Competitie
Mannen zaterdag, 1, Hoofdklasse C
Datum
18 april 2015 14:30
Scheidsrechter
Helder, B.B. van den
Accommodatie
Onbekend
De derby tussen VVOG en DVS’33 Ermelo wierp haar schaduw al ver vooruit door diverse ludieke acties. Ermeloërs kregen een Harderwijks paspoort overhandigd, de lichtbollen op het Burg. Van Boeijen-verkeersplein werden aangekleed met DVS-shirts en de site van VVOG repte al over een samenvoeging van de twee gemeenten, waarbij de witte pauw in het wapen van Ermelo groene veren in de reet kreeg gestoken. Het tekende de rivaliteit tussen beide plaatsen op een goede manier, want schade werd elkaar niet aangedaan. Daar was het kunstgras in Harderwijk de aangewezen plaats voor en de thuisclub had er alles aangedaan om er een feest van te maken. De altijd beladen streekontmoeting verzamelde zo’n 2000 toeschouwers op het fraaie sportpark “De Strokel”.
Voorafgaand aan de derby gaven de Harderwijkers al aan, dat DVS nog vier wedstrijden moest winnen en de gastheren nog maar één duel zegevierend naar voren hoefden te komen. En zo was het ook; de Ermeloërs konden zich in deze derby eigenlijk geen puntverlies veroorloven en voor VVOG leek het seizoen als de bekende nachtkaars uit te gaan. Voor de geelzwarten was het behouden van de koppositie even belangrijker dan de regionale eer. Eigenlijk was alles in het voordeel van de lijstaanvoerder. Behalve Okan Soykan, die vanwege pijntjes op de bank begon, waardoor de nestor in de ploeg, Richard Terpstra, op zijn plaats speelde, kon trainer Jan Veldhuizen met een fitte equipe aantreden. Het grote krachtsverschil uit de eerste ontmoeting tussen de twee clubs eerder dit seizoen, waarbij de slag op het middenveld overduidelijk door de Ermeloërs werd gewonnen, lag nog vers in het geheugen en VVOG was niet bepaald bezig aan een goede reeks. Bovendien zorgde de blessures en schorsingen van voor een kaalslag op het Harderwjkse middenveld. Daar moest trainer Ed Engelkes toch improviseren. DVS heeft juist veel voetballend vermogen en de verwachting was gerechtvaardigd, dat de geelzwarten dit het middenveld toch met veel overmacht zouden kunnen oversteken. Eigenlijk was alleen de natuur in de aanloop van dit prestigeduel in het voordeel van de gastheren, want die kleurde toch al aardig groen.
Fletse eerste helft van de geelzwarten
Van een verwachte overmacht van DVS was in de eerste helft geen enkele sprake. Na een aftastende fase was er wel meer balbezit voor de Ermeloërs, maar dat zorgde niet voor dreiging. Met veel Harderwijkers op het middenveld vonden de geelzwarten nauwelijks openingen. Ondanks het blessureleed stonden de groenwitten goed, vingen de tegenstander op op de eigen helft en zetten dan op het juiste moment druk. Na zo’n twintig minuten, waarin weinig gebeurde, voelde VVOG de twijfel bij de opponent, die al veel te vroeg in de wedstrijd de lange bal ging hanteren. Daarbij liet Maurice de Ruiter zich steeds vaker zakken, waardoor juist zijn meerwaarde voorin gemist werd.
De thuisclub werd steeds brutaler en creëerde uit het evenwicht, dat nu in de wedstrijd zat, meer dreiging. Dat leverde in de 34e minuut de voorsprong op voor de underdog. Na een fraaie combinatie op links tussen Kevin van der Vlag en Tim Brockhoff kon de laatste zijn voet net wat eerder tegen de bal aan krijgen dan doelman Daan Huiskamp. Die was dan ook verslagen, maar Stevan de Geijter (in de 16e minuut in het veld gekomen vanwege een blessure van Ronald Hoek) leek het leer nog voor de doellijn te kunnen keren. Zijn uiterste krachtsinspanning was tevergeefs, zodat de lijstaanvoerder op een 1-0 achterstand kwam. De schade had zelfs voor de rust nog groter kunnen zijn, toen Daan Huiskamp drie minuten na de openingstreffer mistastte op een diepe bal. De hoek voor Douwe Dijkstra was weliswaar lastig, maar verre van onmogelijk. Richard Terpstra kwam zijn verdediging te hulp en sneed de toegang in de korte hoek af. Wat resteerde was een hoekschop. De achterstand halverwege bleef derhalve minimaal.
Gedreven DVS in tweede helft langszij
Waar voor VVOG de derby al om half drie was begonnen, startte die voor de geelzwarten pas na de hervatting door scheidsrechter Van den Helder. Bij de thuisclub was Kevin van der Vlag vervangen door Oussama Labari. DVS zette de groenwitten nu meteen onder druk en als de gelijkmaker in dat eerste kwartier na de thee gevallen was, was dat niet verbazingwekkend geweest. Of dat de tol was, die de groenwitten moesten betalen voor het harde werken in de eerste helft, was de vraag.
Vooralsnog kwamen zij die fase schadevrij door en lag er in de 64e minuut zelfs de mogelijkheid voor een counter na Ermelo’s balverlies. Die werd echter slecht uitgevoerd. Trainer Jan Veldhuizen bracht in de 68e minuut Mike Ahrens in de ploeg voor Christian van de Kamp. Bij de Harderwijkers volgde de wissel van Modou Nyang voor de hardwerkende Rick Boersma. Ook nu bleef DVS sterker. Met de wissel van Okan Soykan voor de moegestreden Richard Terpstra nam de druk weer toe.
De beste kans ontstond in de 78e minuut echter aan de andere kant uit een snelle counter na een afgeslagen aanval van DVS. Pernelly Biya vond Modou Nyang, die fraai op de borst aannam, maar vervolgens de kans om zeep hielp. De geelzwarten konden nu overnemen, waardoor Ali Akla, zeker in de tweede helft weer zeer dreigend in zijn acties, hard en strak inschoot. Via de vuisten van doelman Frans Koornberg werd het een corner.
De alleszins verdiende gelijkmaker viel in de 85e minuut, toen Maurice de Ruiter met een afgemeten steekpass de mee opgekomen Jorran van Santen vrij voor het Harderwijkse doel zette. “Ik koos de juiste hoek”, zou de centrale verdediger later aangeven en dat natuurlijk tot vreugde van de vele Ermelose supporters, die met de 1-1 zelfs weer hoop kregen op meer. Even werd de derby een minuut later wat ontsierd door een opstootje. De onvrede van het hinderen van doelman Daan Huiskamp zette zich voort in de middencirkel en vervolgens liepen de interpretaties uiteen.
Volgens eigen uitleg probeerde Jan Juriën Hop twee rivaliserende spelers uit elkaar te halen, maar volgens de assistant-scheidsrechter was er sprake van slaan. Direct rood oordeelde de leidsman na conclaaf met zijn assistant. Het restant van de wedstrijd was echter te kort voor DVS om nog van de numerieke meerderheid te profiteren ondanks de pressie van de geelzwarten in de slotminuten en mogelijkheden voor maurice de Ruiter en Daniël van Warven. Gezien de tweede helft was een zege voor de lijstaanvoerder nog wel mogelijk geweest, maar de equipe van Jan Veldhuizen wist ook, dat het vooral voor de rust nalatig was geweest en het gelijkspel tegen de aartsrivaal verdiend was. Het in grote getale opgekomen publiek had wel weer een echte derby gezien met een resultaat, dat daarbij hoorde.
“In tweede helft wel vanuit eigen kracht gevoetbald”De oefenmeester van DVS, Jan Veldhuizen, had geen verklaring voor het matige optreden van zijn ploeg voor de rust:”Daniël van Warven liep wel goed tussen de linies te voetballen, maar werd onvoldoende gezocht. We maakten te vaak verkeerde keuzes. Daarbij werd veel te snel de lange bal gespeeld. We voetbalden niet zoals normaal via het middenveld. VVOG nam wel steeds de tijd, terwijl wij de spelhervattingen niet snel genoeg namen. Natuurlijk zijn er in de rust harde woorden gevallen. Welke dat waren, zal ik niet herhalen. Dat blijft binnen de muren van de kleedklamer. In de tweede helft voetbalden wel vanuit onze eigen kracht en kregen we wel mogelijkheden. Als je weet, hoe we kunnen voetballen, vind ik, dat we twee punten verloren hebben. Gelukkig vielen de uitslagen bij de concurrenten niet verkeerd uit voor ons.”
Opstelling DVS’33 Ermelo: Daan Huiskamp, Roald de Vries, Edmund Mijnheer, Jorran van Santen, Ronald Hoek (16’ Stevan de Geijter), Richard Terpstra (73’ Okan Soykan), Daniël van Warven, Yasin Kurt, Maurice de Ruiter, Christian van de Kamp (68’ Mike Ahrens), Ali Akla.
Opstelling VVOG: Frans Koornberg, Lennard van den Brink, Jan Juriën Hop, Martijn Duits, Harry van Wilgenburg (55’ Reyer Roelofsen), Douwe dijkstra, Naoufal Boutachkourt, Tim Brockhoff, Rick Boersma (70’ Modou Nyang), Pernilla Biya, Kevin van der Vlag (46’ Oussama Labari).
Scheidsrechter: Dhr. B.B. van den Helder uit Ter Aar
Scoreverloop: 36’ Tim Brockhoff, 85’ Joran van Santen 1-1.
Resultaten Hoofdklasse C 18 april (23e speelronde, 6e ronde derde periode):
Ondanks het puntverlies liep DVS geen verdere averij op. De koppositie wordt nog steeds gedeeld met Harkemase Boys, dat eveneens 49 punten heeft. In de laatste periodestand hebben de Ermeloërs een achterstand van twee punten op Excelsior’31 en SVZW. Het gelijkspel heeft voor de positie geen gevolgen voor VVOG, dat met 32 punten het linker rijtje sluit.
Harkemase Boys-Staphorst: De medekoploper kon zich thuis niet onderscheiden tegen Staphorst. Ondanks een voorsprong voor Harkemase Boys werd het een 1-1 gelijkspel. De Harekieten blijven daardoor naast DVS de ranglijst aanvoeren. Het ene puntje hiep de Overijsselse ploeg in zoverre, dat het gat met WHC op een directe degradatieplek nu zes punten bedraagt met een totaal van 23.
Excelsior’31-ACV: Wellicht ging men zich in Rijssen al onoverwinnelijk achten door de ongeslagen status in 2015 inclusief bekerwedstrijden. ACV is de laatste weken bezig om naar een goede vorm voor de nacompetitie toe te groeien en won op “De Koerbelt” met 0-2. Excelsior’31 leverde zodoende een puntje in ten opzichte van DVS en Harkemase Boys enheeft nu een achterstand van twee punten. De Tukkers leiden nog wel in de derde periode door een beter doelsaldo dan SVZW. ACV bleef vierde met een achterstand van zeven punten op de Rijssenaren.
Csv Apeldoorn-SVZW: De bezoekers kunnen er nog altijd een mooi seizoen van maken na de 1-2 winst in Apeldoorn, waardoor zij in de derde periode in punten naast Excelsior’31 kwamen. Tevens sloeg SVZW een gat met de Veluwenaren van vier punten. CSV staat nog wel vijfde.
AZSV-Drachtster Boys: Die wedstrijd eindigde, zoals die begon. Voor Drachtster Boys voelt dat puntje allicht wat veiliger, want het bracht de Friezen op de achtste plaats, net boven Flevo Boys met eenzelfde aantal punten (30). AZSV bezet nog wel de eerste veilige plek met 26 punten, maar dat is dan op basis van een beter doelsaldo ten opzichte van sv Urk.
Sv Urk-Flevo Boys: het past volledig in de malaise op “Ervenbos”, dat Flevo Boys die andere aansprekende derby in deze ronde in de de Hoofdklasse C verloor. Tegen tien Emmeloorders bracht de thuisclub de stand van 1-0 op 2-0, die nog wat terugdeden met 2-1. De bezoekers stonden al met negen man, toen sv Urk de 3-1 maakte in de slotfase. Drie belangrijke punten erbij dus voor de voormalige eilndbewoners, die nog drie wedstrijden hebben om zich van de indirecte degradatieplaats te ontdoen, maar al wel in punten gelijk staan met AZSV.
WVF-WHC: Het doek kan ook voor WHC vallen komende speelronde, want er werd van de rodelantaarndrager verloren. De winnende treffer bij de 2-1 eindstand viel in de slotminuut. Daardoor nadert WVF, dat al gegradeerd is het gewenste aantal van tien punten (nu nog 9). De Wezepers, die vanouds bekend staan om een heel goede wedstrijdmentaliteit, gingen zielloos ten onder en voelen zich al gedegradeerd. Zes punten is de achterstand op Staphorst.
