DVS weer met lege handen.

DSC_0150

DSC_0196

DSC_0055

DSC_0220

DSC_0087

DVS weer met lege handen.

Met de bas nog in mijn oren stap ik uit de auto op de veel te kleine parkeerplaats van het roemruchte Elinkwijk in Utrecht. Stian van de Kraats , zoon van de chauffeur, weet de discussie over kunstgras en gewoon gras goed af te wisselen met een stevig stukje muziek. Na een lekker bakkie koffie ontdek ik al snel dat we op echt gras spelen, dat doet me goed.  Al hadden de mannen in de auto daar een heel andere mening over. Een heerlijk veld, het zonnetje schijnt, het geeft me een goed gevoel. Gaan onze mannen voor een verrassing zorgen?

Het is inmiddels 12.00 als de scheidsrechter op zijn fluit blaast en Elinkwijk mag aftrappen. De eerste minuten lijken beide teams elkaar wat af te tasten. Na een minuut of vijf weet Elinkwijk een corner te forceren. Keeper Roan wordt even flink uit getest maar hij zit er goed bij. Ook vader Ben, die mag vlaggen vandaag, moet flink aan de bak. Zijn vlag gaat bij een paar buitspel situaties gedecideerd de lucht in. Is hij nou zo scherp of staat onze verdediging gewoon alert te verdedigen? Ik denk het laatste, coach Marco en Robin lijken hun mannen goed geïnstrueerd te hebben. Die snelle tegendoelpunten van vorige week dat zal ons niet meer gebeuren. DVS wordt sterker en creëert een paar echte kansen. Bram weet Tom te bereiken die op snelheid de nummer 3 probeert te verrassen. Maar deze ,twee koppen groter, lijkt op stelten te lopen en weet het gevaar te slechten. Bram, die een goede wedstrijd speelt, blijft met goeie passes strooien en weet nu Emirhan te bereiken op rechts. Hij speelt zich vrij en lijkt te scoren maar de bal vliegt via een verdediger in het zijnet. De corner levert helaas niets op en Elinkwijk neemt langzaam het initiatief weer over. Stijn, die lekker loopt te bikkelen, moet aan de noodrem trekken. Met een vrije trap randje 16 tot gevolg. Voordat deze genomen mag worden moeten Stijn en zijn directe tegenstander even bij de scheids op het matje komen. Al snel is de vrede gesloten en de vrije trap wordt genomen. Roan weet de bal over te kijken. Het spel golft op en neer en DVS weet weer wat kansen te creëren. Leon weet op aangeven van Owen gevaarlijk door te breken en kan uithalen. Het publiek houdt de adem in, ik had hem al geteld maar de bal vliegt rakelings voorlangs. Jammer, jammer, jammer. De scheidrechter heeft genoeg gezien en fluit voor de rust. Ruststand 0-0

Tijdens de rust als iedereen naar binnen vlucht, blijf ik lekker van het zonnetje genieten. DVS speelt bij vlagen leuk en is zeker niet kansloos. Wat zeg ik, we hebben de beste kansen gehad. Maar ja, je moet wel schieten anders ken je niet scoren..

DVS begint vol overtuiging en vecht als leeuwen om eens 3 punten mee naar huis te nemen. De coaches van Elinkwijk zien het zwart gele gevaar en doen iets opmerkelijks. Er worden vijf verse krachten in gezet. DVS lijkt niet onder de indruk en gaat door met aanvallen. Leon weet Tom te bereiken die uit kan halen maar nu staat de keeper in de weg. Even later mag Bram een vrije trap nemen op een mooie plek. Een klein keepertje, gooi die bal onder de lat denk, maar helaas de bal gaat net naast. DVS lijkt de wedstrijd te controleren maar wordt wat nonchalant achterin en verspeelt de bal knullig met een corner tot gevolg. Hectische momenten volgen maar de nul wordt gehouden. Met een snelle uitbraak weet Owen Leon weer te bereiken. Hij kan uithalen maar weer vliegt de bal naast. Beide teams gaan voor de winst, de ruimtes worden groter. Het kan alle kanten op. Marco wisselt nog een paar spelers maar het baat niet. De druk op de verdediging wordt steeds groter. Kapitein Chris spoort zijn mannen aan om de boel dicht te houden. Tijs moet nog een keer alles uit de kast halen en is zijn tegenstander weer de baas. Het lijkt te gaan lukken één punt bij Elinkwijk is toch niet gek. Het zou meer dan terecht zijn. Maar dan slaat het noodlot weer toe. Het is nog niet eens de laatste minuut die ons al twee keer de nek omdraaide, maar we zitten er dichtbij. Het is de kleine nummer 16 wie anders. Een geweldig goed spelertje die het onze mannen de hele wedstrijd al moeilijk maakt. Hij weet de bal snoeihard de touwen in te jagen. 1-0. Weer met lege handen denk ik. Met respect zie dat onze mannen nog tot de laatste tel strijden om toch een punt mee naar Ermelo te nemen. Maar helaas het mag niet zo zijn. Jammer,,, jammer mannen maar  respect voor jullie strijdlust.  Gefeliciteerd Elinkwijk.  Eindstand 0-1

Voor foto’s klik hier.

Aalt Hijmissen