DVS’33 Ermelo verliest zinderende finale van Harekieten

 

De 2000 bezoekers zagen vanaf het eerste fluitsignaal een boeiend duel. Het werd ook een heel open wedstrijd. Jan Vlap wilde DVS niet op het middenveld aan voetballen toe laten komen, want dan zijn de Ermeloërs op hun sterkst. Daarin slaagde Harkemase Boys grotendeels, maar dat nam niet weg, dat de thuisclub in het eerste bedrijf dreigender was. DVS kwam in de 6e minuut wel goed weg, toen een terugspeelbal niet goed was en doelman Daan Huiskamp de confrontatie met spits Heine Uuldriks moest aan gaan. De sluitpost kreeg van de leidsman het gelijk aan zijn zijde met een vrije trap. Direct hierna was het aan de geelzwarten om het eerste gevaar te stichten. Daniël van Warven veroverde de bal en haalde na de combinatie met Ali Akla de achterlijn, waarna hij te zacht aflegde op Christian van de kamp. Nu kon de assist nog onderschept worden. In de 8e minuut werd de aanvallend middenvelder op rechts weggestuurd door Okan Soykan; nu werd de doorgebroken speler op de hak gelopen. Doelman Erick Jansema anticipeerde op een balcontact na de goed geplaatste vrije trap van Okan Soykan. Ook verdediger Klaas Schotanus kon er met het hoofd niet meer bij, zodat de koploper al vroeg in de wedstrijd met 1-0 leidde.

Dat bijna gelijktijdig de 1-0 voorsprong van WHC tegen concurrent Excelsior’31 doorkwam, verhoogde de vreugde alleen maar. Het bleef een open wedstrijd en Harkemase Boys antwoordde met een aanval, waaruit Henry Bouius over schoot. Daniël van Warven controleerde in de 12e minuut de bal fraai op aangeven van Christian van de Kamp, maar zag zijn volley net naast gaan. Een minuut later verslikte Daan Huiskamp zich bijna in het uitkappen van een tegenstander, maar hij kwam er mee weg. Aan de fase, waarin DVS wat meer grip op de wedstrijd had kwam een einde, toen de gasten de druk wat opvoerden. Met fysiek sterke voetballers konden zij de bal ook wat makkelijker vasthouden en in de 17e minuut leidde dat tot de gelijkmaker.

Jorran van Santen kon het leer wel wegwerken, maar niet naar een zijkant. Henri Bouius kon het speeltuig vanaf zo’n twintig meter aannemen en vervolgens laag in de linkerhoek gelijkmaken, 1-1. Dat temperde de feestvreugde aan Ermelose kant, maar het perspectief was nog altijd gunstig met de tussenstand in Wezep; opnieuw een achterstand voor de naaste belager van dat moment. Hoewel DVS er niet in slaagde om de wedstrijd te bepalen, was er wel dreiging. Een demarrage van Ali Akla had werd niet vervolgd met een voorzet op maat en in de 1e minuut schoot Jerrol Poot na een combinatie net over. DVS kreeg in de 28e minuut een uitgelezen kans, toen Daniël van Warven bij een aanval direct doorspeelde op Okan Soykan. De pass was te scherp, maar Erich Jongeling gleed weg en Okan Soykan kon vrij op het Friese doel afgaan. De begenadigde architect op het middenveld toonde zich geen koele spits, moest de bal eerst voor de linker voet krijgen en schoot te zacht en te makkelijk in. Erick Jansema kon het gevaar zonder veel moeite keren. De aanleiding voor de 2-1, vijf minuten later, was een goed voorbeeld van de voetballende kwaliteiten van DVS. Jorran van Santen speelde in op Ali Akla, die breed legde op Jerrol Poot, die precies op het juiste moment gestart was. Los van zijn directe tegenstander passeerde hij twee man, waarna Erich Jongeling zijn been uitstak en de opgekomen back een verdere doorgang verhinderde. Een strafschop was het gevolg en zo’n mogelijkheid laat Maurice de Ruiter zich niet ontnemen. De vleugelspits had even daarvoor nog een overtreding tegen het zere been moeten verwerken, maar hij kon wel verder spelen.

Toch was hij wel wat uit de wedstrijd gehaald. Dat belette hem niet om de strafschop te benutten, nadat de Harkemase keeper naar de verkeerde hoek ging, 2-1. Twee minuten daarna kopte Christian van de kamp uit een vrije trap van Roald de Vries naast. De Ermelose defensie bleef in deze fase heel geconcentreerd spelen. Met de traptechniek van Oebeles Schokker was er natuurlijk dreiging bij een vrije trap net buiten ‘de zestien’, maar die verdween in de muur. De bezoekers kwamen tot de thee aanvallend niet verder meer dan een schot van zo’n dertig meter van Ayrton Muesli, terwijl DVS nog twee uitstekende mogelijkheden kreeg om de score op te voeren. Na het heroveren van de bal ontstond er nog net binnen de reguliere speeltijd een situatie van drie DVS’ers tegenover één Harekieten. Okan Soykan speelde Daniël van Warven aan, die afgefloten werd vanwege buitenspel. Als dat al het geval was, had dat voorkomen moeten worden. In de extra tijd kon Ali Akla na een combinatie met Christian van de Kamp alleen op doelman Jansema afgaan. Hij probeerde de sluitpost te omspelen, wat maar deels lukte. In tweede instantie kreeg de doelman de hand nog op de bal en was een ruimere voorsprong in de rust verkeken. Niemand mist opzettelijk, maar het zou DVS nog duur komen te staan.

 

Voor geen van de trainers was er reden om iets te wijzigen. Harkemase Boys ging na de hervatting op zoek naar de gelijkmaker en die kwam er al na vijf minuten. Op kracht kwamen de roodwitten er op rechts overheen. Roald de Vries probeerde met een poging tot een omhaal het gevaar tegen te houden. Via Joram Smits ging de bal bij de cornervlag naast, maar scheidsrechter Van der Vande wees de inworp toe aan de Harekieten. Met de verre inworpen altijd een gevaarlijk wapen. Doelman Daan Huiskamp tastte mis, Heine Uuldriks kon nog niet afronden, maar vervolgens kon Martin Dijk kon via het been van yasin Kurt, die liggend op de doellijn ook niets meer kon doen, inschieten, 2-2. Het paste in het spectaculaire verloop van de wedstrijd. DVS had het weliswaar moeilijk, maar kwam nog wel tot wat mogelijkheden. Zo kopte Christian van de kamp uit een voorzet van Okan soykan in de ene minuut over en tikte Erick Jansema een vrije trap van Jorran van Santen net over de lat. Aan de andere kant zette Harkemase Boys ook druk en kon Oebele Schokker net naast schieten.
Een tegenvaller voor DVS was, dat Ali Akla het veld geblesseerd moest verlaten. Mike Ahrens volgde hem op en kreeg in de 24e minuut al de kans om zijn ploeg op een nieuwe voorsprong te schieten. Uit een vrije trap van Roald de Vries bracht Christian van de Kamp het leer met het hoofd bij de invaller, die zich goed vrij kapte. Zijn schot ging echter hoog over, waar de verre hoek lonkte. De voorsprong kwam er een minuut later wel, toen Mike Ahrens de hoekschoep bij de tweede paal legde, waar Edmund Mijnheer snoeihard raak kopte, 3-2.

De vreugde was echter maar kort van duur. Heine Uuldriks verlengde met het hoofd een vrije trap, 3-3. De achtervolger van DVS ging nu nadrukkelijk op zoek naar meer, want Harkemase Boys had niets aan een gelijkspel. De Ermeloërs zouden het bij een gelijke stand, in de wetenschap dat Excelsior’31 in Wezep met 3-2 achterstond, kunnen laten aankomen op een salonremise op Urk in de afsluitende exercitie. Jan Vlap wisselde voor het laatst een aanvaller voor een verdediger; ‘the mask” verliet het veld voor Gersinio Constancia. Voor een trainer lekker om te weten, dat je dat soort aanvallers nog op de bank hebt zitten, evenals de daarvoor al ingevallen Johnson Bacuna. De improvisatie om dan clubtopscorer, Heine Uuldriks,  terug te halen naar de laatste linie werd niet benut. Zoveel zelfvertrouwen zat er in deze fase van de veldstrijd bij de achtervolger. De topscorer probeerde het zelf met een schot in de ene minuut en uit de hoekschop, die daaruit ontstond, kopte Henry Bouius achterwaarts over. Daniël van Warven had tien minuten voor tijd nog wel een vlammend afstandsschot in huis, die door Erick Jansema uit het doel uit het doel geranseld werd. Het was de laatste serieuze doelpoging van Ermelose kant; de accu was nagenoeg leeg. Harkemase boys rook het en voerde druk nog verder op, nam veel risico achterin. DVS zou ook met het inbrengen van Yordi Grovenstein voor de moegestreden Christian van de Kamp niet van de aanwezige ruimte kunnen profiteren. Drie minuten voor tijd kregen de geelzwarten de bal niet meer weg, waarna Heine Uuldriks recht voor het doel kon uithalen. In eerste instantie kon Daan Huiskamp het leer nog wel keren, maar in de rebound was hij geslagen, 3-4.


De lijstaanvoerder probeerde het nog wel met de moed der wanhoop, maar juist Harkemase Boys kreeg nog twee riante mogelijkheden om de zaak definitief te beslissen. In de 2e minuut van de extra tijd kon Johnsen Bacuna na Ermelo’s balverlies op de Daan Huiskamp afgaan, maar de sluitpost redde. Twee minuten daarna stelde Oebele Schokker Constancia nog in staat om te scoren, maar Roald de Vries liep de bal van de voet van de invaller. De drie punten gingen hiermee naar Harkema.

 

De teleurstelling bij de geelzwarten was uiteraard groot. In de kleedkamer waren de nodige plooien glad te strijken, maar het besef dat het nog altijd kan, kreeg toch weer de overhand. Het duurde daardoor wel langer dan gebruikelijk, voordat trainer Jan Veldhuizen klaar stond voor zijn analyse. Hij had er geen boodschap aan, dat het voor het neutrale publiek een heerlijke wedstrijd geweest was en verwonderde zich er eigenlijk over, dat DVS er nog altijd goed op stond:”Het is wonderbaarlijk, dat we nog steeds bovenaan staan, het zij gedeeld, doordat Excelsior het heeft laten liggen, maar dan hadden wij het hier nu klaar moeten maken”, aldus de oefenmeester, die nu nog niet zeker is van zijn derde promotie op rij (twee keer met zijn vorige club Hercules):”Dan bedoel ik natuurlijk de kans op 3-1 voor rust, maar ook de gelijkmaker direct na de 3-2. Dat mag ons niet overkomen.

Wij moeten bij die vrije trap gewoon zeven, acht meter hoger gaan staan. Dan kan zo’n nog wel verlengd worden, maar dan valt die nooit in de verre hoek. Ook bij de 1-1 was er geen druk op de bal en ook geen blok. Die gelijkmaker viel uit het niets. Zij waren wel bepalender in de eerste helft, maar wij hadden veel meer dreiging. Je hebt wat dat betreft ook met een tegenstander te maken, die dat al dan niet toestaat. We waren dan wel niet dominant, maar voetballend gaven we ook niets weg. Als je dan uit de tegenstoot gevaarlijk bent, is dat ook geen punt. Een aantal ballen lag er goed achter. Op de momenten, dat we voetballende oplossingen hadden in plaats van de bal weg te peren, zoals in het begin, werden we ook gevaarlijk. Die penalty komt daaruit, de situatie met Daniël van Warven, die volgens mij geen buitenspel was en die kans voor Ali Akla. We hoefden in de tweede helft ook niet anders te gaan voetballen, want we waren in de laatste tien minuten voor de rust zo gevaarlijk. Je moet dan alleen wel zakelijk zijn in de afronding. Ik neem het Akla niks kwalijk, want niemand mist opzettelijk. Dan is het wel geen 3-1 bij de rust, maar bij die 2-2 is het eerst hoog spel, als Edmund Mijnheer die bal wil koppen en vervolgens geven ze die inworp aan de verkeerde partij. Roald schiet die bal tegen een speler van hun en daarbij gaat die bal er bij de cornervlag uit. Die inworp nemen ze ook nog eens zo’n vijftien meter terug, waardoor die veel moeilijker te verdedigen is. Dat laten die assistent en de scheidsrechter ook zo maar gebeuren. Dat zijn wel bepalende momenten in een wedstrijd. Bij die 3-2 zitten we te lang in ons juichmoment en dat mag niet. Daarna gaan zij achterin één tegen één spelen en dat hoeft nog niets uit te maken, want wij hebben genoeg snelheid voorop. Als je dan de bal verovert, moet je ook zuinig zijn met balbezit en dat waren we niet. Daan pakt de bal bij die 3-4 nog prima, maar die speler mag nooit zo vrij staan in het centrum. We moeten ons deze nederlaag toch zelf aanrekenen.”

Daarbij nam de coach ook de jeugdigheid van zijn ploeg in aanmerking:”Maar je ziet ook, dat deze jongens niet gewend zijn om voor het kampioenschap te spelen. Wij zijn ook niet zo gelouterd als Harkema of Excelsior, maar misschien pakken ze dat na deze wedstrijd wel op. Hier leer je wel van. Je merkte in de kleedkamer ook heel veel teleurstelling. Dat duurde best wel lang, maar na zo’n half uur staan er toch jongens op, die zeggen: Als we volgende week van Urk winnen, staan we nog steeds bovenaan. Het besef, dat we de kansen op het kampioenschap nog steeds in eigen hand hebben, is volop aanwezig. We hebben geen averij opgelopen, alleen dat Roald de Vries volgende week geschorst is, maar dat vangen we wel op. Als je ziet, hoe Jerrol Poot zijn backpositie vandaag ingevuld heeft; dat is fantastisch.”

 

Opstelling DVS’33 Ermelo: Daan Huiskamp, Roald de Vries, Edmund Mijnheer, Jorran van Santen, Jerrol Poot, Okan Soykan, Daniël van Warven, Yasin Kurt, Maurice de Ruiter, Christian van de Kamp (85’ Yordi Grovenstein), Ali Akla (66’ Mike Ahrens).

Opstelling Harkemase Boys: Erick Jansema, Henny Bouius, Klaas Schotanus, Erich Jongeling (82’ Gersinio Constancia), Jesse Renken, Martijn Dijk (73’ Jasper Valentijn), Oebele Schokker, Raymond Bolt, Arton Musliu, Heine Uuldriks, Joram Smits (65’ Johnsen Bacuna).

 

Scheidsrechter: dhr. S. van der Vrande.

Scoreverloop: 9’ Okan Soykan 1-0, 17’ Raymond Bolt 1-1, 34’ Maurice de Ruiter (pen.) 2-1, 50’ Martijn Dijk 2-2, 70’ Edmund Mijnheer 3-2, 71’ Heine Uuldriks 3-3, 87’ Heine Uuldriks 3-4.

 

 

Het is bovenin dus nog niet beslist. Alle drie de titelkandidaten kunnen het nog worden, het kan op een beslissingswedstrijd uitdraaien tussen DVS en de Harekieten, maar het kan ook nog een halve nacompetitie worden met Excelsior’31 erbij. Het kan zelfs voorkomen, dat zowel DVS als de club uit Rijssen geheel met lege handen komt te staan.

WHC-Excelsior’31: De wonderbaarlijke krachten in de sport. Wie had er rekening gehouden met een nederlaag van de runner up bij het reeds gedegradeerde WHC. Niemand toch. “Against all odds”, zong Phil Collins al eens. Ondanks de interne problemen op “De Koerbelt” wees alles op een zege van de Rijssenaren bij de degradant. Het rugnummer 32 dekte zijn leeftijd niet eens, maar de 42-jarige keeperstrainer Arjen Verhoef moest de score van de Tukkers zien te beteugelen. De wedstrijd werd misschien wel net zo krankjorum als die in Ermelo, waar de Wezepers qua mentaliteit wel de ploeg leken, die iets te winnen had. Waar bij Harkemase Boys de puzzelstukjes vanwege de personele problemen nog wel in elkaar pasten, was dat niet het geval bij de equipe van scheidend trainer Roeland ten Berge. De automatismen van de in de tweede competitiehelft zo geoliede machine ontbraken en WHC stapte na het duel als winnaar van het veld. De topscorer van de drie Hoofdklassen, Hakim Ezafzafi moest na een elleboogstoot nog met rood van het veld, maar toen stond het al 3-2 voor de thuisclub. De Wezepers brachten de derde voorsprong wel over de streep. Het doet niets af aan de verplichte sportieve stap terug voor de roemruchte club uit Wezep, maar dan wel met een waardig afscheid van de Hoofdklasse voor eigen publiek. Hoe het uitpakt voor de Rijssenaren, is nog ongewis. De club is nu volledig afhankelijk van volledige misstappen van de Harekieten en DVS. Een kampioenschap kan nog steeds, maar de leidende positie in de derde periode is prijsgegeven (met een achterstand van drie punten op SVZW), zodat het seizoen ook nog zo maar in grote mineur kan eindigen voor Excelsior’31. Dan is het eventuele winnen van de bekerfinale (op 16 mei tegen Sparta Nijkerk) een troostprijs.

SVZW-WVF: De thuisclub overtuigde misschien niet echt tegen de hekkensluiter met een 1-0 zege, maar tikte wel dankbaar drie punten bij voor de derde periodetitel. Een punt in het resterende duel bij AZSV volstaat om verzekerd te zijn van deelname aan de nacompetitie, waardoor het seizoen toch nog mooi kan eindigen. Daarmee nestelde SVZW zich een ronde voor het sluiten van de markt definitief op de vierde plaats, maar dat is nu bijzaak.

Flevo Boys-ACV: De thuisclub kon zich definitief veilig spelen en deed dat ook met een 4-3 overwinning. Flevo Boys sluit nu het linker rijtje met 36 punten en is onbereikbaar voor de herkansers. De nederlaag voor ACV is misschien nog niet het ergste, maar het rood voor John van Dalen wel.

Csv Apeldoorn-AZSV: De bezoekers streden voor wat zij waard waren, maar met de 1-0 zege zijn de Apeldoorners volgend seizoen ook verzekerd van hoofdklassevoetbal. CSV staat nu zesde. AZSV zakte door de nederlaag naar de elfde plek en kan met een totaal van 29 in punten hooguit nog gelijk komen met de nummer tien (wel met een beter doelsaldo), die 31 punten bezit.

Drachtster Boys-VVOG: De 0-0 bracht de Harderwijkers in veilige haven, want VVOG is nu op de achtste plek onbereikbaar voor AZSV. Drachtster Boys moet als nummer tien met 31 punten in de slotronde nog billenknijpen om ook komend jaar weer in de Hoofdklasse uit te komen.

Staphorst-sv Urk: Betaalde Staphorst de tol voor de kwalificatie voor de bekerfinale? Gerrit Tol profiteerde van een missertje in de Staphorster defensie en beloonde zich daarmee voor de strijdlust, die het in deze wedstrijd legde. De 0-1 was ook de eindstand. De Urkers hebben nu nog een punt nodig om zich op eigen kracht te handhaven. Dat moet dan van DVS gepakt worden. De huidige negende plaats is dus nog niet zeker.