DVS’33 Ermelo trotseert storm in Katwijk

De omstandigheden in de kustplaats nodigden niet uit tot goed voetbal en na negentig minuten voetbal op sportpark “Nieuw Zuid” hadden gastheer Quick Boys en DVS’33 Ermelo evenveel voordeel als nadeel van de zuidwester storm, die het nodige zand de arena inblies. Natuurlijk bezat de thuisclub meer individuele kwaliteiten, maar de Ermeloërs (met een achterstand van twee punten begonnen aan het duel tegen de runner-up) waren goed voorbereid. Waar de winnaar van de tweede periode over een complete selectie kon beschikken, was Hennie in ’t Hof aangewezen op drie jongelingen. Van de drie eerstejaars begonnen Maurizio Sleurink en Roelof de Groot in de basis en viel Milan van der Maaten (op centimeters na bijna nog matchwinnaar) goed in. Frank Smeding en Yasin Kurt waren door omstandigheden afwezig. Optanten voor de rechtsbackpositie, Ronald Hoek en Andries Posthouwer, waren respectievelijk geschorst en geblesseerd. Vandaar dat Sleurink als rechtsback speelde en De Groot voor de defensie. Daan Huiskamp nam zijn plek onder de lat weer in en Okan Soykan was eveneens terug van zijn blessure.

DVS houdt schade met wind tegen beperkt

DVS won de toss en aanvoerder Richard Terpstra koos ervoor om het eerste bedrijf tegen de wind in te spelen. Wilde de thuisclub wat, dan moest het al meteen toeslaan, maar de storm van Quick Boys bleef uit. Alleen Aeolus blies een stevige partij mee en joeg ladingen duinzand het speelveld over. Dat waaide in de ogen en vond toegang tot allerlei andere lichaamsopeningen. Vooral lastig in de eerste helft dus voor DVS. Toch kwamen de Ermeloërs nog het beste tot hun spel. Door vroeg druk te zetten en kort combinatiespel zag doelman Patrick de Groot veel meer geel en zwart voor zijn doel opduiken dan hem lief was. De thuisclub probeert doorgaans met lange bal de behendige en snelle voorwaartsen te zoeken, maar gedragen door de wind gingen die passes vaak te hard. Opvallend was daarin ook de rol van Maurizio Sleurink, die de sluwe Jaap van Duijn goed bespeelde.  In de 9e minuut verdiende Ali Akla de corner, waaruit Maurice de Ruiter het leer bij Henk Baum bracht. De aanvaller kreeg de bal niet langs de Katwijkse sluitpost.  Het tegen de storm in voetballen kostte enorm veel kracht en DVS hield het dan ook niet vol om druk op de tegenstander te houden. De thuisclub kwam na zo’n twintig minuten ook meer op de helft van de Ermeloërs, maar waren voor gevaar toch afhankelijk van spelhervattingen.



Zo belandde de bal uit een vrije trap in de 28e minuut bij Tommy Bekooy, die met zijn inzet de lat raakte. Drie minuten later kreeg doelman Daan Huiskamp een zacht schot van Jaap van Duijn niet klemvast en uit de corner kon Maarten Woudenberg hard uithalen. Dat schot ging naast. Naarmate de eerste helft vorderde, leek DVS steeds meer schadevrij de rust te halen. Desalniettemin zou Quick Boys met een voorsprong aan de thee gaan. Roald de Vries dacht aan een overtreding op hem, viel met de hand op de bal, maar zag dat de blauwwitten aan de rand van het strafschopgebied een vrije trap mochten nemen. Waar eerdere pogingen uit spelhervattingen hoog over of naast gingen, slingerde Harry Zwarthoed het speeltuig nu naar de tweede paal, waar het kopgrage hoofd van de vrijstaande Jeroen Ketting de rest deed, 1-0. De geelzwarten liepen dus wel schade op, maar die was halverwege dus nog beperkt.

 Ermeloërs gedragen door de wind naar gelijkmaker na rust

Dezelfde tweeëntwintig spelers betraden de wei voor het vervolg. DVS wilde erop en erover en toonde dat ook al meteen aan. De tweede helft was nog geen twee minuten oud, toen Okan Soykan de kennelijk niet buitenspel staande Ali El Haddadi op links wegstuurde.  Zijn schot raakte de lat. Direct hierop besloot Harry Zwarthoed zijn rush met een schot, dat door Daan Huiskamp gekeerd werd. Waar DVS in het eerste gedeelte van de eerste helft tot het betere voetbal kwam, deed de thuisclub dat nu tegen de wind in. Even nadat de doelman van de Katwijkers in de 56e minuut alle moeite had met een voorzet van Ali El Haddadi, verstapte Jeroen Ketting zich bij de tegenaanval op de linkerflank. De speler, die nota bene een Joost Kuhlman op de bank hield, moest zich noodgedwongen laten vervangen door de genoemde bankzitter. Waar Quick boys de stevige wind in de rug nog onbenut liet, probeerden de Ermeloërs wel van die omstandigheden te profiteren. Okan Soykan zag zijn schot in de 65e minuut nog naast gaan. Bij DVS maakte Ali Akla in de 69e minuut plaats voor Mitch van der Vlist. De invaller bleef drie minuten later sterk aan de bal en bezorgde die bij Maurice de Ruiter.

Die zocht op 25 meter van het doel naar de nodige ruimte en haalde vervolgens verwoestend uit. Hij drukte de bal dusdanig goed, waarna keeper Patrick de Groot het antwoord schuldig moest blijven op het harde en strakke schot, 1-1. DVS wilde meer, maar Daan Huiskamp leek de winnende treffer aan de thuisclub cadeau te willen doen. Hij leverde het leer met nog een kwartier te gaan simpel in bij Joost Kuhlman. Uit zijn assist schoot Jaap van Duijn in en alles en iedereen, die Katwijk lief was geloofde in een doelpunt en vierde dat ook. De Ermelose goalie claimde de bal voor de doellijn gekeerd te hebben en vond in de eerste assistent-scheidsrechter een medestander. Geen voorsprong voor Quick Boys derhalve. Beide ploegen wilden echter wel meer dan een gelijkspel. Met twee combinaties was Quick Boys daar dichtbij, maar in de 78e minuut produceerde Kuhlman niet meer dan een rollertje, die makkelijk te verwerken was, en twee minuten later had Tommy Bekooy de aanval kunnen afronden. Daan Huiskamp wierp zich met succes voor de aanvaller, maar raakte daar wel geblesseerd bij. Maurits Schraven liep zich al warm, maar de keeper kon de wedstrijd uiteindelijk uitspelen. Voor de laatste tien minuten kwam Mike Ahrens in het veld voor Okan Soykan. Het bleef spannend tot aan het laatste fluitsignaal toe. In de 84e minuut claimde Quick Boys nog een strafschop, nadat de bal van dichtbij op de hand van Edmund Mijnheer kwam. Geen beweging naar de bal, constateerde scheidsrechter Gerrets uit Rotterdam. Dat zou ook sneu geweest zijn voor Edmund Mijnheer, die met Richard Terpstra en daarvoor Roelof de Groot weer een uitstekend centrum vormde. Hij ging in het tweede gedeelte van de tweede helft steeds meer op het middenveld spelen, omdat de kopsterke centrale verdediger daar veel meer balbezit voor zijn ploeg kon bewerkstelligen. In de 85e minuut verliet Henk Baum het veld voor Milan van der Maaten, die nog bijna voor Ermelose winst zorgde. Hij pikte koud twee minuten in de wei een afvallende bal op en haalde vanaf zo’n 30 meter uit. Buiten bereik van de Katwijkse keeper trof hij snoeihard de paal. Ondanks de goede wil van beide ploegen om de uitslag nog in eigen voordeel te doen keren bleef het dus 1-1 en die eindstand was wel rechtvaardig.

 “Compensatie met teamgeest en instelling”

In de catacomben van de Dirk Kuit-tribune na afloop van het duel een tevreden trainer Hennie in ’t Hof, die zijn ploeg goed voorbereid had op de storm in Katwijk:” Je moet je op zo’n wedstrijd als dit goed voorbereiden. Op de beelden van hun thuiswedstrijden zie je, dat het veld al slecht is. Je ziet de ballen alle kanten op stuiten. Je weet ook, dat er een storm over de as van het veld staat. Voor een goede wedstrijd had je onder deze omstandigheden niet moeten voetballen. Aan de andere kant wordt het zo wel een Engelse wedstrijd. We wisten, dat we Quick Boys niet moesten laten voetballen. Wij zetten vroeg druk, omdat zij niet het vermogen hadden om het middenveld te zoeken. Zij spelen veelal de lange bal naar de zijkanten. Dat moesten we voorkomen. We wisten ook, dat we erop en erover konden, als we het tot de rust tegen de wind in droog konden houden. We zijn in de training ook heel intensief bezig geweest met doordekken, ook voorin. Dat hebben we zeventig procent van de wedstrijd goed gedaan. Het plan was ook om goed voorbereid te zijn op de problemen, die konden ontstaan; om in oplossingen daarvoor te denken voor de situaties, die zich aandienen. Er is een fase geweest, dat we achteruit liepen en er voorin geen druk meer werd gegeven.

Toen konden zij voetballen. We weten, dat we minder individuele kwaliteiten hebben dan Quick Boys, maar we weten ook, dat we dat kunnen compenseren met teamgeest en instelling. Ook Okan moest als stylist mee in die strijd. Mike heeft soms moeite om een hele wedstrijd geconcentreerd te spelen naar voren als naar achteren. In een kortere periode heeft hij dat als invaller perfect gedaan. Ook Milan viel goed in als jongeling. Met deze smalle selectie moeten we het doen. Dat we daarmee al weer sinds de uitwedstrijd tegen huizen ongeslagen zijn, vind ik heel bijzonder. Het is het team, dat dat het doet.”

Uiteraard was hij vol lof over de jonkies in zijn ploeg tegen het meer gelouterde Quick Boys, maar ook over de verrichtingen van de overige spelers:” Maurizio had het tegen een sterke spits als Van Duijn heel moeilijk, omdat hij niet gewend is om op die positie te spelen. Je weet dat die Van Duijn normaal acties gaat maken,  als hij één op één kan gaan spelen. Dat maakte het nog lastiger voor Maurizio, maar we hebben dat kunnen tackelen door te voorkomen, dat ze hem konden inspelen. Op een slippertje na bleef hij goed overeind. Maar ook wat Roelof heeft gebracht in deze wedstrijd, was fenomenaal; dat was belachelijk goed tegen zo’n ploeg. Dat hij zoveel rust had, maar ook zo graag de duels in ging. De bedoeling was ook, dat Roelof de Groot het vuile werk oppakte en Maurice de Ruiter daarvoor voor gevaar ging zorgen.

Hoewel het geen mooie wedstrijd was, heb ik genoten van mijn ploeg. Wij hebben niet van die spitsen als Zwarthoed en Van Duijn, maar bij ons zetten El Haddadi en Akla wel heel veel druk. En er bestaat in de Hoofdklasse maar één Edmund. Dat hij naar voren schoof was nu zo’n voorbeeld van het denken in oplossingen voor bepaalde situaties. Als beste kopper ziet hij, dat de bal bij uittrappen niet meer bij ons op de helft komt, dus pakt hij het op het middenveld op. Dan speel je achterin wel één op één. Er zit iets heel goeds in mijn ploeg. Voetbal zat er wel in en het inpassen van De Ruiter is daar belangrijk in geweest, maar ze willen ook heel graag voor elkaar werken. We moeten genieten van elke wedstrijd. Volgende week zijn er weer wat geschorsten en geblesseerden bij, maar volgende wedstrijd wacht weer een heel lastige tegenstander onder andere omstandigheden. Dan zullen we het spel weer moeten maken. Maar onze spelers laten al het hele seizoen zien, dat ze goed kunnen voetballen en de laatste wedstrijden ook heel veel karakter tonen. Ik ben wel blij, dat ik met deze gasten mag werken. ”

Vooraf was al wel duidelijk, dat onder de gegeven omstandigheden van goed voetbal geen sprake zou zijn, maar de spanning vergoedde veel:” Technisch werd het een slechte wedstrijd, maar het was wel heel vermakelijk en er gebeurde wel veel. De 1-1 is een uitstekend resultaat gezien de omstandigheden, waaronder gevoetbald werd. We speelden de eerste helft tegen de wind in en dan weet je, dat zij volle bak kunnen gaan. Dat hebben ze gelukkig niet gedaan. Wij zetten vroeg druk, waardoor zij al heel snel lange ballen gaven en die gingen allemaal achter. We hadden het gevoel, dat we het droog konden houden tot de rust en er dan in de tweede helft overheen konden gaan. Iedereen zat bij ons zo goed in de wedstrijd. Vooral met vechtlust, want goed voetbal was met deze wind op dit veld niet mogelijk. Dan valt die 1-0 kort voor de rust uit die vrije trap en iedereen was daar in de kleedkamer ook heel kritisch over. Die man had nooit vrij mogen staan. Dat bleek het gevolg van een miscommunicatie te zijn, maar we hadden wel heel veel vertrouwen in de rust, dat we erop en erover konden gaan. In de tweede helft hebben we even onder druk gestaan, doordat we niet op tijd doordekten. De fase daarop hebben we weer goed druk gezet en schiet Maurice fantastisch de 1-1 erin.


Daarna geeft Daan de 2-1 bijna op een presenteerblaadje, maar redt in twee keer. Hij zegt zelf nog voor de lijn, maar Milan van der Maaten schoot voor ons nog op de paal. Er zat dus allerlei hectiek, spanning en dramatiek in de wedstrijd. Een compliment aan mijn ploeg, dat ze zoveel hebben kunnen brengen tegen zo’n tegenstander onder deze omstandigheden”, aldus een tevreden coach, “…,maar als je heel diep in mijn hart kijkt, zat er voor ons nog meer in.”

Foto's Theo Aalten

Opstelling DVS’33 Ermelo: Daan Huiskamp, Roald de Vries, Edmund Mijnheer, Richard Terpstra, Maurizio Sleurink, Okan Soykan (80’ Mike Ahrens), Roelof de Groot, Maurice de Ruiter, Ali Akla (69’ Mitch van der Vlist), Henk Baum (85’ Milan van der Maaten), Ali El Haddadi.

Opstelling Quick Boys: Patrick de Groot, Mike Derlagen, Mike Ruijter, Bart Freke, Reinhard Breinburg, Milan Hoek, Maarten Woudenberg (86’ Derek van der Plas), Tommy Bekooij, Jaap van Duijn, Jeroen Ketting (54’ Joost Kuhlman), Harry Zwarthoed.

Geel: Maurice de Ruiter, Maurizio Sleurink, Henk Baum (DVS’33 Ermelo), Jaap van Duijn, Joost Kuhlman, Derek van der Plas (Quick Boys).

Scheidsrechter: Dhr. L.J. Gerrets uit Rotterdam

Scoreverloop: 43’ Jeroen Ketting 1-0, 72’ Maurice de Ruiter 1-1