DVS’33 Ermelo besluit eerste competitiehelft in Hoek

De hoogste positie, die hsv Hoek innam dit seizoen, was de negende plek op 15 oktober. Dat heeft enerzijds natuurlijk te maken met de wisselvalligheid bij de Zeeuws-Vlaamse formatie, maar anderzijds ook met de moordende concurrentie in de Derde Divisie Zaterdag. Na een perfecte oefencampagne en een met 1-3 gewonnen bekerduel bij JOS Watergraafsmeer ging het al direct mis op bezoek bij FC Rijnvogels (1-0), waarna Barendrecht op “Denoek” fors uithaalde (1-5). Daarop volgde een uitstekende maand september met een alleszins schappelijke 0-0 bij kampioenskandidaat GVVV, een goede 1-3 winst bij het sterke SteDoCo, een 1-1 gelijkspel thuis tegen Excelsior’31, een 2-1 zege op Sparta Nijkerk en de uitschakeling van IJsselmeervogels in de tweede voorronde van de KNVB Beker vanaf elf meter na de 0-0. De maand kon echter niet in stijl afgesloten worden en in ondertal werd het in woerden een afgetekende 5-1 nederlaag tegen Sportlust’46. Waar tegen VVOG met 2-1 de drie punten op Zeeuwse bodem bleven, gingen die vier dagen later met 1-2 mee met Ter Leede. ASWH moest er vervolgens op het eigen “Schildman” met 0-3 aan geloven, waarna toenmalige lijstaanvoerder DOVO in Hoek met 6-0 vernederd werd. Als intermezzo speelde hsv Hoek in een geweldige ambiance thuis voor de beker tegen sc Heerenveen en nam met een eervolle 2-4 nederlaag afscheid van het toernooi. Verliezen bij ACV is niet vreemd. Het werd 4-1 in Assen. Harkemase Boys met een 2-1 nederlaag voor de lange busreis naar Friesland ingestuurd. Daarop volgde de laatste overwinning in deze jaargang. In Volendam bij de RKAV werd het 0-1. Daarna verraste Staphorst de Zeeuwen met 1-2.

 

De vorige competitie leidde hsv Hoek naar Urk, dat door het overlijden van Julian Karsten, de 18-jarige zoon van de hoofdtrainer, een emotionele week achter zich had, maar Gert-Jan Karsten wilde beslist, dat die wedstrijd gespeeld zou worden. Op Urk namen de bezoekers weliswaar een 0-1 voorsprong, maar die werd omgedraaid in een 3-1 tussenstand. Hoek vond al snel weer de aansluiting en tien minuten voor het strijken van de markt werd het ook nog 3-3. Eer was wellicht van beide kanten al verzoening met een gelijkspel, totdat de thuisclub in de slotminuut 4-3 maakte. Een fraai einde van een prachtige wedstrijd, maar niet voor de gasten uit Zeeuws-Vlaanderen. Zij bleven daarmee met 23 uit 16 wel negende.

 

Net als de blauwwitten won DVS twee speelronden terug voor het laatst, toen Barendrecht met imposante cijfers (4-0) teruggewezen werd. Die lijn kon niet doorgetrokken worden in het duel om de koppositie in Veenendaal, toen GVVV in de slotminuut de volle winst met 3-2 naar zich toetrok.


Lars Miedema zette DVS in de thuiswedstrijd tegen Excelsior'31 op een 1-0 voorsprong. Het bleek niet genoeg voor een overwinning. Foto: Theo Aalten.

Op papier zou het thuis tegen rodelantaarndrager Excelsior’31 veel makkelijker moeten worden en daar leek het ook op in de beginfase van de wedstrijd. Lars Miedema stond aan het einde van een fraaie aanval, maar het zou bij die 1-0 blijven, wat de Ermelose productie betrof. De Rijssenaren kwamen nog voor de rust al beter in de wedstrijd, maar voerden na de druk goed op. De geelzwarten hadden daar geen antwoord op en de 1-1 was ook een kwestie van tijd. Die viel dan ook zeven minuten voor het einde. In de slotminuut ontsnapte de hekkensluiter aan een doorboring van het doel, maar het lukte de Ermeloërs niet om de bal tot drie keer toe over de doellijn te krijgen. De achterstand op koploper GVVV liep daarmee op tot zes punten. Met 26 punten staat de ploeg van Hennie in ’t Hof nu vijfde. De oefenmeester kijkt vooralsnog naar het proces en weet, dat het beter kan. Dat moet dan maar in Hoek tegen de plaatselijke HSV getoond worden.

 

Tijdens de vorige ontmoeting op “Denoek” stond er voor DVS een directe prijs op het spel. FC Lisse leidde nog wel in de stand om de eerste periode, maar was al uitgespeeld. Voormalige Rode duivel Lorenzo Staelens liet hsv Hoek weer ‘realistisch’ voetballen, maar smeedde vooral een hecht team, dat daarvoor toch vooral los zand was Om die eerste plaats over te nemen, waren de geelzwarten de eerste gegadigde door het beste doelsaldo voor drie andere concurrenten. Met de topsportstatus (waardoor in de coronapauze doorgetraind en -gevoetbald mocht worden) op zak in verband met plaatsing voor de achtste finale in de KNVB Beker zou DVS een voorsprong moeten hebben qua wedstrijdfitheid en vorm, maar die was niet merkbaar. De angst om te verliezen bleek groter dan de wil om te winnen. Gevolg was, dat er weinig kansen gecreëerd werden en de thuisclub kort voor rust op voorsprong kwam. De Ermeloërs probeerden wel wat terug te doen; ook met tien man (Nicky van Hilten kon na zijn blessure niet meer vervangen worden), maar in plaats daarvan counterden de Zeeuws-Vlamingen naar de 2-0.

Het betekende de eerste nederlaag van DVS op Zeeuws-Vlaamse bodem. De gemeenschappelijke sportieve historie begon in ’92-’93 met een Ermelose 0-1 zege op “Denoek”, waarna het in de return 3-3 werd. Dat was nog, toen het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal 1^e klasse heette. In de Derde Divisie wonnen de Ermeloërs beide ontmoetingen; 4-2 en 1-2. In ’19-’20 werd het in Ermelo 0-0 en was er in het eerste corona-seizoen geen return. Het jaar daarop kwam het door het vroege afbreken van de competitie helemaal niet tot een ontmoeting. Afgelopen seizoen dus wel met bovengenoemde uitslag. In de return werd het een ruime 4-0 overwinning, wat voor de geelzwarten een sterke start van de tweede periode werd.

Toen in 1950 HSV werd opgericht, was het de bedoeling, dat er meerde takken van sport bedreven zouden worden. Voetbal domineerde en hsv Hoek werd het uithangbord van het Zeeuws-Vlaamse voetbal en wellicht van heel Zeeland. Dat gebeurde pas echt in de 90-er jaren. Het hoogste platform werd in ’89 beklommen (een jaar nadat DVS dat deed), maar dat niveau kon nog niet vastgehouden worden. Dat lukte wel na het kampioenschap in ’92, waarna de club tot ’11 op het hoogste podium acteerde. In het laatste jaar van de 1e klasse als hoogste pakte hsv Hoek de titel in ‘B’ direct voor DOVO, zodat met sv Urk en Scheveningen om het algeheel zaterdagkampioenschap gestreden mocht worden. Die titel kwam aan de Noordzeekust terecht. In de volgende veertien seizoenen als Hoofdklasser kon dat succes niet herhaald worden, maar de vierde plaats in ’10 was goed genoeg voor promotie naar de nieuwe Topklasse. Die status hield men op “Denoek” slechts een jaar vast om het opnieuw te proberen in ’14-’15. Terwijl DVS kampioen werd van de Hoofdklasse C, degradeerden de Zeeuws-Vlamingen weer. De nacompetitie bracht hsv Hoek in ’18 naar de Derde Divisie, waar meteen een periodetitel veroverd werd, maar promotie naar de Tweede Divisie zat er nog niet in. Vanzelfsprekend ook nog niet in de twee corona-seizoenen en in de afgelopen jaargang bleef DVS de blauwwitten voor overname van de derde periodetitel.
Lees hier een uitgebreid artikel over het voetbal in Hoek.

 

Dit seizoen zijn er dus nieuwe kansen. Björn de Neve, die Staelens opvolgde, is inmiddels alweer van het toneel verdwenen en Pieter Ongena, die zich solidair zou tonen en ook zou opstappen, als er een nieuwe hoofdtrainer aangesteld was, ging na de bekerwedstrijd tegen sc Heerenveen overstag. De loyaliteit jegens de club won het uiteindelijk. Dertien spelers, waaronder drie keepers, verkasten naar een andere club of stopten. Daar kwamen er twaalf voor terug. Lars Knipping (Royal FC Mandel United) won de strijd voor een plaats onder de lat van Finn Murre (Jong Sparta Rotterdam). Robbe Goddyn (KMSK Deinze O21), Karim Bannani (AS Soliman), Arthur Zutterman (Royal FC Mandel United) komen voor een plaats in de defensie. Tom Vermeire (Berchem Sport) en Jelco Schamp (KMSK Deinze) voor een plek op het middenveld en Mathieu de Smet (sv Zulte Waregem), Jeffred Bonsu (SK Bellem) en Sylvio Hage (vv GOES) voor de voorhoede. Roycel James en Steve Schalkwijk hadden aanvankelijk hun vertrek naar vv GOES aangekondigd, maar keerden op hun schreden terug. Zij betaalden daar wel een prijs voor (5000 euro schadevergoeding).

Met veel nieuwelingen is hsv Hoek ook dit seizoen weer een goede outsider voor promotie.

 

Bij het ingaan van deze ronde heeft de koploper toch een gaatje van drie punten op twee naaste achtervolgers. De tweede periode kent twee leiders. Onderin zal de rodelantaarndrager proberen het gat met de slechtste herkanser te dichten. Sportlust’46-rkav Volendam is afgelast vanwege het overlijden van het 16-jarige jeugdlid Jim Schilder.

GVVV-Barendrecht: Tot voor drie wedstrijden leken de Bongerd-bewoners weer aan te haken in de titelstrijd, maar in de laatste drie competitiewedstrijden moeten zij steeds meer terrein prijsgeven. GVVV slaat juist elke aanval op de koppositie af en zal dat waarschijnlijk ook nu doen. Barendrecht moet maar nergens op rekenen.

ASWH-ACV: De jonge selectie op “Schildman” is in een vrije val beland, terwijl de Assenaren de langste ongeslagen reeks heeft. De leider van de tweede periode, tevens mede-runner-up wil beide posities behouden of verbeteren. ASWH lijkt niet bij machte om ACV van een zege af te houden.

Ter Leede-DOVO: De winnaar van de eerste periode gaat op bezoek bij de op een na meest productieve ploeg, die ook de op een na meest gepasseerde verdediging heeft. Na de koploper heeft DOVO de meeste overwinningen behaald. Wellicht komt er weer een bij, maar Ter Leede kan het thuis natuurlijk ook op een gelijkspel houden.

SteDoCo-sv Urk: De Hoornaars zaten lekker in het spoor van GVVV, maar haken toch wat af. De bezoekers wonnen weer eens twee keer achter elkaar. Op een redelijke dag kan SteDoCo de punten thuis houden. Op een goede dag kon sv Urk wel eens de derde zege op rij boeken.

Excelsior’31-FC Rijnvogels: De Katwijkse ‘Vogels’ deden tevergeefs een aanval op de koppositie, maar kennen desondanks een knappe rentree in de Derde Divisie. Excelsior’31 roept al weken, dat het tij gaat keren en liet dat in Ermelo qua veldspel ook zien. Nu nog in de score. Als FC Rijnvogels met een nederlaag huiswaarts keert, zal dat geen verrassing zijn.

Sparta Nijkerk-Staphorst: De puntjes worden wel weer gesprokkeld op “De Ebbenhorst”, maar de zeges blijven nog uit voor Sparta Nijkerk. Staphorst heeft de weg omhoog weer gevonden en gaat het de titelkandidaat van weleer sowieso heel moeilijk maken. Of dat meer dan een gelijkspel gaat opleveren, is nog de vraag. Om naast ACV te blijven in de tweede periode is dat wel nodig.

VVOG Harderwijk-Harkemase Boys: De reeks van drie overwinningen in de tweede periode werd wreed door ACV onderbroken, maar de draad kan weer opgepakt worden tegen Harkemase Boys. VVOG heeft alle baat bij de drie punten om verder afstand te nemen van de herkansers. Het kan; zeker als Jeremy de Graaf er weer bij is.