Klein maar fijn!

Zoals u in de vorige verslagen hebt kunnen lezen, zit het de laatste tijd niet mee met het 1^e dameseftal van DVS, t.o.v vorig seizoen en de 1^e helft van dit seizoen. Voordat ik een begin maak met het verslag, gaan mijn complimenten uit naar mijn team, die iedere week weer met opgeheven hoofd de strijd aangaat om 3 punten binnen te slepen.
Afgelopen zaterdag 21 april vond om 12:30 de thuiswedstrijd tegen Bruchterveld plaats op veld 6. Alle ingrediënten waren aanwezig; een voorafgaande wedstrijdbespreking van Miriam en Henk Adam (bedankt voor je tijd en inzet Henk!), de scheidsrechter met zijn assistentie, de wedstrijdbal, supporters (bedankt voor jullie tijd en aanmoediging!) en een selectie van 14 dames... Het laatste ingrediënt wat wij nog nodig hadden was 3 punten, zal het vandaag wél weer eens lukken om onszelf te belonen?

Opstelling
Poele        Belinda      Joy
                   Marloes
         Mariëlle       Vlis
Jolinde Dul Diede Sabrina
Wissels: Naomi, Deborah, Carlijn

Na de duidelijke wedstrijdbespreking zette de goede start zich voort in de kleedkamer, waar moeders in spé op ieder haar plek een energizer had neergelegd. Wat een boost, dankjewel Heleen!

Na de warming-up, stonden wij vanaf minuut 1 heerlijk te voetballen. We vonden elkaar en wisten zowel voor-, midden- als achterin de rust aan de bal te bewaren. Al scheen de zon, het regende kansen voor ons d.m.v mooie aanvallen, standaardsituaties en een paar afstandschoten. Bruchterveld had vrij weinig op ons veld te zoeken, maar we voetbalden tegen onszelf door tot aan de 36^e minuut niet één goal te maken. Toch hielden we de goede hoop dat de volgende wél zou vallen...
Na een aanval op rechts en een geweldige actie van Joy op de rechtervleugel waar zij 2 vrouw passeert, is Sabrina ondertussen van haar rechtsback naar de linksvoorpositie gerend, richting de 2^e paal. Onze kleine vechtersbaas Joy weet Sabrina te bereiken door de bal over de verdediging en keepster te schieten. Laten we zeggen dat het belangrijkste was dat deze bal gescoord werd en niet per se hóe... ;) We konden eindelijk die 1-0 gaan vieren en ook met deze tussenstand de rust ingaan.

Onder het genot van een kopje thee, druivensuiker, bananen en wat druifjes hadden Miriam, Henk en wijzelf niet heel veel aan te merken op ons spel. We moesten elkaar blijven helpen door de ballen juist aan te spelen, elkaar te coachen en de makkelijkste oplossing te vinden. Voetballend waren wij overtuigend de betere ploeg, het enige wat we in de 2^e helft moesten doen was SCOREN!!!

Met opgeheven hoofd gingen we de zon weer tegemoet. De scheidsrechter lag letterlijk al klaar op het veld om de 2^e helft in te fluiten.





Zodra we weer waren begonnen, voetbalden we prima zoals in de 1^e helft. De verdediging met Diede en Miranda Dul als centrale duo wisten, met alle rust die zij bezaten, de pot achterin dicht te houden. Op een enkele keer na, was daar onze Robbin die ten alle tijden scherp staat te keepen én mee te voetballen.
Ondanks de meelevende scheidsrechter die ons een drinkpauze gaf, begonnen de pijntjes een rol te spelen bij zowel DVS als Bruchterveld. Zo werd in de 65^e minuut Paula gewisseld, die een fanatieke wedstrijd speelde en voorin voor veel dreiging zorgde. Complimenten voor Naomi, die sterk inviel als rechtsback. Jolinde schoof van haar linksbackpositie 2 posities naar voren en speelde de wedstrijd uit als linker aanvaller, kwaliteiten in zowel het verdedigen als aanvallen! Sabrina ging van rechts naar linksback en voetbalde op die positie haar wedstrijd uit. In de 75^e minuut kwam Carlijn (MO19) er in voor onze nummer 10 Marloes, die na (te) lang geblesseerd te zijn geweest, eindelijk weer haar voeten kon laten spreken. Welcome back teamie! Mariëlle schoof door naar haar oude vertrouwde plekje op de 10, Carlijn viel in als linksmid (bedankt voor je inzet!) en zo vormden zij samen met altijd hardwerkende Miranda vd Vlis het nieuwe drietal op het middenveld.
Over de 2^e helft is verder vrij weinig te vertellen, geen punten voor de amusementswaarde en zonder verdere goals verlieten zowel spelers als supporters het veld met een dubbel gevoel. Opluchting en blijdschap omdat we als team eindelijk weer eens 3 punten wisten te pakken, maar ook een lichte teleurstelling omdat we onszelf slechts met één goal wisten te belonen.

Ik zeg maar zo: pieken worden altijd omringd door 2 dalen. Zo ook binnen ons team; vorig seizoen werden we kampioen in de 3^e klasse en begonnen we de 1^e helft van dit seizoen in de 2^e klasse boven verwachting goed. Helaas kan het niet altijd van een leien dakje gaan, dus na een mindere periode is deze kleine maar fijne overwinning hopelijk weer de 1^e stap naar een betere periode!