DVS’33 Ermelo hard onderuit in beker tegen tweede van HSC’21

DVS’33 Ermelo is in de achtste finales in Haaksbergen hard onderuit gegaan tegen de reserves van HSC’21. Daar zag het in de eerste tien minuten nog niet naar uit. De 0-1 voorsprong halverwege de eerste helft werd niet verder uitgebouwd en de thuisclub hield vertrouwen in een nieuwe stunt. Eerder werd namelijk ook al eersteklasser FC Zutphen uitgeschakeld en vervolgens in een tussenronde de standaardelftallen van Ruurlo en OZC. De Ermeloërs waren onvoldoende gewaarschuwd en kregen het lid vervolgens hard op de neus. Door de alleszins verdiende overwinning op DVS gaan de groenwitten in plaats van de koploper van de Hoofdklasse C op 16 maart de koker in voor de loting van de kwartfinales.

Trainer Jan Veldhuizen spaarde een aantal spelers. Paul Eppink verdedigde zodoende het doel. Richard Terpstra speelde voor Edmund Mijnheer. Roald de Vries mocht wel weer opdraven, waardoor Ronald Hoek (licht geblesseerd) aan de kant bleef. Ook Ali Akla zag het eerste bedrijf vanuit de dug out; daarvoor speelde Mike Ahrens op de rechterflank. Trainer Martin van der Lee bracht een elftal in de wei, waarmee hij normaliter ook de in de competitie speelt, dus geen extra versterkingen vanuit de hoofdmacht van HSC’21, dat in de beker al uitgeschakeld was door Go Ahead Kampen.

De reserves van HSC’21 komen uit in de reserve Hoofdklasse A en zitten daar getuige de reeks van acht kampioenschappen allang aan hun plafond. Ook nu leidden de Haaksbergers de dans met een ruime voorsprong op de naaste concurrent. De club zou graag de mogelijkheid hebben om te promoveren naar een competitie met standaardelftallen en dan liefst zo hoog mogelijk. Dit om de spelers een ontwikkeling mee te geven onder zo hoog mogelijke weerstand. Dat lijkt nu wat te ontbreken in de huidige competitie, waar de ploeg van Van der Lee zelf heel veel balbezit heeft en altijd aanvallend voetbalt, overeenkomstig de clubcultuur. Die bezit naast voetballend vermogen ook een goede mentaliteit, waardoor het ook als underdog nog kan compenseren. Voor de groenwitten is het heel gunstig, dat zij in het bekertoernooi kunnen uitkomen, omdat er dan onder grotere weerstand met minder balbezit gevoetbald moet worden.

DVS in eerste helft nog wel op voorsprong
Zo tekende zich in de eerste tien minuten van de wedstrijd de veldverhoudingen zich aan. De Ermeloërs hadden de aftrap en voordat de gastheren de bal nog maar aangeraakt hadden, trof Maurice de Ruiter in de 1e minuut al de paal. In de 3e minuut kwam de afdraaiende corner vanaf links bij Christian van de Kamp, maar de specialist in kopballen zag de inzet met zijn hoofd ruim over gaan. HSC kwam er voetballend pas in de 5e minuten voor het eerst uit met een goede crosspass naar de linkervleugel van Rick Keizers. Uit de voortzetting dook Niels Rupert vrij voor doelman Paul Eppink op. Hij raakte het leer niet goed en via de arm van de goalie bleef de schade beperkt tot een corner. DVS had gewaarschuwd moeten zijn, dat de thuisploeg altijd wel kansen zou krijgen. Vooralsnog verliep de veldverhouding in het voordeel van de Ermeloërs, hoewel de druk al wat had afgenomen. In de 20 minuut leverde dat een logische voorsprong op. Okan Soykan dreef de bal op en Maurice de Ruiter verzond na het inspelen de afgemeten steekpass, waardoor Mike Ahrens vanaf rechts vrij op doelman Marin Juresic kon afgaan. De vleugelspits plaatste het leer bekeken in de verre hoek, 0-1. Nies aan de had; zo leek het althans, maar DVS drukte niet echt door. HSC kreeg steeds meer grip op de wedstrijd, zocht voetballend de oplossingen en ging de persoonlijke duels scherp in. De thuisclub ontwikkelde zich langzamerhand als de lastigste opponent, die de Ermeloërs tot nu toe in het bekertoernooi ontmoet hadden. Sterker nog, zo voetballend zouden de Haaksbergers in de Hoofdklasse C van het zaterdagvoetbal niet eens hoeven vrezen voor degradatie, maar misschien stegen zij wel boven zichzelf uit. Maurice de Ruiter zag in de 24e minuut wel de mogelijkheid voor een lob over de te ver voor zijn doel staande Juresic, maar kon goed verdedigd zijn inzet niet voldoende hoogte meegeven. Twee minuten later lag er een uitgelezen mogelijkheid voor Christian van de Kamp om de voorsprong te vergroten. Uit de kluts kreeg hij de bal mee, omspeelde de Twentse sluitpost, maar had niet het lef om de bal vanuit een wat lastige hoek in eens in te schieten. Na de balaanname kreeg hij het leer nog wel in de richting van de korte hoek, maar kon Marin Juresic op de doellijn nog redding brengen. HSC kwam in dezelfde minuut na Ermelo’s balverlies nog wel tot een schot van Caplan Soumaoro, dat niet de juiste richting had. Vier minuten later zorgde dezelfde speler voor de gelijkmaker. Een hoekschop vanaf links werd niet op het doel gekopt, maar vervolgens ook niet weggewerkt. De aanvallende middenvelder volleerde uit een halve omhaal buiten het bereik van doelman Paul Eppink. Het toonde maar weer eens aan, dat de hoop op een bekerstunt voor de reserves reëel was. Toch had DVS wel degelijk met een voorsprong kunnen gaan rusten. De Haaksbergse doelman kreeg in de 40e minuut een afstandsschot van Mike Ahrens niet helemaal onder controle, maar Christian van de kamp kwam net iets te laat voor een succesvolle rebound. In de slotminuut van het eerste bedrijf kon de spits na een uitval alleen op het doel afgaan, kwam ook in goede scoringspositie, maar legde de bal vervolgens breed op Maurice de Ruiter, voor wie de hoek juist veel moeilijker was. Uit de corner, die hieruit ontstond, kopte Daniël van Warven over. Zodoende haalde HSC met 1-1 de rust en was er voldoende perspectief voor een goed resultaat.

DVS in tweede helft afgetroefd door reserves HSC’21
Christian van de Kamp bleef voor de tweede helft in de kleedkamer achter. Voor hem kwamen Ali Akla in het veld. De gedreven aanvaller wilde wel, maar kwam toch ook moeilijk langs zijn tegenstander, die zich in hem vastbeet. En anders was er wel voldoende rugdekking. De thuisclub gaf met een strak afstandsschot in de 47e minuut van Waldo Rhebergen een waarschuwing af. De groenwitten zetten goed druk op de bal, waarbij Okan Soykan in de 52e minuut het leer verspeelde. Caplan Soumaoro kon zo vanaf rechts de voorzet verzenden, die door Jorran van Santen niet verwerkt kon worden. Niels Rupert tikte zijn ploeg zodoende van dichtbij naar de 2-1 voorsprong. Toen kon het eigenlijk al niet meer fout gaan voor de Tukkers. Kort daarop wisselde trainer Jan Veldhuizen in een kort tijdsbestek twee maal. Jorran van Santen en Daniël van Warven verlieten het veld. Met de komst van Edmund Mijnheer en Jerrol Poot hoopte hij meer gif in zijn ploeg te krijgen. Het wilde niet meer lukken. Vaak was er te weinig beweging in de Ermelose formatie, waardoor de combinaties niet als vanouds liepen. Ook Maurice de Ruiter was veel minder zichtbaar. Hij kwam in de 59e minuut nog wel door op links, maar de Twentse goalie kon redden ten koste van een corner. Ook Ali Akla kwam weinig langs zijn tegenstander. Slechts eenmaal kwam hij in de 72e minuut na een balaanname en een draai tot een doelpoging, maar dat schot was te zacht. Aan de andere kant kwam DVS in de 78e minuut goed weg, toen na balverlies de counter niet goed uitgespeeld werd door de groenwitten. Vijf minuten later was het pleit volledig beslecht. Het leek op een overtreding op Maurice de Ruiter, maar de sliding (weliswaar van achteren) was op de bal, zodat scheidsrechter Fikkert uit Hellendoorn liet doorspelen. Caplan Mouraoro kon zodoende bij de achterlijn het strafschopgebied ingaan. Hoewel hij niet in scoringspositie kwam, nadat hij Edmund Mijnheer had uitgekapt, ging hij over het uitgestoken voetje van Okan Soykan heen. De middenvelder werd daardoor de schlemiel van de wedstrijd, want nu wees de leidsman naar de stip. Waldo Rhebergen, die met zijn spelhervattingen al had aangetoond over een goede traptechniek te beschikken, joeg het buitenkansje hard tegen de touwen. Het zorgde al vast voor een feestje op het veld, want dit zou nooit meer weggegeven worden. Dat ondanks de amechtige poging van Ali Akla met zijn schot vijf minuten voor tijd. Die zou zeker doel getroffen hebben, maar werd door Marin Juresic nog over de lat getikt. Voor zover de taart al van slagroom voorzien was, had er ook nog de gebruikelijke kers op gedaan kunnen worden in de extra tijd. Joost Exterkate verzond van afstand de boogbal, die nog net door doelman Paul Eppink verwerkt kon worden. Zo’n fraai sluitstuk kreeg het duel niet, die toch als historische bekerwedstrijd in de annalen van HSC’21 bijgeschreven kon worden en door DVS het liefst zo snel mogelijk vergeten zal worden. Twee seizoenen terug ondervonden de geelzwarten minder weerstand van de hoofdmacht van de Haaksbergse Topklasser; toen volgde er in Ermelo uitschakeling na een 2-2 einduitslag uitschakeling via strafschoppen.

“Een blamage”
“We moeten ons helemaal kapot schamen en daarmee doe ik die jongens van HSC niets te kort. We wisten wel, dat dit een goede ploeg was. Het was een energieke, fitte ploeg”, reageerde trainer Jan Veldhuizen na afloop van het verloren bekerduel furieus: ”Als je je zo tachtig minuten lang laat piepelen, verdien je ook helemaal niets. We zijn op alle fronten afgetroefd, strijd, passie. Het was zonder uitzondering allemaal slecht. We zijn gestraft voor de gedachte, dat we dat allemaal wel even op halve kracht konden klaren. Je weet, dat het voor deze tegenstander de wedstrijd van het jaar is en zij hebben het fantastisch gedaan. Het was schandelijk, wat wij daar zelf tegenover gezet hebben. Het was slordig, het was ongeconcentreerd, het was ongemotiveerd, overal te laat komen, slordige overtredingen maken, matig positiespel, slordige passing; eigenlijk alles, wat normaal wel goed gaat. Je ziet dit niet van te voren aankomen, maar dit mag ons niet overkomen. We hebben het wel laten gebeuren. We hadden nog wel uren door kunnen voetballen, maar dan hadden we er misschien nog wel twee tegen gekregen in plaats van zelf te scoren. Ik heb het nog wel geprobeerd door te wisselen, maar daar werd het ook niet beter van. Je kan een keer slecht voetballen, maar als dat met deze insteek is, kan ik daar slecht tegen. Als je mentaal het zelfde brengt als een tegenstander en je verliest, kan ik er nog vrede mee hebben, maar niet op deze manier. De eerste tien minuten waren goed, maar daarna was het dramatisch van onze kant. Na die 0-1 was er nog niets aan de hand en ook Christian ging nog een keer alleen op de keeper af. Die 1-1 uit mooie volley na een afgeslagen hoekschop kan vallen, maar die tweede en die derde geef je gewoon weg. Daar wordt ook slap verdedigd. De tegenstander was goed, de arbitrage was prima, maar wij waren vandaag slecht. Een blamage.”

Opstelling DVS’33 Ermelo:
Paul Eppink, Roald de Vries, Jorran van Santen ( 56’ Edmund Mijnheer), Richard Terpstra, Stevan de Geijter, Okan Soykan, Daniël van Warven ( 59’ Jerrol Poot), Maurice de Ruiter, Christian van de Kamp (46’ Ali Akla), Mike Ahrens.

Opstelling HSC’21 2:
Marin Juresic, B. Spikker, Tom Veldhuis, Jasper Agelink, Rick Keizers, Lieuwe Geesing (69’ Bas ter Hogt), Caplan Soumaoro, Wesley Meulenkamp, Niels Rupert, Joost Exterkate, Waldo Rhebergen.

Scheidsrechter: Dhr. B.J. Fikkert uit Hellendoorn.

Scoreverloop: 20’ Mike Ahrens 0-1, 32’ Caplan Soumaoro 1-1, 50’ Niels Rupert 2-1, 83’ Waldo Rhebergen 3-1.

De kwartfinales voor de districtsbeker Oost gaan dus aan DVS voorbij. Competitiegenoten Excelsior’31 en ACV maakten geen fout. De Rijssenaren wonnen met 0-4 bij asv Dronten en de Assenaren herstelden zich voor eigen publiek tegen GRC met 6-0. De overige klassegenoten, die nog in het bekertoernooi vertegenwoordigd zijn, spelen in de week hierop nog. Streekgenoot Sparta Nijkerk kwalificeerde zich met een regelmatige 2-0 ten koste van Dieze West voor de kwartfinale.