DVS houdt openhuis in Houten

DSC_0068

DSC_0328

DSC_0030

De zomer die maar niet op gang wilde komen lijkt er nu geen genoeg van te krijgen. De zon schijnt volop als we om 10.15 vertrekken vanaf de parkeerplaats van DVS. Het vervoer ,wat goed is geregeld door heren leiders Gert en Arjen, arriveert probleemloos rond 11.00 uur bij de accommodatie van SV Houten. Onze jongens mogen net als vorige week in de thuis wedstrijd hun talenten ook hier op het hoofdveld, een verse groene grasmat,  laten zien.

Klokslag twaalf geeft de scheids het sein dat de wedstrijd mag beginnen, SV Houten mag aftrappen. De toon wordt snel gezet.  De mannen van SV Houten laten onmiddellijk zien zeker geen houten Klaasen te zijn. Vanaf de aftrap moet keeper Roan van Kooij aan de bak. Bij de eerste aanval vliegt de bal nog naast maar bij de tweede moet Roan al aan de noodrem trekken. De scheids wijst gedecideerd naar de stip en tot zijn grote verbazing ontvangt keeper Roan zijn eerste gele kaart. Roan werpt zich katachtig  in de goede hoek maar kan niet voorkomen dat de bal snoeihard in de touwen vliegt 1-0. Onze mannen zijn nu toch wel wakker geschud mag ik hopen. Maar nee….. 2 minuten later is het alweer raak. DVS loopt te klungelen, afspraken lijken niet te worden nagekomen. Houten breekt door over rechts en de voorzet wordt feilloos afgerond. De bal verdwijnt in het uiterste hoekje en Roan mag voor de 2e keer de bal uit het net halen. Het hoofd van de imposante keeper staat op onweer. DVS lijkt te beseffen dat het zo niet kan er schakelt een tandje bij. Er wordt een corner geforceerd. Chris van Krimpen krijgt de afvallende bal voor de voeten en haalt snoeihard uit. Maar helaas…. de bal vliegt ver naast. Het spel golft op en neer maar kansen worden niet echt gecreëerd door DVS. Houten loert op de counter en slaat onmiddellijk toe als DVS de deur weer wagen wijdt open zet. Roan kan op miraculeuze wijze voorkomen dat de 3-0 er in vliegt. Even later is het dan toch raak als de scherp staande spits wordt aangespeeld en alleen op Roan afkomt. Met een snelle beweging stuurt hij keeper Roan de verkeerde kant op en de bal verdwijnt in de touwen 3-0. Trainer Robin Zieltjes moet wat doen en wisselt een paar spelers. Onmiddellijk ontstaat er meer dreiging voorin maar het noodlot slaat toe. Houten weet onze verdediging voor zoveelste keer te kijk te zetten en Roan is kansloos 4-0. Wonderbaarlijk genoeg  geven onze mannen niet op en blijven het proberen. Owen Muller en Tom Hijmissen zijn nog dicht bij een doelpunt maar helaas de bal wil er niet in. De scheids vindt het goed en fluit voor de rust. Ruststand 4-0

Wat een 1^e helft hebben we gezien, het wat niet best hoor ik van alle kanten, het leek wel openhuis achterin! Trainer Robin zal zijn tacktisch inzicht hard nodig hebben om er nog een echte wedstrijd van te maken. Ik klamp me maar vast aan één van de mooie citaten van de grote meester Johan Cruijff: Het geeft niet hoe vaak zij scoren, als wij er maar één meer maken. ‘Da’s logisch

De voortreffelijk leidende scheids is stipt en blaast om 12.45 uur weer op zijn fluit voor de 2^e helft. Onze mannen lijken inderdaad goed geluisterd te hebben. De verdediging lijkt wat meer gesloten en vanaf de 1^e minuut wordt er druk gezet. Al in de 2^e minuut mag Owen een vrije trap nemen randje 16 meter. Hij schiet de bal hoog in de goal, de keeper laat de bal glippen en ja hoor, eindelijk zit het mee  de bal valt over de doellijn 4-1. DVS krijgt de smaakt te pakken en lijkt door te krijgen dat deze wedstrijd nog is te redden. Het publiek, deze keer vooral veel dames, laat zich gillend horen. Het kan niet uitblijven of de 2^e gaat er in. Het is Tom die de bal mooi krijgt aangespeeld vanaf het middenveld. Hij weet zijn tegenstander in de luren te leggen en haalt uit met zijn linker. De keeper weet de bal nog aan te raken maar niet genoeg en de bal beland in de touwen 4-2.  DVS voert de druk nog eens op maar SV Houten krijgt langzaam de wedstrijd weer onder controle. Roan, die een kwartier bijna geen bal meer op zijn doel heeft gehad, kan weer vol aan de bak. De tactiek wordt 10 minuten voor tijd nog eens gewijzigd en met de lange bal wordt alsnog naar de aansluitingstreffer gezocht. Het verdient zeker geen schoonheidsprijs maar het lukt. Vlak voor tijd weet Owen uit een hoekschop de bal in het goal te tikken 4-3.  Maar het is te laat. De scheids vindt het genoeg en laat zijn fluitje nog eenmaal horen. Eindstand 4-3. Respect voor de vechtlust van onze mannen. Gefeliciteerd SV Houten.

Thuis gekomen eten mijn teleurgestelde zoon en ik een volkoren broodje en nemen wedstrijd nog eens door. Het was niet echt goed hé pap maar we hebben er wel hard voor geknokt. Ja jongen… inderdaad. Intussen check ik mijn telefoon en zie dat de helft van het team hun teleurstelling zit weg te eten bij de MC Donalds. Leo Beenhakker had het in de jaren tachtig al over de Patat generatie. De 2.0 generatie dient zich aan, zo lijkt het ;)

Voor foto’s klik hier

Aalt Hijmissen