DVS’33 Ermelo ontvangt lastig sv Urk

Sv Urk begon de competitie zo sterk met drie overwinningen. Op “De Vormt” werd titelkandidaat Sparta Nijkerk met 5-1 vernederd en ook een andere kampioenskandidaat van vorig seizoen werd verslagen. Nota bene in Woerden werd Sportlust’46 met 1-2 verslagen. Dan was de 3-1 winst op VVOG wellicht het makkelijkst. Daarna was er in Assen het eerste puntverlies. Ondanks de 1-1 tegen ACV bleven de voormalige eilandbewoners koploper. Die status werd verspeeld in Hendrik-Ido-Ambacht, waar de ploeg van Gert Jan Karstens met 3-0 onderuit ging. Harkemase Boys herstelde zich eveneens met 0-3 na een slechte competitiestart op Urk. De negatieve reeks werd onderbroken met een 1-2 bekerwinst bij cupfighter Gemert, waarna de malaise voor de blauwwitten verder ging met een 4-1 nederlaag bij rkav Volendam. De wedstrijd sv Urk-Staphorst werd een voorproefje in de eerste ronde van de KNVB Beker en eindigde in een 1-3 zege voor de club uit de Kop van Overijssel. Met een eigen doelpunt leidde sv Urk midweeks de 2-3 thuisnederlaag in tegen DOVO.

Inmiddels was de club afgedaald naar de lagere regionen. Aan de inzet en het vertoonde spel lag het niet in voorgaande wedstrijden en evenmin in Sassenheim. Ter Leede was alleen veel slagvaardiger dan de Urkers, die het overwicht niet omzetten in doelpunten. De 3-0 voor de thuisclub leek makkelijk, maar dat was het allerminst. Met 10 uit 10 is sv Urk inmiddels afgezakt naar de vijftiende plek, waarmee het nog wel de beste herkanser is. Aan de wedstrijdinstelling en het veldspel ligt het dus niet bij de debutant in de Derde Divisie. Dat zal allicht zaterdag in Ermelo ook weer blijken, maar de effectiviteit …

 

Een gehavend Staphorst was in de Kop van Overijssel in de vorige speelronde niet in staat om het de Ermeloërs, inmiddels opgeklommen naar de vierde plaats, erg lastig te maken; althans in de eerste helft. Die ging in met 0-2 voorsprong door doelpunten van Lars van Wetering. Comfortabel, maar de Overijsselse club kwam na rust gedrevener uit de kleedkamer, vond snel de aansluiting en ook de gelijkmaker lag op de loer. De kansen voor Staphorst namen af en in de slotfase bepaalde invaller Adriaan Kruisheer de eindstand op 1-4. Door die uitslag veranderde de positie van DVS met 18 uit 10 niet op de ranglijst, waar koploper en runner-up wel van plaats ruilden. De eerste plaats kwam voor de geelzwarten wel twee punten dichterbij.


Met de twee doelpunten van Lars van Wetering in de eerste helft legde DVS de basis voor de met 1-4 gewonnen uitwedstrijd tegen Staphorst. Foto: Theo Aalten. 

 

Het mag gesteld; het ligt bij sv Urk niet aan het vertoonde spel, maar vooral aan het onbenut laten van de kansen. Eens zal het tij keren voor de voormalige eilandbewoners. Waar Staphorst in de vorige ronde in de eerste helft niet echt druk op DVS durfde te zetten, zullen de bezoekers dat wellicht wel doen om te voorkomen, dat de Ermeloërs in hun spel komen. De geelzwarten zijn gewaarschuwd.

 

Sv Urk debuteerde in ’90-‘91 op het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal, dat toen nog 1^e klasse heette en ontmoette DVS (via de nacompetitie weer gepromoveerd) een seizoen later voor het eerst  met een 3-2 nederlaag in Ermelo en een 3-4 nederlaag voor eigen publiek. In de negende speelronde kwam sv Urk met slechts een nederlaag voor het eerst naar Ermelo en bezette samen met de geelzwarten en nog twee clubs de gedeelde derde plek. In de eerste helft was DVS beter en had al met een hogere score moeten leiden dan de 2-0 door Mattias Visser. In de tweede helft zetten de blauwwitten de thuisclub onder druk en kwam door doelpunten van Jelle Loosman en Jan Kramer langszij, maar al heel snel na de gelijkmaker scoorde Steven van den Brink de 3-2, waarmee de (toen nog) twee punten in een spectaculair duel op de Veluwe bleven.

Twee jaar later (toen DVS in 1C terugkeerde) waren de krachten met tweemaal 2-2 al gelijk verdeeld en weer twee jaar later (na opnieuw een uitleenbeurt van de geelzwarten) won sv Urk beide ontmoetingen; 1-4 en 3-0. De voormalig eilandbewoners werden dat seizoen ook kampioen en DVS degradeerde via de nacompetitie. Ook bij de hernieuwde kennismaking in ’98-’99, toen het hoogste niveau al twee jaar Hoofdklasse heette, waren de blauwwitten twee keer te sterk (3-4 en 5-1). Dat was het seizoen daarop ook zo met 0-6 en 2-1. Ook toen werd sv Urk kampioen en degradeerden de  geelzwarten. Zeven jaar later kwamen de twee clubs elkaar weer tegen in de Hoofdklasse met weer twee Urker zeges; 0-3 en 4-1. In de 1^e klasse wonnen beide clubs hun thuiswedstrijd; 4-1 op de Veluwe en 2-1 op Urk. In de Hoofdklasse als voorportaal van de Topklasse zou DVS niet meer van de blauwwitten verliezen. In ’11-’12 werd het in Ermelo 5-1 en in de return 2-3. Ook in’14-’15 won DVS thuis met 1-5 en speelden de Ermeloërs de kampioenswedstrijd op Urk en bezegelden de titel met een 0-3 zege. Door het kampioenschap in de Hoofdklasse B debuteerde sv Urk dit seizoen in de Derde Divisie Zaterdag. De balans is dus in het voordeel van de Urkers, die negen keer wonnen, twee keer gelijk speelden en vijf keer verloren.


Aanvoerder Edmund kijkt hier toe, hoe sv Urk een kopduel wint, maar zag zijn ploeg DVS in de thuiswedstrijd wel met 5-1 winnen. Het huidige TC-lid had Stevan de Geijter, nu assistent-trainer bij de geelzwarten, naast hem in de defensie staan. Ali Akla en doelman Daan Huiskwamp waren de enige twee spelers uit de selectie van '22-'23, die toen ook in actie kwamen. Foto: Theo Aalten.

 

Dat sv Urk afgelopen seizoen naar de Derde Divisie promoveerde mag een enorm goede prestatie genoemd worden. Dat succes werd namelijk bereikt met eigen jongens. Voor dit seizoen werden weer twee spelers uit O23 maakten de overstap naar de A-selectie (Rik de Boer en Lucas Tol), terwijl Iede den Dulk uit O23 en Lucas Tol via PEC Zwolle al eerder toegevoegd werden aan de hoofdmacht. Het talent Jan Ras keerde terug van sc Heerenveen. Niemand op het voormalige eiland wil kennelijk keepen, want de doelmannen moeten wel gehaald worden. Richard Strijker kwam al eerder van MSC uit Meppel en Klaas Nentjes kwam dit seizoen van Flevo Boys.

Het vooroorlogse voetbal op Urk telde drie namen van clubs, die aangesloten waren bij een voetbalbond; USV van 1932, SGO van 1933 en Urk eveneens van 1933. De eerste twee wendden zich tot de CNVB en de laatste tot de KNVB. Die neutrale club, opgericht als IGO speelde echter alleen vriendschappelijke wedstrijden en ging in ’43 op in de vv Urk. De oudste, die onderdeel uitmaakte van de chr. Gymnastiekvereniging, begon onder de naam UFC. Waarom er naast USV een jaar later SGO opgericht werd, is niet bekend. Met Urker Boys en SKV kreeg het eiland er nog eens twee clubs bij. Ook dook eind 30-er jaren de naam Jong Holland nog op. In ’35 ontstond er al samenwerking tussen USV, SGO en Urker Boys.

In juli 1940 speelden USV en SGO de laatste Urker derby en gingen samen verder als vv Urk, tegenwoordig met het voorvoegsel sv (nadat er meerdere sporten bedreven werden. Competitievoetbal was eigenlijk onmogelijk op het eiland, maar dat veranderde na de drooglegging van de Noordoostpolder in ’42. In ’47 deed sv Urk pas voor het eerst mee aan de competitie in de 1^e klasse A van de Afdeling Zwolle. Tien jaar later bereikte de club de 4^e klasse van de KNVB en bleek na twee jaar nog niet sterk genoeg voor de 3^e klasse. Na weer twee jaar 4^e klasse werd de 3^e  wel in een jaar doorgestoken en speelde sv Urk van ’63 tot ’70 op het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal. De stap naar de nieuwe 1^e klasse kon dat jaar nog niet gezet worden en de 12 seizoenen daarop in de 2^e klasse werd tweemaal onderbroken door een degradatie; in ’76 voor twee seizoenen en in ’81 voor vier. In ’90 promoveerde sv Urk via de nacompetitie naar de 1^e klasse en zou liefst zeventien jaargangen achtereen op het hoogste podium acteren en zelfs twee keer in de absolute hoofdrol. De blauwwitten haalden de titel binnen, toen die voor het laatst 1^e klasse heette en wezen DVS in hun kampioenswedstrijd terug naar de …1^e klasse (via de verloren P-/D-wedstrijd tegen Veere). De tweede keer was in 2000. Twee andere vissersdorpen, respectievelijk Scheveningen en Katwijk, pakten echter de algehele zaterdagtitel. De keuze om met eigen jongens te voetballen hield ook in, dat er twee keer gedegradeerd werd uit de Hoofdklasse, die bij de tweede keer in ’12 al niet meer het hoogste niveau was. Daar keerde men in ’14 echter al weer terug en na het tweede coronaseizoen kroonden de blauwwitten zich voor rkav Volendam tot kampioen en debuteert zodoende dit seizoen in de Derde Divisie.

 

De eerste periode, die over 12 wedstrijden gaat, kan al in deze speelronde beslist worden, als de koploper wint, de twee naaste belagers verliezen en ook DVS punten verspeelt.

Hsv Hoek-DOVO: De Veenendalers koesteren de koppositie en daar kan dus dit weekend al een prijs bijkomen. Toch doet DOVO er goed aan om de wedstrijd in Zeeuws-Vlaanderen met elf man te beëindigen, want hsv Hoek benutte de numeriek meerderheid in Hendrik-Ido-Ambacht door die in een 0-3 zege uit te drukken. De koploper is gewaarschuwd, maar won de laatste drie wedstrijden op “Denoek”. Waarom dan geen vierde?

GVVV-Harkemase Boys: ACV onderbrak de goede reeks van de Veenendalers, die daarmee de koppositie meteen inleverden bij aartsrivaal DOVO en zich geen niet opnieuw een misstap kunnen permitteren in de titelrace. Harkemase Boys heeft de opleving al weer achter zich liggen met drie nederlagen op rij. De punten zijn in deze wedstrijd voor GVVV.

SteDoCo-ASWH: Wordt het dan toch een opbouwjaar voor de Ambachters? De thuisclub kent intussen een goed verloop van de competitie met een gedeelde tweede plek. Hoewel ASWH heeft laten zien over een goed voetballende ploeg te beschikken, zijn de resultaten nog niet constant. Daar gaat aan “De Groeneweg” nog niets aan veranderen, want SteDoCo houdt de punten thuis.

Sportlust’46-Ter Leede: De Woerdenaren treffen een opponent, die de weg omhoog inmiddels heeft ingezet met vier achtereenvolgende zeges. Ter Leede kan de thuisclub bij winst tot op een punt naderen. Sportlust’46 zal zich echter niet laten verrassen en stoïcijns de weg omhoog vervolgen na de winst thuis tegen Sparta.

FC Rijnvogels-Staphorst: Als nummer 6 staat de promovendus uit Katwijk a/d Rijn er prima bij. In ieder geval florissanter dan Staphorst, dat met de nodige personele problemen nog niet het beste van zichzelf kan laten zien. Dat zal wellicht ook zo zijn op “De Kooltuin”, waar FC Rijnvogels de vijfde zege bijschrijft.

Barendrecht-rkav Volendam: Beide clubs zijn momenteel met 14 uit 10 aan elkaar gewaagd en ook het doelsaldo van de twee is +1. De ziekenboeg van Barendrecht is weer aardig gevuld en dat lijkt een chronische kwaal op “De Bongerd”. Wellicht profiteert rkav Volendam daarvan met weer eens een winstpartij.

Excelsior’31-ACV: Beide ploegen hebben dit seizoen veel moeite om de kansen te benutten. Excelsior’31 kon de voorsprong bij DOVO niet vasthouden. ACV won na een achterstand van de koploper en dat zal ongetwijfeld veel vertrouwen geven voor de uitwedstrijd op “De Koerbelt”. Winst voor de Assenaren lijkt het meest waarschijnlijk.

Sparta Nijkerk-VVOG Harderwijk: Het blijft een onvoorspelbare streekontmoeting tussen twee tobbende ploegen. De groenwitten staan er het meest penibel voor op de laatste plaats, maar met winst wordt de aansluiting met Sparta Nijkerk weer gevonden. Het lijkt erop, dat de Nijkerkers momenteel het meest zoekende zijn en dan is succes voor VVOG niet uitgesloten.