Datum
4 mei 2013 14:30
Scheidsrechter
Dhr. F.R. de Winter
Accommodatie
Onbekend
Eigenlijk zijn het de minst dankbare wedstrijden; in een uitwedstrijd spelen tegen de ploeg, die kampioen kan worden. De historie leert, dat de Ermeloërs lijstaanvoerder in de laatste drie seizoenen steeds meer dan goed partij kan geven. Dan moet het bij alle spelers goed lopen en daar ontbrak het aan na de halve finale tegen Topklasser HSC’21. Kwalificatie voor de finale in combinatie met een reële positie om alsnog kwalificatie voor de nacompetitie af te dwingen, hadden de pijntjes van de midweekse inspanningen naar de achtergrond kunnen dringen. Tegen een opponent, die de week daarvoor in de Friese derby bij Harkemase Boys vergat de titel te pakken, was te gemotiveerd om het voor eigen publiek te laten lopen. De geelzwarten konden niet dat extra brengen om het de Sneekers lastig te maken. Jan Vlap kon niet beschikken over Ale de Boer en Leo de Wagt. Hennie in ’t Hof zag wel zijn linksback terugkeren uit ‘De West’, maar Roald de Vries bleek te ziek om te kunnen spelen. Op zijn positie speelde nu Remco van Rijn. Verder stond er een vertrouwde opstelling.
DVS al vroeg op hopeloze achterstand
Dat de halve finale de nodige tol geëist had, was misschien niet verwonderlijk; wel dat zich dat al zo vroeg in de wedstrijd openbaarde. De koploper was volledig van zin om de benodigde punten in het laatste thuisduel binnen te halen. Ook al belemmerde de dodenherdenking van 4 mei mogelijk de feestgang. De ploeg van Jan Vlap begon zeer gedreven en dwong al in de 1e minuut een corner af. Met zijn goede traptechniek krijgt Martijn Roosenburg normaliter de bal precies, waar hij deze wil hebben. De hoekschop werd zeer scherp aangesneden en belandde bijna bij de tweede paal. Geen Ermelose verdediger of doelman, die adequaat ingreep, waarna Chris de Wagt zijn hoofd ertegen zetten. De gewenste richting was wellicht wat moeilijker aan te geven, maar de hoogte wel. Tussen de vertwijfelende handen van Daan Huiskamp verdween het leer hoog in het doel, 1-0. Een mooiere start had de lijstaanvoerder zich nauwelijks kunnen wensen. Het bleef voortvarend gaan voor de Friezen. In de 8e minuut omspeelde Martijn Roosenburg de Ermelose sluitpost, maar hij kwam niet tot een doeltreffende actie. In de herkansing schoot Patrick Goedhart over. DVS had vooralsnog geen antwoord en in de 19e minuut zag het er na een goede combinatie van de oranjehemden weer dreigend uit. Daan Huiskamp trad nu wel handelend op, maar bij het uitverdedigde kwam de verkeerde kleur al direct weer in balbezit. Curty Gonzales bediende met zijn voorzet Sandor van der Heide. De topscorer van de Sneekers deponeerde het leer dankbaar in de verre hoe, 2-0. Een draaiboek als figurant in dit spel ontrolde zich voor de Ermeloërs. Temeer omdat zij er zelf nauwelijks in slaagden om voor het doel van Ale Geert de Vries te komen. De geelzwarten mochten blij zijn, dat de snelle Gonzales na weer slecht uitverdedigen de bal zelf over de achterlijn speelde. Na een half uur spelen liepen de gastheren nog tegen een gele kaart aan, toen aanvoerder Chris de Wagt Ali Akla licht vasthield na een pass van Maurice de Ruiter. Het betrof een doorgebroken speler. Scheidsrechter De Winter uit Bussum paste nog wel voordeel toe, maar gaf na een mislukte voorzet alsnog een vrije trap. Een zelfde delict van Edmund Mijnheer leverde alleen een vrije trap op, vanwege de plek waarop het gebeurde. Vooralsnog bleef de derde treffer voor de thuisclub eerder in de lucht hangen dan de aansluiting. Bij ONS zijn de spelhervattingen doorgaans goed aangesneden. Zo ook in de 37e minuut, maar Daan Huiskamp kon net voor spits Jurjen Bosch aan de bal komen. Een minuut later hief Edmund Mijnheer een mogelijke buitenspelsituatie op, waarna een Friese aanvaller opnieuw vrij op het doel kon afgaan, maar de centrale verdediger herstelde het zelf ten koste van een corner. Vijf minuten voor de rust kwam DVS tot een goede aanval, waaruit Frank smeding uit de draai inschoot; naast. Drie keer kort achter elkaar leverden de geelzwarten het leer weer simpel in, waardoor zij nooit goed in hun spel kwamen. Zonder te kijken speelde Edmund Mijnheer de bal in de 45e minuut terug op zijn doelman. Sandor van der Heide, nog wat vermoeid van zijn sprint daarvoor, kreeg het leer in de voeten gespeeld en schoof simpel de 3-0 door de benen van de doelman. Daarmee was het tweede feestje –hij vierde de avond daarvoor als assistent-trainer van SC Cambuur al het kampioenschap van de Jupiler League- voor hem in één weekend al nagenoeg niet te missen. En had zelfs nog hoger op kunnen lopen, als de spits de mee opkomende Roosenburg had gezocht in plaats van een lob in de handen van Daan Huiskamp.
DVS weigert pas in tweede helft rol van figurant
Trainer Hennie in ’t Hof had het verloop van de wedstrijd kunnen voorspellen na het puntverlies tegen WHC twee weken eerder en de zware exercitie tegen HSC’21. Hij was ook nauwelijks in de kleedkamer te vinden in de rust, maar bracht met Andries Posthouwer (voor Ronald Hoek) en Mike Ahrens (voor Okan Soykan. Zijn collega Jan vlap zal weinig reden gezien hebben om te wisselen en evenmin zullen zich vrijwilligers aangediend hebben. Hoewel er ook weer vroeg mogelijkheden waren voor de thuisclub, pakte DVS en in de tweede helft toch wat energieker aan. Ook bij een 3-0 achterstand toonde Andries Posthouwer, nu op de rechtsbackplaats, zijn winnaarsmentaliteit. Er kwamen ook weer mogelijkheden op een Ermelose score. In de 51e minuut probeerde Edmund Mijnheer uit een vrije trap van Mike Ahrens met het hoofd Henk Baum te bereiken. De bal viel net verkeerd. Maar ook aan Friese zijde kon men nog diverse malen bij de tegenstander weglopen. ‘Heide’ dook zodoende in de 53e minuut vrij op voor Daan Huiskamp, die een passende redding in huis had. Even voordat Henk Baum de eer redde voor zijn ploeg, had Maurice de Ruiter nog in goed positie een afvallende bal overgeschoten. Drie minuten later verzond hij de pass, waardoor Henk Baum vanaf de linkerkant ongehinderd het strafschopgebied in ging. Evenals in de halve bekerfinale bewaarde hij de rust; nu met een schuiver, 3-1. Curty Gonzales kon aan de andere kant na een goede combinatie allen op het doel afgaan, maar kreeg het speeltuig niet goed mee. Hierna mocht Richard Terpstra gaan rusten. Op zijn plaats kwam Tanju Sahin in het veld. Hij speelde het restant van de wedstrijd heel gedreven en wilde zijn ploeg behoeden voor een grotere achterstand. Er brak een fase aan, waarin ook de 3-2 nog mogelijk bleek. De geluiden sijpelden al binnen, dat de nog enig overgebleven concurrent, SVZW, thuis tegen Staphorst achterstond. ONS kon dus wat lijden. Rond de 70e minuut lobde Maurice de Ruiter op aangeven Yasin Kurt net naast en tikte doelman Ale Geert de Vries een listig ingeschoten bal van Henk Baum net over de lat. Dichterbij kwamen de geelzwarten niet meer. Twee minuten later trof ook Chris de Wagt na een corner het aluminium. Uit een pass van Andries Posthouwer nam Frank smeding de bal nog wel in een keer op de schoen, maar zijn inzet was niet hard genoeg om de Friese goalie te verschalken. Ali Akla, die weer heel veel werk verzette op de flank, bood Mike Ahrens nog een schietkans en uit zijn voorzet probeerde Henk Baum het nog met een hakballetje. Net daarvoor had Martijn Roosenburg nog naast geschoten voor de Sneekers. Het wachten was nu op het laatste fluitsignaal van de Gooise arbiter, zodat de thuisclub feest kon gaan vieren. Niets te vroeg kwam dat bevrijdende fluitje ook, waarop de ontlading voor de gastheren volgde. Voor DVS leek het, alsof het seizoen al als de spreekwoordelijke nachtkaars was uitgegaan.
Het optreden van de geelzwarten in Sneek was zeker niet zo fraai als eerder tegen ONS in Ermelo. Na de goede wedstrijd tegen HSC’21 bleek het niet mogelijk om het zelfde niveau te halen op het Zuidersportpark. Men zou bijna vergeten, dat de DVS’ers hun publiek vaak mooi voetbal hebben voorgeschoteld. Zonder de prikkel van een prijs is dat tegen een ploeg, die het kampioenschap kan grijpen, moeilijk op te brengen. DVS verlangt naar het einde van het seizoen.
Opstelling DVS’33 Ermelo: Daan Huiskamp, Remco van Rijn, Edmund Mijnheer, Richard Terpstra (65’ Tanju Sahin), Ronald Hoek (46’ Andries Posthouwer), Okan Soykan (46’ Mike Ahrens), Yasin Kurt, Maurice de Ruiter, Henk Baum, Frank Smeding, Ali Akla.
Opstelling ONS Boso Sneek: Ale Geert de Vries, Klaas de Vries, Chris de Wagt, Bieuwe Pruiksma, Patrick Goedhart, Harvey de Boer, Arnold Herder, Martijn Roosenburg, Sandor van der Heide (88’ Rudy Mann), Curty Gonzales, Jurjen Bosch (74’ Jacob Noordmans).
Scheidsrechter: Dhr. F.R. de winter uit Bussum
Scoreverloop: 2’ Chris de Wagt, 19’ Sandor van der Heide 2-0, 45’ Sandor van der Heide 3-0, 62’ Henk Baum 3-1
Resultaten Hoofdklasse C 4 mei:
De eerste zege van Jan Vlap als trainer op DVS was meteen de meest waardevolle, maar door de uitslag bij de concurrent had hij achteraf ook zonder gekund. Met een voorsprong van acht punten op de nummer twee werd ONS zodoende nog ruim kampioen, waarvoor de hartelijke felicitaties.
SVZW-Staphorst: Voor de “Zwaluwen” lag er natuurlijk nog een kleine kans op de titel bij een misstap van ONS, maar dan troffen zij een tegenstander, die ook nog genoeg had om voor te strijden. Staphorst maakte een achterstand meer dan ongedaan en won uiteindelijk met 2-3. Daarmee staan de geelblauwen nu naast SVZW, dat zich al wel verzekerd weet van deelname aan de nacompetitie. Staphorst kan nog direct de derde periode in de wacht slepen, waar nu ONS nog leidt. Mocht dat niet lukken, neemt het die van de Friezen over.
NSC-ACV: De Assenaren mogen al meespelen in de nacompetitie, maar ACV heeft toch nog de zinnen gezet op de tweede plek. Daarin kende het geen genade met NSC, dat met 0-3 verslagen werd. De Nijkerkers bezetten nu wel de laatste plaats, maar het lot van Wim Kroes c.s. is nog niet bezegeld. Flevo Boys, in de laatste ronde tegenstander van DVS, is met een achterstand van twee punten nog te achterhalen. P-/D-wedstrijden zijn dus nog mogelijk.
Flevo Boys-Sparta Nijkerk: Het geloof in Emmeloord ebde na een voorsprong toch nog weg. Sparta Nijkerk won met 2-5, maar speelt desondanks de laatste ronde om des keizers baard. De derde periode of overname door een goede klassering is buiten bereik. Flevo Boys kan nooit meer een veilige plek bereiken, maar kan nog wel direct degraderen.
Berkum-WHC: Ook de Zwollenaren spelen nergens meer om na de 1-2 nederlaag. Geen periode en geen overname. Berkum zakte naar de zesde plaats. De winst houdt WHC nog levend, maar de Wezepers onderscheiden zich alleen op doelsaldo van HZVV, dat op de plek van eerste herkanser staat.
VVOG-Harkemase Boys: De Harekieten hadden nog het meest belang bij een overwinning en boekten die ook na een achterstand, 1-2. Voor VVOG lonkt nog steeds het linker rijtje, maar het kan ook nog gepasseerd worden door Harkemase Boys.
HZVV-Nunspeet: Opgegeven, maar vanuit welhaast onmogelijke positie heeft Nunspeet de kansen op lijfsbehoud via de nacompetitie nog steeds in eigen hand. HZVV zelf was nooit meer te achterhalen, maar door het 2-2 gelijkspel naderden de Veluwenaren Flevo Boys tot op twee punten, dus komt het op de laatste ronde aan. Dan moeten de Wiltsangh-bewoners sowieso winnen en zijn dan nog afhankelijk. HZVV moet met WHC uitmaken, wie de nacompetitie in gaat.
