Cookie beleid DVS'33 Ermelo

De website van DVS'33 Ermelo is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan
  • DVS-TV & DVS-Video

  • Top-en Hoofdsponsors
  • Eerstvolgende wedstrijd

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!

DVS'33 VR1 pakt een punt tegen #4 Jodan Boys

DVS'33 Ermelo VR1

2 - 2

Jodan Boys, de VR1

Competitie

2e klasse A

Datum

9 maart 2019 14:30

Scheidsrechter

J. Vrijhof

Accommodatie

Onbekend

Na 2 weken rust te hebben gehad van de competitie, mochten we vandaag weer vol goede moed beginnen aan de volgende competitiewedstrijd tegen de nummer 4: Jodan Boys uit Gouda. De vurige uitwedstrijd wonnen wij met 0-1 en na 5 minuten wisten we dat wij in ieder geval een mentaliteit hadden die nog sterker was dan de wind van die dag...

Dit keer om 14.30 uur i.p.v. 12.30 uur stonden we, al doorweekt van de warming-up, op veld 6 om af te trappen. Al stond Sabrina vandaag in een mooi, groen tenuetje op de goal i.p.v. in haar geelzwart gestreepte shirt op linksbuiten, we waren eindelijk weer eens een beetje compleet en op oorlogssterkte aan het komen, zoals trainer Rob dat zo mooi verwoordde.

Scheidsrechter Jaap Vrijhof floot en Jodan Boys trapte af. Al snel waren wij de beter voetballende ploeg, maar creëerden we aan beide kanten niet veel en/of grote kansen. Met 3 tegencorners en slechts 1 schot op de goal wisten we Jodan Boys van een 1-0 voorsprong te weerhouden. Sterker nog, onze aanvoerster Marloes maakte na een klein half uurtje de 0-1 en wel van zo'n 35 meter. Waar Naomi nog schreeuwde: "NIET SCHIETEN" had Marloes allang bedacht dat ze dat wél ging doen. Noem het geluk, noem het wijsheid maar de bijtjes stonden voor! Shanna was zelfs zo onder de indruk, dat zij een inworp onderhands gooide en ze even dacht op Dindoa te spelen. Na een lachertje en de bal zo goed als droog te hebben gemaakt, pakte ze de draad gelukkig weer op en konden tot zo ver de complimenten worden uitgedeeld voor de 1e helft. Van horen zeggen liepen de Gouwenaren van het veld naar de kleedkamer met woorden en opmerkingen als "we denken te makkelijk, we zijn een stap te laat, we hebben het onderschat." Wij daarentegen liepen met opgeheven hoofd naar de kleedkamer, eindelijk waren de rollen weer eens omgedraaid.

Na 45 minuten hard werken en strijd leveren mochten we de luwte van de kleedkamers opzoeken. We kwamen al druiven en bananen etend tot de conclusie dat we een goede kans hadden om de drie punten in Ermelo te houden. Nog 45 minuten keihard werken zou ons in ieder geval iets moeten opleveren. Cynthia kwam in het veld voor de moegestreden Paula en met een verder ongewijzigde opstelling wandelden we door de stromende regen en stormachtige wind naar veld 6.

De eerste tien minuten van de tweede helft heeft denk ik niemand goed meegekregen. We werden nog net niet getackeld door de wind en stonden te soppen in onze voetbalschoenen. Tot overmaat van ramp werden we tijdens die hoosbui ook nog getrakteerd op keiharde en ijskoude hagel, dus het was behoorlijk bikkelen die tweede helft. Na 60 minuten spelen verliet Marloes het veld voor Henrieke, die haar plaats op het middenveld overnam. Nog geen vijf minuten later kreeg interim-keepster Sabrina het even zwaar te verduren toen de aanvalsters van de Jodan Boys een paar keer hard tegen haar aan schoten. De eerste ballen wist ze nog te stoppen, maar helaas viel toch de gelijkmaker. Met nog 25 minuten op de klok was de stand 1-1. Na bijna vijf kwartier spelen werd Latisha gewisseld en bracht Diede wat frisse energie in het veld. We wisten dat we meer verdienden dan een gelijkspel en bleven knokken. Dit resulteerde in de 70e minuut in een aanval van onze kant. Mariëlle kreeg de bal bij Cynthia, die op haar beurt buiten de 16 uithaalde. Via een voet en, het zal ook eens niet, wéér de paal belandde het leer in het net en zo stonden we opeens weer voor! Helaas was ook deze feestvreugde van korte duur. In de 85e minuut werd de aanval opnieuw geopend door de meiden uit Gouda. Even leek het de dreiging geweerd te zijn, maar de bal belandde toch tegen de touwen: 2-2. Niet veel later vond arbiter Vrijhof, die overigens een uitstekende partij floot, het wel mooi geweest en liet hij het eindsignaal horen.

Met een dubbel gevoel verlieten we in onze doorweekte tenues het veld. Gelijkspelen tegen de nummer 4 is zeker geen slechte prestatie, maar er had meer in gezeten. Al met al hebben we een goede basis gelegd voor de tweede seizoenshelft waarin we weer punten willen gaan pakken. Volgende week krijgen we daar de kans voor tegen Sporting’70 VR2 uit Utrecht. Daar spelen we om 17.00 uur (!) tegen de hekkensluiter in onze competitie. Op naar die drie punten!