DVS’33 VR1 grijpt naast koppositie door nederlaag bij ZVV’56 VR1

Er scheen een waterig zonnetje door de bomen, de temperatuur steeg niet boven de 10 graden en onder een oranjerood bladerendek reden we richting Apeldoorn. Het was zaterdag 9 november en de wedstrijd tegen de ZVV’56 VR1 stond op het programma. Ook was dit de dag waarop sv Epe en Olde Veste, de nummers 1 en 2 van de competitie, elkaar troffen. Met een gelijkspel in Epe en een overwinning van ons in Apeldoorn zouden wij de koppositie overnemen. De stand in Epe stond nog op 1-1 toen wij de kleedkamer in gingen, dus we wisten dat die koppositie binnen handbereik was. Kortom, er stond genoeg op het spel!

De basisopstelling waarmee we dit wilden bewerkstelligen, bestond uit de volgende meiden: Heidi op haar vertrouwde plek onder de lat, Naomi, Deborah, Erika en Joy als defensief kwartet, het middenveld met Shanna, Marloes en Emma S en de aanval bestaande uit Latisha, Carlijn en Sabrina. Ilse, Maud en Emma B namen plaats op de bank.

Met een laagstaand zonnetje over het modderige veld begonnen we een paar minuten na 15.00 uur aan het treffen tegen ZVV. Al snel was duidelijk dat wij het beste van het spel hadden, waardoor de eerste mogelijkheden zich aandienden. Na 6 minuten kwam er dan ook een grote kans voor Sabrina, maar haar aanname verliep niet helemaal soepel. Kort daarna wist Heidi, na wat gerommel bij ons achterin, weerstand te bieden aan een eerste schot van ZVV. Dit was tevens een van de weinige wapenfeiten van ZVV in de eerste helft. Wij, daarentegen, bleven enthousiast aanvallen en kansen creëren. In korte tijd wisten Carlijn, Sabrina, Latisha en Marloes meerdere doelpogingen te wagen, maar helaas, en soms tot onze grote verbazing, belandde geen enkele bal tussen de palen en onder de lat. Was het niet de keepster van ZVV die ervoor lag, dan was het wel het aluminium dat in de weg stond. Na een half uur spelen liet de ploeg uit Apeldoorn toch nog even iets van zich horen. Zo kwamen wij met de schrik vrij toen de bal uit een corner keihard tegen de buitenkant van de paal werd gekopt. Nog steeds bepaalden wij het spelbeeld en regende het kansen aan onze zijde. Toch bleef de 0-0 stand staan tot de rust.

In de kleedkamer werd besproken wat we allemaal al wisten. We moesten ons spel blijven voortzetten, want het leverende tal van kansen op. Geluk moet je afdwingen, dus de bal zou er in de komende 45 minuten vast wel een keer in vliegen. Na het nuttigen van wat krachtvoer in de vorm van bananen en mandarijnen betraden we vol hernieuwde moed het veld.

Zonder positionele wijzigingen begonnen we aan de tweede helft. Zoals afgesproken gingen we vrolijk verder met het creëren van kansen. Latisha zette al na een paar minuten spelen Sabrina alleen voor de keepster, maar helaas miste haar schot precisie. Even later kwam ook Carlijn oog in oog met de keepster te staan, maar wederom strandde de bal voor de doellijn. Na een uur spelen was het ZVV dat een poging waagde onze verdediging af te troeven. Uit een corner werd hard ingekopt, waardoor het opeens 1-0 stond. We waren even van ons à propos, maar pakten al snel de draad weer op en gingen stug door met aanvallen. Het geloof dat ons doelpunt zou vallen, was er nog altijd. Na ruim een uur spelen werd Emma S na een goede wedstrijd gewisseld voor Emma B. Er vonden wat verschuivingen plaats waarbij Emma B voorin kwam te staan en Carlijn naar het middenveld verplaatste. Het was de bedoeling om zo nog meer dreiging te veroorzaken en het doelpunt, dat nog altijd in de lucht hing, te forceren. In de 70^e minuut kwam die kans in de vorm van een vrije trap op ongeveer 20 meter. Latisha legde aan en plaatste het leer tegen de onderkant van de lat. De bal stuiterde terug via de doellijn en verdween op miraculeuze over de lat achter het doel, na het hoofd van Marloes nog geraakt te hebben. Enkele minuten later werd ook Shanna na een prima wedstrijd gewisseld, waarbij Ilse in het veld kwam. Laatstgenoemde verplaatste naar de aanval, Erika schoof door naar het middenveld en Sabrina zakte terug naar de verdediging. Wederom met de intentie om nog meer dreiging te creëren. Al snel kreeg Muis twee schotkansen, maar beide keren bracht de keepster van ZVV redding. Een paar minuten voor tijd probeerde Carlijn opnieuw van afstand, maar het lukte vandaag maar niet om het doel te vinden. Het vele druk zetten en laatste offensief, bestaande uit voornamelijk lange ballen, mochten niet meer baten en zo werd na ruim 90 minuten afgefloten. De stand was blijven steken op 1-0, wat voor ons toch een beetje vreemd aanvoelde na deze wedstrijd.

Terneergeslagen trokken we ons terug in de kleedkamer. De sfeer was vanzelfsprekend niet heel feestelijk, maar we moeten niet vergeten dat we deze wedstrijd prima spel hebben laten zien. We weten dat we goed kunnen afronden, maar dat het deze zaterdag simpelweg even niet meezat. Gelukkig sloeg de sfeer na de terugweg weer om, zodat we de zaterdag toch nog positief konden afsluiten. Het heerlijke eten en de drankjes die genuttigd werden, hielpen om de stemming erin te krijgen en al snel stonden we weer vrolijk te dansen en te springen. Het bleef nog lang onrustig in Ermelo-West, dankzij een gezellige, feestelijke (en soms zeer competitieve) avond met alle teamgenoten en staf!

Volgende week krijgen we de kans om te laten zien dat we wél trefzeker kunnen zijn tegen SC Genemuiden VR1. We trappen om 14.30 uur af op veld 6 aan de Sportlaan. We zien u zaterdag graag langs de lijn!

Geschreven door Marloes