DVS'33 VR1 onnodig uit de beker

Afgelopen zaterdag 20 oktober een dagje rust van de competitie, maar niet van voetbal! DVS'33 VR1 speelde zaterdag om 11.30 op veld 6 voor de beker tegen ZVV'56 Apeldoorn. Nu we bij de laatste 16 zaten, wilden we natuurlijk niets liever dan bij de laatste 8 terechtkomen en daar gingen we dan ook voor! Het was een stuk frisser dan vorige week zaterdag, maar alsnog prachtig weer om te voetballen. De tegenstander, wij, scheids M. Söner en alle supporters waren er klaar voor.

Gelijk bij de aftrap merkte DVS meer ruimte dan normaal te krijgen. Waar dit als positief beschouwd zou moeten worden, werden de bijtjes nogal onrustig en zenuwachtig. We creëerden veel kansen, maar benutten ze niet. En als wij niet scoren, zou de tegenstander dat wel doen. Zo kreeg ZVV één kans in de 23^e minuut en stond het 0-1. Een vrije trap aan de zijkant van de 16 werd door hun nummer 9 vrij makkelijk ingeschoten. Wij gaven absoluut niet op want met zoveel mooie aanvallen en kansen moesten wij toch minstens een paar goals maken?! De voorhoede was lekker op dreef, maar het geluk was niet aan hun zijde, waar we zo naar op zoek waren. We bleven strijden en zodra een supporter riep: "kom op dames, nog even de gelijkmaker voor de rust" viel dan ook ein-de-lijk de gelijkmaker in de 44^e minuut. Na een ingooi van Sabrina, wist Latisha het overzicht te houden met de bal op de achterlijn. Mariëlle liep de ruimte in, in het 16-metergebied en schoot de bal rustig en keurig daar waar die hoorde: achter de keepster in de goal van de tegenstander. Opgelucht, maar ook wetende dat we onszelf echt (meer) moesten gaan belonen, gingen we de rust in. Er stond ons maar één ding te doen: onze koppies leegmaken en "gewoon lekker gaan voetballen!"

Onder het genot van wat verse vitamientjes werd de 1^e helft besproken in de kleedkamer. We waren overduidelijk de betere ploeg, maar hadden tot dan toe niet veel geluk gehad in de afronding. Ondanks het feit dat we de overhand hadden, kon ons spel nog veel beter. We moesten het overzicht houden en rustig blijven voetballen om zo ZVV’56 weg te spelen. De tegenstander zakte terug naar de eigen helft en wij kregen alle ruimte om van achteruit op te bouwen. Daar moesten we in de 2^e helft toch gebruik van kunnen maken!

Ook in de 2^e helft waren wij het betere team. We hadden veel balbezit en creëerden een flink aantal kansen. Zo kwam Bosch tot een schotkans, waarna de bal via de lat op (of was het toch achter?) de lijn stuiterde. Helaas hadden we geen VAR om de scheidsrechter te ondersteunen, maar volgens de fotograaf langs de lijn was het toch echt een doelpunt. De dienstdoende arbiter zag dit anders in en besloot gewoon door te laten spelen. Kort hierna kwamen Emma en Joy in het veld voor Shanna en Paula. Er vonden wat verschuivingen plaats op het veld en we gingen weer verder “op zoek naar geluk” en naar ons tweede doelpunt. ZVV zorgde niet voor veel dreiging, maar af en toe kwamen ze toch in de buurt van ons zestienmetergebied. In de 63^e minuut was dit ook het geval en het duel werd aangegaan om de dreiging onschadelijk te maken. Blijkbaar was dit een overtreding, want de scheidsrechters floot op 20 meter van onze goal voor een vrije trap. Het schot dat hierop volgde belandde boven de vingertoppen van Diede in de kruising en zo stonden we plotseling tegen een 1-2 achterstand aan te kijken. Maar, we gaven de hoop nog niet op! We kregen nog steeds kansen en de bal zou er toch wel een keer in moeten vliegen. In de hoop nog een doelpunt te forceren gingen we achterin 1 op 1 spelen, kwam Vlis in het veld voor Naomi en gingen we met z’n vieren in de aanval spelen. Dit resulteerde in corners, een grote kans voor Latisha, een vrije trap die gepakt werd door de keepster van ZVV en genoeg andere mogelijkheden om tot scoren te komen. Waar het precies aan lag weten we niet, maar de bal wilde vandaag absoluut niet tegen de touwen achter de keepster van ZVV. Zelfs toen de tegenstander in de laatste minuten met 10 man kwam te staan, wisten we niet tot scoren te komen. Na ruim 90 minuten voetballen floot meneer Söner af met nog steeds die 1-2 stand op het (denkbeeldige) scorebord. Einde bekeravontuur voor ons en vreugde bij de tegenstander.

De wedstrijd mochten we dan verloren hebben, de 3^e helft wonnen we zoals gewoonlijk weer ruim. We zagen het 1^e heer en meester zijn tegen Lisse en spoelden het nederlaaggevoel snel weg met wat biertjes en (enorm fanatieke) wedstrijdjes Yahtzee.

Ondanks de nederlaag moeten we vooral onthouden dat we vandaag de betere partij waren. Dat gevoel en vertrouwen nemen we mee naar volgende week zaterdag, want dan staat het competitietreffen tegen Wartburgia VR3 op het programma. Het belooft een pittige wedstrijd te worden, dus alle support langs de lijnen en op de tribune van veld 1 is meer dan welkom!