De kraker tussen nummers 2 en 1!

Zaterdag 18 maart: de dag van de kraker tussen SC Emmeloord Vr 1 en DVS'33 Vr 1. De kleedkamer stond bol van de spanning en iedereen stond op scherp. We wisten dat een overwinning erin zat, maar dat er wel heel hard voor gestreden zou moeten worden. Om de kansen op een overwinning te vergroten had Paula een wonderdrankje meegenomen waarvan we allemaal zouden blaken van de energie. Volgens Miriam moesten we die energie omzetten in vechtlust, zodat we de dames uit Emmeloord zouden overrompelen. We wisten van tevoren wat er gedaan zou moeten worden: de middenvelders uitschakelen, voorin drukzetten en strijden voor elke bal, de volle 90 minuten.

Na een uitstekende warming-up klonk om 12.30 het eerste fluitsignaal. Vooraf was na overleg besloten om op het middenveld een vaste tegenstander op te pakken zodat de beweeglijke middenvelders van Emmeloord uitgeschakeld zouden worden. We begonnen erg sterk en scherp aan de wedstrijd waardoor we Emmeloord overrompelden. Na 8 minuten maakte Diede een goede actie richting de 16 na een mooie pass van Paula. Helaas werd ze hardhandig tegen de grond gewerkt, waarna een vrije trap volgde. Deze werd genomen door Marloes die de bal beheerst richting de linkerhoek schoot De keepster van Emmeloord zag er niet helemaal goed uit wat resulteerde in een vroege en verdiende 1-0 voorsprong!
Na dit doelpunt werden de teams wat gelijkwaardiger aan elkaar, maar de iedereen bleef scherp en speelde strak op de man. De verdediging, bestaande uit Heleen, Dul, Deb en Naomi, stond als een huis en hield zo alle kansen tegen. Na een ietwat rommelige situatie op het middenveld wist Sabrina de bal te veroveren waarna ze een steekpass op maat gaf aan Marloes. Zij zag de keepster van Emmeloord iets te ver voor haar doel staan en schoot de bal over haar heen. 2-0! En dat zo vroeg in de wedstrijd, al voelde dat niet zo.
Door deze twee vroege doelpunten zakte Emmeloord wat in en leken ze iets af te zwakken. Het spel werd fysieker en feller en iedereen bleef strijden om de voorsprong vast te houden. Deborah wist halverwege de eerste helft met een geweldige sliding op de bal een grote kans te voorkomen en iedereen bleef de duels winnen. Toch zakten we in de laatste 10 minuten iets in, net als de speelsters van Emmeloord. Het tempo werd lager en er werd niet echt meer rond getikt. Emmeloord kreeg tegen het einde van de eerste helft nog een vrije trap op 18 meter van de goal. De bal werd hard richting de hoek geschoten, maar gelukkig wist Robbin de bal met een katachtige sprong over de achterlijn te werken. Op de belangrijke momenten stond iedereen haar mannetje, of in dit geval vrouwtje, waardoor we de rust in gingen met een verdiende 2-0 voorsprong.

Tijdens de rust was er bij iedereen een mengeling tussen verbazing en opluchting, maar we wisten ook dat dit pas het begin was. De tweede helft zouden we minstens zo hard moeten blijven werken op de drie punten in Ermelo te houden.

De tweede helft stond er een heel ander Emmeloord op het veld. Ze speelden feller en harder en deden er alles aan om hun achterstand weg te werken. De middenvelders van Emmeloord waren overal en nergens en Kath, Marloes en Mariëlle waren regelmatig zoekende. Door goed overleg konden ze de beweeglijke middenvelders in toom houden. De Ermelose aanvallers Diede, Paula en Sabrina werkten zich het schompes en zetten zo de verdediging van Emmeloord constant onder druk. Emmeloord ging met 4 aanvallers en een diepe nummer 10 spelen om zo een doelpunt te forceren.
Dit zorgde voor veel ruimte op het middenveld en veel diepe ballen. Zo kwam er in de 70ste minuut een aanval over links na een steekpass door de verdediging. De verdediging greep in, maar helaas werd dit door de scheidsrechter gezien als een overtreding. Een penalty was het gevolg. Robbin, die een geweldige wedstrijd keepte, zat er dicht bij, maar de bal was net te ver richting de hoek geplaatst. 2-1 en de spanning steeg. Kort hierna was er een klein akkefietje tussen een speelster van Emmeloord en Sabrina waarna mama Bosch ingreep. "Sabrina, dat doe je nooit meer!" Hiermee was de situatie gesust en kon iedereen weer verder voetballen. In de 74ste kwam Joy in het veld voor Sabrina, die verder een uitstekende wedstrijd had gespeeld. Nog geen minuut later volgde er een aanval via Marloes en Mariëlle waarna de bal bij Paula terecht kwam. Zij speelde knap twee verdedigers uit en schoot de bal hard op de paal. De rebound kwam bij Joy terecht die met haar eerste balcontact meteen de 3-1 scoorde. Wat een opluchting en wat een vreugde! De resterende 15 minuten bleef iedereen keihard knokken en we gingen tot het uiterste om de overwinning over de streep te trekken. Emmeloord kwam nog een paar keer in de buurt van ons doel, maar gelukkig zaten we er steeds net tussen. Het spel kwam regelmatig stil te liggen waardoor we ons afvroegen hoe lang de wedstrijd nog duurde. We snappen nog steeds niet waarom de scheidsrechter dat niet wilde vertellen. In de laatste 5 minuten wierp Robbin zich nog voor een bal waarbij ze vervelend in botsing kwam met de voet van de nummer 10 van Emmeloord. Ondanks de knallende hoofdpijn bleef ze de bal vasthouden, want de 3-1 voorsprong wilde niemand meer weggeven. Nog geen 3 minuten later floot de scheidsrechter af en was de overwinning een feit.

Wat een geweldige overwinning waar iedereen ongelooflijk hard voor gevochten heeft. We kunnen nu uitblinkers gaan noemen, maar daarmee zouden we alle andere speelsters tekort doen. We gingen allemaal voor elkaar door het vuur en hebben zo de drie punten in Ermelo gehouden.

Door deze geweldige overwinning staan we nu weer qua punten gelijk met Emmeloord. Emmeloord heeft een iets beter doelsaldo, maar we zullen de komende wedstrijden alles op alles zetten om daar verandering in te brengen. Het kampioenschap is nog steeds binnen handbereik en iedere volgende wedstrijd zal gewonnen moeten worden om in de strijd te blijven.

Wàt een geweldige wedstrijd. Feest op het veld, feest in de kleedkamer, feest in de kantine en feest vanavond. YES! YES! YES!