DVS’33 Ermelo wervelt over “De Strokel”

Nooit won DVS’33 Ermelo een derby tegen aartsrivaal VVOG met 6-0, laat staan in het eigen huis van de Harderwijkers. Toen de storm was weggetrokken, prijkte er ten overstaan van zo'n 2500 toeschouwers een historische 0-6 op het scorebord. Zijn vader Gijs was nog speler van de Ermelose hoofdmacht, toen de “Groenen” in de 3^e klasse in de opening van het seizoen ’63-’64 met diezelfde cijfers huishielden op het pas officieel geopende sportpark aan de Sportlaan, maar Bert van Hunenstijn vereffende als trainer die rekening.

De ranglijst liet weinig verschil tussen beide clubs zien (zelfs in verliespunten een licht voordeel voor de Harderwijkers), die als nummer zes en vijf aan de altijd aansprekende derby begonnen. De selectie van DVS mocht echter hoger aangeschreven worden. Als beide clubs een goede dag hadden, waren de geelzwarten favoriet. Die rol maakten de Ermeloërs volledig waar. VVOG kon het de eerste twintig minuten bijbenen en liep daarna achter de feiten aan.

Trainer Bert van Hunenstijn kende voor aanvang van deze wedstrijd welhaast een luxeprobleem en moest spelers aan de kant laten. Zo ook de nieuweling Genaro Snijders, die zich in de ruim gewonnen oefenwedstrijd tegen Zuidvogels al zeer gretig toonde. Hans van Arum kon niet beschikken over zijn aanvaller Frank Hol en nog meer; niet over Roelof de Groot. De oud-DVS’er raakte de donderdagavond tijdens de training geblesseerd en moest de derby zodoende aan zich voorbij laten gaan. Zeer sneu voor hem.

 DVS al voor rust in zetel

Waar de geelzwarten zich vorig seizoen op “De Strokel” op wedstrijdinstelling nog lieten aftroeven, was vanaf de aftrap duidelijk, dat de wil om deze prestigieuze pot volop aanwezig was. Dat uitte zich in het eerste kwartier in een aantal vrije trappen, dat in het voordeel van de groenwitten opliep. Dat veranderde allengs, toen DVS beter in haar spel kwam. De derby, die in de eerste vijfentwintig minuten drie momenten van dreiging kende, had wellicht een andere wending kunnen nemen, als Paul Eppink niet een geweldige redding had verricht. De enige echte in de gehele wedstrijd. Het eerste moment was namelijk in de 16^e minuut voor de thuisclub, nadat de Ermelose verdediging de voorzet van Pernelly Biya niet goed kon wegwerken. Het schot van Jeffrey Arends werd nog wel weggewerkt, maar op de inzet van Sam Doeve had Paul Eppink al zijn kwaliteiten nodig, om het leer uit de bovenhoek te duwen. Het gevaar was nog niet weg, toen Jan Jurriën Hop uit de hoekschop inkopte. Benjamin Roemeon stond echter niet voor niets bij de paal geposteerd en ruimde op. Zes minuten later was het aan de andere kant wel raak. Voor Coen Vloedgraven was er aan de rechter zijlijn geen mogelijkheid om terug te verdedigen en zocht de mogelijk vooruit en vond op de flank Daniël van Warven. Via Maurice de Ruiter en Kay Velda werd de Harderwijkse defensie volledig uitgespeeld, waarna Benjamin Roemeon onder de oksel van doelman Frans Koornberg de 0-1 binnenschoof.

Al dan niet in buitenspelpositie, maar een vlagsignaal bleef uit, 0-1. De suprematie van DVS was toen al aangebroken en de Ermelose aanhang kon in de 25^e minuut weer juichen. De inspeelpass van Roald de Vries, de kaats van Daniël van Warven en de eindpass van Kay Velda, waaruit Maurice de Ruiter gelanceerd werd. Van dichtbij joeg hij het leer in het dak van het doel, 0-2. De doelpuntenmaker accepteerde de gele kaart na het uittrekken van zijn shirt om een boodschap in de familiaire sfeer te tonen. Hij speelde enkele minuten later met vuur bij een overtreding, die ook zo maar met geel bestraft had kunnen worden. Scheidsrechter Prooi voelde de sfeer van de derby goed aan en hield de kaarten verder op zak. En het mag gesteld, op het scherp van de snede waren er wel overtredingen, maar heel weinig, die over de schreef waren. De stand zou voor de gastheren zelfs een hopeloos aanzien krijgen in de 32^e minuut. Weer de inspeelpass van Roald de Vries, de kaats van Benjamin Roemeon en de eindpass van Kay Velda. Daniël van Warven keek nog eens om zich heen voor een buitenspelsignaal, maar mocht doorgaan. Met een curve schoot hij de bal in de uiterste rechterhoek, 0-3. Tim Muller voorkwam twee minuten later, dat Benjamin Roemeon hier op aangeven van Maurice de Ruiter een vervolg aan kon geven. Bij de hoekschoppen, die VVOG mocht nemen, bleek dat de geelzwarten met Basil Camara en Jorran van Santen het passende antwoord hadden op de kopkracht van het Harderwijkse centrale duo. In de extra tijd kwam Thomas Vossebelt nog tot een volley, die weinig gevaar inhield. DVS ging dus met een ruime voorsprong aan de thee.


Risico keert zich na rust tegen VVOG

Hans van Arum haalde Thomas Vossebelt en Jeffrey Arends er in de rust uit en bracht met Guido de Graaf een extra aanvaller in. Zakaria Fadili was de andere invaller. Waar hij met zijn 4-4-2 voor rust al geen antwoord had op de vrije rol van Maurice de Ruiter, had hij dat in een 3-4-3 na de rust evenmin. Toch gebeurde er in het eerste kwartier na rust nog weinig noemenswaardigs. In de 59^e minuut was Maurice de Ruiter weer eens niet met geoorloofde middelen van de bal te zetten en mocht DVS op zo’n twintig meter van het doel een vrije trap nemen. Kay Velda belastte zich er mee en doelman Frans Koornberg, aan de grond genageld, zag deze via de paal binnenslaan, 0-4.

Zelfs het geloof op een eretreffer ebde weg in de Harderwijkse gelederen. Wat resteerde, was het voorkomen van een nog dramatischer uitslag. Het duel bleef overigens wel sportief. DVS ging op jacht naar een hogere score en de 0-5 diende zich in de 64^e minuut al aan. Daniël van Warven had de Harderwijker sluitpost al omspeeld, maar vond de hoek om binnen te schuiven te moeilijk. Vervolgens werd de situatie niet meer uitgespeeld. Nog diezelfde minuut produceerde Benjamin Roemeon op aangeven van Maurice de Ruiter een volley, die overging. Waar in de 71^e minuut een goede aanval niet uitgespeeld werd, schoot Kay Velda in het vervolg rakelings voorlangs. De geelzwarten waren nog lang niet verzadigd. VVOG kwam in die fase nog wel tot twee doelpogingen, invaller Guido de Graaf en Jan Jurriën Hop, maar die ontbeerden toch duidelijk overtuiging.

Daarmee waren de laatste aanvalsdriften van de thuisclub wel uitgeblust en snakten de Harderwijkers naar het einde. Aan het leed van de “Groenen” kwam nog geen einde. Lars Dekker, in het veld gekomen voor Niels Buijtenhuis, mocht met zijn opa Gijs van Hunenstijn als getuige nog proeven van de derbysfeer. De laatste tien minuten gingen in met een rush van Basil Camara, die daar slechts een corner aan overhield. Die tijd werd Genaro Snijder, die Benjamin Roemeon afwisselde, ook nog gegund om zijn debuut voor DVS te maken. Hij leverde ook al direct een goede voorzet af, maar die ging aan twee ploeggenoten voorbij. Met nog vijf minuten op de klok zond Jorran van Santen Maurice de Ruiter de ‘zestien’ in. Vanuit stilstand legde hij twee VVOG’ers in de luren om daarna de 0-5, ook weer in het dak van het doel, in te schieten. In dezelfde minuut maakte Daniël van Warven nog plaats voor Mike Ahrens, die in de voorlaatste minuut het slotakkoord zou verzorgen. Daaraan ging op de linkerflank een actie van DVS’ nieuweling, Genaro Snijders vooraf. Met zijn uitstekende assist liep Mike Ahrens simpel de 0-6 binnen. De hoogste score, die de geelzwarten ooit bereikten op de Harderwijkers.









FOTO's: Theo Aalten

Opstelling DVS’33 Ermelo: Paul Eppink, Jorran van Santen, Basil Camara, Dennis Hollart, Roald de Vries, Coen Vloedgraven, Niels Buijtenhuis (74’ Lars Dekker), Kay Velda, Maurice de Ruiter, Daniël van Warven (85’ Mike Ahrens), Benjamin Roemeon (80’ Genaro Snijders).

Opstelling VVOG: Frans Koornberg, Harrie Kersten, Jan Jurriën Hop, Tim Muller, Desmond Sturing, Thomas Vossebelt (46’ Guido de Graaf), Jeffrey Snijders (78’ Tijmen van Straten), Sam Doeve, Jeffrey Arends (46’ Zakaria Fadili), Pernelly Biya, Wesley de Klein.

Scheidsrechter: dhr. C. Prooi uit Hellevoetsluis

Scoreverloop: 22’ Benjamin Roemeon 0-1, 25’ Maurice de Ruiter 0-2, 32’ Daniël van Warven 0-3, 60’ Kay Velda 0-4, 85’ Maurice de Ruiter 0-5, Mike Ahrens 89’ 0-6

Resultaten Derde Divisie 13 januari (17^e speelronde; 5^e ronde tweede periode):

Door de aansprekende 0-6 overwinning op VVOG bekleedde DVS even de vierde plaats, maar na afloop van alle wedstrijden bleek de eclatante overwinning nog niet genoeg om te klimmen op de ranglijst. De geelzwarten maakten wel een mooi statement en staan met 29 punten als nummer vijf twee punten achter de nummer drie. VVOG moest twee plaatsen inleveren en vindt zich met 24 punten uit 16 wedstrijden terug op de achtste plaats.

Jong Almere City FC-Spakenburg: De “Blauwen” lieten er in de polder geen enkele onduidelijkheid over bestaan, wie de grootste titelkandidaat is en won de absolute topper bij de runner up na een ruststand van 0-4 met 1-4. Spakenburg heeft met nu 40 punten een klein gaatje van vier punten geslagen. Door de ruime winst leidt de koploper ook de tweede periode met 13 uit 5. Jong Almere City FC bleef de nummer drie nog wel vijf punten voor.

ACV-Quick Boys: De debutant gaf Quick Boys goed partij, maar dat was niet genoeg om zelfs maar een punt aan het duel over te houden. De Katwijkers wonnen met 0-2 en behielden met 31 uit 17 de derde plek, hoewel de concurrent daaronder een verliespunt minder heeft. ACV is op basis van een minder doelsaldo met 14 uit 17 onder de rode streep terecht gekomen.

ONS Sneek-Jong FC Groningen: Bij winst hadden de noordelijke beloften met nog een inhaalwedstrijd te goed de derde plaats kunnen innemen, maar ONS is per definitie een lastige tegenstander. Nu scoorden beide clubs eenmaal en bleef Jong FC Groningen met 29 uit 16 vierde. In de tweede periode kunnen de neoprofs met winst in die inhaalwedstrijd nog naast Spakenburg komen. De Friezen handhaafden zich met nu 19 uit 17 op de veertiende plaats. De Snekers staan met 11 uit 5 nog wel derde in de tweede periode.

DOVO-Magreb’90: De debutant had meer moeite dan verwacht tegen Magreb’90 en brak pas laat in de wedstrijd de ban. Door de uiteindelijke 2-0 bleef DOVO met 27 uit 16 goed in het spoor van de Ermeloërs. Voor de hekkensluiter uit Utrecht wordt handhaving met 3 uit 16 met de week moeilijker.

ASWH-Harkemase Boys: De effectief opererende Friezen bereikten tot tweemaal toe een marge van twee en nam zo de 1-3 mee naar Harkema. Door de zege klom Harkemase Boys over VVOG heen en staat met nu 25 uit 16 op de zevende plaats. De Harekieten zijn de eerstvolgende tegenstander van DVS. ASWH bleef met 22 uit 17 nog wel in het linke rijtje, maar dat dan wel op basis van doelsaldo.

Jong FC Volendam-Scheveningen: In een evenwichtige wedstrijd won Scheveningen nipt met 0-1. Dat bracht het puntentotaal op 22, waarmee alleen een minder doelsaldo de “Schollekoppen” van het linke rijtje scheidt. John Blok c.s. doet met drie punten achterstand op Spakenburg ook nog vrolijk mee in de tweede periode. Jong FC Volendam leverde weer een plaats in en staat nu met 20 uit 17 op de dertiende plek.

Jong FC Twente-ODIN’59: De Heemskerkers profiteerden kort voor de rust van een foute, namen voor de tweede keer in de wedstrijd een voorsprong en stonden die niet meer af. Door de 1-2 klom ODIN’59 twee plaatsen naar de twaalfde stek en heeft met 21 uit 17 weer volop aansluiting met het linker rijtje.

Spijkenisse-Capelle: In de onderste leverde de Rijnmond-derby geen winnaar op. Spijkenisse rekende zich na een achterstand met 2-1 nog rijk, maar moest toch nog de gelijkmaker toestaan. De 2-2 hielp de debutant op basis van doelsaldo met 14 uit 17 wel boven de rode streep, maar zonder zeges blijft het voor de groenwitten hopen op een herkansing. Capelle bezit wel een punt meer, maar mag nog wel het restant tegen Magreb’90 bij een 0-0 stand uitspelen en heeft dan nog een inhaalwedstrijd voor de boeg. Vooralsnog zijn de Slot-bewoners de beste herkanser.