Cookie beleid DVS'33 Ermelo

De website van DVS'33 Ermelo is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan
  • DVS-TV & DVS-Video

  • Top-en Hoofdsponsors
  • Eerstvolgende wedstrijd

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!

Waardig afscheid DVS’33 Ermelo in laatste thuiswedstrijd tegen Spakenburg

DVS'33 Ermelo 1

4 - 0

Spakenburg 1

Competitie

Mannen zaterdag, 1, Topklasse zat

Datum

7 mei 2016 14:30

Scheidsrechter

Burg, P.N. van der

Accommodatie

Onbekend

Er was DVS’33 Ermelo nog veel aangelegen om in de laatste thuiswedstrijd van het seizoen in de Topklasse waardig afscheid te nemen. Enerzijds als steun van het publiek gedurende het debuutjaar in het elitecorps van het zaterdagamateurvoetbal en anderzijds om de vertrekkende spelers te bedanken. Om die reden waren er basisplaatsen ingeruimd voor Okan Soykan en Ronald Hoek, die de opmars vanuit de 1e klasse nog meegemaakt hadden onder voormalige trainer Hennie in ’t Hof. Die was dan ook aandachtig toeschouwer in deze wedstrijd. Beide spelers stonden op de voor hun vertrouwde stek; Soykan, met 231 tot deze middag de speler in de huidige selectie met de meeste bindende wedstrijden op zijn naam en 17 doelpunten, links op het middenveld, en Ronald Hoek (na Roald de Vries) met 171 duels (en 4 goals) als nummer drie, op de rechtsbackplaats. Mede door de schorsing van Hayri Pinarci speelde Jorran van Santen voor de verdediging.

Gezien de opstelling van Spakenburg, waar alleen doelman Barry Ditewig op de bank plaats nam ten faveure van tweede sluitpost Richard Arends, leek de promovendus naar de Tweede Divisie toch nog wat van de streekontmoeting te willen maken in de enige wedstrijd in de voorlaatste speelronde, die om des keizers baard ging. Nu kan de Ermelose club zich natuurlijk altijd opladen tegen de twee Spakenburgse grootmachten, waarvan IJsselmeervogels al eerder dit seizoen met 4-0 hard onderuit ging. Voor Ali Akla en Mike Ahrens, die komende jaargang op respectievelijk aan de rode kant en aan de blauwe kant van de “Westmaat” zullen voetballen hun kunsten nog eenmaal voor het thuispubliek te tonen.

De wedstrijd werd vooraf gegaan door een minuut stilte vanwege het overlijden van Piet van de Berge, die jarenlang kantinebeheerder is geweest.


DVS kan voor rust het verschil nog niet maken
Hoewel de wedstrijd natuurlijk niet op het scherp van de snede gespeeld werd, zochten de bezoekers met hun koningskoppel Kees Tol en Danny van de Meiracker wel degelijk naar de openingstreffer.  De mogelijkheden kwamen er ook nog wel in het eerste kwartier, maar Paul Eppink verwerkte de inzet van de Spakenburgse topscorer uit een voorzet van Tol tot hoekschop, waarna Niels Buijtenhuis nog voorlangs schoot. Sargon Gouriye kreeg in de 11e minuten de bal voor zijn voeten, maar schoot naast. Daarmee was het voor de rust lange tijd gedaan met de dadendrang van de "Blauwen". Ook de thuisclub kreeg kleine mogelijkheden in het eerste kwartier, maar Kay Velda schoot voorlangs en Mike Ahrens kreeg het leer in kansrijke positie niet goed op de slof. Twee aanvallen met perspectief smoorden nog in buitenspel, maar DVS had toen de regie van de wedstrijd al in handen en gaf die het gehele duel niet meer weg. Roald de Vries schoot in de 15e minuut net niet goed genoeg in en Ali Akla zette goed druk op de doelman na een terugspeelbal. De schade bleef voor Spakenburg beperkt tot een corner. Een doelpunt zou voor de rust echter niet vallen, hoewel Maurice de Ruiter er op een afgemeten pass van Okan Soykan, zoals hij er in het verleden al zoveel gaf, vrij voor het doel kwam. De hoek was nog lastig genoeg en het schot ging rakelings voorlangs. Uit de tegenaanval kreeg Danny van den Meiracker nog een schietkans, maar dat werd geblokt.



Ermeloërs in tweede helft naar ruime zege
Bij Spakenburg werd Tom Oostinjen gewisseld voor Peter de Lange. Voor Roeland ten Berge was er geen reden om te wisselen of om zijn tactiek aan te passen. Alleen het tempo moest wat omhoog en dat deden de geelzwarten ook ondanks de zomerse waarden. Dat zette al vroeg zoden aan de dijk. Na een combinatie draaide Ali Akla goed weg bij zijn man en legde vanaf de achterlijn af op Maurice de Ruiter, die goed voor zijn tegenstander gekomen was en het speeltuig via de paal binnen werkte, 1-0. Door die voorsprong zakte Spakenburg nog meer weg en was het heerlijk combineren voor de thuisclub. Dat bracht Ali Akla na een knappe passeerbeweging weer bij de achterlijn. Nu verschalkte hij de Spakenburgse sluitpost zelf met een schuiver uit een nog altijd lastige hoek.



De 2-0 betekende Akla’s zestiende doelpunt, waarmee de aanvaller op een zelfde totaal komt als de topscorer van de Topklasse, Marciano Mengerink van Katwijk (die vanwege een blessure niet meer in actie zal komen). Waar Spakenburg al een tweede wissel had toegepast (Gouriye-Selemi) ging Okan Soykan in de 62e minuut onder een staande ovatie van het veld voor David van de Groep. De toekomstige NSC’er (hij hoopt in Nijkerk op meer speeltijd) legde alle gram in zijn eerste balcontact uit een uitstekende voorzet van Maurice de Ruiter. Zijn gedrukte schot tegen zijn vorige club was onhoudbaar. Bij die 3-0 werd ook Ronald Hoek onder groot applaus gewisseld.



Zijn plek werd ingenomen door Yasin Kurt. Voor DVS was de koek echter nog niet op, getuige ook het schot van Ali Akla in de 73e minuut , dat via de paal naast ging. Christian van de Kamp maakte het laatste kwartier van de wedstrijd nog vol voor Maurice de Ruiter. Net voor en na de uiteindelijk 4-0 was Spakenburg nog dicht bij een eretreffer, maar eerste kopte Danny van den Meiracker uit een voorzet van Kees Tol een zekerheidje net naast het doel en volleerde Adi Draganovic van grote afstand op de lat. In de 82e minuut stond Kay Velda echter met succes aan het einde van een goede combinatie. Met zijn balaanname kon hij op de voor hem kenmerkende manier uithalen en versloeg doelman Arends met een laag schot bij de paal. Daarmee noteerde DVS dus in deze uitzwaaiwedstrijd weer een 4-0 tegen een Spakenburgse grootheid.

Afscheid
Na de wedstrijd werd voor het eigen publiek afscheid door voorzitter Aart Goossensen genomen van een aantal spelers. Zonder ook maar een minuut (bindend) in de hoofdmacht gespeeld te hebben is dat van Dennis Vinken. Hij werd in de winterstop als stand in van het failliete VVA’71 aangetrokken in verband met de langdurige blessure van doelman Daan Huiskamp. Voor de twee jongelingen, Yordi Grovenstein en Roelof de Groot, was de stap naar een basisplaats bij de Topklasser nog te groot;  zij gaan hun geluk beproeven bij buurman VVOG. Het verblijf van David van de Groep in Ermelo beperkt zich tot een enkel seizoen. Stevan de Geijter en Christian van de Kamp dienden de hoofdmacht twee jaargangen. De eerste gaat bij de geelzwarten aan de slag als trainer van de C1 en de laatste gaat zich bij SDV Barneveld nog verdienstelijk maken in de spits. De gewaardeerde middenvelder Yasin Kurt kwam met DVS niet tot een overeenstemming voor een vijfde seizoen en heeft nog geen nieuwe club. Het vertrek van de twee doorgebroken talenten uit de eigen opleiding Mike Ahrens en Ali Akla wordt evenzeer betreurd, als dat hen succes gewenst wordt bij respectievelijk Spakenburg en IJsselmeervogels, maar natuurlijk hoopt DVS nog wel op een terugkeer ooit. Voor twee oudgedienden kondigde zich het vertrek aan. 




Ten eerste Okan Soykan; hij speelde zich tien jaar geleden al in de kijker van de Ermelose club, maar kwam een jaar later. Een unieke voetballer, die veel bijgedragen heeft aan de laatste twee promoties van de geelzwarten. De begenadigde middenvelder verkast naar Alexandria in Apeldoorn. Daarnaast keert Ronald Hoek na zeven jaar DVS terug naar zijn vorige club Nunspeet, dat ongetwijfeld nog veel plezier gaat krijgen van de slimme, gedisciplineerde multifunctionele speler.

Gelegenheid voor fraai afscheid
Trainer Roeland ten Berge zag zijn ploeg een waardig afscheid nemen van het seizoen en van een aantal spelers:”Het was voor ons van belang om het voor eigen publiek goed af te sluiten. We hebben een goed seizoen gedraaid, maar in de laatste wedstrijden hebben we geen geweldig resultaat gehaald. We hebben ook de gelegenheid aangegrepen om de jongens, die een hele grote staat van dienst voor DVS gehad hebben, in de basis te laten spelen.

Het publiek heeft ons het hele jaar goed gesteund en wij waren het ook aan onze stand verplicht om dit te laten zien. Ondanks dat we uitgespeeld waren, was dit ook wel het minste, wat we konden doen. Je moet het met die plotselinge warmte nog wel ergens vandaan halen. Wedstrijden als deze kunnen heel open zijn en dan kan het heel snel heen en weer gaan. Dat had met dit weer niet gekund. Dan gaat het erom, of je de bal goed in de ploeg kan houden en dat hebben we goed gedaan; in de tweede helft nog beter dan in de eerste. Als wij in de tweede helft hetzelfde zouden blijven doen als in de eerste, maar dan in een hoger tempo, zouden we het verschil wel kunnen maken. Dan gaat die eerst er al heel snel in. En er zaten een paar hele mooie doelpunten bij. Ook weer goals, die typerend waren voor het voetbal van ons.





Voor spelers als Okan en Ronald is het heel moeilijk, als je al een hele grote staat van dienst hebt en jaren vaste waarde
bent in het elftal,  op de bank te moeten zitten. Hun nadeel was ook, dat ze lang geblesseerd waren en er was daarna geen reden om het elftal om te gooien. Des te knapper is het, dat ze dat het hele jaar goed opgepakt hebben. Daarom zijn we ook met hen gestart in de basis. Dan is het ook terecht, dat het publiek voor hen op de banken gaat. Dat hebben ze meer dan verdiend, maar ik wil de andere jongens ook niet te kort doen. Mike en Ali zitten in de bloei van hun carrière en gaan nu hun promotie maken. Dat hebben ze ook door hun spel afgedwongen; ze hebben alle twee een topjaar gehad bij DVS.”





Foto's gemaakt door Theo Aalten, klik hier voor alle foto's. 

Opstelling DVS’33 Ermelo
: Paul Eppink, Roald de Vries, Basil Camara, Edmund Mijnheer, Ronald Hoek (66.Yasin Kurt), Okan Soykan (62. David van de Groep), Jorran van Santen, Kay Velda, Mike Ahrens, Maurice de Ruiter (74. Christian van de Kamp), Ali Akla.

Opstelling sv Spakenburg: Richard Arends, Matthijs Blijham, Tim Sanders, Adi Draganovic, Niels Buijtenhuis, Tom Oostinjen (46. Peter de Lange), Michael Lanting, Nathan Bijl, Sargon Gouriye (59. Armen Selimi), Kees Tol, Danny van den Meiracker.

 

Scheidsrechter: dhr. P.N. v.d. Burg uit Den Haag

 

Scoreverloop: 48’ Maurice de Ruiter 1-0, 57’ Ali Akla 2-0, 63’ David van de Groep 3-0, 82’ Kay Velda 4-0.

 

 

Resultaten Topklasse 7 mei (29e speelronde; 9e ronde derde periode):

Door de overwinning en de andere uitslagen is DVS nu met 36 punten definitief “kampioen van het rechter rijtje”, wat natuurlijk een uitstekend resultaat is voor een debutant. Spakenburg bleef met een totaal van 47 zesde.

Excelsior M-Kozakken Boys: De Werkendammers kregen de drie punten terug, die n.a.v. de thuiswedstrijd tegen GVVV in mindering waren gebracht en deden dus weer volop mee in de titelstrijd. In het hol van de leeuw nam Kozakken Boys in de tweede helft ook een voorsprong, die over de streep getrokken leek te worden. In de slotminuut volgde de gelijkmaker. Door de 1-1 was Excelsior M precies een week koploper, maar de kansen op het kampioenschap zijn nog niet verkeken. Met 56 punten bedraagt de achterstand op de lijstaanvoerder een punt. Voor de regerend zaterdagkampioen is dat drie, maar doordat Katwijk en HHC Hardenberg in de slotronde niet beiden drie punten kunnen verspelen, is de titel voor de roodwitten uit beeld.

SteDoCo-Katwijk: De bezoekers benutten de wedstrijd na rust in hun voordeel met twee treffers. Door de 0-2 en het puntverlies van Excelsior M greep Katwijk opnieuw de koppositie. Met 57 punten zijn de oranjehemden weer de te kloppen ploeg met een heet middagje bij Spakenburg nog voor de boeg. SteDoCo bleef dus op 27 punten staan en zag de herkanser tot op een punt naderen.

HHC Hardenberg-FC Lisse: Voor beide was winst noodzakelijk; voor de thuisclub om mee te blijven doen voor de titel en voor FC Lisse om de voorlaatste plaats over te doen. De bezoekers namen tot twee maal toe een voorsprong, maar het werd uiteindelijk 2-2. HHC is daarmee nog niet uitgeschakeld met 55 punten, maar is nu wel afhankelijk van puntverlies van Katwijk en Excelsior M. De Lissenaren konden de voorlaatste plek niet verlaten, maar weten zich in ieder geval gevrijwaard van rechtstreekse degradatie. Met een punt achterstand op SteDoCo kan rechtstreekse handhaving nog gehaald worden.

Scheveningen-Barendrecht: De vier doelpunten werden al voor de rust keurig verdeeld. Door de 2-2 is Scheveningen definitief veilig met 30 punten. Barendrecht kan met 50 punten op de vijfde plaats in de laatste thuiswedstrijd lekker uitzwaaien.

IJsselmeervogels-GVVV: In deze klassieker verspeelde GVVV toch twee kostbare punten tegen een gehavend IJsselmeervogels ondanks een vroege Veenendaalse voorsprong, die halverwege het eerste bedrijf achterhaald werd. Door de 1-1 kunnen de Veense “Blauwen” het op het eigen “Panhuis” maar niet zo meer op een gelijkspel laten aankomen in de allesbeslissende wedstrijd om het laatste ticket voor de Tweede Divisie. De “Vogels” waren met de 30 punten voorafgaand aan deze wedstrijd nog niet geheel veilig, maar met de huidige 31 wel. Dat hield hen ook op doelsaldo op de elfde plaats.

Rijnsburgse Boys-Capelle: De thuisclub was doordrongen van de noodzaak de laatste twee wedstrijden te winnen en lag al binnen het uur ruimschoots op koers met drie doelpunten. Capelle naderde nog tot 3-2, waardoor de “Uien” de slotronde met eenzelfde puntentotaal van 43 ingaan met de nog enige concurrent GVVV. Het kan nog voor Rijnsburgse Boys.

RVVH-ONS Boso Sneek: Het door blessures en schorsingen geplaagde “Hercules” had winst nodig om nog enige illusie op lijfsbehoud te hebben. Waar paal en lat de score voor de Ridderkerkers in de weg stonden, was een eigen doelpunt dan kenmerkend voor een moeilijk seizoen, dat nog zo hoopvol startte. Het werd 1-2, waarmee ONS zich volkomen veilig speelde. De Friezen hebben nu 31 punten en dat is evenveel als Capelle en IJsselmeervogels. Voor RVVH resteert na een enkel met 22 punten de trieste afdaling naar de Hoofdklasse.