DVS'33 VR1 stuurt GJS de nacompetitie in

Zaterdag 11 mei 2019
Een spannend potje voor VR1 tegen de concurrenten Gorkumse Jonge Spartanen. Met 1 of 0 punten zouden we dichterbij de gevarenzone komen voor degradatie. Met winst zouden we bijna veilig zijn en GJS als 1^e kandidaat de nacompetitie insturen. Opnieuw een zaterdag waarop wij alles in de hand hadden en hopelijk d.m.v. goed voetbal onszelf zouden belonen.

Om 14.30 trapte GJS af op ons kunstveld, veld 6. Het temperatuurtje en de zon waren zeer aangenaam voor de speelsters, al rennend in het veld. De supporters hadden het iets minder warm, maar met het zonnebrilletje op en blijven aanmoedigen, was het prima te doen. Na een lange tijd stond onze Rox weer op de goal, heel fijn! Dat ging wel gepaard met 1 wijziging in de opstelling die we normaal gewend zijn; Sabrina en Naomi waren vandaag het centrale duo i.p.v. Diede, Deborah of Isabelle. Diede verplaatste naar de rechtsback positie.

Al gauw merkte DVS dat zij de betere partij was, maar het verschil was niet groot. Het 1^e half uur kreeg GJS een paar kansen die geblokt werden door de verdedigsters of onze goalie Rox. Daarentegen hadden wij kansen die niet geblokt werden door hun verdediging, maar door onszelf over, naast of in de handen van hun keepster werden geschoten. Als het van dichtbij niet lukt, proberen we het van afstand, dacht Sabrina. Als opkomende laatste vrouw legde Shanna de bal op haar af. Met een kleine dribbel en alle ruimte die Sabrina kreeg, waagde ze een poging op de goal. Waar iedereen schreeuwde: "NIET DOEN, NIET DOEN," lag de bal al in het netje van zo'n 40 meter afstand. We konden deze openingstreffer heel goed gebruiken en het gaf ons vleugels, want 13 minuten later was het weer raak. Het harde werken van Shanna op het middenveld werd beloond; zij veroverde de bal en hiermee opende ze een aanval. De bal ging in een paar passen van Paula, naar Marloes, naar Mariëlle die uiteindelijk de assist op Latisha gaf om de 2-0 op het scorebord te zetten. 2-0 was een prima tussenstand om mee de rust in te gaan, maar het had 3-0 kunnen zijn. Mariëlle dacht een minuutje later dat het potje voetbal was veranderd naar een potje lijnvoetbal. Na ongeveer 41 keer kappen in de 16, niet weten met welk been je nou moet schieten, werd bij de 42^e keer de bal weggemaaid door de verdedigster van GJS. Maar het is je vergeven hoor Bosch, we hebben genoten van je strijdlust!

Zoals gebruikelijk werd in de rust het eerste deel van de wedstrijd besproken. We toonden met regelmaat keurig voetbal en wisten herhaaldelijk in de buurt van de vijandelijke goal te komen. De 2-0 voorsprong moesten we zien vast te houden, dus het devies was hard werken en scherp blijven. Verder kwam Cynthia in het veld voor Marielle, die inmiddels naar haar werk was vertrokken. Met een verder ongewijzigde opstelling traden we aan voor de tweede 45 minuten.

De goed georganiseerde aanvallen die we in de eerste helft konden laten zien, leken te zijn verdwenen als sneeuw voor de zon. Het grootste deel van de tijd waren we aan het verdedigen, om vervolgens de bal tot net over de middellijn weg te werken. Die bal kwam dan wel weer net zo hard terug, dus we wisten niet echt van onze helft af te komen. De keren dat dat wel lukte, stonden onze aanvallers op een eiland en was het lastig opboksen tegen de grote en sterke verdedigers van GJS. Het liep allemaal niet echt op rolletjes, maar toch bleef de nul op het scorebord staan. Dit mede dankzij uitstekend keeperswerk van Rox, die zich met gevaar voor eigen leven voor de bal gooide en met regelmatig een hand tussen de bal en het net wist te krijgen. En al ging het niet vanzelf, ook de verdediging, bestaande uit Diede, Naomi, Sabrina en Jolinde, wist de boel staande te houden. Na een uur spelen kwam Isa in het veld voor Henrieke. Zij kwam voor de verdediging te spelen en fungeerde als stofzuiger. Nog steeds waren wij voornamelijk aan het verdedigen en nog steeds wist GJS niet tot scoren te komen. De enige keer dat dat wel gebeurde, werd de goal afgekeurd wegens buitenspel. Een kwartier voor het einde verliet Paula het veld en werd Deborah ingebracht. Laatstgenoemde toonde nog wat extra strijdlust en maakte het de speelsters uit Gorinchem moeilijk. Ondanks het vele verdedigen dat we deze middag moesten doorstaan, kregen we zelf ook nog een paar kansjes. We wisten echter niet meer tot scoren te komen, waardoor deze wedstrijd eindigde in de ruststand. Na ruim 90 minuten spelen vond de arbiter het wel welletjes en gaf hij het verlossende eindsignaal.

Het was niet onze beste of mooiste wedstrijd, maar wat zijn we blij met die 3 punten. Deze overwinning zorgt ervoor dat we een 7^e plaats innemen op de ranglijst en bijna veilig zijn. Volgende week treden we aan tegen Delta Sports ’95 FC VR2, concurrent in de onderste regionen. Bij winst zijn we veilig en kunnen we het seizoen op ons gemakje afsluiten in de uitwedstrijd tegen het Blauw Geel van oud-trainster Miriam. Op naar 3 punten in de voorlaatste wedstrijd van dit seizoen!