Cookie beleid DVS'33 Ermelo

De website van DVS'33 Ermelo is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan
  • DVS-TV & DVS-Video

  • Top-en Hoofdsponsors
  • Eerstvolgende wedstrijd

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!

DVS’33 Ermelo blijft tweede na winst in Wezep

WHC 1

1 - 4

DVS'33 Ermelo 1

Jonathan van Marle
Yoshua van Marle
Caleb Rahajaän
Raoul Jessurun
2'
4'
Jonathan van Marle (scrimmage)
9'
77'
Caleb Rahajaän
79'

Competitie

Mannen zaterdag, 1, Hoofdklasse C

Datum

1 november 2014 14:30

Scheidsrechter

Paarhuis, M.G.

Accommodatie

Onbekend

DVS’33 Ermelo leek een makkelijk middagje tegemoet te gaan in Wezep, toen thuisclub WHC al na drie minuten met tien man verder moest. De standen op de velden in de Hoofdklasse C wezen de geelzwarten tot de 80e minuut als virtueel winnaar van de eerste periode aan, maar koploper ACV won voor eigen publiek alsnog van csv Apeldoorn en verzekerde zich zodoende van deelname aan de nacompetitie voor promotie naar de Topklasse. De ruime zege voor de Ermeloërs hield hen op de tweede plaats.
Trainer Jan Veldhuizen stuurde nagenoeg het zelfde elftal het veld in als een week eerder tegen Staphorst. Alleen Mike Ahrens begon op de bank, waarvoor Ali Akla op zijn plaats begon. Dat betekende dus, dat de oefenmeester nog steeds geen beroep kon doen op Richard Terpstra en Roald de Vries. De eerste fungeerde door de afwezigheid van John Kamphuis in verband met zijn opleiding als assistent-trainer. André Blom kon met uitzondering van Peter Drolenga beschikken over een complete selectie.
 
Gekleurde eerste helft
Dat het geen 8-4 nederlaag zou worden, zoals tijdens het toernooi in Putten tussen beide clubs in de aanloop van de competitie, werd wel duidelijk. Wat WHC minder aan voetballend vermogen had ten opzichte van DVS, compenseerde het door een goede wedstrijdmentaliteit. De blauwwitten hadden moed geput uit het gelijkspel bij Flevo Boys. De geelzwarten begonnen echter voortvarend aan de wedstrijd en de eerste grote kans deed zich al voor in de 2e minuut. Met een listig hakje in het strafschopgebied zette Daniël van Warven zijn ploegmaat Christian van de Kamp in scoringspositie.

Die werd hem ontnomen door het duwtje in de rug door Raoul Jessurun. Scheidsrechter Paarhuis uit Ommen besloot tot een strafschop en een rode kaart. Daarmee zou hij ook door andere beslissingen de gehele wedstrijd onderwerp van discussie blijven. Maurice de ruiter zette zich achter de bal en stuurde doelman Jasper Kuiper naar de verkeerde hoek, 0-1. Daarmee zou DVS in een zetel moeten zitten. Daar had het ook alle schijn van. Nadat Maurice de Ruiter in de 7e minuut zijn inzet naast zag gaan, kwam Ali Akla twee minuten later geheel vrij voor het doel. Hij had zich tot held van de dag kunnen ontwikkelen, want hij redde fantastisch. Een 0-2 had de doodsteek betekend. Stevan de Geijter overspeelde echter zijn hand. Wat WHC steeds goed deed, was voor zoveel mogelijk gegroepeerd druk zetten op de bal.

De linksback raakte nu het leer kwijt aan Jeffrey van Amersfoort en uit de voortzetting vond Kevin Olaria Jonathan van Marle. Die prikte de bal onder doelman Daan Huiskamp door, zodat het weer gelijk was. In het vervolg van de eerste helft was nauwelijks te zien, dat de thuisclub met een man minder speelde. Het meeste balbezit was natuurlijk voor de Ermeloërs, maar qua dreiging kon het alle kanten op. Tegenover de schietkansen voor de bezoekers stond een tweetal opeenvolgende corners, waaruit Jurian van den Brink maar net naast schoot. In die fase onderscheidde de behendige Jesse Betaze, die voor zijn verdediging speelde, zich enkele malen, door er een aantal keer doorheen te lopen. Natuurlijk kostte het de thuisclub veel kracht.

Ali Akla zag zijn schot in de 20e minuut met moeite verwerkt worden door de goalie, terwijl Yasin Kurt twee minuten daarna over schoot. In de 24e minuut ontsnapte WHC. Uit een pass van Okan Soykan legde Ali Akla aan voor een schot, dat op de lat belandde; in de rebound schoot Daniël van Warven over. Christian van de Kamp dacht vrij te kunnen inschieten in de ene minuut, maar raakte een Wezeper verdediger in diens poging het schot te blokken. De leidsman zag het als een overtreding en gaf er geel voor, zoals hij later wel meer geel zou geven, waarmee hij voor veel onbegrip zorgde. In de voorbereiding van het seizoen was al wel duidelijk, dat WHC veel gevaar kon stichten vanuit spelhervattingen. Zo kwam Jurian van den Brink na een half uur centimeters lengte te kort om uit een vrije trap in te koppen. Zo bleef het vooralsnog een wedstrijd, waarin alles mogelijk was. De veelal ongrijpbare Ali Akla verzond in de 35e minuut de voorzet, waaruit Christian van de Kamp op de paal schoot. Vier minuten daarna dook Daan Huiskamp een vrije trap van Caleb Rahajaan goed uit de hoek. Uit de hoekschop, die zo ontstond, kopte Jonathan van Marle snoeihard in. Gelukkig voor DVS ook naast.

In de 42e minuut kwam Christian van de Kamp net te kort na een passje van Okan Soykan om het beslissende tikje te geven en in de omschakeling schoot Ibrahim Tuncer recht op doelman Huiskamp af. Zo leek de rust in te gaan met een gelijke stand, totdat keeper Jasper Kuiper in de extra tijd te gehaast uitschoot en het speeltuig voor de voeten van Maurice de Ruiter belandde. Die berekende zijn kansen met een uitgekiende boogbal, 1-2. Psychologisch gezien op een belangrijk moment in de wedstrijd. Natuurlijk was het sneu voor de thuisclub, die met een gezonde wedstrijdinstelling wel complimenten verdiende.
 
DVS breidt voorsprong na rust uit
In de tweede helft met dezelfde acteurs speelde DVS de man-meersituatie beter uit. Niet dat het direct veel kansen opleverde, maar het sloopte de thuisclub wel. Een vrije trap voor DVS werd in de 58e minuut bijna in het eigen doel gewerkt en uit de corner van Yasin Kurt nam Jorran van Santen de bal in een keer op de schoen. Dat ging naast. Van de gele kaarten was die tegen Caleb Rahajaan wellicht nog wel te billijken. Hij had heel veel moeite met Ali Akla. Waar de overige WHC’ers met faire middelen streden, was bij hem toch wat frustratie merkbaar. DVS had toch een fout van de goalie nodig om de voorsprong te vergroten. Mogelijk zat het moment van de 1-2 nog in zijn hoofd en was hij te veel geconcentreerd. Hij kreeg de vrije trap van Jorran van Santen in de 65e minuut niet klemvast en de altijd beweeglijke Daniël van Warven gaf het beslissende tikje, 1-3.

Het was zijn laatste actie, want hij werd gewisseld voor Yordi Grovenstein. Daarna werd steeds merkbaarder, dat de accu leeg was bij de blauwwitten. Het werd nog erger voor WHC. Mike Ahrens, drie minuten zijn invallen voor Ali Akla, ging in de 73e minuut gretig over het been heen van Yosha van Marle en Maurice de Ruiter zette zich wederom achter de strafschop. Nu bleek voor doelman Kuiper de andere hoek verkeerd, 1-4. Twee minuten daarna zag De Ruiter zijn lob over gaan. Rahajaan bezorgde zijn trainer voor de volgende wedstrijd personele problemen, toen hij Mike Ahrens van achteren aantikte. Direct rood. Het wijzigde niets meer aan de stand, evenmin als de publiekswissel van Maurice de Ruiter, die vervangen werd door Roelof de Groot.
 
“Onnodig lastig”
Na afloop kon trainer Jan Veldhuizen natuurlijk gefeliciteerd worden met de overwinning, maar niet met een periodetitel. Daar bleef hij dan nog wel gelaten onder:”Het zou mooi geweest zijn, maar dan had het mee moeten zitten. We hebben zelf eerder punten laten liggen. De andere uitslagen zijn niet ongunstig voor ons, dus hebben we toch een goede zaterdag gehad.”
Ook de oefenmeester zag de wedstrijd al snel gekleurd worden:”Het is natuurlijk een rode kaart; dat kan ik ook niet anders maken. Ik vind het dan wel heel slordig, zoals we die eerste helft afmaken. We lieten de bal nog wel rondgaan, maar in de omschakeling stonden we niet goed. Stevan mag die bal niet verliezen en die man mag niet zo bij Jorran wegdraaien. Tegen tien man mag je nooit in de problemen komen. We gaven twee kansen weg, terwijl we er zelf zo’n vijf verprutsten. Dan maak je het  jezelf onnodig lastig. Dat hebben we in de tweede helft wel rechtgezet. We lieten de bal goed rond gaan en bij balverlies zaten we er steeds kort op. Tegen deze tegenstander konden we ons dat veroorloven.”





Opstelling DVS’33 Ermelo
: Daan Huiskamp, Stevan de Geijter, Edmund Mijnheer, Jorran van Santen, Ronald Hoek, Okan Soykan,  Daniël van Warven (66’ Yordi Grovenstein), Yasin Kurt, Maurice de Ruiter (79’ Roelof de Groot), Ali Akla (73’ Mike Ahrens).
Opstelling WHC: Jasper Kuiper, Caleb Rahajaan, Yoshua van Marle, Raoul Jessurun, Jeffrey van Amersfoort, Jonathan van Marle, Jesse Betaze, Jurian van den Brink, Ibrahim Tuncer (81’ Wim van ’t Ende), Yosha van Marle, Kevin Olaria (71’ Osman Kabba), Robert van Schie (Roan Admiraal).
 
Rood: Raoul Jessurun, Caleb Rahajaan (WHC)
 
Scheidsrechter: dhr. M.G. Paarhuis uit Ommen
 
Scoreverloop: 4’ Maurice de Ruiter (pen.), 9’ Jonathan van Marle 1-1, 45+1’ Maurice de Ruiter 1-2, 65’ Daniël van Warven 1-3, 77’ Maurice de Ruiter 1-4.
 
Resultaten Hoofdklasse C 1 november (8e ronde):
Met deze speelronde wed de eerste periode afgesloten. DVS deed het noodzakelijk om in aanmerking te blijven komen, maar bleef door de winst in Wezep “gewoon” tweede met een minimale achterstand op lijstaanvoerder ACV. Maurice de Ruiter werd door zijn drie treffers in deze wedstrijd met zeven topscorer van de Hoofdklasse C; een positie, die hij deelt met Hakim Ezafzafi van Excelsior’31.
Het geplaagde WHC leek tijdens het wedstrijdverloop de rode lantaarn in handen gedrukt te krijgen, maar dat bleef de ploeg van André Blom nog bespaard.
ACV-csv Apeldoorn: Natuurlijk werden de verrichtingen in het Asser Stadsbroek met de moderne media op de voet gevolgd en het scoreverloop op de velden in de Hoofdklasse C verliep in het voordeel van DVS. De voorsprong voor csv Apeldoorn, de kansen voor de Veluwenaren bij een 1-1 stand, de 2-1 voor ACV en nogmaals een grote kans voor de Apeldoorners. Uiteindelijk bogen de Drenten met dank aan een uitstekende doelman John Vos de 0-1 achterstand dus om in een 2-1 zege. Niet de eerste keer, dat de blauwzwarten dat deden. Dat is ook een kwaliteit. De felicitaties derhalve voor ACV voor het winnen van de eerste periode.
Excelsior’31-Drachtster Boys: Een vroege voorsprong  voor de bezoekers kon door Excelsior’31 uiteindelijk nog gelijk gemaakt worden. Door de 1-1 groeide de achterstand op koploper ACV tot vier punten en zakten de Rijssenaren een plaatsje op de ranglijst. Drachtster Boys bleef tiende met een voorsprong van een punt op de beste herkanser.
Staphorst-Flevo Boys: Ook achtervolger Flevo Boys verspeelde punten. De 0-1 was niet genoeg voor een zege. De 1-1 was halverwege al bereikt. De Emmeloorders delen de vijfde plaats nu met Excelsior’31. Ook Staphorst leverde een positie in en staat nu negende met eenzelfde puntenaantal als Drachtster Boys (10).
Harkemase Boys-SVZW: Dit voormalige affiche in de topklasse werd gewonnen met 1-2 door de bezoekers. Dat betekende voor SVZW weer aansluiting met de Friezen, die met een punt meer op de zesde plaats staan. De achterstand op de koploper bedraagt nu zes punten.
VVOG-AZSV: Ondanks dat de zege op AZSV minimaal was (1-0), keken de harderwijkers terug op een goed weekend. Door het puntverlies van de concurrentie steeg VVOG naar de derde plaats, nog steeds twee punten achter DVS. De Achterhoekers vielen een plaats terug en zijn met negen punten nu de beste herkanser.
Sv Urk-WVF: De hekkensluiter leek te gaan profiteren van de inspanningen, die sv Urk  geleverd heeft in de bekerwedstrijd tegen Ajax, maar de voormalige eilandbewoners herstelden zich van een 0-1 achterstand. De 3-1 hielp de club van een indirecte degradatieplaats af. De blauwwitten voeren nu met een punt voorsprong op Staphorst en Drachtster Boys het rechter rijtje aan. Maar ook SVZW en Harkemase Boys zijn weer volop in de greep van sv Urk. WVF kon zodoende de rode lantaarn niet over doen aan WHC.