Het dorp Ermelo kent niet die lokale derby’s, zoals plaatsen als Spakenburg, Katwijk aan Zee, Veenendaal of Groesbeek die wel hadden. Toen het voetbal in Ermelo zo’n eeuw geleden nog in de kinderschoenen stond, was men echter juist vaak aangewezen tot wedstrijden tegen plaatselijke clubjes.
Oertijd met constante EFC en andere Ermelose clubjes
De wereld was veel kleiner en het reizen moeilijker. De eerste Ermelose voetbalvereniging EVC (Ermelosche Voetbal Club) van 1901 moest de tegenstand nog buiten de dorpsgrenzen zoeken. Naast die club bleek in 1915 er in het dorp ook een Allen Weerbaar te bestaan, die de allereerste lokale derby speelden. Op 2 juni van dat jaar fuseerden die twee clubjes tot Veluvia, dat na de fusie nog met 2-1 verloor van Voorwaarts; een ander Ermelo’s voetbalclubje. Van die vereniging is na dat jaar nooit meer wat vernomen. Veluvia wijzigde de naam in 1917 in de Ermelosche Football Club (EFC), terwijl veel Ermeloërs het nog vaak over EVC hadden. EFC was tot ’21 ook de enige voetbalclub in het dorp en vond de tegenstanders veelal in vriendschappelijke wedstrijden in Harderwijk, Nijkerk of Amersfoort.
Na ’21 werd er in het Overveluwsch Weekblad nog melding gemaakt EVV Excelsior en SSS, die de gemeente om toewijzing van een terrein verzochten (en die alleen kreeg, mits er niet op zondag gevoetbald werd).
Het werven van leden bleek vaak een probleem en EFC was de enige constante factor met dertig leden en twee elftallen. De behoefte aan een competitie op de zaterdag deed zich wel voelen en daartoe werd in ’22 door vertegenwoordigers uit Ermelo, Putten, Harderwijk en Nijkerk een verzoek gedaan aan de Gelderse Voetbal Bond (GVB) om een competitie op de zaterdag te organiseren. Die schoof dat door naar de (K)NVB, die toestemming gaf tot de oprichting van de Noord-Veluwsche Voetbal Bond, nadat de Utrechtsche Provinciale Voetbal Bond meer informatie nodig had. Die bond werd in ’22 ook nog wel opgericht ‘Zaal Bakker’, de zolder boven de stalhouderij, waar later ook DVS zou ontstaan. Die nieuwe bond hield nog geen jaar stand, waarna EFC haar heil weer zocht in het spelen van vriendschappelijke wedstrijden en toernooien.
Quick, Sparta en Ermelosche Boys
In de jaren hierna ontstonden er ook clubjes in Ermelo als Quick (in Nieuw-Ermelo; het deel van het dorp, dat ontstond na de vestiging van diverse inrichtingen als Veldwijk, ’s Heerenloo, e.d). Het oprichtingsjaar van die club is niet bekend, maar bestond al, toen in ’24 Sparta aan de gemeente een verzoek deed voor het toewijzen van een terrein. De plaats van oprichting was aan de Wilhelminalaan, wat doet vermoeden, dat het hier ging om een clubje uit de villabuurten. Quick en Sparta vonden elkaar regelmatig in vriendschappelijke wedstrijden, maar beide clubjes zagen steeds veel leden vertrekken vanwege studie elders. Dat was ook in ’32 de reden voor een fusie tot de nieuwe vereniging Ajax. In dat jaar werd ook voor het eerst de naam Ermelosche Boys als voetbalvereniging genoemd, maar dat clubje nam nog geen deel aan de zaterdagmiddagcompetitie, die in ’32-’33 voor het eerst door de UPVB georganiseerd werd.
De eerste Ermelose derby, die in competitieverband gespeeld werd, was zodoende die tussen EFC en Ajax. Andere tegenstanders in die competitie zijn HGM uit Putten en HVC en Entre Nous uit Harderwijk.
Uitslagen van onderlinge ontmoetingen tussen EFC en Ajax zijn 1-1 (22 oktober 1932), 4 maart EFC-Ajax 0-2, 25 maart Ajax-EFC 4-2, 14 juli Ajax-EFC 3-0, 4 augustus EFC-Ajax 2-2 en 14 augustus EFC-Ajax 1-6. Het grotere EFC verloor dus veelal van het sterkere Ajax, dat kampioen HVC nog het beste kon bijbenen.
DVS, VFC en Ermelosche Boys
In Ermelo werd de roep om één sterke vereniging steeds groter en toen definitief het voetballen op zondag geen toekomst kreeg van gemeentewege stemde ook EFC in augustus 1933 in met een fusie met Ajax.
Kennelijk waren de clubs niet erg tevreden over de ZMC door de UPVB en in een in het Oranje Hotel te Ermelo bleven de clubs in een door de UPVB georganiseerde vergadering bij hun standpunt om over te stappen naar de Christelijke Nederlandse Voetbal Bond (CNVB). Het dorp bleef nog wel verstoken van een plaatselijke derby, hoewel er naast DVS ook na ’33 clubjes zouden bestaan. SDO uit Tonsel van ’32, VFC (de personeelsvoetbalvereniging, die van ’34-’36 verbonden was aan de Stichting Veldwijk, Ermelosche Boys meldden zich ook aan bij de CNVB of later bij de UPVB. Mogelijk kwamen die clubs al in de 2e klasse van de CNVB uit tegen het tweede elftal van DVS en/of tegen elkaar. Dat was in ieder geval wel zo in het seizoen ’42-’43 in de 2e klasse Veluwe van de Afdeling Utrecht.
De einddatum van Ermelosche Boys is niet bekend; wellicht heeft het de oorlogsjaren niet overleefd. Oudere Ermeloërs kunnen nog feilloos het Boys-terrein aanwijzen, waar nu zo ongeveer de Blindenbibliotheek staat.
Ermelose derby’s na ‘58
Na een periode van enkele jaren, waarin de naam ‘Door Vereniging Sterk’ weinig eer werd aangedaan, werd 1958 een rampjaar. Overigens was die naam met ingang van het seizoen ’55-’56 ingeruild voor sv Ermelo. Mede omdat er ook andere sporten aan de vereniging verbonden werden. Onder die noemer verging het de club niet goed met degradaties in ’56 en ’58 uit de 3e klasse KNVB. Het veteranenelftal vormde in die jaren een club binnen de club, voetbalden in een afwijkend tenue (wit shirt in plaats van het geelzwart gestreepte) en stond geen spelers af aan de andere elftallen. In maart 1958 kwam het tot een scheuring. De afscheiding was een feit, aanvankelijk onder de naam DVS, maar dat werd voorkomen, doordat sv Ermelo terug veranderde naar de oorspronkelijke naam DVS’33. De nieuwe club ging EFC’58 met ingang van het seizoen ’58-’59 heten en lange tijd waren de onderlinge verhoudingen vertroebeld.
Velaudi
Juist in de jaren daarvoor bracht Ermelo een tweede club in de competitie. De VAD, de in Ermelo gestichte autobusdienst, kwam in de 50-er jaren onder de naam Velaudi in de 3e klasse a van de Afdeling Utrecht met streekgenoten als Hierden, Hulshorst, Stroe, Veluwse boys, NSC, Valleivogels, e.d. Dit duurde tot en met het seizoen ’57-’58. Velaudi had geen eigen terrein, maar speelde haar wedstrijden op het veld van DVS bij Hamstra.
Derby EFC’58-DVS’33
Tot een lokale derby tussen DVS en EFC kwam het in competitieverband nooit. Simpelweg, doordat die club nooit het afdelingsniveau ontsteeg. EFC’58 nam als het ware de plaats in van Velaudi in de 3e klasse in de “onderbond”. Door de reorganisatie in het amateurvoetbal in ’96 vervielen de afdelingen en kwamen de zwartwitten uit in de 5e klasse; nog altijd veel lager dan DVS, dat vanaf ’88 (tot ’10) op het hoogste platform uitkwam of net daaronder.
Na die reorganisatie werden de twee clubs wel in de poulefase voor de Districtsbeker Oost aan elkaar gekoppeld en dat werden duels op het scherp van de snede. In augustus van 1997 troffen de twee verenigingen elkaar op “De Zanderij”. Saillant detail was, dat oer-DVS’er Bert van Hunenstijn, nu hoofdtrainer bij de geelzwarten, trainer/coach was van EFC. De geelzwarten kregen de lager geklasseerde opponent er pas in de slotfase onder en wonnen met 0-2. Tien jaar later volgde een herhaling. Dit keer was het bekerduel al na ruim een kwartier beslist door twee doelpunten voor DVS. De eindstand werd 1-3.
Derby EFC’58-FC Horst
De eerste naoorlogse lokale derby ging aan DVS voorbij. In het buurtschap Horst ontstegen de ambities van Horsterbuurt in ’71 het zomeravondvoetbal, waarna het als FC Horst ging deelnemen aan de competitie in de afdeling Utrecht. Dat leverde na de titel in ’72 meteen een lokale ontmoeting op tussen de jongste Ermelose vereniging en EFC’58. Die eerste confrontatie in de 3e klasse ‘onderbond’ leefde direct al en trok (toen nog aan de Paul Krugerweg) met zo’n 1000 toeschouwers meer publiek dan de competitiewedstrijd DVS’33-Sportlust’46 op het aangrenzende complex, die gelijktijdig gespeeld werd. Die eerste editie eindigde in 1-1.
FC Horst streefde die plaatsgenoot al snel voorbij en die derby stond daarna nog maar weinig op het programma (in ’16-’17 voor het laatst. De voormalige zomeravondclub bouwde eerst aan de accommodatie en vervolgens aan de prestaties. De club groeide, mede doordat de Harderwijkse nieuwbouwwijk Drielanden in de achtertuin lag. Gingen aanvankelijk betere spelers van FC Horst naar de hoogst spelende vereniging in het dorp, later volgde een omgekeerde trek van DVS’ers, die daar geen (vaste) plaats in de hoofdmacht konden verwerven. Ook Harderwijkse voetballers vonden dankbaar onderdak aan de Buitenbrinkweg in het buurtschap.
Derby DVS’33-FC Horst
DVS tuimelde in ’03 voor de vierde keer van het hoogste podium sinds het debuut in ’88 en keerde terug in de 1e klasse D en zou daar tot de versterkte promotieregeling (in verband met de invoering van de Topklasse in spelen). Onder Eddy Kraaij was FC Horst bezig aan een opmars, die de club na het kampioenschap in de 2e klasse naar de 1e klasse bracht en daarmee kreeg DVS voor het eerst in de clubhistorie een lokale derby in competitieverband met FC Horst als eerste gastheer.
Met een perfecte organisatie werd deze allereerste editie een grandioos voetbalfeest voor ruim 2000 toeschouwers. Bij DVS speelde Abel van Willigen, die een aantal jaren daarvoor als jeugdlid overstapte naar de geelzwarten vanwege het ontbreken van een jeugdelftal in zijn leeftijdscategorie bij FC Horst, terwijl bij de oranjehemden een aantal oud-DVS’ers meespeelde. De voormalige Hoofdklasser bleek een maatje te groot voor de debutant uit het buurtschap en won met 0-4.
Voorafgaand aan de thuiswedstrijd bij DVS verscheen er op de gerenommeerde site Voetbal Op Zaterdag een artikel over deze derby. Lees hier het artikel op Voetbal op Zaterdag.
In de return aan de Ermelose Sportlaan was de ploeg van toenmalig trainer Jan van den Berg opnieuw de sterkste met 2-0, maar ook hier was de feeststemming optimaal aanwezig. Begon FC Horst aan de eerste editie nog met een voorsprong op DVS aan de derby, na de 2-0 in de return moest het nadrukkelijk naar onderen kijken, maar handhaving volgde. Zodoende kreeg deze Ermelose ontmoeting een vervolg in ’05-’06.
Door het overlijden van een FC Horst-lid was de stemming in de derde uitgave op “De Adelaar” natuurlijk gedrukt, maar ook nu was DVS beter en toonde dat aan met de 0-2. Met dezelfde marge wonnen de geelzwarten later ook de return. Toen slaagden de oranjehemden er niet in om zich te handhaven en hoewel de club in ’10-’11 en ’13-’15 ook in de 1e klasse D uitkwam, was er geen plaatselijke derby meer voor DVS. De geelzwarten promoveerden immers in ’10 naar de Hoofdklasse en in ’15 naar de Topklasse, die nu Derde Divisie heet.
Daarna speelden de geelzwarten nog wel voor de beker tegen FC Horst. Na twee eerdere winstpartijen met 5-0 won DVS in 2013 de laatste editie met 1-5 bij FC Horst.
Weinig Ermelose derby’s maar wel met bijzondere beleving
De club uit het buurtschap speelde in een mindere periode nog wel in ‘’16-’17 de derby tegen EFC’58. Dat was in de 3e klasse. FC Horst promoveerde via de nacompetitie en de zwartwitten daalden, eveneens via de nacompetitie, af naar de kelder in het amateurvoetbal. Ermelo is dus niet echt gezegend met veel derby’s, maar als die zich voordoen, zijn die wel met een bijzondere beleving.
