DVS’33 Ermelo werkt via GVVV naar herstart competitie toe

GVVV wil graag omhoog, want anders komt er een einde aan zes jaar status als Tweededivisionist. Na een matige oefencampagne, waarin alleen van tweedeklasser Batavia’90 gewonnen werd, kenden de ‘Blauwen’ een hele matige start van de competitie, hoewel een 1-1 gelijkspel bij Kozakken Boys in de tweede ronde nog niet uit de toon viel. De 3-1 thuiswinst in de voorronde van de KNVB Beker na vijf competitieduels op VVOG was ook al niet overtuigend, want die kwam pas in de verlenging tot stand. De daarop eerstvolgende vijf wedstrijden gingen ook al verloren, maar na de 0-0 in Haarlem bij de Kon. HFC volgde zowaar een verrassende overwinning op een van de favorieten voor de titel; AFC werd met een 1-0 nederlaag teruggestuurd naar de hoofdstad. Even daarvoor werden de Veenendalers uit de KNVB Beker gegooid door een 0-2 nederlaag tegen Sparta Rotterdam. GVVV kon geen goed vervolg meer aangeven aan de eerste competitiezege, doordat de competitie vanwege corona werd stilgelegd. Zonder topsportstatus kon er ook niet op de reguliere tijden doorgetraind worden, zodat de wedstrijden opgeschort werden.

Met de herstart van de competitie in zicht oefende GVVV zaterdag 29 januari thuis tegen hoofdklasser AWC uit Wychen. Daarin traden ook de twee tussentijds aangetrokken aanwinsten aan en beide spelers maakten een positieve indruk. Byron Burgering begon in de basis. Een beter GVVV ging met 2-0 rusten; die stand had hoger kunnen zijn. De andere nieuwkomer Adham El Idrissi nam de 3-0 voor zijn rekening, waarna voormalig DOVO- en DVS-speler Joshua Patrick het afrondde op 5-0. Hij heeft overigens zijn vertrek aangekondigd bij de Veenendalers en gaat op zoek naar een nieuwe uitdaging.

GVVV begint het restant van de competitie met een uitwedstrijd tegen ASWH, dat net een plaatsje hoger staat; nog altijd een degradatieplek. De Veendalers met nu 5 uit 12 kunnen de achterstand op de directe concurrent terugbrengen tot een punt. Bij winst komt dan zelfs de nummer 16, Kozakken Boys (met 11 uit 13) binnen schootsafstand. Het verschil met IJsselmeervogels op de vijftiende plaats met 13 uit 11 is nog wat te groot. DeTreffers moet er voor zorgen, dat de ploegen op de nacompetitieplekken niet verder weglopen, maar dan moet GVVV dus zelf wel winnen van de Ambachters. Het optimisme, dat het nog kan na de ruime 5-0 tegen de AWC, zal er zeker zijn en nu willen de blauwwitten tegen DVS ook graag aantonen, dat zij wel degelijk te sterk zijn voor de Derde Divisie.

 

Ook DVS wil omhoog, maar de huidige zesde positie op de ranglijst is veel beter dan die van de Tweededivisionist. De geelzwarten waren aardig bezig om de top-3 weer te naderen, maar hebben na de weliswaar zwaar geflatteerde 3-0 nederlaag bij SteDoCo en het 2-2 gelijkspel bij Barendrecht zes punten achterstand op koploper Sportlust’46. In hoeverre de topsportstatus, die de Ermeloërs tot 18 januari genoten, een voordeel is in aanloop naar de herstart van de competitie, moet nog blijken. Intussen genoot DVS inderdaad van de topsportstatus, waardoor het in de aanloop naar het duel in de tweede ronde van de KNVB Beker mocht doortrainen en door de 0-2 winst bij Hoofdklasser Achilles Veen verdere clubhistorie schreef. De wedstrijd in het Gelredome tegen Eredivisionist Vitesse zorgde voor een absoluut hoogtepunt in de clubhistorie. Hoewel het in de samenvatting leek, alsof de Ermelose Derdedivisionist werd weggespeeld, was het gehele wedstrijdbeeld anders. De profs slaagden er in het eerste kwartier niet in om zich door de goed georganiseerde equipe van Peter Wesselink te spelen, kregen in de 16^e minuut pas de eerste kans en kwam in de 22^e minuut pas op voorsprong. In de 33^e minuut lag er zelfs een levensgrote kans voor DVS om op 1-1 te komen; helaas. Thomas Letscher durfde pas na de 2-0 na een klein kwartier in de tweede helft te wisselen in zijn nagenoeg sterkste opstelling. Ook bij DVS kregen andere spelers de gelegenheid om deel te nemen aan dit unieke moment in de clubgeschiedenis. Daarna waren er wat meer mogelijkheden voor de Eredivisionist om de score wat op te voeren, maar het bleef bij 2-0; mede door nog enkele goede reddingen van doelman Jonathan Waterberg, die Daan Huiskamp verving.

De geelzwarten hadden graag nog meer wedstrijdritme opgedaan, maar de geplande oefenwedstrijd op zaterdag 29 januari tegen Prestige Sports, een voetbalacademie voor clubloze profs en ambitieuze topamateurs, ging niet door.

Zaterdag 5 februari hoeft DVS voor de competitie nog niet in actie te komen, maar een week later wacht de lange reis naar hsv Hoek. Net als in de Tweede Divisie worden een niveau lager de clubs met de meeste achterstand in aantal wedstrijden in staat gesteld om bij te komen. De wedstrijd tegen hsv Hoek is voor de Ermeloërs extra belangrijk. Dan is er namelijk een prijs te verdienen. Het is een wedstrijd uit de twaalfde speelronde, waarin de eerste periode beslist moest worden. De geelzwarten staan daarin momenteel derde, maar leider FC Lisse (met 23 uit 12) en Harkemase Boys zijn daar al uitgespeeld. De Harekieten zijn bovendien met een achterstand van een punt al uitgeschakeld. Bij winst in Zeeuws-Vlaanderen kan DVS in punten gelijk komen met de Lissenaren, maar heeft dan sowieso een beter doelsaldo. Er zijn met Sportlust’46, Excelsior’31 en Sparta Nijkerk nog drie kapers op de kust. Het huidige doelsaldo van de Ermeloërs is net nog een treffer beter dan de concurrentie. Op papier treffen alle kanshebbers lager gepositioneerde tegenstanders (GOES-Sparta Nijkerk en Sportlust’46-ODIN’59), maar hsv Hoek is qua potentie toch wel de lastigste.

Voor DVS is het behalen van die eerste periodetitel uitermate belangrijk. De geelzwarten misten in het verleden al een paar keer de deelname aan de nacompetitie voor promotie in de slotronde. Dan kan men zo’n eerste seizoenprijs maar beter binnen hebben. De concurrentie om de promotie in de Derde divisie Zaterdag is dit seizoen immers moordend. Daarom zullen de Ermeloërs ook in de oefenwedstrijd tegen GVVV al scherp voor de dag willen komen.

 

GVVV wilde de Ermelose club in het verleden al wel eerder als springplank gebruiken. Dat was in het seizoen ’15-’16, toen DVS debuteerde in de Topklasse en er tickets te verdienen waren voor de nieuwe Tweede Divisie. Met John de Wolf als coach liep het seizoen verre van wenselijk. De blauwwitten stonden zelfs op een voorlaatste- en indirecte degradatieplaats, toen het DVS met vier punten meer en vier plaatsen hoger ontving. De Panhuis-bewoners haalden de 41-jarige Dennis van Meegdenburg terug als spits.  Het werd een sensationele wedstrijd met een 3-3 eindstand.


Jorran van Santen legde namens DVS hier Olivier Pilon nog het vuur aan de schenen, maar de snelle aanvaller zou met zijn treffer alsnog in een krankzinnig duel de 3-3 voor GVVV scoren. foto: Theo Aalten.

De Veenendalers waren DVS voor de return alweer gepasseerd op de ranglijst en waren als de nummer zeven virtueel Tweededivisionist. DVS was nog altijd wel in beeld voor een directe promotieplaats, maar was in die wedstrijd op 19 maart 2016 optimaal gemotiveerd vanwege het overlijden van haar erevoorzitter Joop Bakker. GVVV had in Ermelo niets te vertellen en verloor met 4-1 en naderde tot drie punten. Daartussen nog Rijnsburgse Boys. Het laatste ticket zou ook tussen de Veenendalers en de “Uien” verdeeld worden in de slotronde, waarin de wedstrijd beslist werd in de laatste acht minuten van de eerste helft met een 2-1 eindstand. In die Tweede Divisie was een zesde plaats in ’17-’18 het beste resultaat. De laatste twee seizoenen zouden vanwege corona niet uitgespeeld worden.

 

Afgelopen seizoen vertrokken vijf spelers van de blauwe kant van “Panhuis”, waaronder Robin Mulder en Jeremy de Graaf. De laatste keerde terug naar VVOG. Jordi bitter, Mats Grotenbreg en Jan van Willige waren vervangers. Daar kwamen in de verlengde winterstop dus nog El Idrissi en Burgering bij.

De bekende doelman Johan Jansen zal voor het komende seizoen GVVV verruilen voor Sparta Nijkerk. Melvin van der Haar en Joshua Patrick verlaten “Panhuis” eveneens; waar hun toekomst ligt, is nog niet bekend. Jordi Bitter houdt het na een jaar in Veenendaal ook voor gezien.

Het zaterdagvoetbal kreeg in ’34 een grote opleving, toen de CNVB in ’34 met een district startte. Met clubs als Ajax, Rood-Wit (vh De Roovers), DVO (het huidige DOVO) kon dat een Veenendaalse klasse genoemd worden. In die competitie kwamen ook nog het Wageningse SKV en het Arnhemse Excelsior Sportief (nu ESA) uit. Ajax en Rood-wit waren in die 30-er jaren nog de sterkste clubs en gingen beurtelings op voor het landskampioenschap van de CNVB.

Het Veenendaalse voetbal had echter al naam gemaakt met zondagclub vv Veenendaal, dat in de jaren daarvoor al op het op een na hoogste niveau in het landelijk voetbal voor een 10.000 toeschouwers tegen Vitesse speelde. Dat gebeurde wel net buiten de gemeentegrenzen van Veenendaal, dat toen nog uitsluitend uit het Stichtse (Utrechtse) deel bestond. Er werd gespeeld op grondgebied van de gemeente Rhenen, waartoe het Stichtse deel voorheen ook toebehoorde. Bij een grenscorrectie kwam het terrein wel binnen de gemeentegrenzen te liggen, maar dat leverde geen problemen meer op in het bestaansrecht. De club begon overigens ook met een zaterdagtak, maar daar voelden het gegoede, protestante gedeelte van Veenendaal zich niet toe aangetrokken. Dat richtte in ’33 DVO op. Aangenomen mag worden, dat Ajax en Veenendaal-Noord clubs waren in het Gelderse deel van Veenendaal, dat toen tot de gemeente Ede behoorde. Die twee clubs vormden in ’47 de omnisportvereniging Allround, maar dat was nog wat prematuur. Het was wel de wieg voor de oprichting van GSV, waarvan de naam door de KNVB niet geaccepteerd werd, evenmin als GVV. Zodoende ging de club in het Gelders Veenendaal onder de naam GVVV verder. DOVO werkte zich in die jaren al een weg naar de KNVB en bereikte die in ’48. De ‘Blauwen’ zouden in ’61 volgen. Met de groei van de industrieplaats groeide ook het aantal clubs. Toen de vv Veenendaal haar zaterdagtak ophief, zochten de zaterdagvoetballers geen aansluiting bij een van die twee clubs, maar richtten in ’56 VRC op. Toen in ’70 DOVO en GVVV zich kwalificeerden voor de nieuwe 1^e klasse, had het weinig gescheeld of Veenendaal had drie clubs op het nieuwe hoogste niveau in het zaterdagvoetbal gehad. IJsselmeervogels voorkwam dat eigenhandig. Zodoende kreeg Veenendaal net als Bunschoten-Spakenburg een landelijk zeer aansprekende lokale derby tussen ‘Rood’ en ‘Blauw’. Het summum van deze Veense derby deed zich wellicht voor in ’90-’91, toen beide clubs in de slotfase van de competitie Spakenburg passeerden en in een beslissingsduel om de titel streden in de 1^e klasse C. De uitvoering aan de blauwe kant van “Panhuis” voor 5.500 toeschouwers midweeks leverde met 0-0 nog geen winnaar op, maar voor 7.000 getuigen trok DOVO daarna met 2-1 aan het langste eind. Tegen vier afdelingstitels op het hoogste niveau vanaf 1970 tot 2010 voor GVVV waren de rode buren met zeven afdelingskampioenschappen en een algehele zaterdagtitel wat succesvoller. In 2016 stak de arbeidersclub het gegoede DOVO vooralsnog definitief voorbij. DOVO had in 2006 al eens afscheid moeten nemen van een illuster gezelschap van vijf clubs (samen met IJsselmeervogels, Spakenburg, Quick Boys en Noordwijk), die sinds ’70 onafgebroken op het hoogste podium geacteerd had door een degradatie. Dat overkwam de roodwitten in 2010 nog eens, waardoor niet alleen de stap naar de nieuw ingestelde Topklasse gemist werd, maar het verschil met het hoogste niveau ineens twee klassen was. GVVV kwam zelf met een zesde plek in 2010 ook te kort om mee te gaan met de nieuwe elite, maar voegde zich daar met een kampioenschap een jaar later alsnog bij. Daar was een tweede plaats in 2014 na een verloren beslissingswedstrijd tegen Spakenburg bij FC Volendam het beste resultaat. De zevende plaats in 2016 was de laagste in de Topklasse, maar die bleek vanwege de invoering van de Tweede divisie dus wel goud waard. De status van Tweededivisionist staat nu weliswaar zwaar onder druk, maar ook DOVO worstelt momenteel in de strijd voor klassenbehoud. Een zeer aansprekende Veense derby voor komend seizoen is dus nog allerminst zeker.