Voorlaatste thuiswedstrijd DVS’33 Ermelo tegen amateurs van Ajax

De amateurs van Ajax zijn met een serieuze poging bezig om directe degradatie of om zelfs maar de nacompetitie voor lijfsbehoud te ontlopen. Voorafgaand aan dit seizoen hadden de Amsterdammers gedacht om bovenin mee te gaan en die gedachte was gerechtvaardigd gezien de namen in de selectie. Het liep echter anders.

De competitie begon al op “De Toekomst” met een nederlaag en wel tegen DVS. De geelzwarten hadden het zich makkelijk kunnen maken, als de kansen navenant het veldoverwicht benut waren. Nu bleek de benutte strafschop door Ali Akla voldoende voor de Ermelose winst.

Op de Zeeuwse klei van GOES werd het vervolgens nog 0-0, waarna thuis tegen ODIN’59 met 1-0 de eerste driepunter binnengehaald werd. Bij DOVO werden met 1-0 de drie punten juist achtergelaten. De twee thuiswedstrijden tegen de Bollenstreek-clubs Ter Leede en VVSB werden met 4-1 gewonnen, waarop in Rijssen een 2-0 nederlaag tegen Excelsior’31 volgde. In de volgende drie wedstrijden kreeg Ajax liefst 17 tegendoelpunten te verwerken zonder er zelf maar één tegenover te kunnen zetten. Staphorst verliet de hoofdstad met een 0-3 zege, Sportlust’46 bouwde met 9-0 aan het doelsaldo en de 0-5 voor de beker tegen Cambuur Leeuwarden maakte Detlef Le Grand als hoofdtrainer al niet meer mee. Daarna verrasten de Amsterdammers de titelkandidaten Sparta en FC Lisse. In Nijkerk werd het 1-2 en thuis 3-0. Daarop lieten zij zich op “De toekomst” weer met 3-6 verrassen door VVOG. Na de coronastop hervatte Ajax de competitie met een 1-1 bij Harkemase Boys. Uit de Drentse hoofdstad werd tegen ACV met 0-0 een punt meegenomen, waarna hsv Hoek op Zeeuws-Vlaanderen met 1-0 haar opmars vervolgde. Barendrecht was vervolgens met 0-3 te sterk, maar de andere Zeeuwse club, GOES, werd met dezelfde cijfers verslagen. Staphorst boekte daarop met 1-0 de tweede zege op de hoofdstedelingen. In de Bollenstreek moest Ajax daarna twee keer buigen; 2-0 tegen FC Lisse en 2-1 tegen Ter Leede. Nu werd Sportlust’46 wel verslagen (2-1) en stond er tegen Harkemase Boys weer een 1-1 op het wedstrijdformulier. Die stand werd ook bereikt in Harderwijk tegen VVOG, waarop twee keer met 2-0 verloren werd. Eerst bij VVSB en daarna thuis tegen ACV.

De Amsterdammers waren allerminst veilig toen hsv Hoek op bezoek kwam. Hoewel het er in het begin van de wedstrijd nog niet naar uitzag, wonnen de Amsterdammers ruim met 3-0. Carlos Opuko bracht Ajax kort voor rust vanaf elf meter op 1-0. De 2-0 door weer Opuko volgde vroeg in de tweede helft, waarna Jip Bartels het in de slotfase met zijn 3-0 afmaakte. De drie punten waren ook hard nodig, maar met 32 uit 30 moeten de roodwitten nog altijd de herkansing in. De achterstand van twee punten op ODIN’59 is echter nog overbrugbaar. De laatste wedstrijd tegen Hoek zal zeker zelfvertrouwen gegeven hebben voor het bezoek aan Ermelo om die veilige plaats te bereiken.


Na de blessure van Nicky van Hilten en de afwezigheid van Finn Kluiver vult Nassim El Ablak de positie van linksback in met zijn geheel eigen kwaliteiten. Hiewr op de foto in de thuiswedstrijd van DVS tegen Ter Leede, die in 1-1 eindigde. Foto: The Aalten. 

 

DVS heeft nog steeds andere belangen. Deelname aan de nacompetitie voor promotie is nog altijd mogelijk; ook na het puntverlies in de vorige wedstrijd thuis tegen Ter Leede. De bezoekers waarschuwden al een paar keer, voordat zij in de 37^e minuut een voorsprong namen. Na de rust was het eenrichtingsverkeer naar het Sassenheimse doel en waren er legio kansen, waarvan er slechts een benut werd in de 77^e minuut door Stef Nijland. Door de 1-1 lieten de geelzwarten na om de vierde plaats in te nemen, maar die is nog altijd binnen bereik. Met 46 uit 30 staan de Ermeloërs vijfde. De voorsprong van Barendrecht, dat nog in Ermelo op bezoek komt, is slechts een punt; het doelsaldo van de Rijnmonders is wel beter. DVS heeft deelname aan de nacompetitie nog in eigen hand, maar dan moet er in ieder geval zaterdag wel gewonnen worden van de amateurs van Ajax.

Het begon als speeltje voor jeugdleiders en -trainers in de 80-er jaren, maar Johan Cruyff maakte er vanaf ’83 een serieus opleidingselftal van. Hij zag de talenten, die Jong Ajax nog niet haalden of laatbloeiers het liefst onder grotere weerstand voetballen tegen goede en fysiek sterkere tegenstanders zoals IJsselmeervogels, Quick Boys, en dergelijke.

Toen DVS in ’88 het hoogste podium in het zaterdagvoetbal beklom, waren de zaterdagamateurs van Ajax begonnen aan hun laatste seizoen in de Afdeling Amsterdam (de voormalige AVB). In het debuutjaar (’89-’90) in de 4^e klasse kwamen zij stadgenoten tegen als Flora Boys en OVVO, waar DVS eerder ook al in competitieverband tegengespeeld had in de 3^e klasse KNVB. Toen de Amsterdammers een jaar later in de 3^e klasse uitkwamen, zat er nog maar één niveau verschil met de Ermeloërs, die in ’90 na twee jaar van het hoogste platform vielen. Die 2^e klasse bereikte Ajax in ’92, maar toen waren de geelzwarten alweer teruggekeerd naar de 1^e klasse. De 1^e klasse werd in ’93 ook al bereikt, maar het kwam nog niet tot een ontmoeting tussen de twee opponenten van zaterdag. De Amsterdammers waren immers ingedeeld in de 1^e klasse A bij clubs als FC Lisse, Huizen, Katwijk, Quick Boys, Noordwijk en dergelijke. Voetballend konden zij aardig mee, maar fysiek waren zij nog wat te licht. Er moest dus weer een stapje teruggedaan worden met nog altijd mooie tegenstanders als SDC Putten, Sparta Nijkerk, SDVB. De tweede poging op het hoogste niveau, maar nu met tegenstanders als Barendrecht, DOVO, GVVV, Kozakken Boys, hsv Hoek, e.d. duurde ook slechts een jaargang. Evenals DVS degradeerde men van de 1^e klasse naar de 1^e klasse. En nog kwamen de twee tegenstanders van zaterdagmiddag elkaar niet tegen, doordat de Amsterdammers in de ‘Zuid-Hollandse’ klasse waren ingedeeld met onder meer Sportlust’46.

 

Pas een seizoen later stonden de twee clubs voor het eerst tegenover elkaar. Misschien werd de eerste onderlinge wedstrijd meteen ook meteen wel de mooiste, althans op Veluwse bodem. In Ermelo stonden in ieder geval twee kampioenskandidaten tegenover elkaar. Met enige hoofdstedelijke arrogantie arriveerden de amateurs van Ajax aan de Sportlaan, parkeerden de bus zowat op het veld, waarna de spelers strak in het pak uitstegen. Mentaal stonden zij misschien al wel met 0-1 voor, maar op het veld werd het 3-2 voor de Ermeloërs. Patrick Biemans had DVS op voorsprong gezet, maar Wim Nijssen boog dat om in een voorsprong voor de bezoekers. Daarna stond Jan-Jaap Kooistra op en hield de drie punten in Ermelo. Na vijf speelronden was het verschil met de hoofdstedelingen al zes punten. Voor de return was de ruime voorsprong van de geelzwarten op Ajax al geslonken, maar de 1-1 bracht het zelfvertrouwen weer terug bij DVS, dat ook kampioen werd. Voor de Ajacieden was de komst van de geelzwarten op “De Toekomst” wel een verademing, want in tegenstelling tot veel tegenstanders koos het vol voor de aanval en groef zich niet in. Detlef Le Grand maakte nog deel uit van die kampioensformatie. Het lukte Ajax vooralsnog niet om de 1^e klasse te bereiken, maar de Ermeloërs slaagden er evenmin in om een stabiele Hoofdklasser te worden. De hernieuwde kennismaking begon met een 1-1 op de Veluwe, waarna de legendarische ontmoeting op “De Toekomst” gespeeld werd en zoals het hoorde, op het hoofdveld. De betere Amsterdammers namen een 4-1 voorsprong en wilden hautain voetballend naar een hogere score. DVS verhing de bordjes echter en stapte met een ongekende 4-5 zege van het veld. Geen van beide clubs promoveerden, zodat de inmiddels aansprekende confrontatie in ’01-’02 weer op de rol stond. Na de 2-0 in Ermelo bleef het in de return 0-0. De onderlinge ontmoetingen waren nog nooit op het hoogste niveau gespeeld en dat was ook in ’13-’14 in de Hoofdklasse A niet het geval. De Topklasse was immers ingevoerd. De Ajacieden beschikten wel over een betere ploeg, maar DVS hield het thuis nog wel op 0-0, waarbij doelman Daan Huiskamp zich al in de 1^e minuut moest onderscheiden. De wedstrijd op “De Toekomst” kende een voor de Ermeloërs een strategische 2-0 nederlaag. Bij die stand zouden de Amsterdammers hoogstwaarschijnlijk de derde periodetitel pakken, maar DVS zou die van kampioen Sparta Nijkerk overnemen. En zo geschiedde. Zo stonden de twee clubs dus in de nacompetitie voor de derde keer dat seizoen tegenover elkaar. Joey Kooij floot die wedstrijd onder het toeziend oog van zijn schoonvader Frank de Boer, die toen nog de hoofdmacht van de BVO onder zijn hoede had. DVS kwam na een 2-0 achterstand nog wel terug tot 2-2, maar verloor uiteindelijk met 5-2. Na de eerdere nederlaag tegen Quick Boys was het over voor de Ermeloërs, maar Ajax promoveerde door Noordwijk uit te schakelen (6-1 in Amsterdam en 6-2 aan de Noordzeekust) en in de finale SteDoCo met 5-2 te elimineren. Ook nu duurde het avontuur op het hoogste niveau maar een jaar. Voor vijf seizoen raakten de twee clubs elkaar weer kwijt, maar de Amsterdammers pakten het extra ticket voor de Derde Divisie in ’18 op ten koste van Capelle. Op dat niveau verspeelde DVS nog geen punt aan de hoofdstedelingen. In ’18-’19 werd het 0-2 en 3-1 en in het eerste coronaseizoen 0-4 en 3-2. In het tweede coronaseizoen troffen de twee clubs elkaar niet.


Jeremy Jonker was er ook al bij tijdens de laatste ontvangst van de Ajax-amateurs in Ermelo. die wedstrijd eindigde in een 3-2 overwinning voor DVS. Theo Aalten.

Inclusief de competitieouverture van dit seizoen op “De Toekomst” (0-1) won DVS van de veertien duels er dus acht, speelde vier keer gelijk en verloor het er twee.

 

Sinds Jong Ajax in de Eerste Divisie uitkomt, zijn de amateurs geen opleidingsteam meer. Toch trekt dat kenmerkende roodwitte shirt spelers aan. In vergelijking met vorig seizoen had Detlef Le Grand als trainer een betere selectie tot zijn beschikking. Daar vertrokken voor dit seizoen negen spelers, waarvoor Paul Quasten (RKC), Eyong Enoh (Robin Hood Amsterdam), Jip Bartels (sc Pasoe Vale), Michel van Aggele (SDC Putten), Virgil Deen (Swift), Luuk Slegt (Noordwijk), Carlos Opuko (Rijnsburgse Boys), Marinio van der Vloot (2^e elftal), Flip Klomp (2^e elftal), Stany Dankerlui (2^e elftal), Lesly de Sa (clubloos) en Kenneth Misa Danso (clubloos) kwamen. Inmiddels staat Detlef Le Grand niet meer aan het roer. Na de 9-0 nederlaag tegen Sportlust’46 werd hij opgevolgd door interim Sander Middelbeek. Die was na Hoofdklasser rkav Volendam met ingang van dit seizoen al assistent-trainer en zal de A-selectie ook komend seizoen leiden.

Wat de amateurs van Ajax met elkaar gemeen hebben, is dat zij een speler met Champions League-ervaring in de gelederen hebben. Bij de hoofdstedelingen is dat Enoh en bij DVS Stef Nijland (toen nog in het shirt van PSV).

 

Voor het kampioenschap kan in deze speelronde de beslissing vallen. De koploper moet dan winnen en de twee enige achtervolgers moeten dan verliezen, c.q. gelijk spelen. Als de hoofdprijs al drie rondes voor het verstrijken van de markt vergeven is, kan dat consequenties hebben voor de derde periode. De kampioen heeft die dan niet meer nodig. Daarmee zou ook de vierde plaats minder relevant worden. De koploper leidt dus nu ook nog in de derde periode, waar Harkemase Boys (met drie punten achter op de leider) een punt voorsprong heeft op DVS, ACV en VVSB.

FC Lisse-GOES: Wat terreinomstandigheden betreft zullen beide clubs aardig aan elkaar gewaagd zijn, maar het betreft hier wel de koploper tegen de rodelantaarndrager. De lijstaanvoerder zal het kampioensfeestje het liefst op het eigen “Ter Specke” vieren. Op Beveland was FC Lisse met 1-4 al duidelijk te sterk. GOES moet deze ronde maar nergens op rekenen.

Sparta Nijkerk-Harkemase Boys: Op “De Bosk” werd het eerder al 2-3 voor de destijds gedoodverfde kampioenskandidaat. Sparta Nijkerk is nog steeds niet uitgeschakeld met een achterstand van zeven punten. De oranjehemden houden de druk er nog even op met een zege op Harkemase Boys.

SteDoCo-Sportlust’46: Met 2-1 was het verschil in Woerden eerder dit seizoen niet groot. Dat was de teleurstelling in de vorige speelronde tegen de koploper wel na de nederlaag, die pas gestalte kreeg in ondertal bij de roodwitten. De titelstrijd is vooralsnog hopeloos en bij puntverlies is het ook al gedaan. Sportlust’46 zal het goede gevoel echter graag vasthouden met een zege in Hoornaar. Bij SteDoCo lijkt de meeste lucht er wel uit, dus is er winst voor de bezoekers.

Ter Leede-Barendrecht: Voor de Rijnmonders is het toch wat moeilijker om de punten te pakken op vreemde bodem. Dat geldt ook min of meer voor de thuisclub. Op “De Bongerd” leek de Bollenstreek-club op weg naar een punt, maar ging toch nog met 4-2 onderuit. Barendrecht heeft die drie puntenhard nodig voor het behoud van die vierde plek, maar de roodgelen zijn nog niet veilig. Het hechte collectief van Ter Leede sprokkelt in deze ronde weer een punt.

Hsv Hoek-Excelsior’31: De Tukkers hebben de vierde plaats niet in eigen hand en zijn na twee nederlagen weer toe aan een zege om de aspiraties levend te houden. De Zeeuws-Vlamingen vonden in Björn de Neve van KAA Gent een opvolger voor de vertrokken Lorenzo Staelens en stond maandag al voor de groep. Had hij tijd genoeg om hsv Hoek al meteen naar een overwinning te leiden. In Rijssen voelde de 0-0 tegen Excelsior’31 voor de blauwwitten als een overwinning.

ACV-VVOG: Een klassieker. De thuisclub staat er beduidend beter op dan de opponent uit Harderwijk. ACV beloont zich ook met grote regelmaat voor het goede spel, terwijl de groenwitten nog te veel fouten maken. Als de voortekenen niet bedriegen, verlaat VVOG Assen met lege handen. Dat gebeurde ook al op “De Strokel”, waar het eerder 2-4 werd.

DOVO-Staphorst: Op “Het Noorderslag” werd het 2-1. Officieel hebben de bezoekers nog enkele puntjes nodig om definitief veilig te zijn, maar DOVO heeft de drie punten nog harder nodig. Voor het verlies bij Barendrecht waren de Veenendalers met drie overwinningen op rij op de goede weg. De eigen aanhang laat zich zowel thuis als uit gelden. Met de twaalfde man blijven de drie punten op “Panhuis”.

ODIN’59-VVSB: Met een voorsprong van twee punten op de beste herkanser heeft de thuisclub de punten nog net wat harder nodig dan VVSB, dat daar weer net boven staat. Eerder won ODIN’59 met 1-2. Kan de thuisclub voorkomen, dat de Noordwijkerhouters nu eens met een uitzege verder weglopen?