DVS'33 VR1 vergeet te scoren in doelpuntloos duel

Afgelopen zaterdag trad DVS'33 VR1 aan tegen SKV VR1, een voor ons nog onbekende tegenstander. Om half 3 floot scheidsrechter Cor van Leeuwen voor het begin van de wedstrijd. Het zonnetje scheen en de scherpe warming-up beloofde veel goeds, dus we hadden er vertrouwen in!

We begonnen goed aan de wedstrijd en, waar we anders vaak juist onrustig en gretig zijn, bewaarden we nu goed de rust in het spel. Achterin werd lekker rondgetikt en gekanteld, waardoor het middenveld vaak makkelijk bereikt kon worden. Hieruit ontstonden dan ook enkele mooie aanvallen, maar meestal kwam het uit op onnodig balverlies. Als we ook maar een beetje in de buurt kwamen van de 16-meter, kwamen de gretigheid en onzorgvuldigheid weer terug in onze koppies. Hierdoor was de eindpass vaak net niet op maat en lukte het ook niet echt gevaarlijk te worden. Veel verder dan een paar redelijke kansen die naast het net belandden, kwamen we helaas niet. Zo gingen we met nog steeds de brilstand op het (denkbeeldige) scorebord de rust in.

Na de eerste helft verlieten Shanna en Erika het veld en kwamen Deborah en Maud hiervoor in de plaats. In de kleedkamer werden alle neuzen weer even dezelfde kant opgezet en we kwamen met vertrouwen de kleedkamer weer uit: het doelpunt zou vanzelf wel vallen.

De tweede helft begonnen we echter zeer onrustig waardoor SKV soms zomaar redelijke kansen kreeg. Dit schudde ons gelukkig wakker, waardoor we ons wel weer wisten te herpakken. We bleven goed tikken en het spel verplaatste zich steeds meer naar de 16-meter van SKV. Dit resulteerde uiteindelijk in een paar kansen met schoten van Joy, Claudia en Marloes, maar hij wilde er maar niet in. Wat wél lukte, was onze aanpak bij corners, waarbij we in codetaal steeds andere variaties afspraken. “Hebben wij eigenlijk ook zo’n leuk plan?” vroegen enkele meiden in het blauw zich af terwijl ze zich positioneerden in ons doelgebied. Plan of geen plan, aan beide kanten vielen geen doelpunten, waardoor de 0-0 akelig lang bleef staan. In de laatste fase van de wedstrijd zijn we opportunistischer gaan spelen, om zo hopelijk wat te kunnen forceren. Door wat meer door te dekken en mensen door te schuiven, kwamen we wel steeds weer dichterbij de goal. Helaas stond de 90 inmiddels op de klok en moesten we genoegen nemen met een gelijkspel.

Ondanks dat wij (net als vorige week) minimaal 80% balbezit hadden, hebben we onszelf weer niet kunnen belonen. Dit is natuurlijk ontzettend frustrerend, maar we moeten niet vergeten dat we nog steeds aan elkaar moeten wennen en we nog maar een paar keer samen hebben gespeeld. Daarnaast waren er veel elementen in de wedstrijd die wél erg goed gingen, zoals het rondtikken, het kantelen, de communicatie en het erin blijven geloven!

De ingrediënten voor een overwinning zijn dus zeker aanwezig. Aanstaande zaterdag is onze eerstvolgende kans om ons steeds betere spel te laten zien in de competitie. Om 14.30 uur treden we aan tegen Hollandscheveld VR1. Mocht iemand zin hebben in een ritje richting het noorden, alle support is van harte welkom!

Geschreven door Jolinde en Marloes