De KAMPIOENS wedstrijd DVS'33 - SVO VVZ

ZATERDAG WAS DE MOOISTE DAG VAN DE WEEK!! en je wist als naar Vr1 DVS keek. Hier staat het nieuwe oranjeeeeee! 

Met een schrale keel en mijn hoofd nog vol met alle prachtige emoties van afgelopen zaterdag probeer ik te verzinnen, waar ik eens zal beginnen.
Zaterdag 06 mei 2017 was de grote dag dat het moest gaan gebeuren. Dvs33 dames 1 kon na 10 jaar weer KAMPIOEN worden! Wat een fantastische, geweldige, sublieme, uitmuntende en overweldigende prestatie kon er vandaag neergezet gaan worden. Het afgelopen seizoen hebben wij fantastisch gedraaid. Met maar liefst 18 gewonnen wedstrijden en 3 verliespartijen was het dan ook niet meer dan terecht dat wij vandaag onze kampioenswedstrijd zouden spelen. 1 team 1 taak dat was en blijft ons motto! 

Zo ook met de voorbereidingen voor deze grote dag. Voor de trainingen werd er uitgebreid gesproken over wat er allemaal geregeld moest worden. Champagne en andere drankjes waren natuurlijk erg belangrijk en niet te vergeten de bedrukte shirt, spandoeken, kar, versieringen, eten en ga zo maar door. 1 team 1 taak dus dit hebben wij ook met z’n allen super top geregeld. (bedankt allemaal) Dit zorgde er wel voor dat de spanningen en de druk een week voor de wedstrijd erg hoog opliepen. Facebook ontplofte bijna van de dagelijkse aankondigingen, foto’s en mooie teksten. 

De drank stond koud, de kar was versierd, de Veluwe geboekt, de inkopen gedaan en gaan met die banaan! Wij waren er helemaal klaar voor. The day before was een druk bezette dag voor onze prachtige drachtige verzorgster Marjanus.  Het ene na het andere telefoontje kwam binnen want vele hadden last van spanning op de spiertjes. 

De zaterdagochtend stond Marjan dan ook in de startblokken om haar kunsten toe te passen. Om 10:45 moest iedereen present zijn zodat we direct konden omkleden. Een zo goed als complete selectie meldde zich in de kleedkamer. Anita kon vandaag helaas niet aanwezig zijn. Zij genoot van een welverdiende vakantie! En Belinda die helaas geblesseerd was. Een 17 koppige selectie vandaag dus! Complimenten voor Amber, die zich ook omkleedde en als wissel op de bank positioneerde.  De pot toverdrank kwam tevoorschijn en Belinda zorgde ervoor dat iedereen voorzien werd.
In de kleedkamer was de spanning goed te voelen. Gespannen koppies, klotsende oksels en een druk bezette wc met poepjes (Mariëlle) en plasjes. Miriam kwam met een krachtige speech en haar wereldberoemde uitspraken over de brug. Bij deze Miriam, hebben wij deze uitspraak bekroond tot mooiste van het seizoen:

DAMES ALS WIJ HET VELD OPKOMEN MOET DE TEGENSTANDER DE DROL AL IN DE BROEK HEBBEN HANGEN!

Als één team met 1 taak (ja daar is die weer) kwamen wij het veld op voor de warming up. 
Yes daar stonden we dan op het hoofdveld, fris en fruitig en startend aan de warming up. De muziek galmde door de speakers. Dit hielp ons, om wat meer te kunnen ontspannen en meer te kunnen focussen.





Miriam was net iets te enthousiast geweest met het oppompen van de ballen. Laten we de gespannen handjes maar de schuld geven. Ja, ook onze, normaal zo’n koele, trainster kan last hebben van kampioenskoorts!
Berend was er uiteraard ook bij, dit keer zonder gel in zijn haar. Dit was niet nodig, want speciaal voor deze wedstrijd had hij nog even een bezoekje aan de kapper gebracht. Zo kon hij goed shinen op alle foto's! De foto's werden onder andere weer gemaakt door Joy haar moeder. Super leuk om al die actie foto's later weer terug te kunnen zien!

Jan Bosch, onze vlagger, was op en top fit, om de vlag te laten wapperen indien nodig. 

Na een half uurtje was de warming-up ten einde en konden we weer richting de kleedkamer gaan, om daar onze bijentenues aan te trekken. Maar niet voordat we een fantastische speech kregen van onze voorzitter Aart Goossensen. Lovende woorden over ons seizoen en dat hij trots op ons was over het bereiken van deze memorabele wedstrijd. Speciaal voor ons heeft hij de wedstrijd van het eerste afgezegd, om bij deze wedstrijd aanwezig te kunnen zijn!  De shirts werden aangetrokken en wij waren klaar voor een fantastische opkomst via de spelerstunnel.
Onder luid applaus en begeleid met muziek van ‘Eye of the tiger’ liepen we als 1 team (met 1 taak) het veld op. Als echte pro’s werden de opstellingen der beide teams over het veld gebruld door onze speaker van vandaag: Dhr. Van Wijnbergen

Het fluitsignaal klonk en wij namen de aftrap. We begonnen sterk, de poppetjes stonden op de juiste plekken en het ons zo vertrouwde positiespel kon perfect worden uitgevoerd! Dit zorgde er dan ook voor dat we in de 5e minuut een prachtige aanval over rechts, opgezet door Sabrina, de bal deed belandden bij onze happy Joy. Zij bleef koel en rondde beheerst af. De 1-0 was een feit! Onze happy Joy, ging van koel- naar vrieskast. Zo 'cool' bleef ze na een pass van Henrieke door het midden. Ze wurmde zich, zoals we Joy kennen, tussen 2 verdedigers door en wist de bal weer in het netje te krijgen. 2-0!!
Onze massaal toegestroomde supporters gingen compleet uit hun dak! Van familie, vrienden, collega’s, politievrouw Charissa, oud teamgenoten tot aan de meisjes van EFC. Iedereen was aanwezig en zorgde voor goed gevulde tribunes en een geweldige sfeer!

Terug naar de wedstrijd…
Nog net bekomen van het ene doelpunt, lag de bal er 2 minuten later al weer in! De 3-0 werd gemaakt door onze tijger Sabrina. Dit kon ze bewerkstelligen, na een prachtige voorzet vanaf links door onze superspits Poele Paula! Zoals je kunt lezen, ging het op zich best wel lekkah!
Onze verdediging stond als een huis, SVO kwam er domweg niet aan te pas. Onze twee 30 plussers in het veld, Mariëlle en Henrieke, wisten elkaar zoals gewoonlijk, goed te vinden. Mede dankzij hen liep het middenveld als een tiet. Dat bleek wel, want weer 2 minuten later vloog onze happy Joy over links, kapte ze de bal heel mooi vrij en wist ze Henrieke te bereiken. Henrieke kwam vanaf het middenveld opstomen en plaatste de bal in één keer met een mooi schot over de keepster heen! 4-0!! Ons geluk kon niet op.
Wat we besproken hadden in de kleedkamer werd realiteit. Al ons harde werken op de trainingen, kwam in deze wedstrijd volledig tot uiting. De puzzelstukjes vielen op hun plaats zoals Miriam het weer mooi verwoordde. 

De trainer van SVO wist dat hij nu moest gaan ingrijpen om verder leed te voorkomen. 2 meiden werden gewisseld in de hoop dat het beter ging lopen, wat inderdaad wel iets scheelde. Ondanks hun goede bedoelingen, bleven wij een sterk potje voetbal spelen. Het balletje bleef rondgaan. De achterhoede bestaande uit Robbin, Naomi, Deb, Dul en Diede stonden hun mannetje. Geen enkele kans werd er weggegeven in de eerste helft. Chapeau voor deze fantastische dames!

Dat wilde niet zeggen dat wij niet meer aan scoren dachten. Sterker nog, in de 39e minuut kwam de bal vanuit de verdediging op het hoofdje van Paula. Zij kopte de bal schuin door naar Hey Marloes, die de bal meters lang mee nam door het hart van de verdediging van SVO. Ze bedacht zich niet, haalde uit en bracht de 5-0 op het scorebord! Wat een feest in het veld en op de bank! Elk doelpunt werd uitbundig gevierd door ons als team zijn, want we hebben 1 team en 1 taak: het kampioenschap binnen halen!
Na dit doelpunt kwam er een publiekswissel voor onze Snelle Jelle Diede, die haar mannetje goed in de broekzak had zitten. Ze stond haar plekje af aan Heleen.

De doelpunten voor de eerste helft waren nog niet op. In de 42e minuut wist Sabrina, Paula door het midden te bereiken en schoot met haar chocoladebeen de bal in het rechterhoekje.  Het is werkelijk waar unglaublich, maar we gingen met een stand van 6-0 de kleedkamers in. Op de tribune werd al gescandeerd: 10, 10, 10 en werd voorzichtig het feestje al gevierd!

In de rust moest Marjan in actie komen om Dul te verzorgen aan een krab op haar arm (het is en blijft vrouwenvoetbal he?!) Na een korte peptalk, wat vocht en suiker, konden we weer strijden voor wat we waard waren. Het enige wat we nu nog konden doen, is het feestje nog mooier maken dan dat ie al was in de eerste helft.

2e helft

De aftrap werd genomen door SVO, die ondanks de 6-0, toch de moed niet opgaf en sportief verder balde. Wij gingen lekker verder met waarmee we de eerste helft geëindigd waren en dat was scoren! Zo ook in de 49e minuut, waar Paula dit keer Sabrina vond. Zij schoot onverwacht en van een mega afstand over de onfortuinlijke keepster heen. En maakte daarmee de 7-0. Wat een prachtgoal! 

De euforie was voelbaar op het veld, de bank en bij al onze supporters. Het feest werd almaar groter en mooier!

Nu werd er een tijdje niet gescoord (dat was ff wennen) en konden de meiden van SVO een klein beetje bij ons doel komen. Af en toe een schotje en een corner viel hun ten deel. Maar ja, wij hebben Reus Robbin, zij plukte de ballen met gemak uit de lucht. Dus tot nu toe een clean sheet voor onze goalie! 
In de tussentijd wisselden wij 3 speelsters. Joy, Sabrina en Henrieke kregen hun staande ovatie en maakten plaats voor Kath, Miranda V en Jolinde.

SVO werd een klein beetje overmoedig en dacht door onze verdediging heen te kunnen. Maar bulldozer Dul staat er altijd en zo ook dit keer. Een hoge bal werd vol kracht en enthousiasme weggekopt door Dul, echter was de aanvalster van SVO net te laat en kopte niet de bal, maar Miranda haar hoofd weg. Met als gevolg heftige blessures voor beide dames. De term BLOED zweet en tranen kwam nu wel van pas.
Miranda lag met een gapende hoofdwond (wenkbrauw) op het veld. Marjan was snel ter plaatse, achtervolgd door onze bezorgde Belinda en papa Andre die haar verzorgden. Maatje Diede kwam ook het veld op om Miranda een hart onder de riem te steken. 
Na de 8 minuten durende blessurebehandelingen konden beide speelsters op eigen kracht het veld verlaten. Dit onder luid applaus en voelbare opluchting van het publiek. Beide dames zouden zich later meldden in het ziekenhuis. Onze bulldozer Dul heeft er een hersenschudding aan over gehouden en dus een kapotte wenkbrauw. (Tevens hopen wij, dat het met de speelster van SVO weer beter gaat!) 
Helaas kon Miranda Dul de wedstrijd niet voortzetten en werd gewisseld voor onze topper Samira. De opstelling werd een klein beetje aangepast en zo konden we na dit oponthoud de wedstrijd weer hervatten.

Wij namen een klein beetje gas terug, om vervolgens in het 'Ermeloos kwartiertje' nog even helemaal los te gaan. Immers het zou toch heel gaaf zijn, om die 10-0 op het scorebord te krijgen. In de 75e minuut kwamen we al een stapje dichterbij die tien. Na wederom een vloeiende aanval over de linkerflank bracht Jolinde de bal bij Paula. Onze spits wist daar wel raad mee en knalde de bal tegen de touwen! De 8-0 werd zo een feit.

Misschien denkt u nu, heeft Robbin dan verder nog wat te doen gehad in de 2e helft? Ja zeker, om die clean sheet te behouden, moest onze keepster zich nog een keer goed strekken, om de bal uit de rechterhoek te tikken! Klasse Robbie, die clean sheet werd een feit!  Het is ook mede dankzij de verdediging dat we vandaag de nul wisten te houden. Naomi, die ondanks haar geblesseerde hand, toch kon spelen!  De betrouwbare Deb, die altijd haar mannetje staat. American Kath, die toch maar even de laatste man positie goed over heeft genomen! En onze topper Heleen, die goed is ingevallen!

Zes minuten later, in de 81e minuut, kon iedereen weer juichen, springen, klappen en gek doen, want hey Marloes veroverde de bal van de tegenstander en schoot de bal voor de negende keer deze wedtrijd in het doel! Wat een feest en uitzinnige vreugde! De 10 kwam nu wel heel erg dichtbij en hoe fantastisch zou het zijn om deze kampioenswedstrijd te beëindigen met dubbele cijfers! 

Drie minuten voor tijd viel de eer aan Paula toe, om inderdaad het 10e doelpunt op het scorebord te krijgen (al wilde het scorebord niet meer helemaal lekker mee werken). Via een aanval over de linkerkant van het veld, was het Marielle Marielle Marielle ole ole (meezingen mag)  die de bal voorgaf aan Paula en de 10-0 binnen kon schieten.
Wat een moment om één van onze beste wedstrijden van het seizoen te spelen! 

Vol spanning werd een gewacht op het laatste fluitsignaal van de goed fluitende scheidsrechter Dhr. B. de Groot.... En toen was het zover! De scheids blies voor de laatste keer deze wedstrijd op zijn fluit en toen ontplofte het sportpark aan de Sportlaan!!  Al juichend, schreeuwend en feestend renden we naar elkaar toe en kon het grote feest gaan beginnen!   "We are the champions" klonk over het veld en werd luidkeels meegezongen!

In de tussentijd had Roel de Groot de ingekochte alcoholische en non-alcoholische dranken gekoeld en wel bij de dug-out neer gezet. De flessen champagne vonden gretig hun aftrek, werden ontkurkt en leeg gespoten en gedronken! 

Aart Goossensen kwam samen met iemand van de KNVB het veld op. Uit handen van de voorzitter ontvingen wij een heuse kampioensschaal en kreeg iedereen een medaille. Het fantastische publiek kwam inmiddels ook het veld op gestormd, werd voorzien van een drankje en samen vierden wij dit kampioensfeest!!! 

We moeten wel 2 mensen in het speciaal benoemen die dit seizoen behoren tot trouwste supporters, te weten: Hans en Fred Pieterse. Zij zijn elke thuis wedstrijd geweest en als we uit speelden volgde zij de prestatie via facebook! Mede dankzij jullie steun zijn wij dit seizoen kampioen geworden! Om mee te kunnen delen in de vreugde, ontving Fred ook een medaille en een bedrukt T-shirt! Samen met Fred, die de schaal in handen had, gingen we met zijn allen op de foto!

Na een tijd op het veld te hebben gefeest en de supporters te hebben bedankt, gingen we richting de kleedkamer om te douchen en ons klaar te maken voor 'op de platte kar door het dorp'. Inmiddels was Dul gelukkig weer terug uit het ziekenhuis en kon zo, niet geheel volgens doktersadvies ;), het feestje samen met ons verder vieren.

Om 15.45 uur gingen we luid zingend en dansend richting de kar. Met geel/zwarte ballonnen, geel/zwarte slingers en mooi gemaakte spandoeken, was de kar prachtig versierd door onze toppers Naomi en Deborah! De bakken met drank, zakken chips en de boombox mochten niet ontbreken natuurlijk! En zo konden wij beginnen aan de feesttocht door Ermelo! 
Uiteraard eerst een ronde door het dorp waar niemand er aan ontkwam dat wij dames kampioen zijn geworden!  De flesjes flügels (veluwe) en kratjes bier (bruijn cafe) werden als cadeaus aan ons kampioenen gegeven! Dank!
Dansend op Snollebolleke van links naar rechts, juichend, lachend, springend, schreeuwend en zingend gingen wij helemaal los en vierden feest  De route bracht ons o.a. langs het Zomernest, waar we even een plaspauze konden houden en we drankjes kregen van Kris! Super bedankt voor de topservice! 

Ook deden we Palingrokerij de Groot aan, daar werd ook even een tussenstop gemaakt en kregen we een mega bak heerlijk lekkere kibbeling voor op de kar! Super lekker, dank daarvoor! Vooral Berend genoot van de vis (saus) en stopte in plaats van 1 stukje kibbeling zijn hele hand in de bak met saus.  
En ja, als DVS'ers kampioen worden, dan móet je natuurlijk even langs de andere Ermelose clubs rijden, om dit kenbaar te maken! Zo werden eerst de boeren van fc horst bezocht en later reden we langs de zwartwitten van efc.

Eenmaal terug gekomen bij ons mooie clubje, ging het feestje daar nog even verder. Super gaaf hoe wij met een staande ovatie onder luid applaus werden verwelkomt door iedereen die buiten op het terras zat! Wat een super ervaring was dit! Hier werd het feestje verder gevierd. 

Iets voor half 8 vertrokken we richting de Veluwe waar we ons op konden maken voor ons kampioenen maaltijd! Het eten was top verzorgd want we waren nog niet binnen of het super lekkere eten dat verzorgd werd door 'Het Zomernest' stond al klaar. Even op energie opdoen zodat we vol gasssss de avond in konden gaan. De Veluwe hielp hierbij ook nog een handje. In plaats van twee uur onbeperkt drinken werden dit er drie. Hierbij namens ons team: Heel hartelijk dank hiervoor! 

Het feestje ging tot in de late uurtjes nog door in de Veluwe en zowel de Molenaer. Als 1 team 1 taak gingen we los van linksss naar rechtss om Snollebollekes en shirt uit & zwaaien maakte het feestje compleet. 

Wat een super seizoen hebben wij met ze allen gedraaid! Het was niet alleen maar hosanna dit seizoen, maar we hebben bewezen dat we als team zijnde alles te boven hebben weten te komen. Vandaar dat we echt een team zijn, iedereen heeft zijn of haar aandeel gehad in dit kampioenschap! Iedereen is belangrijk geweest en we hebben iedereen nodig gehad!  Meiden en staf, we hadden dit seizoen een slogan en die hebben we meer dan waar gemaakt!

ÉÉN TEAM, ÉÉN TAAK........... KAMPIOENEN!!