponent uit Assen vier seizoenen tegenkomen (in ’13-’14 was DVS uitgeleend aan ‘A’). In ’10-’11 wonnen beide clubs hun thuiswedstrijd; in Assen werd het 1-0 en op de Veluwe 4-1. Het jaar erop won ACV in Ermelo 0-3 en bleef het in de return met 2-2 onbetwist. Vervolgens wonnen beide clubs hun uitwedstrijd (in de Drentse hoofdstad 0-1 en in Ermelo 1-2. In het kampioensjaar van DVS werden de blauwzwarten in de eerste helft als kersverse eersteperiodekampioen volledig van het veld gepoetst en werd het 5-2. De Ermeloërs namen daarna de koppositie over en stonden die ondanks een zinderend slot van de competitie niet meer af. In Assen stond er een 1-1 op de borden. Voor drie jaar stond de onderlinge wedstrijd niet op de rol, maar het kampioenschap bracht ACV in ’17 naar de Derde Divisie. DVS draaide daar toen bovenin mee met IJsselmeervogels in ’16-’17 en Spakenburg als uitgesproken favorieten. ACV had niet echt een selectie om mee te doen en was in de ontmoetingen met de Ermeloërs ook de underdog. Dat werd in Ermelo nog wel waar gemaakt met een 2-0 zege, maar bij ACV won de thuisclub met 3-2.


In Assen ging DVS tijdens het laatste bezoek in '17-'18 met 3-2 onderuit tegen ACV in de voorlaatste speelronde. Daarmee wasde strijd om de derde periodetitel weer open. Foto: Theo Aalten.

De Assenaren degradeerden wel. De Drentse club profiteerde in het eerste coronaseizoen (’19-’20), doordat er drie vacatures kwamen in de Derde Divisie Zaterdag. De beloftenteams van de BVO’s werden teruggetrokken en ONS degradeerde vrijwillig. De koplopers in beide Hoofdklassen (Sportlust’46 en Staphorst) promoveerden uiteraard naar de Derde Divisie en het laatste ticket werd gegeven aan de beste nummer twee. ACV plukte dat weg voor de neus van het ambitieuze DHSC uit Utrecht (met daarin het voormalige uvv Holland). En het mag gezegd; een club met de statuur van ACV hoort natuurlijk op dat niveau.

 

In het tweede coronaseizoen kon ACV met twee gelijke spelen en twee nederlagen in vier wedstrijden nog niet bewijzen, waar het stond; voorlaatste. DVS deed het niet veel beter met een overwinning, een gelijkspel en drie nederlagen in vijf duels. Tot een onderling treffen kwam het niet meer, omdat de competitie na zes speelronden werd afgebroken. Dit seizoen lijkt handhaving zes ronden voor tijd welhaast zeker en gedragen beide clubs zich als evenknieën.

 

De Asser Christelijke Voetbalvereniging van april 1939 was de laatste voetbalclub, die voor de Tweede Wereldoorlog in Assen werd opgericht. UDI, dat van 1927 tot 1935 bestond was eveneens een protestants-christelijke vereniging. Tot september 1940 droeg ACV nog de naam Zwaluwen. Van alle clubs, die daarvoor in Assen zijn opgericht, bestaan alleen Achilles 1894 en Asser Boys nog. FC Amboina, FC Assen en LTC uit de stad zijn jonger. ACV is de oudste club uit Assen (Achilles’1894) in naam en faam inmiddels gepasseerd. In ’47 werd de 4^e klasse KNVB bereikt en in ’71 kwam de club voor het eerst op het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal uit; een jaar na de invoering van de 1^e klasse om daar met een onderbreking van twee seizoenen (’74-’76) tot 2008 actief te blijven. Het niet tijdig doorselecteren noopte de club voor een jaar een stapje terug te doen. In die jaren vergaarden de blauwzwarten negen afdelingstitels op het hoogste niveau, die in ’78, ’86 en ’87 gepaard gingen met het algeheel zaterdagkampioenschap en behalve bij de laatste ook nog met de landstitel bij de amateurs. In ’82 en ’86 werd ook nog de Districtsbeker Noord gewonnen.

De slag om de Topklasse in ’10 werd gemist en de tweede poging na ’17-’18 om zich in de Derde Divisie te handhaven lijkt ruimschoots te slagen.

 

Trainer Fred de Boer is bezig aan zijn negende en laatste seizoen in Assen. Hij overwoog al eerder te stoppen, maar wilde dat wel na een normaal competitieverloop doen. De 57-jarige oefenmeester zet zijn loopbaan voort bij vv Winsum. Ruud Jalving, oud-speler van de club en huidig trainer van FC Emmen O23, neemt het stokje over.

De club zal het komend seizoen na tien seizoenen moeten doen zonder de geroutineerde doelman Ben Wormsteker en gaat in een lager elftal spelen. Arnoud Bentum komt over van Harkemase Boys, evenals Tapmahoe Sopacua.


Trainer Fred de Boer gaat netjes afscheid nemen van ACV met een duidelijke handhaving. Foto: site ACV

 

Met twaalf seniorenelftallen (waarvan twee O23) bij de mannen en vier bij de vrouwen en 37 jeugdteams zit ACV tegen de grenzen van de capaciteit aan op het Catawiki-sportpark, gelegen in het Stadspark met meerdere sportfaciliteiten. Daar heeft de club zes speelvelden tot haar beschikking, waarvan het hoofdveld kunstgras heeft. De blauwzwarten timmeren niet alleen bij de mannen aan de weg, maar ook bij de Vrouwen. Het eerste team speelt in de Hoofdklasse. Bij de geselecteerde jeugd komt JO19-1 uit in Divisie 3E, JO17-1 in 5D en JO15-1 in 6R.

 

Deze ronde was oorspronkelijk vastgesteld voor 16 april. FC Lisse verdedigt hierin de koppositie, alsmede de eerste plaats in de derde periode. Mocht die in Lisse terecht komen, dan gaat die naar de hoogst geklasseerde in de reguliere stand zonder periodetitel. Onderin is het nog niet beslist, maar het wordt natuurlijk met de week penibeler.

VVOG-FC Lisse: De Harderwijkers zullen zich wel eens om de oren slaan, dat zij de cruciale wedstrijden tegen Ajax en GOES niet gewonnen hebben. Natuurlijk heeft dit affiche een bijzonder karakter, want in ’89 bestreden de twee clubs elkaar nog om de zaterdagtitel. De bezoekers strijden wederom om het kampioenschap en willen geen averij oplopen op “De Strokel”. VVOG moet maar nergens op rekenen; FC Lisse gaat winnen, evenals de eerste ontmoeting op “Ter Specke” (4-2).

Hoek-Sportlust’46: De thuisclub is het momentum alweer kwijt en hoopt dat misschien na de gewonnen Zeeuwse derby in Goes terug te krijgen. Sportlust’46 ruikt echter nog altijd mogelijkheden in de titelstrijd, hoewel de achterstand op de koploper nog altijd vijf punten is. Die wordt in ieder geval niet groter, want de runner-up uit Woerden wint, evenals de eerste ontmoeting (2-1).

Sparta Nijkerk-GOES: De thuisclub kan zich eigenlijk al wel op de nacompetitie richten, maar zal zeker graag het goede gevoel van weleer terugvinden. Daarbij hoort dan ook een overwinning op GOES, dat op Beveland ook al met 1-3 verloor van Sparta.

Harkemase Boys-Excelsior’31: Ook dit is zo’n mooi affiche, dat in het verleden al regelmatig in het teken van promotie stond. De thuisclub zit in de derde periode vooralsnog in de wachtkamer en Excelsior’31 wil minimaal die vierde plek consolideren. Harkemase Boys wil voorlopig nog niet voor spek en bonen meedoen en willen winnen. De clubs zullen op “De Bosk” niet veel voor elkaar onderdoen met een gelijkspel in het verschiet. Op “De Koerbelt” werd het 3-2.

SteDoCo-Barendrecht: Ook de bezoekers zullen hun zinnen gezet hebben op die vierde plaats om een eventuele periodetitel van de kampioen over te nemen. Het seizoen lijkt voor StedoCo uit te gaan als de spreekwoordelijke nachtkaars. Hoewel het op “De Bongerd” nog 2-2 werd, zullen de aspiraties van Barendrecht de doorslag geven met een overwinning voor de gasten.

VVSB-Staphorst: Voor de bezoekers staat er minder op het spel dan voor VVSB, waar de 6-0 tegen Barendrecht nog zal nagalmen. In de Kop van Overijssel kwamen de twee clubs er met 0-0 niet uit. Staphorst zal zeker nog eer in deze wedstrijd willen leggen, maar de thuisclub zal de strijd tegen degradatie nog niet opgeven. Ook nu weer een gelijkspel, maar dan wel met doelpunten.

DOVO-Ter Leede: Net als de thuisclub dood en begraven lijkt, staat ze weer op. In Sassenheim werd het nog 1-1, maar daar zullen de Veenendalers tegen Ter Leede niet tevreden mee zijn. DOVO perst alles eruit en pakt een kleine overwinning.

ODIN’59-Ajax (am): Op “De Toekomst” waren de Amsterdammers met 1-0 nog net te sterk en juist nu hebben zij de punten nog harder nodig dan ODIN’59. De Heemskerkers willen de twee punten voorsprong niet verspelen en liefst meer. Zij zullen wellicht beter in staat zijn om degradatievoetbal te spelen en de amateurs van Ajax terugwijzen.