DVS’33 Ermelo voor ‘Derby van de Veluwe’ naar Harderwijk

VVOG ontmoette in het nog prille seizoen al de twee andere clubs uit de voormalige Zuiderzeevissersdorpen. En beide opponenten debuteerden in de Derde Divisie. Allereerst gingen de Harderwijkers op bezoek in Volendam, waar de Rooms Katholieke Amateur Voetbalvereniging VVOG met 3-1 naar huis terugstuurde. Ook sv Urk won voor eigen publiek in de derde speelronde met dezelfde cijfers. Daartussendoor wonnen de Harderwijkers thuis wel met 2-0 van Staphorst. Daarmee stonden zij met een punt meer vooralsnog boven DVS. Na het bezoek van Barendrecht ging ook de ongeslagen thuisstatus eraan. Niet vreemd, want de Rijnmonders bezitten een sterke selectie en zijn ook fitter aan het seizoen begonnen. De Zuid-Hollanders verloren bovendien ook nog eens in de derde speelronde en waren er natuurlijk zeer opgebrand om in het spoor van de koplopers te blijven. Barendrecht scoorde op “De Strokel” op belangrijke momenten; in het laatste kwartier voor de rust en net erna. Daarna slaagden de groenwitten er qua spel wel meer in om er een wedstrijd van te maken, maar de wedstrijd werd in de eerste helft al verloren, toen de bezoekers met veel druk ervoor zorgden, dat VVOG niet kon opbouwen.

 

Ook DVS zette dinsdagavond vol druk op DOVO en gaf de koploper geen gelegenheid om op te bouwen. Het uitstekende veldspel van de Ermeloërs leverde slechts een doelpunt op, De 0-1 van nieuweling Gaston Salawisa voorsprong bleef staan, ondanks dat de geelzwarten de Veenendalers tweemaal de gelegenheid bood om vanuit de omschakeling te scoren. Het vertoonde spel van DVS voor de rust was echter indrukwekkend. Direct na rust probeerde DOVO de bakens te verzetten en maakten ook al heel snel gelijk. De equipe van Peter Wesselink was echter niet uit het veld geslagen, want na een uitstekende aanval maakte Lars Huber de 1-2. Misschien was het voetballend iets minder in het tweede bedrijf, maar de zege kwam eigenlijk niet in gevaar en had met de geboden ruimte achter de Veenendaalse defensie zelfs hoger kunnen zijn.


Lars Huber startte in de uitwedstrijd van DVS tegen DOVO en speelde een puike partij. Die bekroonde hij met de afronding van het tweede Ermelose doelpunt, waardoor de geelzwarten met 1-2 wonnen. De eerste seizoenzege. Foto: Theo Aalten.

Na de vierde speelronden bezit DVS dus twee punten meer dan de rivaal uit Harderwijk. Alleen dat verschil plus het thuisvoordeel zal de gastheren het gevoel geven, dat er kansen zijn op een goed resultaat. De Derby’s tussen de twee streekgenoten houden zich echter zelden aan dergelijke prognoses. Sterker nog; het kwam in het verleden regelmatig voor, dat de bezoekende club er met een of meer punten vandoor ging. En dat stond dan altijd los van de favorietenrol. Dat was vanaf de eind 80-er jaren steevast VVOG, maar die rol kantelde al in 2006, toen beide clubs elkaar in een P-/D-wedstrijd voor een ticket voor de Hoofdklasse in Putten tegenkwamen. De Harderwijkers handhaafden zich, maar degradeerden een jaar later alsnog. Sindsdien geldt DVS qua sterkte van de selectie als favoriet. Dat was zo in de 1^e klasse, in de Hoofdklasse als voorportaal van de Topklasse en in de Derde Divisie. Heel zelden wist een van beide tweemaal in een seizoen te winnen. VVOG deed dat in ’08-’09 in de 1^e klasse als underdog met een 2-0 op “De Strokel” en een 1-3 in Ermelo en DVS deed dat vorig seizoen met een 5-0 voor eigen publiek en een 0-2 in Harderwijk.

 

De twee clubs kwamen elkaar in KNVB-verband voor het eerst tegen in ’54 in de 3^e klasse en speelden toen drie seizoenen tegen elkaar. In ’54-’55 en het jaar daarop was dat nog het hoogste niveau in het oostelijke districtsvoetbal; in ’63-’64 zat daar al een 2^e klasse boven. In die klasse wonnen de Harderwijker driemaal, DVS eenmaal en was het een keer gelijk. Vervolgens duurde het tot ’80-’81, toen DVS de historische promotie naar de 2^e klasse had gemaakt en de groenwitten gedegradeerd waren uit de 1^e klasse. Beide clubs wonnen toen hun thuiswedstrijd. Het vaakst kwamen de twee clubs elkaar tegen in de Hoofdklasse, die tot ’91 nog 1^e klasse heette. Ook toen wonnen de Harderwijkers met vijf overwinningen eenmaal vaker dan DVS. Vijf keer werd het gelijk. Zoals vermeld werd de genoemde P-/D-wedstrijd in 2006 ook een prooi voor de groenwitten. Ook in de Hoofdklasse onder de Topklasse trok VVOG het vaakste aan het langste eind met vijf zeges tegenover drie voor de Ermeloërs. Twee keer was het onbeslist. Voor de huidige trend is de Derde Divisie echter het meest relevant en op dat niveau won DVS vijf keer, was het drie keer gelijk en waren de Harderwijkers drie keer winnaar. De algehele balans is dus nog in het voordeel van de “Groenen” met zestien winstpartijen tegenover veertien voor de geelzwarten. Elf keer was er geen winnaar.

 

Gezien de laatste twee ontmoetingen lijkt het erop, dat DVS het makkelijk had tegen de aartsrivaal, maar het scoreverloop bleek vooral bepalend. In Ermelo hadden de groenwitten er bij een 2-1 stand kort na rust weer volledig een wedstrijd van kunnen maken, maar knakte er iets bij de 3-0, waardoor de geelzwarten nog uitliepen naar 5-0. Op “De Strokel” hadden de Ermeloërs nauwelijks vat op het spel van VVOG, maar kwamen in de 78^e minuut door een benutte strafschop van Kenneth Aninkora op een 0-1 voorsprong. In de slotminuut volgde de 0-2. De leiding was toen ook in handen dhr. te Kloeze.

Typerend voor de Strokel-bewoners was in die periode (en daarvoor), dat het voetbal niet slecht was, maar de wedstrijd vaak in het slot uit handen gegeven werd. Trainer Rayond Schuurman trok zich terug en onder Dwight Lodeweges, die al voor ’22-’23 was gecontracteerd, zette met succes de eindspurt naar klassebehoud in. En juist in die slotfases wonnen de Harderwijkers wedstrijden met de dubbel tegen vv Eemdijk als illuster voorbeeld. De laatste stap naar handhaving werd gezet ten koste van sc Feyenoord.

 

Met de wijzigingen in de selectie en een trainer, die nu het elftal in de voorbereidding naar zijn hand kan zetten, werd er al voorzichtig aan een plekje in het linker rijtje gedacht, maar dat lijkt getuige de resultaten in het nog prille, huidige seizoen nog te opportuun. De concurrentie voor promotie en tegen degradatie zal deze jaargang wellicht moordender zijn dan in ’21-’22. VVOG hoopt zich in ieder geval met de huidige selectie wat eerder veilig te spelen.

Dwight Lodeweges zag een zestal spelers vertrekken (waaronder doelman Polhoudt naar Hierden en Biya en Wollgarten naar Sparta Nijkerk) en verwelkomde er negen spelers terug. Manuel Hoogewoning lijkt oud-DVS’er Paul Eppink onder de lat verdrongen te hebben. Doelman Thijs Eggink kwam uit de eigen jeugd. Mats Zwart kwam uit de jeugd van PEC Zwolle, Milan Brüggeman uit DVS O19, Rick van den Brink van Sparta Nijkerk, Younes El Ghamarti van Flevo Boys, oud-DVS’er Daniël van Warven van Sportlust’46 en Lammert Roossien van FC Twenthe/Heracles O21.

 

Het is al een aantal jaren een goede gewoonte, dat de jeugd van de bezoekende vereniging de derby gratis kan bijwonen. Dat geldt ook voor deze editie op 10 september op “De Strokel” voor de jeugd tot en met O17, maar wel op vertoon van de lidmaatschapskaart. Ook nu zal er zich weer een geelzwarte “trein” vanaf het sportpark van DVS op weg zetten richting “De Strokel”.


Het fraai gelegen sportpark De Strokel zal zaterdag voor de 'Derby van de Veluwe zeker voller zijn dan op deze foto. Voor de DVS-jeugd t/m O17 hoeft dat geen enkele belemmering te zijn. die heeft gratis toegang.

 

Er wordt al 120 jaar gevoetbald tussen clubs uit Ermelo. In 1901/1903 voetbalde de Ermelosche Voetbal Club al tegen de Harderwijksche Voetbal Club Achilles. In de Hanzestad kwam het al wel tot competitievoetbal in de UPVB op zondag (HVC, Harderwijksche Boys), waar de latere Ermelose verenigingen zich hielden aan het gebod van de gemeente. Toch gingen ook die verenigingen ten onder aan veldenproblematiek.

Voordat het in 1932 wel tot competitievoetbal in deze regio kwam, kende Harderwijk in de 30-er jaren al wel een levendige zomeravondcompetitie, waarbij HVC (van ’31) en VOG (van ’27, toen nog met één V geschreven) absoluut de sterkste waren en zorgde voor spanende finales voor veel publiek.

In ’32 werd het voor de toenmalige verenigingen in Ermelo, EFC en Ajax en de Harderwijkse clubs HVC en Entre Nous ook mogelijk om via de UPVB op de zaterdag competitie te spelen. Kennelijk niet tot tevredenheid van die clubs, want een jaar later stapten zij allen over naar de CNVB, die in die tijd hard aan de weg timmerde. Met HVC als kampioen in de 1^e klasse regio Harderwijk en het net gefuseerde DVS als tweede net voor Sparta Nijkerk en NAS (het huidige IJsselmeervogels als hekkensluiter) en DVS als kampioen van de ‘Tusschencompetitie’. De geelzwarten zouden tot aan de inval van de Duitsers in 1940 in de CNVB actief blijven. De Harderwijkse zaterdagclub HVC werd in 1935 al ontbonden. VVOG koos in 1933 voor de zondag bij de UPVB, omdat daar de weerstand groter zou zijn en er ook promotiemogelijkheden waren.

Er is ook wel geprobeerd om het zaterdagvoetbal in de 40-er jaren weer van de grond te tillen met clubs als Blauw-Zwart (later gecombineerd met de HBS tot BHC) en HVVO (daarvoor nog Oranje), maar dat lukte niet. Principiële zaterdagvoetballers zochten dan ook hun heil bij DVS (of mogelijk ook Volharding uit Nunspeet). Toen die zaterdagvoetballers eind 1945 aanklopten bij de goedgeorganiseerde Harderwijkse zondagclub VVOG, lukte het wel. Aanvankelijk werden zij nogal denigrerend ‘zaterdagtrappers’ genoemd, maar zouden de ‘zondag’ voorbijsteken. In de eerste helft passeerden zij DVS al, wat toen toch een van de meest toonaangevende clubs op de Noordwest-Veluwe was. Zoals al eerder genoemd raakte VVOG-zaterdag voor de geelzwarten tot aan de 80-er jaren structureel uit beeld. Intussen vergaarden de “Groenen” grote roem met het behalen van het algeheel landskampioenschap bij de amateurs in 1969, waar toen voor het eerst om gestreden werd tussen de algeheel zaterdag- en de algeheel zondagkampioen. Dat succes werd bijna herhaald in ’97, maar toen bleek De Baronie te sterk. Dat laatste grote succes was nota benen onder de huidige trainer Dwight Lodeweges.

 

De bomen op het prachtig gelegen sportpark De Strokel bleven niet tot in de hemel groeien en in Ermelo werkte men intussen aan de jeugdopleiding en met een vernieuwde accommodatie met betere faciliteiten voor sponsors aan de eigen ambities. DVS passeerde de Harderwijkse club, die toch wat was blijven stilstaan. Toch spelen de twee clubs al weer zes seizoenen achtereen in de Derde Divisie, waar de Ermeloërs toch wat beter presteren dan VVOG; DVS altijd in de bovenste helft met twee keer een derde plaats en de Harderwijkers veelal strijdend tegen degradatie. De manier, waarop de groenwitten zich afgelopen seizoen handhaafden, verdient groot respect en zegt wat over de (mentale) kracht van de ploeg. En DVS zou de ‘Derby van de Veluwe’ alleen willen missen, als het promoveert naar de Tweede Divisie. En tot zolang kijkt men in Ermelo reikhalzend uit naar deze altijd aansprekende streekontmoeting.

 

Door de goede zege op DOVO bezette DVS even de achtste plaats, maar na het restant van de wedstrijden  op woensdag werd dat uiteindelijk een tiende met 5 uit 4. De Veenendalers zijn op basis van punten runner-up met 9 uit 4.

ACV-sv Urk: Op Urk wist men al, dat de Assense grootmacht van weleer over een goede selectie beschikte. Het debuterende sv Urk kon dan ook wel leven met de 1-1. Ondanks dat puntverlies bleven de voormalige eilandbewoners met 10 uit 4 koploper en nu (met dank aan DVS) nu alleen. ACV is samen met de Ermeloërs een van de drie clubs met 5 uit 4 en staat elfde.

VVOG Harderwijk-Barendrecht: Barendrecht wilde na de eerste nederlaag niet opnieuw averij oplopen en toonden zich zeker in de eerste helft een maatje te groot voor de Harderwijkers. De 0-1 na ruim een half uur kreeg direct na de rust een vervolg en de 0-2 was ook de eindstand. De Bongerd-bewoners haakten weer aan staan dankzij een beter doelsaldo dan DOVO tweede. Met 3 uit 4 houdt VVOG met een voorsprong van twee punten twee clubs onder zich.

Sparta Nijkerk-Excelsior’31: De twee clubs vliegen elkaar al een aantal jaren sportief in de haren en ook deze ontmoeting werd er een met veel passie en strijd. Trokken de Nijkerkers veelal aan het langste eind, nu stond er na een 0-1 voorsprong voor de gasten uiteindelijk een 1-1 op het scorebord. Beide clubs behoren nu tot een kwintet, dat 7 uit 5 heeft. Dankzij de doelcijfers staat Excelsior’31 zesde en moet Sparta tevreden zijn met de achtste plek.

Sportlust’46-GVVV: De Veenendalers lieten het met een nederlaag en een gelijkspel even afweten met hun titelaspiraties, maar toonden die weer overduidelijk in Woerden. Het toch niet misselijke Sportlust’46 werd met 1-4 teruggewezen (maar het had net zo makkelijk 2-3 kunnen zijn.) GVVV volgt nu aartsrivaal DOVO weer op twee punten en heeft van alle vijf clubs met 7 uit 5 het beste doelsaldo. De roodwitten staan er met 4 uit 4 op de dertiende plaats wat bescheidener voor.

Harkemase Boys-Staphorst: Een gedreven Harkemase Boys kreeg volop kansen om de wedstrijd in eigen voordeel te beslissen, maar kwam niet verder dan twee afgekeurde treffers voor rust. Ook niet, toen de bezoekers de laatste tien minuten met een manminder speelden. Door de 0-0 haalden de Harekieten wel het eerste punt binnen, maar het zal op “De Bosk” toch voelen als twee verliespunten. Het hielp ze met 1 uit 4 nog niet van de laatste plaats af. Staphorst leidt op de twaalfde plaats een kwartet van clubs met 4 uit 4.

SteDoCo-hsv Hoek: Met slechts een Nederlander in de basis schroomden de bezoekers er niet voor om zich op eigenhelft terug te trekken. Het werkte, want de thuisclub kwam er pas na 0-2 na twee uitvallen doorheen. De marge werd alsnog ondanks de druk van de Hoornaars twee. Door de 1-3 kwamen de Zeeuws-Vlamingen op 4 uit 4, waarmee zij naar de veertiende plaats klommen. Met 7 uit 4 staat SteDoCo nu vijfde.

ASWH-FC Rijnvogels: Voor de tweede keer dit seizoen liet de “gevallen” Tweededivisionist zich in de slotfase inhalen door een promovendus. Eerder deed rkav Volendam dat; nu FC Rijnvogels, dat een vroeg opgelopen achterstand vijf minuten voor tijd ongedaan maakte. ASWH bezit zodoende evenals DVS 5 punten, maar heeft net een beter doelsaldo en staat daardoor nog binnen het linker rijtje. De Katwijkers staan met 4 uit 4 vijftiende.

Ter Leede-rkav Volendam: De thuisclub zal de start van het seizoen met de versterkingen wellicht wat anders voorgesteld; zeker met het bezoek van een debutant. Na de 1-0 voorsprong halverwege de eerste helft werd nog voor de rust omgezet in een 1-2 ruststand. Na de 1-3 na ruim een kwartier in de tweede helft was het pleit nog niet beslecht, maar viel de 2-3 te laat om nog aanspraak op een punt te maken. Zodoende houdt rkav Volendam zich op de zevende plek met 7 uit 4 nog netjes staande in het linker rijtje. Ter Leede houdt Harkemase Boys met 1 uit 4 alleen op doelsaldo nog onder zich.

 

ASWH-sv Urk: De Ambachters treffen de derde promovendus in vijf speelronden en ook nu weer thuis. De eerste twee verlieten “Schildman” met een punt, maar sv Urk zal voelen, dat er meer in zit. Een nederlaag voor ASWH derhalve.

DOVO-Staphorst: Gezien het spelbeeld in de wedstrijd zal de thuisclub niet uit het lood geslagen zijn door de nederlaag tegen DVS. Staphorst presteert in de Kop van Overijssel toch wat beter dan uit. DOVO zal zich met een zege toch herstellen.

SteDoCo-GVVV: De thuisclub liep zich tegen hsv Hoek nog stuk op een muur, maar zo verdedigend zal GVVV niet voetballen. Gezien de kwaliteiten van SteDoCo en de voormalige Tweededivisionist kan het twee kanten op of wordt het toch de middenweg?

Hsv Hoek-Excelsior’31: Zouden de Tukkers er wel in slagen om een bres in de Zeeuwse defensie te vinden? Misschien biedt hsv Hoek in een thuiswedstrijd toch wat meer ruimte. Excelsior’31 zal toch niet tevreden zijn met een gelijkspel na zo’n lange reis, maar zal er meer inzitten?

Sparta Nijkerk-Barendrecht: Twee sterke ploegen tegenover elkaar, maar de runner-up lijkt toch wat beter in zijn doen dan Sparta Nijkerk. Houdt Barendrecht met een zege de druk op de koploper?

ACV-rkav Volendam: Beide clubs bedienen zich van goed voetbal, maar de “Wijdbroeken” scoren toch wat makkelijker dan ACV. Kunnen de Assenaren rkav Volendam van een zege afhouden?

Sportlust’46-FC Rijnvogels: Op de ranglijst doet geen van de twee met 4 punten voor elkaar onder. Voor de Woerdenaren wellicht wat laag, maar voor FC Rijnvogels misschien ook, gezien de weerstand, die de club biedt. Mogelijk slagen de Katwijkers er in om een punt over te houden aan het duel tegen Sportlust’46.

Ter Leede-Harkemase Boys: Het kelderduel. Beide bezitten slechts een punt. Anderzijds scoren de Sassenheimers makkelijker dan Harkemase Boys. Als er al een wint, zal het waarschijnlijk Ter Leede zijn.