Strijdbaar DVS’33 Ermelo verliest van HHC Hardenberg

 

De geelzwarten lieten over de rechterkant in de eerste minuten wellicht de beste aanval van de wedstrijd zien, waarbij Yasin Kurt uiteindelijk breed legde op de ingelopen Kay Velda. Voordat de middenvelder tot een doelpoging kon komen, werd hij aangetikt door Thomas Bakker en ging de bal op de stip.


Mike Ahrens krijgt hier in de 2e minuut niet de gelegenheid van Thomas Bakker om uit te halen, waarna de bal op de stip gaat.

Een kolfje naar de voet van Maurice de Ruiter, die daar berekenend wel raad mee wist, 1-0. Het feestgedruis klonk nog na, toen de bezoekers al weer gelijk maakten. Mark Veldmate lepelde in de 5e minuut de bal over de Ermelose defensie, waar Rob van der Leij met één voetbeweging Paul Eppink, die misschien een lobje had verwacht, versloeg, 1-1. HHC ging door en kreeg vijf minuten later, waar het voor gekomen was; de vroege voorsprong om daarna wat achterover te kunnen leunen. Een bijna identieke goal als de gelijkmaker, maar nu ging het leer wel met een boogje over de lange sluitpost heen, 1-2. Daardoor nam de druk van de Hardenbergers wat af en brak er een fase aan, waarin DVS het meeste balbezit had. De geelzwarten konden er tegen het compact spelende HHC maar niet zo doorheen combineren. Geen van twee ploegen kwam eigenlijk goed in het eigen spel, maar de gasten waren in de fysieke duels vaak de sterkste. Dat zorgde nogal eens voor balverlies aan Ermelose kant. Het dichtst bij een doelpunt voor de rust kwam DVS nog via een laag, geplaatst schot van Kay Velda in de 22e minuut en een omhaal van Ali Akla vijf minuten daarna. De inzet van Velda had niet voldoende vaart, waardoor doelman Sander Danes het leer uit de uiterste hoek kon duiken en de poging van Akla ging naast. Hayri Pinarci moest op de doellijn nog een derde Overijsselse treffer voorkomen, toen een corner bij de eerste paal binnen dreigde te gaan. Hij kopte de bal uit de doelmond, zodat met een 1-2 achterstand gerust werd. Om daar nog wat aan te doen, moest DVS na de hervatting beslist meer brengen.

 

Vooralsnog geen wissels in de rust. Voor twee ploegen, die duidelijk volgens een plan voetballen, kwam het in de tweede helft vooral op passie en strijd aan. Dat blijkt een wedstrijd ook bijzonder boeiend te kunnen maken. In de 48e minuut verzond Hayri Pinarci een uitstekende pass richting Kay Velda, die buitenspel stond. Mike Ahrens echter niet, zodat de arbiter het door liet gaan. Desalniettemin nam Velda het leer aan in kansrijke positie, maar produceerde niet meer dan een rollertje. Toch kreeg de thuisclub direct hierop een domper te verwerken, toen Edmund Mijnheer na een hoge bal op Rob van der Leij binnen de ‘zestien’ eerst lichtjes in de rug van zijn opponent duwde en hem bij zijn val aan de enkel raakte. Een doelrijpe kans was het bij lange na nog niet, maar volgens de regelgeving was ook dit een strafschop. Philip Ties zette zich er achter en hoewel Paul Eppink de bal nog wel raakte, kon hij de 1-3 niet voorkomen. Een sterke ploeg als HHC geeft dat normaliter niet meer weg. Drie minuten later deed zich voor de gastheren de situatie voor, wat op een strafschop leek. Ali Akla werd na zijn actie wel aangetikt, maar nu kende de leidsman geen penalty toe.


Ali Akla zou het ook in deze wedstrijd weer zwaar te verduren krijgen. Hier hangt Manuhutu aan hem. Later zou de aanvaller aan een lichter duel geen strafschop overhouden.

Waar het overwicht van DVS na de 1-2 in de eerste helft vooral optisch was, waren de geelzwarten nu wel dreigender. Nadat Ali Akla  bij de achterlijn ten koste van een overtreding gestopt was, mocht Mike Ahrens een vrije trap nemen. Eigenlijk was die te laag, maar Jorran van Santen kroop goed onder de bal en kopte het speeltuig in de verre hoek, met 2-3 was het weer helemaal een wedstrijd en met de steun van het thuispubliek namen de geelzwarten geen genoegen met een nederlaag. Fraai was het spel allemaal niet, maar wel met veel beleving van beide zijden. Alleen wonnen de Ermeloërs nu wel veel vaker hun persoonlijke duels. De hoekschop in de 63e minuut na een schot van Kay Velda kwam voor de voeten van Ali Akla, die vrij kon uithalen. Zijn inzet ging echter recht op de goalie af. HHC-trainer Marcel Groninger wisselde met nog een kwartier te gaan verdedigend, terwijl bij de Ermeloërs een verdediger (Edmund Mijnheer) opgeofferd werd voor een aanvaller (Christian van de Kamp). Een overtreding op Kay Velda leverde in de 76e minuut een vrije trap op net buiten het strafschopgebied en met de specialisten, die DVS heeft, mocht dat gerust een kans genoemd worden. Dat bleek ook wel, hoewel de trap van Mike Ahrens op de kruising landde in plaats van net eronder. Natuurlijk lag er veel ruimte achter de Ermelose verdediging en tweemaal kwam HHC er nog gevaarlijk uit. De wedstrijd liep naar het einde toe, maar de gelijkmaker wilde niet meer vallen. Een kopbal van Christian van de Kamp uit een voorzet van Maurice de Ruiter was te zacht en bij een corner van Kay Velda kon geen DVS’er er het hoofd tegen krijgen. Zo eindigde de zeker spannende wedstrijd in een nipte Hardenbergse zege, waar de geelzwarten wellicht een punt verdiend hadden.

Hier is het leer na de kopbal van Jorran van Santen onderweg naar de verre hoek, wat de aansluiting betekende. 

Onze speelwijze is onze kracht en daar wilden we ook tegen HHC aan vasthouden. Wij dachten tegen hun veel winst te kunnen halen, doordat zij met veel mensen van achteruit opkomen. Daar zouden wij ruimte moeten krijgen. Wij moesten zelf heel alert blijven centraal achterin, omdat zij vaak één-op-situaties creëren. En je moet zelf goed in de overnames zitten en dat liep de eerste helft bij ons niet lekker. Zij stonden heel compact en wij hadden daar moeite mee om doorheen te komen. Als wij wat opportunistische speelden, hadden zij wel vaker de tweede ballen. Na die 1-0 schatten wij tweemaal een situatie niet goed in, waardoor wij na hun overnames niet goed staan. Na die 1-2 moesten wij het spel maken, maar omdat zij het zo compact hadden staan, was het moeilijk voor ons om doorheen te komen. Dat kun je uit elkaar trekken door af en toe eens een diepe bal te spelen en van daaruit door te voetballen, maar die Kobussen had alle tweede ballen en konden zij daar doorvoetballen. Daar hebben we in de rust ook over gesproken. Dat deden we in de tweede helft beter. Toen konden we wel vanuit die tweede bal voetballen en kwamen we weer in de kracht van ons eigen spel. Dat had ook te maken met de inschatting, waar de bal gat komen en in het duel komen. Helaas niet de gelijkmaker, maar wel mogelijkheden gecreëerd; die schietkans voor Ali en die corner, waar drie, vier mensen net langs heen gaan. Ik vind wel, dat we die 3-3 verdiend hadden.

Foto's gemaakt door Theo Aalten, klik hier om naar alle foto's te gaan.
 

Opstelling DVS’33 Ermelo: Paul Eppink, Roald de Vries, Basil Camara, Edmund Mijnheer (74’ Christian van de Kamp), Jorran van Santen, Kay Velda, Hayri Pinarci, Yasin Kurt, Mike Ahrens, Maurice de Ruiter, Ali Akla.

Opstelling HHC Hardenberg: Sander Danes, Ashwin Manuhutu, Hamid, Zarbaf, Thomas Bakker, Gersom Klok, Koos Werkman, Philip Ties (90’ Marcel Piesche), Glenn Kobussen, Mark Veldmate (73’ Stijn Pol), Rob van der Leij, Jan Hooiveld (87’ Dennis Krohne).

 

Scheidsrechter: dhr. W.H. Bronsvoort uit Deventer

 

Scoreverloop: 3’ Maurice de Ruiter (pen.) 1-0, 5’ Rob van der Leij 1-1, 10’ Rob van der Leij 1-2, 50’ Philip Ties (pen.) 1-3, 68’ Jorran van Santen 2-3.

 

HHC voegde door de winst drie punten aan de 20 toe en blijft de koploper volgen op vier punten. Als enige in de tweede periode zijn de Hardenbergers nog zonder puntverlies. DVS blijft met 14 punten elfde

Kozakken Boys-ONS Boso Sneek: een wellicht verrassende voorsprong voor de Friezen halverwege werd in de tweede helft teniet gedaan. Het werd 4-1 voor Kozakken Boys. De Werkendammers blijven lijstaanvoerder met nu 27 punten, terwijl ONS de Ermelose club net een punt voor blijft op de tiende plek.

Spakenburg-RVVH: Spakenburg herstelde zich van de nederlaag in de derby, maar wachtte niet tot de tweede helft om een 0-1 achterstand ongedaan te maken. Na een 3-1 ruststand wonnen de “Blauwen” uiteindelijk met 5-2 en blijven met eenzelfde puntenaantal maar met een wedstrijd meer gespeeld in het spoor van de koploper. RVVH blijft gelijke tred houden met DVS, maar dan wel met een iets minder doelsaldo.

FC Lisse-Katwijk: Deze derby kwam pas los na 55 minuten, toen Katwijk 0-1 had gemaakt. In die stand kwam echter geen wijziging meer. De Kattukkers blijven zodoende HHC op doelsaldo voor. FC Lisse zakte door de nederlaag naar de voorlaatste plaats met 11 punten.

Barendrecht-IJsselmeervogels: Het debuut van Sandor van der Heide leverde geen drie punten op na de gewonnen derby een week eerder. Barendrecht dicteerde en zegevierde eenvoudig met 3-0. Daarmee liepen de Rijnmonders uit op de drie ploegen daaronder. De vijfde plek (met 22 punten) beantwoordt aan de ambities op “De Bongerd”. IJsselmeervogels, dat weer een week zesde stond, zakte naar de de achtste plaats met 18 punten. Excelsior M ging er op doelsaldo overheen.

Rijnsburgse Boys-Scheveningen: Veel spanning op de “Middelmors” waar de thuisclub weer niet tot winst kwam. Rijnsburgse Boys zakte zodoende weer een plaatsje en is nu uit het linker rijtje verdreven. Scheveningen klom met de 18 punten naar de zesde plek, maar kreeg in wel gezelschap van Barendrecht.

Excelsior M-SteDoCo: In de tweede helft benutte Excelsior M de kansen wel en wonnen met 3-1. Dat leverde een virtuele plaats in de Landelijke divisie op als nieuwe nummer zeven met 18 punten. SteDoCo (eerstvolgende tegenstander van DVS in Hoornaar) sluit nog steeds het hek.

Capelle-GVVV: Betaalde de terugkeer van “Opa” van Meegdenburg zich tegen DVS uit in een gelijkspel, bij het kwakkelende Capelle nam hij de 0-2 voor zijn rekening en werd het uiteindelijk 1-3. De eerste competitiezege ook voor John de Wolf. Daarmee naderde GVVV de Ermeloërs tot op een punt (13) en haalden Capelle bij. Ook werd de voorlaatste plaats overgedaan aan FC Lisse.