Voorsprong van drie punten voor ACV
ACV reist inmiddels voor de vijftiende keer in de clubgeschiedenis naar Ermelo af voor competitieverplichtingen. Corona voorkwam in ’20-‘21, dat dat al voor de zestiende maal gebeurde.
De blauwzwarten begonnen deze competitie met een thuisnederlaag tegen DOVO. Die kreeg pas gestalte, toen zij in de slotfase een 1-1 stand met tien man over de streep moesten trekken, hetgeen niet lukte. De Veenendalers verlieten de Drentse hoofdstad met een 1-3 zege. Op bezoek bij Ter Leede werd een 1-0 achterstand nog wel omgebogen in een 1-2 voorsprong, maar de gelijkmaker twintig minuten voor tijd werd ook genoteerd als eindstand; 2-2. Het noordelijke onderonsje in Harkema tegen de plaatselijke Boys leverde de eerste zege van het seizoen op. Bij een 0-2 stand deden de Harekieten in de slotminuten wat terug; 1-2. Vervolgens kwam sv Urk als koploper op bezoek op het Catawiki-sportpark. De twee clubs kwamen na een 1-0 tussenstand een 1-1 gelijkspel overeen.
In de vijfde speelronde ontving ACV opnieuw een debutant in de Derde Divisie, namelijk rkav Volendam. Bij een 1-0 stand moesten de “Wijdbroeken” vanaf de 35e minuut met tien man verder, maar kwamen kort na rust toch terug tot 1-1. De Assenaren waren daarna wakker en voetbalden zich naar een 3-1 overwinning. Dat bracht de hoogst spelende club van Drenthe met 8 uit 5 op een achtste (eigenlijk met ASWH en Excelsior’31) gedeelde zesde plaats met vier punten achterstand op de koploper. Voor dit duel zullen de blauwzwarten toch vooral kijken naar de voorsprong van drie punten op DVS. Trainer Ruud Jalvink beschikt over een goed voetballende ploeg en zal de voorsprong op de Ermeloërs minimaal willen behouden.
In diezelfde ronde speelde DVS de ‘Derby van de Veluwe’ in Harderwijk. Ondanks het Ermelose overwicht in de eerste helft boden de geelzwarten te veel ruimte bij de 1-0, maar Stef Nijland zorgde er met zijn fraai afgeronde treffer voor, dat DVS met 1-1 kon gaan rusten. In een mindere tweede helft slaagden de geelzwarten er niet meer in om een nieuwe achterstand ongedaan te maken en moesten zelfs vanaf elf meter ook de uiteindelijke 3-1 toestaan.
Stef Nijland had DVS in de 'Derby van de Veluwe' in Harderwijk naast aartsrivaal VVOG gebracht, maar het bleek niet de opmaat naar een Ermelose zege. sterker nog; de groenwitten wonnen met 3-1. Foto: Theo Aalten.
Een gevoelige nederlaag in de aansluiting met de subtop, maar ook vooral, omdat het een zeer aansprekende derby betreft. Met 5 uit 5 staan de Ermeloërs nu op een bescheiden twaalfde plaats. Nu mag DVS tegen ACV weer proberen te winnen om zo in punten naast deze zeer gewaardeerde tegenstander te komen.
Balans in voordeel van ACV
Dat lukte de laatste twee ontmoetingen tegen ACV in Ermelo ook. Vorig jaar met 1-0, terwijl ook in Assen met 1-3 gewonnen werd. In het tweede coronajaar zagen de twee clubs elkaar niet en daarvoor bij de hernieuwde kennismaking in ’17-‘18 wonnen beide hun thuiswedstrijd (2-0 in Ermelo en 3-2 in de Drentse hoofdstad). Dat was eveneens in de Derde Divisie.
Vier seizoenen gingen beide clubs de strijd aan in de Hoofdklasse als voorportaal van de Topklasse. Beide clubs wonnen tweemaal op de Veluwe (4-1, 0-3, 1-2 en 5-2); in Assen was het twee keer gelijk (2-2 en 1-1) en wonnen beide clubs eenmaal 1-0 en 0-1). De 5-2 was in het kampioensjaar van de geelzwarten. ACV kwam toen als kersverse winnaar van de eerste periode naar Ermelo en leverde toen de eerste plaats meteen in aan DVS om die daarna ook niet meer af te staan. De 1-1 zette de koppositie voor de Ermeloërs nog wel onder druk.
Vanaf ’88 troffen zij elkaar in acht jaargangen op het hoogste niveau. De topclub van weleer won toen zowel in Ermelo als voor eigen publiek vijf keer (4-0, 5-1, 0-4, 0-3, 2-0, 1-5, 2-0, 0-1, 0-1 en 3-1). Driemaal was het gelijk (1x in Ermelo, 1-1 in het debuutjaar van de geelzwarten en 2x uit, 0-0 en 1-1). Tweemaal won DVS thuis en eenmaal in Assen (3-0, 1-2 en 1-3). Daaronder wonnen de geelzwarten in het seizoen ’91-’92 dus beide ontmoetingen, toen het de grootste belager was van kampioen ACV.
In het totaal is de balans met 14 zeges voor de bezoekers tegen 9 voor DVS plus 5 gelijke spelen dik in het voordeel van ACV.
Adriaan Kruisheer (met de lichtblauwe schoenen) was in de vorige editie van DVS-ACV de matchwinner met zijn 1-0; de enige treffer in die wedstrijd. Foto: Theo Aalten.
Voormalig drievoudig landskampioen aanwinst voor de Derde Divisie
Van alle voetbalclubs, die in de Drentse hoofdstad voor de oorlog werden opgericht, en dat waren er toch 27, is ACV de jongste. Van al die vooroorlogse verenigingen bestaan er nog drie. De eerste en dus oudste club in Assen is het statige Achilles 1894. Naar het schijnt werd de eerste bal in Ermelo aan het rollen gebracht door een jongeling uit Assen, daarvoor lid van Achilles 1894, die met zijn ouders naar Ermelo was verhuisd. Hij vond, dat er in zijn nieuwe woonplaats maar weinig te beleven viel. Of dat dan de oprichting van EVC in 1901 was, is de moeite waard om uit te zoeken. Naast Achilles 1894 bestaat het Asser Boys van 1919 nog.
De Asser Christelijke Voetbalvereniging zag in 1939 het levenslicht, maar was niet de eerste protestants-christelijke. Dat was UDI, dat van ’27 tot ’35 bestond en van ’32 tot ’34 in de CNVB uitkwam. De tweede principiële zaterdagclub heette tot ’40 nog Zwaluwen. In het dunbevolkte Drenthe bleek competitievoetbal op de zaterdag niet mogelijk, waarna aansluiting gezocht werd met de Groningse voetbalbond. Sindsdien onderhoudt ACV een bijzondere band met Oranje Nassau, waartegen later ook nog vaak op het hoogste niveau tegen gevoetbald werd. Twee jaar later dan DVS bereikten de blauwzwarten de 4e klasse en toen in ’54 ook Noord in navolging van de andere districten een 3e klasse kreeg, waren zij daar van de partij. De slag om de 2e klasse werd nog wel gemist juist door de degradatie in ’60 met zelfs nog een terugval naar de Afdeling Drenthe in ’64-’65, maar daarna werkte de club zich naar de top van het zaterdagvoetbal met promoties in ’69 en ‘’71. Ook nu was er nog even voor twee seizoenen een terugval in ’74, maar vanaf ’76 speelde de club tot en met 2008 onafgebroken op het hoogste niveau met ongekende successen; liefst negen keer was ACV kampioen in de eigen 1e klasse, die in ’96 omgedoopt werd in Hoofdklasse. Daarvan werd ook in ’78, ’86 en ’87 de algehele zaterdagtitel binnengehaald en de eerste twee keer kroonde de club zich ook nog eens tot algeheel landskampioen bij de amateurs. Dat gebeurde in een Drents onderonsje tegen zondagkampioen vv Hoogeveen. In ‘08 werd de status van Hoofdklasser voor een jaargang ingeleverd en miste men in ’10 de versterkte promotieregeling naar de nieuwe Topklasse. In de cruciale slotwedstrijd van de competitie speelden de Assenaren met 1-1 gelijk tegen WHC. Beide clubs zagen toen HHC voorbijstreven en wel Topklasser worden. Dat predicaat zou ACV nooit voeren, maar de Derde Divisie zou in ’17 alsnog bereikt worden. Daar konden de Assenaren zich niet handhaven, maar in het eerste coronaseizoen (’19-’20) volgde de rentree door als beste nummer twee in de Hoofdklasse gebruik te maken van een van de drie ontstane vacatures, toen de beloftenteams uit de Derde Divisie geweerd werden en ONS vrijwillig degradeerde. Wat de Drentse club daar waard zou zijn, werd nog niet duidelijk, omdat de competitie na zes speelronden gestaakt werd. Het afgelopen volledige seizoen draaide ACV met een zesde plaats in de eindrangschikking mooi mee met goed voetbal en de blauwzwarten lijken steeds beter te worden; een aanwinst voor de Derde Divisie en een graag gezien tegenstander in Ermelo.
Fred de Boer nam daarmee fraai afscheid als hoofdtrainer van ACV. Zijn opvolger is Ruud Jalvink, die tot zijn afscheid in 2008 negen seizoenen in de hoofdmacht van de blauwzwarten speelde. Hij trainde vierdeklasser vv Sweel, voordat hij naar FC Emmen vertrok een jaar de jeugd trainer en daar daarna twee jaargangen assistent-trainer was.
Drie spelers beëindigden hun loopbaan bij ACV, waaronder de bekende Ben Wormmeester. Vijf spelers verlieten de club, waaronder spits Freddy Quispel (Staphorst). Negennieuwelingen kwamen daar voor terug. Daaronder twee keepers; Ramon Nijland van HHC en Erwin Jagt uit de eigen opleiding. Ruud Jalving nam centrale verdediger Lars Dijk van FC Emmen O21 mee. Mohamed Yassine Abrouzra kwam over van het Bulgaarse FC Balkany Zorya voor een plaats in het hart van de verdediging. Tapmahoe Sopacua, die vorig seizoen nog tussentijds bij Harkemase Boys opdook, gaat het nu voor ACV op de rechterflank proberen. Aleksander Jankovic, die in het verleden al bij beide grootmachten in Groesbeek voetbalde en daarna zijn geluk in Duitsland beproefde, was clubloos vanaf 2020. Arnoud Bentum reisde met Sopacua mee. Giovanni Zwikstra verruilde de O21 van NEC voor de hoogst spelende club van Drenthe.
Selectie ACV seizoen 2022-2023. Foto: Site ACV
Programma Derde Divisie 17 september (speelronde 6):
Voor dit moment regeert Veenendaal de Derde Divisie met een koploper en een runner-up, maar dat kan na deze speelronde maar zo weer anders zijn.
FC Rijnvogels-DOVO: De promovendus uit Katwijk a/d Rijn voetbalt goed mee en verdiende op basis van het vertoonde spel wellicht meer bij de twee nederlagen. Met 5 uit 5 ontvangt FC Rijnvogels de koploper, dat de nederlaag tegen DVS goed verwerkt heeft. Ondanks de weerstand van de thuisclub zal DOVO de lijn nog even doortrekken en ook na zaterdag nog lijstaanvoerder zijn.
GVVV-VVOG Harderwijk: De runner-up uit ’t Veen ontvangt de winnaar van de ‘Derby van de Veluwe’. VVOG zal op “Panhuis” graag de derde overwinning van het seizoen boeken (of misschien zelfs wel tevreden zijn met een punt), maar GVVV houdt de druk op de koploper en aartsrivaal met een overwinning op de “Groenen” goed op.
Sv Urk-Harkemase Boys: De thuisclub kreeg in de vorige ronde de eerste nederlaag te slikken, terwijl Harkemase Boys juist de eerste zege boekte. Er zal ongetwijfeld van beide kanten veel energie in de pot op het voormalige eiland gelegd worden, waar het thuisvoordeel wel eens doorslaggevend kon zijn. Winst dus voor sv Urk.
Hsv Hoek-Sparta Nijkerk: Of het nu ineens bij de Ebbenhorst-bewoners allemaal goed loopt, is de vraag, maar de ploeg van trainer Eric Speelziek blijft in ieder geval bij met twee punten achterstand op de koploper. Wellicht gaat het steeds beter lopen bij Sparta Nijkerk en is bij sv Hoek de vierde overwinning een feit.
Barendrecht-ASWH: Drie spelers verruilden “Schildman” voor “De Bongerd” in Barendrecht, wat ongetwijfeld een bijzonder tintje aan dit duel zal geven. Beide clubs streven promotie naar de Tweede Divisie na; de thuisclub al weer enkele jaren en de Ambachters na de degradatie in het afgelopen jaar. Op de ranglijst doen zij nauwelijks voor elkaar onder met respectievelijk 9 en 8 punten. De twee clubs oefenden eerder dit seizoen al eens tegen elkaar met ASWH als winnaar (2-3). Dat kon nu wel eens andersom zijn.
Excelsior’31-Sportlust’46: De Rijssenaren staan op doelcijfers ingeklemd tussen ASWH en ACV en staan er dus wat beter voor dan Sportlust’46. Net als DVS kunnen de Woerdenaren bij winst naast de opponent van deze dag komen. Excelsior’31 laat dat echter niet gebeuren en neemt afstand van de nummer 13.
SteDoCo-Ter Leede: De Hoornaars dachten de goede seizoenstart te pakken te hebben, maar sluiten met twee zeges, een gelijkspel en twee nederlagen het linker rijtje. Dat is natuurlijk nog altijd beter dan de laatste plaats van Ter Leede, dat recent nog een linksback van Rijnsburgse Boys huurde; de Argentijn Lucas Leverland, die ook nog in de jeugd van ADO Den Haag en Jong De Graafschap speelde. Of hij in staat is om de thuisclub te stoppen, is de vraag. Waarschijnlijk niet en behaalt SteDoCo de derde overwinning.
Staphorst-rkav Volendam: een gedeelde zevende plaats met 7 punten is natuurlijk een goede rangschikking voor een debutant. In ieder geval beter dan de voorlaatste plaats voor Staphorst met drie punten minder. Het moet nog gaan lopen bij de thuisclub, die met veel energie op jacht gaat naar de tweede overwinning. Of neemt rkav Volendam toch een punt mee naar het vissersdorp.
