DVS’33 Ermelo voor laatste horde naar Sportlust’46

Sportlust’46 reisde al vroeg in het seizoen af naar Ermelo. De Woerdenaren maakten bepaald indruk met hun spel. Een energiek en balvast Sportlust’46 drukte de geelzwarten terug en scoorden na eerdere mogelijkheden halverwege de eerste helft via Mark van der Weijden; inmiddels topscorer van de Derde Divisie. Pas in het laatste kwartier van die helft kwam DVS wat meer in de wedstrijd. In de tweede helft probeerden de geelzwarten het nog wel, maar de Woerdenaren bleken niet alleen over een goed voetballende ploeg te beschikken, maar ook met Romero Antonioli ook over een uitstekende doelman. Het bleef dus bij de 0-1. D ploeg van Patrick Loenen maakte de rol van ‘Dark Horse’ nu ook waar en namen, weliswaar met een wedstrijd meer gespeeld, de koppositie in.


Daniël van Warven viel in tijdens de thuiswedstrijd van DVS tegen Sportlust'46 eerder dit seizoen. De woerdenaren wonnen verdiend met 0-1. De oud-DVS'er vertrekt en speelt volgend seizoen bij VVOG. Ook een andere oud-speler van DVS, Christiaan van Hussen, is de volgende jaargang niet meer op "Cromwijck" te bewonderen. Hij gaat naar Sparta Nijkerk. Foto: Theo Aalten.

 

Die positie kon echter niet vastgehouden worden. Op het gelijkspel thuis tegen Barendrecht (2-2) volgde de uitschakeling voor de KNVB Beker tegen IJsselmeervogels. Excelsior’31 won in Rijssen met 4-1; diezelfde cijfers stonden in Woerden op het scorebord tegen Harkemase Boys. Ook bij ACV werden de drie punten opgehaald met 1-2, waarna thuis een fundament gelegd werd voor de eerste periode door met 9-0 te winnen van Ajax. Vervolgens vervolgde FC Lisse met 3-1 haar opmars ten koste van de roodwitten, waarna VVOG op de eigen “Strokel” met 0-2 verslagen werd. Na de 2-1 winst op hsv Hoek brak de coronastop aan. Door de 3-1 winst op ODIN’59 betekende het binnenhalen van de eerste periode (waar DVS in Hoek met 2-0 verloor en de andere twee kandidaten op doelsaldo tekort kwamen). Ook nu kon de koppositie niet vastgehouden worden, want degradatiekandidaat DOVO won op “Panhuis” met 3-1, Sparta Nijkerk toonde haar aspiraties met een 1-3 overwinning en ODIN’59 hield Sportlust’46 in Heemsklerk op 2-2. Met 4-2 was er weliswaar weer winst tegen Staphorst, maar ACV hield het in woerden weer op 0-0. In Harkema werd met 0-1 wel gewonnen, maar Excelsior’31 nam weer een punt mee met 2-2. GOES ging met een 3-0 nederlaag terug naar Zeeland, maar Ajax won in de hoofdstad met 2-1. In de Kop van Overijssel kon Sportlust’46 zoals zoveel clubs ook niet winnen (0-0). Barendrecht zette op de eigen “Bongerd” de opmars naar de vierde plek voort met een 2-1 zege, waarna thuis met 1-0 van VVSB gewonnen werd. De tweede plaats werd overgenomen na de 1-2 winst op directe concurrent Sparta Nijkerk. Hierop volgden twee 4-0 zeges; thuis tegen VVOG en uit tegen Hoek. FC Lisse lag met 0-2 op ramkoers voor de titel en SteDoCo hield het in Hoornaar op 0-0. DOVO was daarna ook in Woerden de winnaar. Nu met 0-2.

 

Afgelopen zaterdag trad Sportlust’46 in Sassenheim aan tegen Ter Leede. Grote man was Mark van der Weijden, die vier doelpunten voor zijn rekening nam. De 0-1 in de 10^e minuut, waarna Sabir El Ghanjaoui na een klein half uur 0-2 maakte. In de tweede helft volgde een onvervalste hattrick. Daarmee kwam Sportlust’46 op 58 punten uit 33 duels. Met 26 doelpunten is hij nu topscorer van de Derde Divisie voor Jeremy de Graaf van VVOG (23) en Enzo Stroo van kampioen FC Lisse (22). Dat is twee keer zoveel als DVS’ topscorer Quincy Veenhof.

 

De DVS’er kwam op dat aantal, door de vierde treffer in de thuiswedstrijd tegen Barendrecht voor zijn rekening te nemen. Hij schoot vroeg in de tweede helft een vrije schop binnen, waarmee een hogere score in het verschiet lag. De wedstrijd had al een heel vroeg doelpunt, toen de Barendrechtse sluitpost opzichtelijk blunderde door een houdbaar schot van Ali Akla. Vergeten wordt, dat er een prachtige aanval aan vooraf ging. De aanvaller werkt keihard en kreeg hiermee in ieder geval een beloning. Na de interceptie door de sterk spelende Stef Nijland speelde DVS het knap uit en leek de kans verloren te gaan, toen Benjamin Roemeon vanachteren geraakt werd. Liggend scoorde hij met een reflex alsnog. De 3-0 kwam van de voet van Stef Nijland na weer een goede aanval. Dat was de ruststand. Dat Daan Huiskamp nog de uiteindelijke 4-1 moest toestaan, mocht hij zichzelf verwijten. Hij was er dan ook ziek van; het kon lijden.


Ali Akla scoorde weer eens voor DVS in de thuiswedstrijd tegen Barendrecht, evenals Benjamin Roemeon en Stef Nijland. De maker van de vierde Ermelose goal, Quincy Veenhof, staat niet op de foto. Foto: Theo Aalten

DVS kwam daarmee op 55 punten en behield zo de vierde plaats. Met een zege in Woerden is deelname aan de nacompetitie gegarandeerd, alleen is de zege nog niet gegarandeerd. De geelzwarten moeten nog volop aan de bak, terwijl sportlust’46 spelers kan sparen om zo fit mogelijk die nacompetitie in te gaan. Op papier treft de enige concurrent van DVS voor die vierde plaats het makkelijker. Hoek gaat op bezoek bij VVOG. Dat kan zich niet meer direct handhaven, maar wil hoe dan ook de nacompetitie voor lijfsbehoud aangrijpen. De Zeeuws-Vlamingen zullen dus op grote weerstand stuiten.

Sportlust’46 is al zeker van de nacompetitie en de geelzwarten azen er nog op. De mannen van Peter Wesselink kunnen de steun van de supporters natuurlijk goed gebruiken.

 

De Woerdenaren waren zes seizoenen eerder aan DVS gekoppeld in competitieverband. In ’70-’71 voor het eerst in de 3^e klasse KNVB, waar Sportlust’46 voor de derde keer in uitkwam. De club deed meteen al mee in de titelstrijd met Sparta Nijkerk en verloor in Ermelo met 2-0. In Woerden bleef het 0-0. Een jaar later bleef het twee keer gelijk; 1-1 op de Veluwe en 2-2 bij Sportlust’46. Weer een seizoen later wonnen de Ermeloërs beide ontmoetingen met 2-1. Ook het seizoen erop was er twee keer winst voor de geelzwarten (1-3 en 2-1). Door de degradatie van de roodwitteen in die jaargang duurde het tot ’13-’14 voor een hernieuwde kennismaking in de Hoofdklasse A. Toen werd het in Ermelo 3-3 en wonnen de Woerdenaren op de slotdag op het eigen “Cromwijck” met 2-1. Zij waren toen al gedegradeerd en DVS maakte zich op voor de nacompetitie met de amateurs van Ajax en Quick Boys. Uiteraard stonden er ook onderlinge ontmoetingen gepland in ’20-’21, maar die gingen niet door in het vroeg afgeblazen coronaseizoen.

 

Woerden kende in 1946 twee voetbalclubs, die beide hun kunsten op de zondag vertoonden. De ontwikkeling van het voetbal aldaar tekende zich af tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog. Hoewel Nederland daarin neutraal bleef, werden diverse jonge mannen uit die plaats gemobiliseerd. Anderzijds trokken andere soldaten naar de garnizoensstad, waar niet veel vertier was. Dat werd gezocht in het voetbal met de oprichting van wvv Woerden tot gevolg. Aan het einde van WO I lieten de militairen een failliete boedel achter, maar bij de teruggekeerde gemobiliseerden was de aandacht voor het voetbal definitief gevestigd. Dat zorgde op 2 mei 1919 voor een doorstart van het voetbal met een nieuwe vereniging, die nu nog bestaat onder de naam sc Woerden, een club op algemene grondslagen. Enkele weken later werd dat gevolgd door de oprichting een tweede vereniging, VEP. Niet dat de interesse voor voetbal ineens zo immens groot was in Woerden, maar omdat de RK kerk wilde voorkomen, dat Roomse jongeren zich zouden aansluiten bij die seculieren en het bedrijven van de voetbalsport werd een passender en gezonder tijdverdrijf gevonden dan het bezoek van het café na de mis. Van zaterdagvoetbal is dan nog geen sprake in Woerden.

Dat ontstaat pas, als in het najaar van ’46 een aantal jongeren discussieert over Ajax en Feijenoord en over de twee plaatselijke zondagclubs Woerden en VEP. Uitkomst daarvan is, dat die jongeren over willen gaan tot de oprichting van een zaterdagclub. Overigens blijkt ook Woerden met een zaterdagelftal uit te komen, dat vanaf ’50 vier seizoenen achtereen in de 4e klasse uitkomt. Sportlust met de toevoeging van het oprichtingsjaar ontstijgt in ’51 al het afdelingsvoetbal. De vierde klasse is dan het op één na hoogste niveau in West 2. De roodwitten komen sc Woerden, dat een jaar eerder voet zette in de rangen van de KNVB,  drie jaar achtereen tegen en eindigen even zo vaak boven de plaatsgenoten. Daarna is de zaterdagtak van Woerden ter ziele gegaan. Sportlust draait in die vierde klasse stabiel mee en pakt in ’57 voor het eerst de titel, nipt voor Noordwijk. Doordat in het district West 2 in dat nieuwe seizoen de 2e klasse wordt ingesteld, blijft sportlust’46 in de op één na hoogste klasse spelen, maar de 3e klasse blijkt nog te hoog gegrepen. De roodwitten zijn nog te groot voor het servet en te klein voor een tafellaken. De degradatie naar de 4e klasse wordt direct weer ongedaan gemaakt in ’59, maar een stabiele derdeklasser wil de club nog niet worden. Als in ’70 het tweede kampioenschap in de 4e klasse gepakt wordt, volgt Sportlust’46 het lot, dat meerdere clubs uit West 2 ten deel valt. De roodwitten kunnen niet in het eigen district ingedeeld worden en worden uitgeleend aan West 1 en wel aan de Veluwse kant. ARC (in ’69) en RCL (in ’73) hadden daar geen moeite mee, want voor die clubs was “de Veluwe” een springplank naar de 2e klasse en later naar het hoogste niveau. Dat leek ook te geschieden voor Sportlust’46, maar dat moest uiteindelijk in de titelrace Sparta Nijkerk voor zich laten gaan. DVS eindigde in die 3e klasse B West 1 (tezamen met een aantal Amsterdamse clubs) in de middenmoot. Nog drie seizoenen zouden de Woerdenaren naar “de Veluwe”, maar de tweede plaats van het debuutjaar zou niet meer geëvenaard worden. Sterker nog; in ’74 volgde degradatie, terwijl Montfoort zich handhaafde. Voor de Ermeloërs was er weer een middenmootpositie. Zes jaar had de club nodig om weer uit die 4e klasse te komen en nu volgde er een negende plaats in een 3e klasse met vooral “Haagse” clubs. Het jaar daarop was men in diezelfde klasse de sterkste voor Katwijk. Vanaf ’85 speelde Sportlust ’46 drie jaar in de 2e klasse, maar in het seizoen ’87-’88, waarin DVS de historische stap naar de hoogste klasse zette, moesten de Woerdenaren juist weer een stap terug doen. Tot ’96 speelden de roodwitten met wisselend succes in de 4e of 3e klasse. Direct na de eeuwwisseling zette men weer voet in de 2e klasse, waaruit men vier jaar later weer degradeerde.

In ’05 koos het bestuur van Sportlust’46 voor een visieplan, waarin het eerste elftal in de Hoofdklasse van de KNVB moest gaan spelen en de jeugdselectieteams in de 3e Divisie. Twee achtereenvolgende kampioenschappen bracht de roodwitten ’06 weer in de 1e klasse, waar na vier seizoenen het kampioenschap van ‘11 de club voor het eerst in de Hoofdklasse, waarin tot tweemaal toe een bescheiden tiende plaats behaald werd. Als herkanser handhaafde men zich, maar het zou daarna beter gaan. In het jaar van de versterkte promotie (‘9-’10) lukte het nog niet, maar een jaar later was Sportlust’46 kampioen en was de club voor het eerst in de historie Hoofdklasser. In het debuutseizoen ’11-’12 hielden de Woerdenaren slechts drie concurrenten onder zich in de eindrangschikking, maar door het terugtrekken van het Haarlemse Young Boys hoefde men niet de herkansing in.

Corona was bepalend voor de promotie naar de Derde Divisie in 2020. Sportlust’46 was outsider met geduchte concurrenten als DHSC en sc Feyenoord. De Woerdenaren grepen echter net de koppositie, mede door een 3-0 overwinning op de Rotterdammers in de voorlaatst gespeelde wedstrijd en hielden die vast door de 0-3 winst bij Achilles’29. De twee grootste concurrenten hadden het nakijken. Door de drie vacatures in de Derde Divisie Zaterdag (vanwege het terugtrekken van de beloftenteams bij de BVO’s en de vrijwillige degradatie van ONS promoveerde de twee koplopers uit de Hoofdklassen, dus Sportlust’46 en Staphorst, en volgde ACV in hun kielzog. Waar de Woerdenaren stonden in de Derde Divisie zou nog niet geheel duidelijk worden met 9 uit 5, omdat de competitie na zes speelronden abrupt werd afgebroken vanwege corona, maar inmiddels is dat wel duidelijk met het winnen van de eerste periode als lichtend voorbeeld.

 

En Sportlust’46 werd een lichtend voorbeeld in de eigen stad. De van origine zondagvereniging sc Woerden nam in 2016 afscheid van het prestatievoetbal op de zondag als eersteklasser en begon weer in de 4^e klasse KNVB op zaterdag. De club kroonde zich dit jaar tot kampioen en promoveerde naar de 3^e klasse. Daarmee werd afscheid genomen van stadgenoot VEP, dat in dezelfde 4^e klasse uitkwam. De buren van Sportlust’46 op sportpark Cromwijck keerden het prestatieve zondagvoetbal in ’18 de rug toe. Ooit waren die twee clubs een voorbeeld voor Sportlust’46, maar nu is dat andersom.


Hoofdveld en kantine sportlust'46. Foto: Site Sportlust'46.

 

De roodwitten voetballen alweer sinds de late 70-er jaren op “Cromwijck”, waar de club voor de 1100 leden de beschikking heeft over zes velden, waarvan drie met kunstgras.

 

Het lijkt erop, dat Sportlust’46 de tol van het succes betaalt. Tweededivisionist Spakenburg zag de kwaliteiten van hoofdtrainer Patrick Loenen en trok hem aan als opvolger van de voortijdig vertrokken Eric Meijers. In zijn kielzog vertrekt ook de topscorer van de Derde Divisie; Mark van der Weijden, een kind van de club; gaat met de trainer mee. De volgende spelers vertrekken eveneens: Mike Verhagen (Jodan Boys), Thomas Heideman (Spakenburg), Nick Verhagen (Spakenburg) en Rick Wils (Jodan Boys). Ook de twee oud-DVS’ers gaan de club verlaten. Christiaan van Hussen gaat naar Sparta Nijkerk en Daniël van Warven naar VVOG. Daar komen acht nieuwelingen voor terug: Laurens van der Voort (SteDoCo), Sanny Monteiro (Spakenburg), Yuval Checkley (Alphense Boys), Youri Duisterhof (ARC), Rafik El Hamdi (VVOG), Joost Screever (vv Hoogeveen) en oud-DVS’er Joshua Patrick (GVVV). Sabir El Ghanjaoui kwam al tussentijds van Mouloudia d’Oujda.

 

De kampioen was al bekend, evenals de eerste twee periodekampioenen, alsmede de eerste directe degradant. Voor de degradatie van GOES heeft de eerste gegadigde al aangediend. In de Hoofdklasse B werd sv Urk kampioen en komt komend seizoen uit in deze divisie. In deze ronde word ook bekend, wie de Bevelanders gaat vergezellen, wie er nog een herkansing krijgt en wie als derde om promotie mag strijden.

VVSB-FC Lisse: Een Bollenstreek-derby als mooie afsluiting van het seizoen, althans voor de kampioen. FC Lisse heeft niet het karakter om een wedstrijd te laten lopen, maar geeft ook graag kansen aan de eigen jeugd. Wellicht mag die het merendeels gaan proberen op “De Boekhorst”. Daar hoopt VVSB vier clubs onder zich te houden. Op “Ter Specke” werd het nog 2-1 en diezelfde cijfers konden nu ook wel eens op de borden komen voor de thuisclub.  

Barendrecht-Sparta Nijkerk: Voor geen van beide clubs staat er iets op het spel in deze ontmoeting. Sparta Nijkerk zal zich sparen voor de nacompetitie en de Bongerd-bewoners willen de vertrekkers graag waardig uitzwaaien. Een kleine zege voor Barendrecht, dat in Nijkerk met 3-2 nog nipt de mindere was.

VVOG-hsv Hoek: Dat de Harderwijkers toch tot een en ander in staat zijn, bleek in de vorige wedstrijd bij Sparta Nijkerk, waartegen een 0-2 voorsprong genomen werd. Wellicht was de hersteltijd te kort om te stunten. Beide clubs hebben nog alle baat bij een overwinning; de thuisclub om te profiteren van puntverlies bij DVS en VVOG om in ieder geval twee clubs onder zich te houden. Als de groenwitten de fouten achterwege laten, kon het wel eens een feest worden op “De Strokel” met een kleine zege. Op “Denoek” werd het nog een ruime 4-0.

Excelsior’31-ODIN’59: De 5-1 in Heemskerk is nog niet vergeten. Inmiddels strijden de Tukkers nergens meer voor. ODIN’59 staat echter op een plaats voor herkansing en kan zich rechtstreeks handhaven, maar ook nog rechtstreeks degraderen. Excelsior’31 heeft daar echter geen boodschap aan wil de competitie waardig afsluiten met winst.

Harkemase Boys-ACV: Het noordelijke onderonsje. Voor beide clubs is het seizoen al over. De Harekieten wonnen eerder al met 0-1 in Assen. ACV heeft sowieso al een mooi seizoen gedraaid en als er op “De Bosk” weer van Harkemase Boys verloren wordt, maalt daar niemand om. De thuisclub kan dan misschien toch nog in het linker rijtje eindigen en die eer heeft men daar wel.

Staphorst-Ter Leede: Die negende plaats wordt momenteel ingenomen door de club uit Sassenheim. Ter Leede zal die plek zeker willen vasthouden, maar Staphorst wil deze competitie mooi afsluiten met een overwinning. In de Bollenstreek bleef het nog 0-0.

GOES-SteDoCo: De Hoornaars wonnen eerder nog met 3-1, maar kan SteDoCo zich nog opladen om de degradant extra zout in de wonde te strooien. GOES mag met een zege afscheid nemen van de Derde Divisie.

Ajax (am)-DOVO: Waar de hoofdstedelingen de opmars staakten, heeft DOVO die vooralsnog goed ingezet en is vanuit kansloze positie opgeklommen naar de dertiende plaats. Thuis won het al met 1-0 en de Veenendalers kunnen zich op eigen kracht helemaal veilig spelen. Ajax heeft de drie punten harder nodig, maar gaat die niet pakken.